درباره ترس و چگونگی غلبه بر آن

 

 (16.5.2021)

امروز كلیسا ، همراه با آورندگان مر ، يوسف و نيقودیموس ، كه جسد عیسی را از صلیب برداشتند و با احترام و با كمال افتخار آن را دفن كردند ، بزرگداشت می گيرد.

یوسف اهل رامه یهودیه و عضو شورای یهود بود (مرقس 15: 43). لوقاى انجیل نگار می نویسد که او مردی نيك و عادل است ، و متى از ثروت او یاد می کند ، همچنین او را شاگرد پنهانى عیسی می داند (لوقا 23: 50 ؛ متی 27: 57). او از ترس یهودیان ، ارادت خود به خداوند را پنهان کرد (یوحنا 19: 38). پس از مصلوب شدن مسيح ، او جرات نزدیک شدن به پیلاطس را پیدا کرد و با شجاعت فوق العاده ، بدن مسیح را برای دفن خواست (مرقس 15: 43). در این کار مقدس توسط نيقودیموس، که او نيزعضوی از شورای یهودی و یک فریسی و همچنین رهبر و معلم اسرائیل با نفوذ فراوان بود ، به او کمک شد. (یوحنا 3: 1 و10 ؛ 7: 50). نيقودیموس پیش از این در برابر شورايى که می خواست مسيح را محکوم کند از او دفاع کرده بود. يوحناى انجيل نگار به ما اطلاع می دهد که نيقودیموس یک شب مخفیانه نزد عیسی آمد تا با او ملاقات کند. در آنجا بود که خداوند ضرورت تولد دوباره روحانى را از طریق تعمید مقدس به او آموخت. با این حال ، به همان دليل مانند يوسف، نيقودیموس ایمان خود را پنهان نگاه داشت. تنها پس از مصلوب شدن ، هر دو مرد با عجله در آماده سازی جسد عیسی برای دفن با ادویه ، ایمان خود را آشکارا اعلام کردند.

این ترس از اقتدار یهودی در سالهایی که خداوند در بین مردم سپری کرد و همچنین در اواخر زمان رسولان حاکم بود. یوسف و نيقودیموس تنها یهودیان برجسته اى نبودند که شاگردان مخفی مسیح بودند ، همانطور که قديس يوحنا می نویسد: "در میان سرداران نیز بسیاری به او ایمان آوردند ، اما به سبب فریسیان آنها به او اقرار نکردند كه مبادا از کنیسه بيرون شوند. زیرا كه آنها جلال خلق را بیش از جلال خدا دوست مى داشتند "(یوحنا 12: 42-43). بسیاری از مردم عادی نیز چنین رفتار کردند ، زیرا "به سبب ترس از یهودیان هيچ كس صریحاً درباره او صحبت نمى كرد." (یوحنا 7: 13).

حتی امروزه نیز این نوع ترس در میان مسیحیان ، به ویژه جوانان دیده می شود. یک مسیحی ممکن است خود را در محیطی بيابد که ایده های "پيشرفت گرا" سلطنت می کنند كه با حقایق ابدی انجیل مغایرت دارند. برای جلوگیری از قضاوت "عقب ماندگى" یا برچسب "متعصب مذهبی" ، وسوسه سکوت و پذیرش این عقاید ، حتی فقط در ظاهر ، ایجاد می شود. آنها به دلیل آنچه دیگران ممکن است درباره آنها فکر کنند ، شهامت کافی برای ایستادن درمورد آنچه را درست می دانند ندارند. آنها سعی می کنند این شکست را با بهانه هایی در مورد جامعه مدرن و شیوه های جدید زندگی توجیه کنند ، آنها با این استدلال که "ما نمی توانیم به دوران مادربزرگ هایمان برگردیم به اصول مسیحی خود خیانت می کنند و نتایج فاجعه باری به بار می آورند.

قديس پولس، رسول امتها ، به ما می گوید: و همشكل این جهان مشويد ، بلکه به تازگى ذهن خود تبديل شوید ، تا بتوانید دريافت کنید که این اراده نيكو و پسنديده و کامل خدا چیست. (رومیان 12: 2).

با روشنگری که از جانب خدا می آيد ، ما می توانیم به دیگران کمک کنیم تا بفهمند آنچه که پیشرفت ، مدرن سازی و نوآوری می دانند "روشهای جدید زندگی" نیستند ، بلکه در واقع کاملاً قدیمی هستند. برده بودن برای هواى نفس ، نحوه زندگی مردم قبل از آمدن مسیح به زمین و به ارمغان آوردن حقیقت ، همراه با یک شیوه جدید زندگی اصیل است. این بردگی همچنین مشخصه دوران پولس رسول است و در نامه او به رومیان محکوم شده است (رومیان 1: 21-32). چیزی که مغرورانه "مترقی" نامیده می شود در واقع برعکس است. به عنوان مسیحیان ارتدوكس، بياييد این عقب ماندگی را رد کنیم ، و از اعتقاد به تبلیغاتی که باعث می شود ما از انجیل دور شویم ، و به طرز موذیانه ای توسط مراکز مشهور "اطلاعات" بین المللی پخش می شود ، خودداری کنیم. آیا نمی توانیم ببینیم که همه اینها به کجا منتهی می شود؟ آیا از جامعه ای که در آن زندگی می کنیم راضی هستیم؟

به جای ترس از طرد اجتماعی به دلیل ایمان مسیحی مان ، باید در تبلیغ آن با گفتار و عمل کوشید. افرادی که راه خود را گم کرده اند ، به نور مسیح احتیاج دارند ، زیرا فروپاشی اخلاقی جامعه ، مسیحیان واقعی را فرا مى خواند كه "نمک زمین" باشند(متی 5: 13). اگر مسیحیان "عطر و طعم خود را از دست بدهند" ، پس نمی توانند در برابر این فساد ، که دائماً در حال گسترش است ، هيچ کاری انجام دهند.

بگذارید صدای شجاعانه قديس پولس رسول ، که اولین کسی بود که انجیل مسیح را در آسیای صغیر و اروپا موعظه کرد ، در روح ما شنیده شود: زیرا خدا روح ترس را به ما نداده است. بلكه روح قوت و محبت و انضباط را. (دوم تیموتیوس 1: 7). و سخن خداوند ما كه: در دنیا براى شما زحمت خواهد شد. لكن خاطر جمع داريد، زيرا من بر جهان غلبه کرده ام. " (یوحنا 16: 33).

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه