Elçi Pavlus Efeslilere Isus Mesih’in yeryűzűne getirdiği Műjde hakkιnda yazarak onlara her an şarkι ve ilahi söyleyip Rab’be teşekkűr etmelerini öneriyor.

Elçi Pavlus bu mektubu Roma’dan, tutuklu olduğu hapishanenin içinden, yanιnda bir gardiyan varken yazmιş.

Yeruşalim’de tutuklanιp 2 yιl boyunca Filistin Bölgesi’nin Sezariye kentinin hapishanesinde kalmιştι.

Oradan, ölűm idamι almιş mahkűmlerle birlikte Hristiyanlara zűlmeden Neron tarafιndan yargılanmak amacιyla Roma’ya gönderildi.

Gemi, hedeflenen yere varmadan önce karaya oturdu; Pavlus ise binbir tehlike atlatarak Roma’ya vardι ve hapse atιldι!

Hűrriyetini kaybedip hapiste acι çekiyordu. Ama bu zor şartlar altιnda sanki hiçbir şey olmamιş gibi sevincini kaybetmiyor! Kendi sevincini ve Tanrι’ya şűkűrlerini Efeslilere de aktarmaya çalιşιyor: Onlara şöyle yazιyor:  “Bizi Mesih'te her ruhsal kutsamayla göksel yerlerde kutsamış olan Rabbimiz İsus Mesih'in Babası Tanrı'ya övgüler olsun. O, kendi önünde, sevgide kutsal ve kusursuz olmamız için dünyanın kuruluşundan önce bizi Mesih'te seçti. Kendi isteği ve iyi amacı uyarınca, İsus Mesih aracılığıyla kendisine oğullar olalım diye bizi önceden belirledi. Öyle ki, sevgili Oğlunda bize bağışladığı yüce lütfu övülsün.(Ef.1:3-6)

Devamιnda Mesih’e inadιktan sonra Kutsal Vaftiz aracιlιğιyla  kurtuluşu kabul edenlere ve  O’nun göksel Krallιğιnιn mirasçιlarι olanlara verilen bağιşlarι anlatιyor.         

 Aynι zamanda Isus Mesih tarafιndan yeryűzűne getirilen sevindirici barιş mesajι nedeniyle  onlara her an ve her şey için Rab’be şűkretmelerini yazιyor. 

Bizi şaşιrtan şu: Mesih’in tutuklanmış bűyűk havarisi, mektubunun hiçbir noktasιnda yaşadιğι zűlűmler hakkında; Tanrι’nιn armağanι olan hűrriyenini kaybetmesi nedeniyle ne kadar çok acι çektiği ile ilgili bir kelime bile yazmιyor. Hűr olup dűnyanιn her köşesinde turlarιna devam etmeyi tabii ki istiyordu. Ama ne yapabilirdi ki? Misyonerlik yapma tarzιnι da yaşadιğι şartlara uyguluyor. Efes ve diğer yerleri ziyaret edemeyip onlara vaaz veremiyor mu? Onlara 5 mektup yazιp ders veriyor.Bu mektuplara “esirlik mektuplarι” dendi çűnkű elçi Pavlus bu mektuplarι hapiste iken yazdι. Roma’da ona dιşarι çιkma ve Mesih hakkιnda konuşma yasağι mι verdiler? Imanlιlarι cezaevine çağιrιp onlara katekűmen dersleri veriyordu, hatta ders vermenin sonucu çok parlak oldu; askeri konseydekiler bile Hristiyan oluyorlardı!

Geçişi ile Antalya’yι da kutsamιş olan, Tanrι’dan donanmιş Elçi Pavlus hayatιmιzdaki herhangi bir değişikliği esenlik, Mesih’e yönelme ve Kutsal Ruh’un aydιnlatmasιyla atlatmamιza örnek oluyor.

Imanlιlar yakιnmak, şikayet etmek, hűzne kapιlmak, hayal kιrιklιğιna uğramak gibi hislere yűreklerinde yer vermemeli.  

Peki bu nasιl olacak? Rab, «İnsanlar için imkânsız olan, Tanrı için mümkündür» diyor. (Luk.18:27)

Ayrιca Elçi Pavlus bűtűn zorluklara esenlikle karşι durmanιn gűç kaynağιnιn sιrrιnι açιyor bize: “Beni güçlendirenin aracılığıyla her şeyi yapabilirim” (Fil.4:13) diyor.

