Απολυτίκιο
Ἡ πρώην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι·
ἰδοὺ γὰρ συνέλαβες,
Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τὸν μέλλοντα,
πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἀβλεψίαν νοσοῦσαν,
χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρρησίᾳ,
Προφήτης τοῦ Ὑψίστου ἐστὶν, ὁ μέλλων τίκτεσθαι.
Από τον Εσπερινό
|
Ἐκ στειρευούσης σήμερον νηδύος,
καρπὸς προσευχῆς ἀνεβλάστησεν, Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Ἀγάλλου ἡ ἔρημος, καὶ χόρευε ἡ ἀνθρωπότης, ὁ τῆς μετανοίας κήρυξ, ἰδοὺ ἄρχεται, ἐν κοιλίᾳ μητρικῇ σαρκοῦσθαι. Δεῦτε ἀγαλλόμενοι ἐν τῇ ἐνδόξῳ αὐτοῦ συλλήψει, οἱ φιλέορτοι χορεύσωμεν βοῶντες· ὁ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων ὑπάρχων, μὴ διαλίπῃς πρεσβύειν, ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων, τὴν θείαν σου σύλληψιν, ὅπως εὕρωμεν ἱλασμὸν ἁμαρτιῶν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. |
