Το απόσταγμα της συμπεριφοράς των UFO και των κούφιων, πεπτωκότων πνευμάτων κτασταλάζεται στον εμπαιγμό, τη διακωμώδηση, την αντίδραση και η φθηνή απομίμηση των Θείων Φωτεινών εκφράσεων, που λαμπρύνουν τον κόσμο μας και αποσκοπούν στην Ψυχική ανά(σ)τασή του. Ανακαλώντας τα διάφορα σημεία της πορείας μας ως τώρα, ας κάνουμε μία «σούμα», έναν απολογισμό με τα στοιχεία που αντιπαραθέτουν τις δύο πλευρές: [1]

 

Θετικές Δυνάμεις		Αρνητικές Δυνάμεις (Αντίστοιχα)
-Θείο Φως (Βηθλεέμ, Θαβώρ, εμφανίσεις Παναγίας, φώτα που περιβάλλουν Αγίους κτλ).                                                      -Θείο Πυρ (Πυρ του Αγ. Πνεύματος, της προσευχής Αγίων κτλ).  -Θεία σχήματα (πύρινες σφαίρες Αγίων, αγγέλων, φωτεινοί θρόνοι, "οχήματα" Ακτίστου Φωτός π.χ. στον Χριστό όταν αναλήφθηκε, σε Αγίους κ.ά.).  -Θεία οράματα (άγγελοι, Παναγία, Άγιοι / θρόνοι, "οθόνη"-σεντόνι με τα θαυμάσια της δημιουργίας κτλ)  -Μεταμόρφωση Κυρίου (Θαβώρ), και αγίων  -Ανάληψη Κυρίου και Ηλία.  -Μετεωρισμός (π.χ. Αγ. Μάξιμου Καυσοκαλυβίτη στο Άγ. Όρος, που, με τη Θεία δύναμη, πετούσε στον αέρα) [α], εξαϋλωση και κατάργηση της βαρύτητας όπως σε θαύματα του Κυρίου).		-Δαιμονικό φως (UFO, ψυχοτεχνικές διαλογισμού, φώτα που βγαίνουν ή... μπαίνουν σε σώματα των γκουρού, των σαμάνων κτλ).  -Καταχθόνιο πυρ (UFO, πύρινα στοιχειά, πολτεργκάιστ, δαιμονικές πύρινες σφαίρες που σκοτώνουν ζώα κ.ά.).  -Δαιμονικά "οχήματα" (φωτεινές σφαίρες - δίσκοι, "εξωγήινα σκάφη", USO, κτλ).                                                                 -Ψευδο-οράματα (ψευδο-άγιοι και "Χριστοί", UFO, "τσιγκάνες", οθόνη με σκηνές φρίκης κτλ).  -Μεταμορφώσεις στοιχειών, UFO κτλ.  -Ανυψώσεις στοιχειών, UFO κτλ.  -Μετεωρισμός από δαιμονοκατάληψη, "επιτεύγματα" μέντιουμ και μάγων με επικλήσεις των επιδεικτικών πνευμάτων.
-Ευωδία  -Θεϊκές εσωτερικές φωνές και παροτρύνσεις		-Δυσωδία  -Δαιμονικές εσωτερικές φωνές και παροτρύνσεις, δαιμονικές "τηλεπαθητικές" μεταδόσεις.
-Θεία έκσταση.  -Γλωσσολαλιά από Άγ. Πνεύμα.  -Προορατικό χάρισμα και προφητείες από το Άγιο Πνεύμα.  -Αλήθεια.		-Ακατάληπτη έκσταση.  -Γλωσσολαλιά ακατάληπτη ή δαιμονικής επιρροής.  -Αγύρτικες ψευδομαντείες, ή μεταδόσεις δόλιων πνευμάτων.  -Ψέματα (ή αλήθεια με πονηρό σκοπό).

