|
موعظه در قرائت رسولی برای ششمین یکشنبه از
متی 28/7/2019
(رومیان 12: 6-14)
سخنانی که ما از پولس قدیس در قرائت امروز از نامه به رومیان شنیدیم، به عنوان یک
راهنمای زندگی روزمره به ما خدمت می کند. او ما را تشویق می کند از عطایایی که
خداوند به ما داده است به خوبی استفاده کنیم و به ما نشان دهد که چگونه محبت مان به
طور موثر به نفع خودمان و دیگران باشد.
اغلب پیش می آید که ما با وسوسه غبطه خوردن به دیگران به خاطر عطایایشان مواجه می
شویم و به خدا شکایت می کنیم، از او می پرسیم که چرا ما را همانطور برکت نداده است.
رسول مقدس اشاره می کند که عطایایی که ما داریم "با توجه به فیضی که به ما داده می
شود"، متفاوت است (آیه 6). خدا آنچه را به ما می دهد، که می توانیم به آن رسیدگی
کنیم. او می داند که هر یک از ما به چه چیزی نیاز داریم، چه کاری می توانیم با
عطایا انجام دهیم و آن عطایا به لحاظ روحانی چطور به نفع ماست. اینکه خداوند چه
مقدار می دهد و دیگران آن را چگونه درک می کنند مهم نیست. آنچه مهم است این است که
ما با آنچه که خدا به ما برکت داده است چه کاری انجام می دهیم. مثَل استعدادها را
مهم است که به یاد آوریم، همانطور که غلام تنبل و حیله گر استعداد(قنطار) خود را در
زمین دفن کرد، بجای اینکه از آن استفاده کند (متی 25: 14-30). پولس قدیس ما را
راهنمایی می کند که از عطایای خود با ساده دلی، اشتیاق و مهربانی استفاده کنیم
(نگاه کنید به آیه 6-8)
در ادامه این عبارات، پولس قدیس به ما پیشنهادات شگفت انگیزی در استفاده از محبت
مان به نفع همه، می دهد. این سخنان یک قاعده مستحکم برای رفتار مسیحی فراهم می کند:
- "بگذارید محبت بی
ریا باشد" (آیه 9): محبت دروغین که با منافع شخصی ملوث است، وعده های پوچ، و سخنان
توخالی که استهزاء کنندۀ عشق واقعی است که مسیح در زندگی خود تعلیم داد و آشکار
نمود.
- "با محبت برادرانه
یکدیگر را دوست بدارید" (آیه 10): همانطور که والدین عشق خود را به فرزند شان با
عاطفه و محبت عمیقشان در قلب خود نشان می دهند، بنابراین ما نیز می توانیم چنین
محبتی را به دیگران ابراز کنیم. این بسیار متفاوت از سرد بودن است، «محبت» واجبی که
ما می توانیم نشان دهیم، انجام «وظیفه مسیحی» مان است.
- "... و هر یک
دیگری را بیش از خود اکرام بنماید" (آیه 10): بیایید ما اولین نفر باشیم که قدردانی
و سپاس خود را به دیگران ابراز می نماید، نه منتظر (یا متوقع) آن از دیگری باشیم.
قدیس یوحنای زرین دهان می گوید که هیچ چیز دیگری، بیش از تلاش برای اینکه نفر اول
در قدردانی از دیگران باشید، دوستی نزدیک را ایجاد نمی کند.
- "در احتیاجات
مقدسین مشارکت کنید و در مهمان داری ساعی باشید" (آیه 13): اغلب اتفاق می افتد که
ما (یا کسی که ما می شناسیم) سرانجام به چیزهای زیادی نیازمند شویم. خواه این از
بیماری، بیکاری، از دست دادن خانه هایمان و یا ورشکستگی مالی باشد، فرد می تواند
خود را بیچاره و نیازمند یابد. ما می توانیم در دیدن بدبختی دیگران کور باشیم و
نیازهای آنها را درک نکنیم. از آنجا که آنها برادران و خواهران ما در مسیح هستند،
ما باید در بهترینی که می توانیم مایل به کمک کردن به آنها باشیم.
پولس قدیس
در ادامه به ما یادآوری می کند که این محبت نه تنها برای کسانی که به ما نزدیک اند،
بلکه برای دشمنان ما نیز باید باشد. خداوندگار ما در این مورد بسیار گفته است (متی
5 :44).
- "برکت بطلبید بر
آنانی که بر شما جفا کنند؛ برکت بطلبید و لعن مکنید". (آیه 14): واقعا دشوار است که
ما برای آزار دهنده گان خود به نیکی فکر کنیم و خواهان خوشبختی آنان باشیم. برای
کسانی که به ما صدمه زده اند، به ما دروغ گفته اند و از ما گرفته اند. به همین دلیل
است که ما باید خود را کامل به اراده مسیح تسلیم کنیم و از نمونه او قوت بگیریم.
خداوندگار ما، بر روی صلیب به پدر خود برای بخشایش کسانی که او را مصلوب کردند، او
را مورد آزار و اذیت قرار دادند و او را تمسخر کردند، دعا کرد (نگاه کنید به لوقا
23 :34).
سرانجام، رسول بزرگ
چنین می گوید:
- "در امید مسرور،
در مصیبت صابر، و در دعا استوار باشید؛" (آیه 12).
امید بزرگی که
خداوندگار ما تمام وعده های خود را برای کسانی که نگاهشان به اوست، به انجام می
رساند، او در زمانهای آزمایش اعانت می کند. همانطور که ما هر روز به خواست او با
مبارزاتی در زندگی خود مواجه هستیم، این امید به ما شکیبایی و شادی می دهد. ما هرگز
نمی توانیم فراموش کنیم که ما خودمان کاری انجام ندهیم. به همین دلیل است که ما می
توانیم با قلبی گرم و مطمئن دعا کنیم، حتی اگر خدا به نظر ما دیر کرده است، پاسخ او
در زمان مناسب می آید.
باشد
همانطور که به زندگی مان ادامه می دهیم، سخنان الهامی که امروز شنیدیم با ما بماند.
آمین.
|
