(متی 19:
16-26)
"چه عمل
نیکی انجام دهم تا بتوانم حیات جاودانی یابم؟" (آیه
16). این سوال توسط یهودی ثروتمندی خطاب به عیسی در
قرائت انجیل امروز پرسیده شد.
دریافت حیات ابدی یک مسئله کلیدی است که هر کسی باید
نگران آن باشد، به ویژه از آنجا که زندگی زمینی ما
کوتاه است. زندگی ما برای همیشه در سرزمین آینده ما
ادامه خواهد داشت. همانطور که پولس رسول می نویسد: "در
اینجا ما شهری باقی نداریم، بلکه آینده را طالب هستیم"
(عبرانیان 13: 14). پس چگونه حیات ابدی را به دست
خواهیم آورد؟ پاسخی که خداوند به این پرسش حیاتی داد
چیست؟ "اگر بخواهی وارد حیات شوی، احکام را نگاه دار
... و مرا متابعت نما" (آیات 17 و 21).
معمولا هنگامی که مردم می شنوند که ما باید در زندگی
خودمان دستورات خدا را اعمال کنیم، احساس ناامیدی می
کنند. آیا در روزگار ما حتی ممکن است فرامین خدا را
اجرا کنیم؟ اما اگر این امکان پذیر نبود، آیا خدا آنها
را به ما می داد؟ آیا خدا، که پدری دوست داشتنی و پر
از عشق و حکمت است، فرزندان خود را مجبور می کند کاری
انجام دهند که نمی توانند آنرا انجام دهند؟ چه پدر
خردمندی است که به فرزندانش قوانینی را بدهد که ممکن
نباشد آنها را اطاعت کنند؟ یوحنای انجیل نگار این را
از تجربیات شخصی خود تایید می کند: "احکام خدا گران
نیست" (اول یوحنا 5: 3). خداوند نیز چنین گفته است:
"یوغ من خفیف است" (متی 11:30). علاوه بر این، خداوند
ما را در این تلاش تنها رها نمی کند. در هر دشواری، او
با فیض الهی خود می آید و ما را تقویت می کند.
بنابراین زمانی که چیزی برای مردم دشوار یا غیرممکن
است، می توانیم ببینیم که "با خدا همه چیز ممکن است"
(آیه 26).
ما باید درک کنیم که خداوند به خاطر ما احکام را به بشریت
داده است، همانطور که هر پدر مهربانی وقتی فرزندان خود
را تعلیم می دهد، دستور می دهد. این به نفع فرزند است
که پدر این را انجام می دهد، نه برای منافع شخصی خودش.
این که آیا ما احکام خدا را نگاه می داریم یا خیر، بر
ماهیت الهی خدا تاثیر نمی گذارد. او با اطاعت کردن ما
هیچ چیزی کسب نمی کند یا از دست نمی دهد. این فرزندان
او هستند که با اطاعت یا نافرمانی از احکام خدا تحت
تأثیر قرار می گیرند. ما می توانیم بگوییم که احکام
خدا همانند «دستورالعمل های دریانوردان» است. همانطور
که می دانیم، در هر لحظه دستورالعمل های جهانی برای
دریانوردان صادر می شود، که از شرایط آب و هوایی در
اقیانوس های زمین اطلاع یابند، زیرا آنها باید اقدامات
خود را انجام داده و مسیر کشتی های خود را تنظیم و
تدبیر کنند. این نقش فرامین خداوند در مسیر «کشتی» خود
ما است که در اقیانوس زندگی باز می شود. آنها ما را
هدایت می کنند که چطور با خیال راحت به بندر نهایی مان
برسیم.
با این حال، خداوند در پاسخ به یهودی ثروتمند که دستورات
را دنبال می کرد، این را اضافه کرد: "و بیا مرا متابعت
نما". این کافی نیست که فقط از احکام خدا اطاعت کنیم.
اگر از مسیح و کلیسای او بریده شویم، ما قادر نخواهیم
بود که احکام را برای رسیدن به بندر ملکوت خدا، نگاه
داریم. همانطور که امروز شنیدیم، وقتی شاگردان عیسی
پرسیدند: "پس چه کسی می تواند نجات یابد؟" او پاسخ
داد: "نزد انسان این محال است، لیکن نزد خدا همه چیز
ممکن است" (آیه 25-26). خداوند نیز به شاگردان خود
گفت: «آنکه در من می ماند و من در او، میوه بسیار می
آورد. زیرا که جدا از من هیچ نمی توانید کرد »(یوحنا
15: 5).
برادران و خواهران عزیز من، این دعوت های خداوند با هم
مرتبط هستند: "احکام را نگاه دارید" و "مرا متابعت
نمایید". شما نمی توانید بگوئید که به مسیح اعتقاد
دارید و او را پیروی می کنید، اگر احکام او را نگاه
ندارید. یوحنای انجیل نگار به وضوح می نویسد: "کسی که
می گوید" من مسیح را می شناسم "، و احکم او را نگاه
ندارد، دروغگوست، و در وی راستی نیست. لکن كسی كه كلام
او را نگاه دارد، فی الواقع محبت خدا در وی كامل شده
است. و از این می دانیم که در وی هستیم "(اول یوحنا 2:
4-5). با تمام ابزاری که کلیسای مان به ما ارائه داده
است، بیایید به مبارزه بپردازیم تا گام های مسیح را
مطابق اراده او دنبال کنیم. سپس می توانیم مطمئن باشیم
که محبت وی به ما یک زندگی ابدی شاد با او خواهد داد.
آمین.
~
متروپولیتن پیسیدیه، ساتیریوس