            Ακόμα: Ο Θεάνθρωπος Χριστός θα ξανάρθει μέσα σε νεφέλη (κατά Λουκάν 21, 27), όπως και άγγελοι επίσης (Αποκάλυψη 10,1 και 14,14). Τις νεφέλες (σύννεφα, ομίχλες) χρησιμοποιούν και τα UFO και άλλα παραφυσικά φαινόμενα στις εμπαικτικές εμφανίσεις τους. Στις εμπαικτικές και διασπαστικές για τη φυσική δημιουργία αλλοιώσεις του χωροχρόνου είναι συνηθισμένη η ύπαρξη αυτών των σύννεφων. Όπως εμείς με το πείσμα και τον εγωισμό μας αλλοιώνουμε τις όψεις και τους κανόνες της φύσης, έτσι και οι δαίμονες -με αόρατο τρόπο- αλλοιώνουν τη φυσική δημιουργία (το χωροχρόνο, τη συνείδησή μας, κ.τ.λ.).

Οι αλλοιώσεις της φυσικής θαυμαστής δημιουργίας, επεκτείνονται και στις αλλοιώσεις της εξωτερικής εμφάνισης των πλασμάτων, λογικών ή μη, που κατοικούν σ' αυτή. Οι μορφές των «εξωγήινων» και των δαιμόνων εμπαίζουν τόσο την ανθρώπινη μορφή (που είναι εικόνα του Χριστού), όσο και τις μορφές του ζωικού βασιλείου. Όντα με ένα μάτι, τρία κεφάλια, ανθρωπόμορφα με κέρατα, σαν τον ίδιο τον «Οξαποδώ», υπερφυσικά πλάσματα με ανάποδα τα όργανά τους, υπερφυσικά πτηνά με ανάποδα τα φτερά τους και που πετούν ανάποδα... Όλα εμπαιγμοί της Θείας Σοφίας του Καλλιτέχνη. Πιστεύουμε ότι το Κάλλος[β] είναι Νόμος, για όλο το Σύμπαν. Η αντι - αισθητική μπορεί να υπάρχει, αλλά λογικά δεν είναι απόρροια της Τάξης και της Αρμονίας του Πλάστη. Μάλλον παραχώρησή Του είναι.

Η Αγαθοποιός και Αγαθόμορφη Δύναμη δημιούργησε συγκεκριμένα πλάσματα με συγκεκριμένο χαρακτήρα. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, είδαμε ότι τα ελάφια π.χ., αποτελούνται από συγκεκριμένα τμήματα, όργανα αλλά και χαρακτήρα, που συνθέτουν ένα ξεχωριστό, θαυμαστό δημιούργημα, μία ενιαία μονάδα και με ειδικό ρόλο στο περιβάλλον του.

Έρχεται όμως η Αντίστροφη, Διαστροφική «Δύναμη» να διασπάσει αυτές τις ενωμένες μονάδες σε χίλια δύο μέρη και να τις διαμελίσει - κατακρεουργήσει, εμπαίζοντας τη Θεία Σοφία και στέλνοντάς μας τις «άτακτες μονάδες», την «άτακτη τάξη ». Πώς; Με τις φασματικές στοιχειακές μορφές, τα είδωλα (εξωγήινοι, λάμιες, νεράιδες κτλ.), που πολλές φορές είναι μισές άνθρωποι και μισές ερπετά, ή άλλες φορές γυναίκες με φτερά, με πέταλα ή πόδια γαιδάρου, ή «άνθρωποι» με μάτια εντόμων, με δύο νύχια σαν τις δαγκάνες του κάβουρα, με κέρατα, ή τρίχωμα χιμπατζήδων. Επειδή η διασπαστική υπο - οντότητα δεν έχει την ικανότητα να πλάσει στην πραγματικότητα ένα ζωντανό πλάσμα, «πλάθει» στο αιθερικό πεδίο και στη φαντασία «ό,τι της κατέβει».

