Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

I. Εισαγωγικά για μια κραυγαλέα αντίφαση τής Σκοπιάς

1. 607 ή 609 π.Χ.; Τι θα γίνει με τα 2 χρόνια που περισσεύουν;

Εις το δεύτερο μέρος τού άρθρου της, η Σκοπιά, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αρχίζει με μία αντίφαση που έχει ως εξής:

«Η Γραφή και η ιστορία συμφωνούν ότι η Βαβυλωνιακή εξορία τελείωσε όταν ο Κύρος κατέκτησε την Βαβυλώνα και απελευθέρωσε τούς Ιουδαίους, οι οποίοι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ το 537 Π.Κ.Χ. Εφόσον η Γραφή δηλώνει ρητά ότι η εξορία διήρκησε 70 χρόνια, πρέπει να άρχισε το 607 Π.Κ.Χ.» (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.22)

Συμφώνως προς την ανωτέρα παράγραφο, εφόσον η εξορία τών Ιουδαίων τελείωσε όταν ο Κύρος κατέκτησε την Βαβυλώνα, δηλαδή το 539 π.Χ., εφαρμόζοντας το (εσφαλμένο) σκεπτικό τής Σκοπιάς περί 70 ετών εξορίας (που το θεωρεί και Γραφική άποψη), τότε προσθέτοντας αυτά τα έτη εις το 539 π.Χ. ευρίσκουμε, ότι η εξορία άρχισε, όχι το 607 π.Χ., αλλά το 609 π.Χ.!

Η ίδια η Σκοπιά δεν μάς λέει, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ότι ‘η Γραφή δηλώνει ρητά ότι η εξορία διήρκησε 70 χρόνια’; Η ίδια η Σκοπιά δεν μάς λέει, ότι ‘Η Γραφή και η ιστορία συμφωνούν ότι η Βαβυλωνιακή εξορία τελείωσε όταν ο Κύρος κατέκτησε την Βαβυλώνα’; Eάν μετατρέψουμε τις δύο ανωτέρω προτάσεις εις αριθμούς προκύπτει το εξής: 70 + 539 π.Χ. = 609 π.Χ.

Βέβαια η Σκοπιά, η οποία «θέλει ΚΑΙ τον σκύλο χορτάτο αλλά ΚΑΙ την πίττα ακέραιη», για να μην εκτεθεί εις τούς ακολούθους της, προσπαθεί να συνδυάσει αλλά και να καλύψει ΚΑΙ τις δύο περιπτώσεις. Αφ’ ενός, παρουσιάζει το τέλος τής εξορίας τών Ιουδαίων και την απελευθέρωσή τους ως κάτι που έγινε σχεδόν ταυτόχρονα: «κατέκτησε την Βαβυλώνα και απελευθέρωσε τούς Ιουδαίους», (ενώ εις την πραγματικότητα μεσολαβεί ένα διάστημα ενός με δύο ετών), αφ’ ετέρου, ως σημείο λήξεως τών 70 ετών επιλέγει την επιστροφή τών Ιουδαίων εις την Παλαιστίνη, εν αντιθέσει με την προφητεία τού Ιερεμίου που λέγει, ότι τα 70 έτη ολοκληρώνονται, όχι με την επιστροφή τών Ιουδαίων, αλλά με την τιμωρία τού τελευταίου Βαβυλωνίου ηγεμόνος: «Και όταν συμπληρωθώσι τα εβδομήκοντα έτη, θέλω ανταποδώσει επί τον βασιλέα τής Βαβυλώνος, και επί το έθνος εκείνο, λέγει Κύριος, την ανομίαν αυτών, και επί την γην τών Χαλδαίων, και θέλω καταστήσει αυτήν ερήμωσιν αιώνιον» (ΙΕΡ. ΚΕ:9-12 Εβρ.)

Τελείωσε μεν η εξορία τότε που κατέλαβε ο Κύρος την Βαβυλώνα, λέγουν οι αρθρογράφοι τής Σκοπιάς, αλλά τα 70 έτη δεν έληξαν τότε, αλλά 2 έτη αργότερα!!! 

