Παγανιστικές Απάτες

Νεοπαγανιστικές απάτες	Απάντηση στις ψευδείς συκοφαντίες τού Νεοπαγανισμού

Εμείς βέβαια γνωρίζουμε ότι οι "θεοί" της αρχαίας Ελλάδας, δεν ήταν καθόλου "σύμβολα" για τους αρχαίους πιστούς τους, όπως σήμερα ψευδώς υποστηρίζουν μερικοί Νεοπαγανιστές. Το θέμα είναι να το καταλάβουν και οι ίδιοι, ότι οι ηγέτες τους τους κοροϊδεύουν, και τους χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν θρησκείες μύθων και ψεύδους. Στην πραγματικότητα ελάχιστοι, φιλόσοφοι κυρίως, και μάλιστα σε μετά Χριστόν εποχές, (επηρεασμένοι από το Χριστιανισμό), θεώρησαν τους "θεούς" ως σύμβολα. Και ένα παράδειγμα για την πίστη σε προσωπικούς "θεούς" και όχι σε σύμβολα, μπορούμε να δούμε στον παρακάτω διάλογο του Σωκράτη.

Ο Ευθύφρων ήταν περίφημος μάντης και θεολόγος απ' τα Πρόσπαλτα της Αττικής, ο οποίος παρουσιάζεται στον πλατωνικό διάλογο "Ευθύφρων" να έχει καταγγείλει τον πατέρα του για ανθρωποκτονία. Συναντά τον Σωκράτη, με τον οποίο συζητά για το τι είναι «όσιο». Η άποψή του, η οποία καταρρίπτεται πανηγυρικά από τον Σωκράτη, είναι η εξής:

«Έστιν τοίνυν το μεν τοις θεοίς προσφιλές όσιον, το δε μη προσφιλές ανόσιον» (Ευθύφρων 7a)!!! Δηλαδή: «Λοιπόν, ό,τι είναι αγαπητό στους θεούς είναι όσιο, και ό,τι δεν είναι, είναι ανόσιο».

Το έργο αυτό φανερώνει πλήρως την αντίληψη που είχαν οι Έλληνες της αρχαιότητας, ιδίως οι μάντεις, για τους ψευτοθεούς. Παραθέτουμε όμως ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα, όπου φαίνεται ότι οι μύθοι χαρακτήριζαν όντως τους «θεούς» και δεν ήταν σύμβολα, και γι' αυτό το λόγο νικά ο Σωκράτης.

Ευθύφρων 7d-8b

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τι δε οι θεοί, ω Ευθύφρων; Ουκ είπερ τι διαφέρονται, δι' αυτά ταύτα διαφέροιντ' άν;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Πολλή ανάγκη.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Και των θεών άρα, ω γενναίε Ευθύφρων, άλλοι άλλα δίκαια ηγούνται κατά τον σον λόγον, και καλά και αισχρά και αγαθά και κακά· ου γαρ αν που εστασίαζον αλλήλοις ει μη περί τούτων διεφέροντο· η γαρ;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Ορθώς λέγεις.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ουκούν άπερ καλά ηγούνται έκαστοι και αγαθά και δίκαια. Ταύτα και φιλούσιν, τα δε εναντία τούτων μισούσιν;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Πάνυ γε.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ταυτά δε γε, ως συ φης, οι μεν δίκαια ηγούνται, οι δε άδικα, περί α και αμφισβητούντες στασιάζουσί τε και πολεμούσιν αλλήλοις· άρα ουχ ούτω;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Ούτω.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ταύτ' άρα, ως έοικεν, μισείταί τε υπό των θεών και φιλείται, και θεομισή τε και θεοφιλή ταύτ’ άν είη.

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Έοικεν.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Και όσια άρα και ανόσια τα αυτά αν είη, ω Ευθύφρων, τούτω τω λόγω.