Παραδόσεις στην Αχαΐα και στην Κοζάνη λένε πως, όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, ο διάβολος έπλασε το λύκο, αλλά δεν μπορούσε να τον ζωντανέψει. Ο Θεός ζωντάνεψε το λύκο που έφαγε το πόδι του διαβόλου και από τότε ο διάβολος κουτσαίνει. Γι' αυτό τον λένε και λυκοφαγωμένο[2].

Ό,τι έχει λοιπόν «μπασταρδεμένη» εμφάνιση, εκφυλίζει τις έννοιες της συνοχής, της συμμετρίας και της ευταξίας, με τις οποίες διακόσμησε τον επίγειο παράδεισο η φωτεινή, ξάστερη και αληθινά Δημιουργός Δύναμη. Η αρμονική μείξη των ανόμοιων είναι έργο της ενοποιητικής Δύναμης, ενώ η αφύσικη ανάμειξή τους είναι «έργο» της Παρ-υπόστασης του Κακού. Η παρέκκλιση απ' το Αγαθο, η παρεκτροπή και η κατάχρηση της φύσης, είναι έργο της «Μη Ύπαρξης» (του Κακού). Τα αίτια του Κακού, του Μη Όντος, είναι πολλά, ενώ αντίθετα, το αίτιο του Αγαθού, του Όντος, είναι ένα, ο Θεός (Άγ. Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)[3].

Ίσως όμως τα UFO να περιγελούν και τον ίδιο τον Οίκο του Θεού, τις εκκλησίες. Οι θόλοι των ιπταμένων δίσκων και τα φινιστρίνια τους, ίσως περιγελούν τους τρούλους και τα χρωματιστά παράθυρα των εκκλησιών, όπως είχε σκεφτεί και ο Ιερέας που είδε το «γάτο με το σακάκι» (σελ. 131). οι ίδιοι οι «επιβάτες» τους, κάποιες φορές, καθώς και πολλά «στοιχειά», εμφανίζονται φορώντας... ράσα, εμπαίζοντας το μοναχικό σχήμα και την ιεροσύνη. Για παράδειγμα, στο χωριό Κανδήλα της Β.Α. Αρκαδίας εμφανιζόταν ένας «αράπης» ντυμένος παπάς και κάπνιζε[4].

Η αναίδεια, η θρασύτητα και η βλασφημία του Θείου Ονόματος από τα περιπαικτικά πνεύματα έχει φτάσει μέχρι το σημείο να τελέσουν και ψεύτικη θεία λειτουργία! Συνέβη στον Όσιο Κύριλλο τον Φιλεώτη στο κελί του οποίου ο εχθρός «έστησε» ολόκληρο σκηνικό, δείχνοντας του την αγία τράπεζα, Ιερά σκεύη (δίσκους, ποτήρια κτλ.), ιερείς και συλλειτουργούς, που γέμισαν ασφυκτικά το κελί. Προετοίμασαν μέχρι και το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, στο οποίο συμμετείχαν οι «λειτουργούμενοι», και ανέμεναν και τον Όσιο να μεταλάβει. Η ταπείνωσή του όμως τον έσωσε. Αν  «μεταλάμβανε» την κοινωνία των δαιμόνων θα τρελαινόταν αμέσως[5]. Και βέβαια, ο Όσιος δεν άκουγε κανονικά και ολοκληρωμένα τα λόγια της «θείας» λειτουργίας, γιατί πολλά απ' αυτά δεν μπορούν να τα προφέρουν οι δαίμονες[γ]

Τα εκδικητικά πνεύματα εμπαίζουν ίσως και ένα από τα σύμβολα της Εκκλησίας μας (μέσω των UFO): το πλοίο, το καράβι της Εκκλησίας, που, με κυβερνήτη το Χριστό, μαζεύει τους εκλεκτούς του Θεού και ανυψώνεται προς τη νοητή Ανατολή, προς την Αιώνια Δόξα, εισχωρώντας σ' αυτήν από τη Στενή Πύλη της Δικαιοσύνης και της Δικαίωσης (Ματθαίου 7, 13). Ο ναός προέρχεται από τη λέξη ναύς που σημαίνει πλοίο.