Πώς είναι δυνατόν η Γραφή να κάνει λόγο περί 70 ετών εξορίας, η δε εξορία να έχει λήξει τότε που ο Κύρος κατέλαβε την Βαβυλώνα, δηλαδή το 539 π.Χ., αλλά τα 70 έτη να λήγουν τελικά 2 έτη μεταγενεστέρως, δηλαδή το 537 π.Χ.;

Τελικά οι αρθρογράφοι τής Σκοπιάς έχουν υποτιμήσει εις ΤΕΤΟΙΟ βαθμό το διανοητικό ή νοητικό επίπεδο τών αναγνωστών, που θεωρούν ότι δύνανται να γράφουν τέτοιες ανακρίβιες κι αντιφάσεις χωρίς να γίνονται αντιληπτοί;

Εν συνεχεία, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, η Σκοπιά συνεχίζει την απέλπιδα προσπάθειά της προς αποδυνάμωση τής εγκυρότητος τών πινακίδων σφηνοειδούς γραφής. Αναφέρει ότι αδημοσίευτα κείμενα, από πινακίδες οικονομικού περιεχομένου, που ετέθησαν υπό τού Βρετανικού Μουσείου εις την διάθεση τού ειδικού επιστήμονος Ronald Herbert Sack, «ανατρέπουν εντελώς προηγούμενα συμπεράσματα σχετικά με την μετάβαση εξουσίας από τον Ναβουχοδονόσορα Β΄ στον γιό του, Αμέλ-Μαρδούκ (γνωστό και ως Εβίλ-μερωδάχ). Γιατί; Ο Σακ ήξερε ότι, σύμφωνα με τις πινακίδες, ο Ναβουχοδονόσορ Β΄ κυβερνούσε ακόμη τον έκτο μήνα του τελευταίου (43^ου) έτους του. Αλλά αυτές οι πρόσφατα αποκρυπτογραφημένες πινακίδες από το έτος ανάρρησης του επόμενου βασιλιά, του Αμίλ-Μαρντούκ, έφεραν ημερομηνίες του τέταρτου και του πέμπτου μήνα του υποτιθέμενου ίδιου έτους. Όπως είναι σαφές, λοιπόν, υπήρχε ανακολουθία» (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.23-24)

Εις αυτό λοιπόν το σημείο τής μελέτης μας, θα εξετάσουμε εάν ισχύει αυτό που ισχυρίζεται η Εταιρία Σκοπιά, εάν δηλαδή πράγματι υφίστανται ανακολουθίες μεταβάσεως εξουσίας μεταξύ τών βασιλέων τής Νεοβαβυλωνικής περιόδου. Όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, η Σκοπιά, εις το συγκεκριμένο άρθρο, εκθέτει εις τούς αναγνώστες αλήθειες μεν, αλλά ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ! Παραπληροφορεί δηλαδή τούς αναγνώστες παρουσιάζοντας την ΜΙΑΝ όψη τού νομίσματος. Εμείς λοιπόν θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε και να δημοσιεύσουμε τις πληροφορίες που η Σκοπιά ΕΣΚΕΜΜΕΝΩΣ αποκρύπτει από τούς ακολούθους της, ώστε οι αναγνώστες να έχουν ΠΛΗΡΗ την εικόνα τών Χρονικών τής Νεο-Βαβυλωνιακής περιόδου, ώστε να διαπιστώσουν, εάν τελικώς τα Βαβυλωνιακά Χρονικά είναι αξιόπιστα, ή αναξιόπιστα, όπως θέλει να τα παρουσιάσει η Οργάνωση.

II. Προσπάθεια τής Σκοπιάς να βρει ανακολουθίες στους καταλόγους

2. Ανακολουθία μεταξύ Ναβουχοδονόσορος και Αμέλ-Μαρδούκ;

Δύο από τις πινακίδες που περιέχουν προβληματικές ημερομηνίες, είναι από το έτος ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ, τού υιού και διαδόχου τού Ναβουχοδονόσορος. Το τελευταίο ντοκουμέντο από την βασιλεία τού Ναβουχοδονόσορος χρονολογείται από VI/26/43 (δηλαδή από τον 6^ο μήνα, την 26^η ημέρα, το 43^ο έτος). Συμφώνως προς τούς Parker και Dubberstein, εις το έργο τους Babylonian Chronology, το πρώτο κείμενο τής βασιλείας τού Αμέλ-Μαρδούκ χρονολογείται από VI/26/acc. (δηλαδή από τον 6^ο μήνα, την 26^η ημέρα, έτος ενθρονίσεως), δηλαδή την ίδια ακριβώς ημέρα με το τελευταίο τού πατρός του! (R.A. Parker & W.H. Dubberstein, Babylonian Chronology: 626 Β.C.–AD 75, Providence: Brown University Press, 1956, σελ.12).

Όμως, από το 1956, έχουν βρεθεί μερικές πινακίδες από την Sippar, που χρονολογούνται εις το έτος ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ, αλλά έναν μήνα νωρίτερα από το προαναφερθέν, δηλαδή τον 5^ο μήνα! Εις την μίαν πινακίδα (BM 58872) η ημερομηνία είναι κατεστραμμένη και δυσανάγνωστη, αλλά εις την άλλην πινακίδα (BM 75322) εμφανώς χρονολογείται V/20/acc. (δηλαδή από τον 5^ο μήνα, την 20^η ημέρα, έτος ενθρονίσεως).

Αυτά τα κείμενα δηλώνουν ότι υπήρξε μία ανακολουθία, πλέον τού ενός μηνός, μεταξύ τών βασιλειών τού Ναβουχοδονόσορος και τού Αμέλ-Μαρδούκ. Μετάφραση τού πρώτου κειμένου (BM 58872) εξεδώθη υπό τού Ronald Herbert Sack το 1972 (αριθ.79 εις τού Ronald Herbert Sack, Αmel-Marduk 562-560, 1972, σελ.3, 106). Για το δεύτερο τώρα κείμενο (BM 75322) όρα Catalogue of the Babylonian Tablets in the British Museum (CBT) τόμ.8, σελ.31. Δύο άλλα κείμενα που εξεδόθησαν υπό τού Sack (Νο56 και Νο70 εις το έργο του) φαίνεται να χρονολογούνται εις τον 4^ο μήνα τού έτους ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ το οποίο θα ηδύνατο να συνεπάγεται μίαν ανακολουθία 2 μηνών με την βασιλεία τού πατρός του, Ναβουχοδονόσορος.

Και ενώ η Σκοπιά δεν δείχνει να προβληματίζεται για τη διαφορά 2 ετών που παρουσιάζει η δική της χρονολόγηση, όπως δείξαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, προσπαθεί να πιαστεί από μία διαφορά 2 μόνο μηνών!

Όμως ο Christopher B. F. Walker, που αντιπαρέβαλλε τα δύο κείμενα το 1990, επιβεβαίωσε ότι το Νο56 (=ΒΜ 80920) χρονολογείται εις τον 7^ο μήνα, όπως φαίνεται επίσης εις το  CRT, τόμ.8, σελ.245. Κατά τον Sack το Νο70 (ΒΜ 65270), το όνομα τού μήνα είναι δύσκολο να αναγνωστεί και πιθανόν ο μήνας να είναι μάλλον ο 7^ος και όχι ο 4^ος (Donald John Wiseman, Nebuchadnezzar and Babylon, Oxdord University Press, 1985, σελ.113-114).

3. Πιθανή εξήγηση τής ανακολουθίας Ναβουχοδονόσορος και Αμέλ-Μαρδούκ

Μία λοιπόν πιθανή εξήγηση αυτής τής ανακολουθίας είναι και η εξής: Ο Ναβουχοδονόσορ, πέθανε ενωρίτερα από τον 6^ο μήνα, αλλά όμως μερικοί γραφείς συνέχισαν για μερικές ακόμη εβδομάδες να καταγράφουν τα γεγονότα εις την δική του βασιλεία, έως να ξεκαθαριστεί ποίος θα ήτο ο διάδοχός του! Ο Βηρωσσός αναφέρει, ότι ο υιός του και διάδοχος Αμέλ-Μαρδούκ «διαχειρίστηκε τις υποθέσεις με άνομο και εξωφρενικό τρόπο» και γι’ αυτό «εξυφάνθη συνωμοσία εναντίον του και εδολοφονήθη υπό τού Νηριγλίσαρος, τον γαμπρό του» μετά από μόλις δύο έτη βασιλείας. (Stanley Mayer Burstein, The Babyloniaca of Berossus, Sources from the Ancient Near East, τόμ.1, Malibu California: Undena Publications 1978, σελ.28).

Όπως υπεστηρίχθη και υπό τού Πολωνού Ασσυριολόγου Stefan Zawadzki, ο κακός χαρακτήρας τού Αμέλ-Μαρδούκ, πιθανόν ήτο ήδη εμφανής πριν να γίνει βασιλεύς, κάτι που προκάλεσε εναντίωση εις την διαδοχή του εις τον θρόνο. Αυτός ίσως να ήτο και ο λόγος, γιατί μερικοί γραφείς, για μερικές ακόμη εβδομάδες, συνέχισαν να καταγράφουν τα γεγονότα και να τα αναφέρουν εις την βασιλεία τού αποθανόντος πατρός του, τού Ναβουχοδονόσορος [Stefan Zawadzki, Political Situation in Babylonia During Amel-Marduk's Reign, in J. Zablocka and S. Zawadzki (eds.), Shulmu IV: Everyday Life in Ancient Near East: Papers Presented at the International Conference, Poznan,  19-22 September, 1989 (Poznan:    Adam    Mickiewicz    University    Press,     1993),    pp.309-317]

Το ότι ο Ναβουχοδονόσορ πιθανόν είχε πεθάνει πριν από τον 6^ον μήνα τού 43^ου έτους του, υποστηρίζεται επίσης από ένα Νεο-Βαβυλωνιακό κείμενο από την Ουρούκ, το YBC 4071, που χρονολογείται την 15^ην τού 5^ου μηνός Abu τού 43^ου έτους τού «The Lady of Uruk, King of Babylon». «The Lady of Uruk» είναι η Ishtar, η Θεά τού πολέμου και τής αγάπης, τής οποίας ένας μεγάλος ναός εντοπίστηκε εις την Ουρούκ.

Ο David   B.   Weisberg ο οποίος εδημοσίευσε αυτό το κείμενο το 1980 συμπεραίνει, ότι ο Ναβουχοδονόσορ προφανώς είχε πεθάνει αυτήν την εποχή (τον 5^ο δηλαδή μήνα) αν και «προσεκτικοί γραφείς συνέχισαν να καταγράφουν εις αυτόν ακόμη και μετά τον θάνατό του, περίμενοντας με σύνεση να δουν ποίος θα ήτο ο διάδοχός του». (David B, Weisberg, Texts from the Time of Nebuchadnezzar, Yale Oriental Series, Vol. XVII, New Haven and London: Yale University Press, 1980, p. xix)

Προκειμένου τώρα κάποιος να προσθέσει επιπλέον έτη εις την Νεο-Βαβυλωνιακή περίοδο, ίσως ισχυρισθεί ότι το 43^ο έτος τού Ναβουχοδονόσορος δεν ήτο το ίδιο με το έτος ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ, άρα ή ο Ναβουχοδονόρος εβασίλευσε περισσότερα από 43 έτη ή μεταξύ αυτών μεσολάβησε ένας άλλος άγνωστος βασιλεύς!

Τοιαύτη υπόθεσις όμως διαψεύδεται από την ίδια την Βίβλο. Μία σύγκρισις τών Β΄ ΒΑΣ. ΚΔ:12 και Β΄ ΧΡΟΝ. ΛΣΤ:10 με το ΙΕΡ. ΝΒ:28 (μόνον κατά το Εβρ.) δείχνει, ότι η εξορία τού Ιωαχείν άρχισε προς το τέλος τού 7^ου βασιλικού έτους τού Ναβουχοδονόσορος. Αυτό σημαίνει ότι κατά τον θάνατό του το 43^ο έτος, ο Ιωαχείν είχε περάσει σχεδόν 36 έτη εις την εξορία (43-7=36), και ότι το 37^ο έτος τής εξορίας άρχισε αργότερα, κατά το ίδιο έτος, κατά το έτος δηλαδή ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ! Και αυτό το γεγονός είναι ό,τι ακριβώς αναφέρεται εις το ΙΕΡ. ΝΒ:31: «Εν δε τώ τριακοστώ εβδόμω έτει τής μετοικεσίας τού Ιωακείμ βασιλέως τού Ιούδα, τον δωδέκατο μήνα, την εικοστήν πέμπτην τού μονός, Ευείλ-μερωδάχ ο βασιλεύς τής Βαβυλώνος, κατά το έτος καθ’ ό εβασίλευσεν...»