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Κινδυνεύει.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ουκ άρα ό ηρόμην απεκρίνω, ω θαυμάσιε. Ου γαρ τούτό γε ηρώτων, ό τυγχάνει ταυτόν ον όσιον τε και ανόσιον· ο δ' αν θεοφιλές η και θεομισές εστιν, ως έοικεν. Ώστε, ω Ευθύφρων, ο συ νυν ποιείς τον πατέρα κολάζων, ουδέν θαυμαστόν ει τούτο δρων τω μεν Διί προσφιλές ποιείς, τω δε Κρόνω και τω Ουρανώ εχθρόν, και τω μεν Ηφαίστω φίλον, τη δε Ήρα εχθρόν, και ει τις άλλος των θεών έτερος ετέρω διαφέρεται περί αυτού, και εκείνοις κατά τα αυτά.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τι λες, λοιπόν, Ευθύφρων, μήπως και οι θεοί διαφωνούν γι' αυτά τα ίδια, όταν διαφωνούν;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Αναγκαστικά.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Και οι θεοί, ευγενέστατε Ευθύφρων, άλλοι θεωρούν διαφορετικά πράγματα, σύμφωνα με τα λόγια σου, δίκαια και ωραία και άσχημα και καλά και κακά· γιατί, βέβαια, δεν θα μάλωναν μεταξύ τους, αν δεν είχαν διαφορετική γνώμη για τούτα· έτσι δεν είναι;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Σωστά λες.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Επομένως, τούτα που ο καθένας θεωρεί καλά και δίκαια, αυτά δεν αγαπάει, ενώ τα αντίθετά τους δεν τα μισεί;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Βέβαια.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ισχυρίζεσαι, λοιπόν, ότι τα ίδια πράγματα άλλοι θεοί τα θεωρούν δίκαια, άλλοι όμως άδικα και, έχοντας διαφορετική γνώμη γι’ αυτά, μαλώνουν και πολεμούν μεταξύ τους· έτσι δεν είναι;

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Έτσι.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τα ίδια, καθώς φαίνεται, οι θεοί και μισούν και αγαπούν και άρα είναι και αγαπητά και μισητά στους θεούς.

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Έτσι φαίνεται.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Άρα, λοιπόν, τα ίδια είναι και όσια και ανόσια, σύμφωνα με όσα λέμε.

ΕΥΘΥΦΡΩΝ: Μάλλον.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Όμως δεν απάντησες, φίλε μου, σ' ότι σε ρώτησα. Γιατί δεν σε ρώτησα αν το ίδιο πράγμα τυχαίνει να είναι και όσιο και ανόσιο· και, κατά συνέπεια, αν ό,τι είναι θεοφίλητο μπορεί να είναι και θεομίσητο. Ώστε, Ευθύφρων, αυτό που τώρα κάνεις τιμωρόντας τον πατέρα σου δεν θα ήταν καθόλου αξιοπερίεργο, αν ήταν προσφιλής πράξη για τον Δία, αλλά για τον Κρόνο και τον Ουρανό εχθρική, για τον Ήφαιστο πάλι αγαπητή πράξη, αλλά για την Ήρα εχθρική, και για τους άλλους θεούς, ανάλογα με τη γνώμη τους σχετικά μ’ αυτό, θα ήταν προσφιλής ή εχθρική πράξη."

Συμπεραίνουμε ότι οι "θεοί" δεν ορίζουν τίποτα ως ηθικό, αντιθέτως είναι υπόδουλοι σε ένα σωρό φρικτά πάθη.

Συμπεραίνουμε ότι δεν μπορείς να εμπιστευθείς τους ψευτοθεούς αυτούς, για να πάρεις κάποιο καλό παράδειγμα για τον τρόπο της ζωής σου. Ούτε καν να βρεις σημείο αναφοράς για το καλό και το κακό. Σε αντίθεση με τον Χριστιανικό Θεό, που έχει σαφείς κατευθύνσεις για τη ζωή μας.

Συμπεραίνουμε επίσης, ότι τόσο για το Σωκράτη, όσο και για τους αρχαίους πολυθεϊστές της εποχής του, οι ψευτοθεοί αυτοί ήταν ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ, και όχι σύμβολα, όπως θέλουν να δικαιολογήσουν τα αίσχη τους οι παγανιστές της Χριστιανικής εποχής και οι Νεοπαγανιστές. Γιατί τα σύμβολα ούτε διαφωνούν μεταξύ τους, ούτε έχουν προτιμήσεις, ούτε έχουν εχθρούς ή φίλους, ούτε μισούν ή αγαπούν, ούτε έχουν γνώμη για κάτι, όπως τους περιγράφει ο Σωκράτης.

Ας σκύψουν λοιπόν οι Νεοπαγανιστές το κεφάλι για τους απαίσιους και άστατους θεούς τους, και ας μη λένε παραμύθια για δήθεν "σύμβολα". Αυτά πείθουν μόνο ανόητους, και όχι τους Χριστιανούς. Οι Χριστιανοί γνωρίζουν πολύ καλά τους δαιμονικούς αυτούς ψευτοθεούς, γιατί τους νίκησε πριν από 2000 χρόνια ο Χριστός μας!