Η Αργώ ήταν ίσως η προεικόνιση της Επερχόμενης Αλήθειας, του Πλοίου της Εκκλησίας, όπως είδαμε.

Το σύμβολο του πλοίου και της βάρκας καλεί τον αγνό και πιστό άνθρωπο προς το καρδιακό πέταγμα της Αγάπης. Όχι μόνο αυτό το σύμβολο όμως...

Ο γέροντας Παϊσιος κάποτε, ενώ προσευχόταν, είδε ότι βρισκόταν σ' ένα μέρος που έμοιαζε με αεροδρόμιο. Εκεί γινόταν ο έλεγχος της ποιότητας των ανθρώπων και όσοι ήταν ενάρετοι ετοίμαζαν τις «αποσκευές» τους για να μπουν στο αεροπλάνο και να ξεκινήσουν το Ένδοξο Ταξίδι τους προς τον Ουρανό...[6]

Ο Κυριάκος Μουτσουρίδης, ήταν ένας πολύ πιστός και γελαστός άνθρωπος. Προείδε το θάνατό του μία μέρα πριν, και καθώς πέθαινε στο νοσοκομείο είχε τον εξής διάλογο με τους παρευρισκόμενους:

Κ. Μ.: Φτάνει!

- Τι είπες;

Κ. Μ.: Φτάνει.

- Τι φτάνει;

Κ. Μ.: Το διαστημόπλοιο...!

Με το θάνατο του, ο σταυρός που φορούσε ο παρευρισκόμενος ιερέας και ήταν κειμήλιο του 17ου αιώνα με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, ξαφνικά ευωδίασε με άρρητη ευωδιά, την οποία μύρισαν όλοι μέσα στο θάλαμο και άλλοι απ' έξω. Το «διαστημόπλοιο» επρόκειτο φαίνεται να μεταφέρει τον εκλεκτό αυτό άνθρωπο σε κάποια όμορφη γωνιά στον κήπο του Παραδείσου...[7]

Στο βίο του Οσίου Δανιήλ του Στυλίτη (5ο αι.) αναφέρεται ένα όραμα που είδε η μητέρα του, ακριβώς πριν γίνει η ποθητή γι' αυτήν σύλληψη του παιδιού της. Είδε ότι κατέβηκαν από τον ουρανό κάτι φωτεινά σημεία σαν δίσκοι στρογγυλοί και στάθηκαν πάνω από το κεφάλι της. Ήταν ίσως σημάδι της αγιότητας του παιδιού που επρόκειτο να γεννηθεί (του Οσίου Δανιήλ).

Οι θόλοι των εκκλησιών απεικονίζουν τον Πνευματικό Ουρανό. Το ύψος τους είναι πολύ μεγάλο, αν ήταν δυνατόν θα έφταναν και ως τον ουρανό. Οι αγιογραφίες ξεκινούν από το ύψος των κεφαλών των ανθρώπων και προς τα πάνω, υπενθυμίζοντας ότι οι Άγιοι είναι πολίτες του ουρανού, συμπολίτες των Αγγέλων και προσμένουν το ίδιο και από εμάς.

Ο Πνευματικός Ουρανός, περιμένει την άνοδο της βάρκας των πιστών, ώστε να ενωθούν στο αρμονικό σχήμα του Κύκλου, ή καλύτερα στο σφαιρικό - δολιχωτό σχήμα (τοξωτός δίσκος), που είναι και το σχήμα του ματιού. Το μάτι είναι το όργανο - σύμβολο του φωτός και στους ανθρώπους τα μάτια θεωρούνται ο καθρέφτης της ψυχής, αλλά και ο λύχνος του σώματος (Λουκά 11, 34).