Είναι λοιπόν εμφανές, ότι η Βίβλος ΔΕΝ επιτρέπει άλλα επιπλέον έτη μεταξύ τού 43^ου τού Ναβουχοδονόσορος και τού έτους ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ!

Η Σκοπιά, όμως, συνεχιζει την απέλπιδα προσπάθειά της, προκειμένου να πείσει τούς αναγνώστες για την αναξιοπιστία τών Βαβυλωνιακών Χρονικών, σημειώνοντας τα εξής:

«Υπάρχουν και άλλες ανακολουθίες όσον αφορά την μετάβαση από έναν βασιλιά στον άλλον. Για παράδειγμα, ένα κείμενο δείχνει ότι ο Ναβουχοδονόσορ Β΄ κυβερνούσε ακόμη το δέκατο μήνα του – έξι μήνες αφότου υποτίθεται ότι είχε αρχίσει να βασιλεύει ο διάδοχός του» (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.24)   

«Η πινακίδα στο Βρετανικό Μουσείο (ΒΜ 55806) φέρει ημερομηνία τού δεκάτου μήνα τού 43^ου έτους» (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.28, υποσ.8)

Το ιστορικό τής συγκεκριμένης πινακίδος (ΒΜ 55806) έχει ως εξής: Το 1987 ο καθηγητής Donald John Wiseman, λόγιος τής Βίβλου, αρχαιολόγος και Ασσυριολόγος, εξήτασε 20 ασυμβίβαστα χρονολογημένες πινακίδες που ήσαν καταγεγραμμένες κι είχαν τότε προσφάτως εκδοθεί υπό τού Βρετανικού Μουσείου εις τον κατάλογο CBT VI (1987). Ο  Wiseman ήλεγξε και τις 20 πινακίδες και κατέληξε εις το συμπέρασμα, ότι οι περισσότερες τών χρονολογήσεων απεδείχθησαν ότι ήσαν νεώτερα εντυπώματα ή προέρχονταν από λάθη εις την ανάγνωση. Όσο για την επίμαχη πινακίδα που επικαλείται η Σκοπιά, (η ΒΜ 55806) ο Wiseman είπε ότι: «Η ανάγνωση δείχνει να είναι Ab αντί για Shu». Ab είναι ο 5^ος μήνας και Shu (SHU = Du’uzu) είναι ο 4^ος μήνας.

Η πινακίδα εξετάσθηκε επίσης το 1990 και από τον Christopher B. F. Walker, ο οποίος έγραψε τα εξής:

«Ο μήνας εμφανίζεται να είναι ο ITU.AD. Ο αριθμός έτους είναι αβέβαιος και κατά ένα τμήμα σβησμένο. Ο T. G. Pinches, CT 55, 138, αντέγραψε ITU.AD = 10^ος μήνας. Εάν το έτος είναι πράγματι 43 τότε ο μήνας πρέπει να εννοηθεί ως  AD = Abu»

Όπως φαίνεται από τα σχόλια τού Walker, η ημερομηνία είναι αρκετά κατεστραμμένη. Όχι μόνον η ημέρα και ο μήνας, αλλά επίσης και το έτος είναι αβέβαιο. Μνημονεύοντας ο Walker το CT 55, εννοεί τον τόμο 55 τής σειράς τών δημοσιεύσεων τού Βρετανικού Μουσείου: Cuneiform Texts from Babylonian Tablets in the British Museum. Οι τόμοι 55, 56, and 57 περιέχουν οικονομικά κείμενα που αντεγράφησαν από τον T. G. Pinches κατά την διάρκεια τών ετών 1892-1894, εδημοσιεύθησαν 90 έτη αργότερα, το 1982, από τις εκδόσεις τού Βρετανικού Μουσείου (British Museum Publications Ltd).

Όπως λοιπόν φαίνεται ανωτέρω, αντιπαραβολές τών συγχρόνων ειδικών με την πρωτότυπη πινακίδα δείχνουν, ότι ο T. G. Pinches προφανώς ανέγνωσε εσφαλμένως το όνομα τού μήνα, ο οποίος κατά το πλέον πιθανό είναι μάλλον ο 5^ος παρά ο 10^ος. Η πινακίδα, λοιπόν, δεν δύναται να χρονολογηθεί μεταγενεστέρως τού έτους ενθρονίσεως τού Αμέλ-Μαρδούκ!