Sanki bize “Kendim hiç bir şey beceremem ama her şeye gücü yeten Rab Mesih ve Tanrι’nιn gűcűyle, her şeyi yapabilirim” diyor. Bu sadece Elçi Pavlus için geçerli değil.

Milyonlarca iman şehitlerini dűşűnelim. Onlar, o korkunç işkencelerin karşιsιnda esenlik, cesaret ve coşkuyla doluyorlardι.

Sadece ruhaniler ve piskoposlar değil aralarιnda genç çocuklar bile vardι. Orneğin buralara yakιn olan Pisidia’nιn Antiohia (Yalvaç) şehrinde işkence görműş genç kιz Azize Marina gibi. Işkenceciler gűndűz onun vűcűdunu yιrtιp parçalιyordu, vücudunun her yeri kan akan yara oluyordu, gece hapiste Marina’yι Rab ziyaret ediyor, iyileştirip kendisine gűç veriyordu.

Bizi şaşιrtan başka bir nokta daha var: Elçi Pavlus putperestleri gűzel laflar ve vaatlerle Mesih’e çekmeyi denemedi.

“Kilise űyesi olursanιz herşey hayatιnιzda iyiden iyiye gidecek” demiyor. -Ne yazιk ki gűnűműzűn bazι misyonerleri  bile bu iddiada.

Elçi Pavlus Hristiyan yaşamιnιn ilk adιmlarιnda bile yaşanacak zorluklar ve sιkιntιlar hakkιnda imanlιlarι önceden hazιrlιyordu. «Tanrı'nın Egemenliğine, birçok sıkıntıdan geçerek girmemiz gerek» diyordu. (El.Iş. 14:22)

Böylece kendi hayatlarιnda yaşayacaklarι tatsιzlιklar hakkιnda şaşιrιp kalmasιnlar diye Pavlus, Hristiyanlarι önceden uyarιyordu. Ancak Tanrι’dan ilham almιş Elçi sιkιntιlardan faydalanma konusunda da bize yardιmcι oluyor.

Mesih bizi okadar çok sevdi ki bizim kurtuluşumuz için çarmιha gerildi. O’na gűvenirsek sιkιntιlarιmιz bize sabιr ekler. Çok bűyűk bir erdem olan sabιr ise műkemmeliği, űmidi ve Mesih’e mutlak gűveni kazandιrιr. (Rom.5:2-5)

Εlçi Pavlus  Tanrı’nιn herkesin gűcűnű bildiğini vurguluyor. “..gücünüzü aşan biçimde denenmenize izin vermez. Dayanabilmeniz için denemeyle birlikte çıkış yolunu da sağlayacaktır.” diyor. (1.Kor.10:13)

Onun için de “Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz” diyor. (2.Kor.4:8)

“Yalnız bu kadarla değil, sıkıntılarla bile övünürüz” diyor. (Rom.5:3)

Elçi Pavlus’u sιkιntιlara karşι dev gibi gűçlű yapan şeyin ne olduğunu anlamak için Korintlilere yazdιğι mektubu okuyalιm.(2.Kor. 4:17-19) 

“Hafif ve geçici sıkıntılarımız bize, ağırlıkta hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak kadar büyük, sonsuz bir yücelik kazandırmaktadır. Gözlerimizi görünen şeylere değil, görünmeyenlere çeviriyoruz. Çünkü görünenler geçicidir, görünmeyenler ise sonsuza dek kalıcıdır.”

Aklιmιzda şu da olmalι:  “…bu anın acıları, gözümüzün önüne serilecek olan yücelikle karşılaştırılmaya değmez”. (Rom.8:18) Bu yűceliği dűşűnerek aziz şehitler de aslanlarιn ve kaplanlarιn önűne, kιzgιn kazanların ve buzlu göllerin içine atιlmaktan korkmadιlar. Sivas’taki 40 şehit birbirine destek olmaya çalιşιrken “kιş şiddetli ama Cennet çok tatlι” diyerek műcadeleye devam ettiler.   

 Ne zaman sιkιntιlar kapιmιzι çalιyor olsa da Elçi Pavlus’u örnek alalιm. Onun öğretilerinden destek alıp faydalanmιş  olalιm.

 

Pisidia Mitropoliti Sotirios Trampas’ιn vaazιndan

Antalya Kasιm 2011