Πολυθεϊσμός κατά τής προόδου

Ισθμός τής Κορίνθου

Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο πρώτος που σκέφθηκε την διάνοιξη του Ισθμού ήταν ο τύραννος της Κορίνθου Περίανδρος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, γύρω στο 602 π.Χ. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε το σχέδιό του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε "την οργή των θεών", ύστερα από το χρησμό της Πυθίας που έλεγε:

"Ισθμόν δε μη πυργούτε μηδ' ορύσσετε. Ζευς γαρ έθηκε νήσον ή κ' εβούλετο".

(Μετάφραση ΓΜ): "Τον Ισθμό μην κτίζετε ούτε να σκάβετε, επειδή ο Ζεύς τοποθέτησε την νήσο την οποία και ήθελε".

Το πιθανότερο είναι ότι ο χρησμός προκλήθηκε από τους ιερείς των διαφόρων ναών, που φοβήθηκαν ότι, διανοίγοντας τον Ισθμό, θα έχαναν τα πλούσια δώρα και αφιερώματα των εμπόρων, που δε θα είχαν πια λόγο να μένουν στη Κόρινθο. Ο βασικός όμως λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιό του δεν ήταν η θεϊκή οργή αυτή καθεαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτελέσεως του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως "κλειδούχος" του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου. Όπως κι αν έχει το πράγμα, είναι εμφανής ο οπισθοδρομικός ρόλος τού πολυθεϊστικού ιερατείου.

Η διάνοιξη τού όρους Μίμαντος

Ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του, μιλώντας για τον Ισθμό τής Κορίνθου, μας αναφέρει άλλο ένα περιστατικό: Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, που "θέλησε να διανοίξει το όρος Μίμαντα τής Μικράς Ασίας, δεν μπόρεσε να προχωρήσει το έργο του, γιατί η Πυθία απαγόρευσε με χρησμό της στους Κνιδίους να συνεχίσουν να σκάβουν". Έτσι άλλο ένα μεγάλο έργο αιώνων τής αρχαιότητας εγκαταλείφθηκε, εξ' αιτίας τής σκοταδιστικής θρησκείας τών αρχαίων πολυθεϊστών, και τού σκότους τού Απόλλωνα. (Ιστορικά τής Ελευθεροτυπίας Νο 248. 12 Αυγούστου 2004. σελ. 6).

Παγανιστές εναντίον αστροφυσικής

Ο Αναξαγόρας (490-427 π.Χ.) απεφάνθη ότι ο ήλιος, η σελήνη και τα αστέρια, δεν είναι θεοί, όπως πρέσβευε η ειδωλολατρική θρησκεία και η οποία απαιτούσε λατρεία γι’ αυτά, αλλά πύρινες μάζες. Το ίδιο είχαν υποστηρίξει και ο Αναξίμανδρος, ο Αναξιμένης, ο Θαλής, ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος.

«Ο Αναξαγόρας μηνύθηκε για ασέβεια επειδή διακήρυσσε ότι ο ήλιος είναι μια διάπυρη μεταλλική μάζα, και καταδικάστηκε σε πρόστιμο 35 ταλάντων και εξορία. Κατά άλλους καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο» (ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ II, 7).

Παγανιστές εναντίον αστρονομίας

Ο Πλούταρχος, συζητάει με τον Λεύκιο. Και ο Λεύκιος γελώντας είπε:

«Μόνο πρόσεξε, αγαπητέ μου, μην μας μπλέξεις σε κατηγορία για ασέβεια, όπως νόμιζε ότι έπρεπε να κάνει ο Κλεάνθης [αυτός κατηγόρησε τον Αρίσταρχο για ασέβεια] για τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, μηνύοντας αυτόν στους Έλληνες [Αθηναίους] για ασέβεια, επειδή νίκησε την εστία του κόσμου [την Γη], διδάσκοντας ότι η ουράνια σφαίρα μένει ακίνητη και ότι η Γη περιφέρεται σε λοξό κύκλο [την εκλειπτική], ενώ συγχρόνως περιφέρεται γύρω από τον άξονά της».

Η κατηγορία του Κλεάνθη κατά τού Αρίσταρχου ήταν: «ως κινών την του κόσμου εστίαν και ταράσσων την των Ολύμπιων (θεών) ηρεμίαν» (Παρμένο από το Εθνικό περιοδικό «Ιχώρ», τεύχος 30, Φεβρουάριος 2003, σελίδες 52 - 53. Άρθρο του Αθανάσιου Κοβατσή,Δρ. Ιατρός και Δρ χημικός , Καθηγητής ΑΠΘ).

Πράγματι! Ο πολυθεϊσμός, υπήρξε πάντα ο θανάσιμος εχθρός τού πολιτισμού, τής επιστήμης και τής προόδου. Ο μόνιμος διώκτης τών φιλοσόφων, τών Χριστιανών, και κάθε αλήθειας και δικαιοσύνης, και τότε, και σήμερα.