Πρέπει να έχω κάνει αυτή τη συζήτηση στο Internet εκατοντάδες φορές με όλων των ειδών τους ανθρώπους. Τους λέω πως το ότι κάτι είναι “η γνώμη τους» σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως έχουν δίκιο.

Η πλειοψηφία του κόσμου που το ακούει θυμώνει και με κατηγορεί για έλλειψη σεβασμού ή και επιθετικότητα, ακόμα και αν το έχω πει με τον πιο ευγενικό τρόπο.

Όποιες όμως και αν είναι οι αντιδράσεις τους, εξακολουθεί να είναι αλήθεια πως αν κάτι είναι “η γνώμη μας» αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως πως έχουμε δίκιο ή πως η γνώμη μας αξίζει σεβασμό.

Αρχικά να δούμε τι θα πει “η γνώμη μου».

Μια γνώμη είναι μια προτίμηση ή κρίση για κάτι. Για παράδειγμα: “το μαύρο είναι το πιο ωραίο χρώμα» είναι μια γνώμη. “Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί είναι καλύτερα από τα ντολμαδάκια με κιμά», είναι μια άλλη γνώμη.

Αυτή τη γνώμη μπορεί να την έχει μόνο ένα άτομο ή να είναι αποδεκτή από χιλιάδες, αλλά σε κάθε περίπτωση έχει ένα χαρακτηριστικό: δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί και βασίζεται αποκλειστικά στο γεγονός πως κάποιος πιστεύει στην αλήθεια της. Στη τελική, πως θα αποδείξεις πως η μπουγάτσα Θεσσαλονίκης είναι καλύτερη από αυτή της Άρτας;

Δεν είναι κακό να έχεις γνώμη για αυτά τα θέματα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν έχεις γνώμη για ένα θέμα για το οποίο υπάρχουν δεδομένα που λένε πως κάνεις λάθος.

Είναι η γνώμη μου βασισμένη σε στοιχεία;

Αυτοί που λένε πως η γνώμη τους είναι πως τα εμβόλια κάνουν κακό, δεν εκδηλώνουν απλώς μια προτίμηση υπέρ ή κατά των εμβολιασμών, αλλά παίρνουν θέση σε ένα θέμα για το οποίο τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα. Το ίδιο ισχύει και για πολλές άλλες περιπτώσεις όπως τα γεννετικά τροποποιημένα τρόφιμα, τους αεροψεκασμούς, το κάπνισμα, και την ομοιοπαθητική, μεταξύ άλλων.

Για θέματα όπου η επιστήμη έχει αποφανθεί δεν έχει νόημα να “έχεις γνώμη». Είναι σαν να λες πως η γνώμη μου είναι πως 5+5=11, ή πως δεν υπάρχουν τα βατραχοπέδιλα. Τι σημασία ή αξία θα είχε μια τέτοια γνώμη;

Αυτό που καμιά φορά μπερδεύει τα πράγματα είναι η ποσότητα και η ποιότητα της πληροφορίας που χρησιμοποιούμε για να σχηματίσουμε τη γνώμη μας. Όταν ξεκινάμε τη ζωή, όλες οι γνώμες μας σχηματίζονται μέσα σε μια “φούσκα», σε ένα περιορισμένο χώρο ο οποίος ορίζεται από τους γονείς μας, κατά βάση, αλλά και την άμεση οικογένεια. Καθώς μεγαλώνουμε ερχόμαστε σε επαφή με περισσότερες πηγές πληροφορίας και έτσι κάποιες γνώμες αλλάζουν ή νέες δημιουργούνται.

Οσο περνάει ο χρόνος κάποιες γνώμες που έχουμε θα φανεί πως είναι λανθασμένες. Αυτό γίνεται όταν ερχόμαστε σε επαφή με περισσότερες πληροφορίες και εκπαιδευόμαστε. Το γεγονός πως πιστεύουμε σε μία γνώμη δεν την κάνει πιο αληθινή από τον Άγιο Βασίλη και δεν θα πρέπει να θυμώνουμε αν κάποιος έρθει και μας το πει.

Είναι δυνατό να κάνουμε λάθος όπως είναι δυνατό να είμαστε αδαής, να μη γνωρίζουμε. Η πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται για τα αισθήματά μας. Το ότι κάποιος μας λέει πως κάνουμε λάθος δεν σημαίνει πως μας αδικεί, μας καταδιώκει, ή μας έχει βάλει σημάδι με κάποιο τρόπο. Οι ελλειμματικά πληροφορημένοι δεν είναι μια κατατρεγμένη μειονότητα.

Τι; Τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό; Όχι, δεν προκαλούν αυτισμό. Όχι, αυτό δεν είναι η γνώμη σου, απλώς κάνεις λάθος. Ξεπέρασέ το!