Κεφάλαιο 7.

Αυτοδικαίωση και κατάκριση

Ο Ιησούς Χριστός, γνωρίζοντας τη Φαρισαϊκή νοοτροπία, προσπάθησε επανειλημμένα να τους διορθώσει, καυτηριάζοντάς τους.  Θα αναφέρουμε στη συνέχεια μία τέτοια παραβολή που είπε, και που ελπίζουμε πως θα προσέξουν οι σύγχρονοι Φαρισαίοι (ως προς τη νοοτροπία).

Αναφέρεται στο Λουκά 18/ιη΄ 9-14: 

"Είπε και προς μερικούς που πίστευαν για τον εαυτό τους πως είναι δίκαιοι, και θεωρούσαν υποδεέστερους τους άλλους, αυτή την παραβολή:

-Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για προσευχή, ο ένας Φαρισαίος, και ο άλλος τελώνης.  Ο Φαρισαίος στάθηκε, και προσευχόταν για τον εαυτό του τα εξής:

<<Θεέ, σ’ ευχαριστώ επειδή δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή όπως και αυτός ο τελώνης.  Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, και δίνω δέκατο από όλα μου τα έσοδα>>.

Ο δε τελώνης, στάθηκε μακριά, και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας:

<<Θεέ, λυπήσου με τον αμαρτωλό>>.

Σας λέγω, (συνέχισε ο Ιησούς), ότι ο τελώνης κατέβηκε πιο δικαιωμένος στο σπίτι του, παρά ο Φαρισαίος.  Επειδή, όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί, ενώ όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί ".

Δεν ήταν κακός ο Φαρισαίος.  Τηρούσε το νόμο, ζούσε ηθική ζωή, και ευχαριστούσε το Θεό γι’ αυτό.  Ποιό ήταν το λάθος του;  Δύο ήταν τα λάθη του:  Η αυτοδικαίωση, και η κατάκριση. Και ήταν χειρότερα από όλες τις "βαριές" (λεγόμενες) αμαρτίες, επειδή αυτός που νομίζει πως είναι δίκαιος, πώς θα ζητήσει συγχώρεση για να ελεηθεί;  Έτσι, ο Φαρισαίος τής παραβολής, (όπως κάνουν σήμερα κάποιοι κατήγοροι τής Ορθοδοξίας, θεωρώντας όλους τους άλλους αμαρτωλούς και τον εαυτό τους δίκαιο), διατήρησε τις αμαρτίες του.  Και δεν έβλεπε καν, πως και μόνο η κατάκριση που έκανε εναντίον τού τελώνη, ή τών άλλων ανθρώπων, ήταν αμαρτία. 

Είναι σαν ν’ ακούω ακόμα τα λόγια τών ποιμένων τού Προτεσταντισμού, στις αμέτρητες συναθροίσεις τους που παρακολούθησα, να ευχαριστούν το Θεό, "που τους έβγαλε από τον αμαρτωλό κόσμο, και τους ξεχώρισε".  Πόσο λίγο κατάλαβαν τα λόγια τού Κυρίου! 

Αντιθέτως, στην Εκκλησία, ακούμε ξανά και ξανά τα λόγια τού τελώνη:  "Κύριε, ελέησον και σώσον ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός".

Όταν ένας ευσεβιστής βλέπει κάποιον ν’ αμαρτάνει, λέει:  "Κοίτα τι κάνει, δεν ντρέπεται!"

Και όταν τον βλέπει ένας Χριστιανός, λέει:  "Αλίμονο σ’ εμένα τον αμαρτωλό!  Αν αυτός ο αδελφός μου που είναι τόσο καλός πλανήθηκε και αμάρτησε, τι περιμένει εμένα!"

Και όπως έλεγε ο γέροντας Πορφύριος τού Ωροπού:  "Εάν δεις το παιδί σου κάτω και ο Διάβολος να το πατάει στο λαιμό, δεν θα χτυπήσεις το παιδί σου!"  Έτσι και με τον αδελφό μας που έπεσε σε αμαρτία, δεν πρέπει να στραφούμε εναντίον του.

Σύμφωνα με την παραβολή τού Φαρισαίου και τού τελώνη, ο Θεός δικαιώνει τον ταπεινό, αυτόν που συλλογίζεται την αμαρτωλότητά του, και του ζητάει έλεος.  Άλλωστε, εάν θεωρείς τον εαυτό σου δίκαιο, δεν χρειάζεσαι τη θυσία τού Χριστού, που πέθανε για τους αμαρτωλούς.

Για μια φορά ακόμα, σήμερα, βλέπουμε την αλήθεια τών λόγων τού Κυρίου:  "Αλήθεια σας λέω, ότι οι τελώνες και οι πόρνες, μπαίνουν πριν από εσάς στη Βασιλεία τού Θεού".  (Ματθαίος 21/κα΄ 31).

Ας ακούσουν τα λόγια τού αποστόλου Παύλου, όλοι εκείνοι οι σύγχρονοι Φαρισαίοι, που δικαιώνουν τους εαυτούς τους ή τις θρησκείες τους, και κατηγορούν την Εκκλησία τού Κυρίου, ότι δέχεται αμαρτωλούς.  Τα λόγια αυτά, βρίσκονται γραμμένα στην Ρωμαίους 2/β΄ 1-6:

"Γι’ αυτό, αναπολόγητος είσαι άνθρωπε, όποιος κι αν είσαι εσύ που κρίνεις.  Επειδή, κρίνοντας τον άλλον, τον εαυτό σου κατακρίνεις, μια και πράττεις τα ίδια εσύ που κρίνεις... νομίζεις... ότι εσύ θα ξεφύγεις την κρίση τού Θεού;  Ή καταφρονείς τον πλούτο τής χρηστότητάς Του και τής ανοχής και τής μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η καλοσύνη τού Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;

Αλλά κατά τη σκληρότητά σου και αμετανόητη καρδιά, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή, κατά την ημέρα τής οργής και αποκαλύψεως τής δικαιοκρισίας τού Θεού..."

Και ο απόστολος Παύλος, τα γράφει αυτά, γνωρίζοντας πως όποιος επικρίνει, ούτε και ο ίδιος είναι καθαρός, μια και ο αγιασμένος γιός τού Θεού, δεν κρίνει κανέναν.

Παρακαλώ τον αναγνώστη, να κάνει μία αυτοκριτική, προτού κρίνει κάποιον άλλον.  Πιστεύω πως θα δικαιωθούν τα λόγια τού αποστόλου.  Βέβαια, το δυσάρεστο θα είναι, αν αυτός που κάνει την αυτοκριτική δεν διαπιστώσει τα αμαρτήματά του.  Τότε ίσως θα πρέπει να επαναλάβει τα λόγια τού Φαρισαίου, ευχαριστώντας τον Θεό, "που δεν τον έκανε σαν τους άλλους ανθρώπους".