Μια ακόμη προσπάθεια ωραιοποίησης της αρχαίας Λακεδαιμονίας λόγω του γελοίου τοπικισμού του Βλάση Ρασσιά, είναι η προσπάθεια να αποδειχθεί ότι οι αρχαίοι Σπαρτάτες δεν είχαν μέρος όπου πετούσαν τα καχεκτικά παιδιά τους. Ο πολύς κόσμος κακώς πιστεύει ότι το μέρος αυτό λεγόταν Καιάδας. Κι οι Νεοπαγανιστές βασιζόμενοι σε αυτή την ανακρίβεια, ή μάλλον το μπέρδεμα, «αποδεικνύουν» ότι δεν είχαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες τέτοιο βάρβαρο θεσμό, κι άρα όλα είναι συνωμοσία κατά του σπαρτιατικού πνεύματος κ.λ.π. κ.λ.π. (οι γνωστές βλακώδεις θεωρίες περί συνωμοσίας). Όμως τόπος που έριχναν τα παιδιά τους οι αρχαίοι Σπαρτιάτες υπήρχε και λεγόταν «Αποθέτες» (στον «Καιάδα» έριχναν τους υπάνθρωπους Είλωτες).

Συγκεκριμένα:

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, Λυκούργος, 16 «Το γεννημένο παιδί (...) αν όμως ήταν ασθενικό και κακόμορφο, το έστελλαν στις λεγόμενες Αποθέτες, βαραθρώδη τόπο πλησίον του Ταϋγέτου, διότι φρονούσαν, ότι παιδί που δεν είχε ευθίς εξαρχής γεννηθεί υγιές ούτε εύρωστο, ήταν συμφερότερο και για το ίδιο και για την πόλη να μη ζεί».

Βεβαίως ο κος Ρασσιάς δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια, αλλά μόνο για την προώθηση τού Νεοπαγανισμού. Προσπαθεί πάση θυσία να αποκρύψει τις βαρβαρότητες τής θρησκείας του, αρχαίας και νέας. Δεν διστάζει να ψεύδεται δημόσια, ελπίζοντας ότι οι αναγνώστες του θα καταπιούν τα παραμύθια του όπως οι τυφλωμένοι από το φανατισμό Νεοπαγανιστές.

Όμως εμείς δεν είμαστε Νεοπαγανιστές! Και το ψεύδος θα το ξεσκεπάζουμε!