ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18: Η΄.

Ο "φωτισμός" είναι: "η δόξα" του Θεού

Η λέξη: "δόξα" στην Αγία Γραφή, έχει παραπλήσια έννοια με τις λέξεις: "φως", "φωτεινότητα", "λάμψη", "λαμπρότητα". Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

"Μετά ταύτα είδον άλλον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, έχοντα εξουσίαν μεγάλην, και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού".

-Αποκάλυψις 18/ιη΄ 1.

"ως δε ουκ ενέβλεπον από της δόξης του φωτός εκείνου, χειραγωγούμενος…"

Πράξεις 22/κβ΄ 11.

"Ετέρα μεν η των επουρανίων δόξα, ετέρα δε η των επιγείων.  Άλλη δόξα ηλίου, και άλλη δόξα σελήνης, και άλλη δόξα αστέρων.  Αστήρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη"

-Α΄ Κορινθίους 15/ιε΄ 40,41.

Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Ιησούς κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, αναφέρεται ως: "απαύγασμα (λάμψη) της δόξας του Θεού":

"ος ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού".

-Εβραίους 1/α΄ 3.

Ομοίως ο απόστολος Παύλος, στην προς Ρωμαίους επιστολή του, αφού αναφέρεται στους υιοθετημένους "εν Πνεύματι" γιους του Θεού, λέει γι' αυτούς:

"…ους δε εδικαίωσεν, τούτους και εδόξασεν".

-Ρωμαίους 8/η΄ 30.

Το "εδόξασεν", ισοδυναμεί με το "φώτισε", ή "λάμπρυνε", εφ' όσον μιλάμε για "γιούς του Θεού".

Ο ίδιος απόστολος αλλού λέει:

"Ο Θεός… ος έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού".

-Β΄ Κορινθίους 4/δ΄ 6.

Η "δόξα του Θεού" λοιπόν φωτίζει!

Εδώ πρέπει επίσης να διευκρινίσουμε ότι η λέξη: "γνώση", στην Αγία Γραφή σημαίνει επίσης και "ένωση", επειδή κάποιο πρόσωπο, το γνωρίζεις όταν ενώνεσαι με αυτό.  Αυτό για παράδειγμα φαίνεται στο εδάφιο:

"Ο δε Αδάμ, εγνώρισεν Εύαν την γυναίκα αυτού.  Και συνέλαβε, και εγέννησε τον Κάιν…"

-Γένεσις 4/δ΄ 1.

Ομοίως, η λέξη: "επίγνωση" στην Αγία Γραφή, σημαίνει: "πληρέστερη ένωση", ή "επιπλέον ένωση", "γνώση πάνω στη γνώση", όπως θα δούμε σε άλλη ενότητα.  Το εδάφιο Β΄ Κορινθίους 4/δ΄ 6 λοιπόν που είδαμε, σημαίνει ότι ο "φωτισμένος" Χριστιανός, έχει αυτή τη "γνώση" ως προϊόν "ένωσης" με τη "δόξα" του Θεού.