Το κυκλικό, στρογγυλό σχήμα από παλιά ήταν σύμβολο της ψυχής ή και του Θεού ακόμα,[δ] άσχετα αν οι μάγοι και οι σατανιστές, που αντιστρέφουν τα πάντα, το χρησιμοποιούν στις τελετές τους.

Όλες οι τάσεις εξάλλου των UFO και των κούφιων πνευμάτων, αντιστοιχούν στις αντίστροφες και εμπαικτικές του Καλού τελετές των μάγων και των σατανιστών, που πίνουν αίμα ζώων αντί του Χριστού, αντιστρέφουν σύμβολα, διαβάζουν την Αγ. Γραφή ή λένε το «Πάτερ Ημών» ανάποδα, τελούν «λειτουργίες», «γιορτάζουν» τη Μεγάλη Παρασκευή, διεγείρουν πάθη και βίαια ένστικτα, προκαλούν παραισθήσεις, απεχθάνονται τη νηστεία. την προσευχή και γενικά οποιονδήποτε κανόνα ζωής.

Επιστρέφουμε όμως στην πονηρία των UFO: στέκονται και κινούνται στον (κτιστό) ουρανό σαν παράσιτα, σαν παρεμποδιστικά στοιχεία στην επαφή μας με τον Πνευματικό ουρανό. Το μάτι κάποιων πάει σ' αυτά, και ο νους τους μένει σ' αυτά, αντί να τα διαπερνά και ν' αφουγκράζεται τη Δημιουργό Αιτία των Πάντων. Το ίδιο κάνουν και οι αστρολόγοι, που αφοσιώνονται στα κτίσματα (άστρα) και όχι στον Κτίστη. Τα UFO σφραγίζουν τα μάτια της ψυχής, της καρδιάς, του Πνεύματος και ο θεατής μένει μόνο με τα (υλικά) μάτια ανοιχτά. Γι' αυτό, το φως των UFO είναι σκότος, μεταμφιεσμένη ύλη, όπως θα έλεγε αν ζούσε σήμερα ο Άγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης.

Συνοψίζουμε λοιπόν: οι σκοτεινές «δυνάμεις» εμπαίζουν: α) Την άκτιστη - άϋλη, μη χειροπιαστή φύση των θείων οραμάτων (τού Πνευματικού ουρανού). Πώς; Με τα πνευματιστικά φαινόμενα, όντα και UFO, αυτά δηλαδή που οι όλες κινήσεις τους δείχνουν ότι προέρχονται από μία μη υλική πραγματικότητα και β) το υλικό περίγραμμα των Θείων οραμάτων, το αντιληπτό και περιγραπτό από τα αισθητήρια, προς τέρψη και ωφέλεια της ψυχής. Αυτό το εμπαίζουν τα «υλικά» UFO, τα UFO που φαίνονται κατασκευασμένα από «ανθρώπινο χέρι». Ο Ζωοδότης είναι ο αληθινός Κυρίαρχος της ύλης και του πνεύματος. Κρίνοντας ότι οι ανθρώπινες ψυχές σκιρτούν για πιο απτές και ζωντανές αποδείξεις της ύπαρξής Του, μεταφέρει τη χάρη τού Άϋλου Φωτός και της ουράνιας Πολιτείας, σε οράματα και ενσαρκώσεις πλήρως αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις.

Τα δύο πρόσωπα της Αγ. Τριάδας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, πήραν τη μορφή ανθρώπου και περιστεριού, για να προσεγγίσουν καλύτερα τους ανθρώπους. Σκοπός; Να μεταδώσουν όλες τις ψυχικές αρετές (αγάπη, ταπείνωση, θεοσέβεια). Με μία γεύση της Λυτρωτικής Ενέργειας και των Αιώνιων Αγαθών που περιμένουν τους ευσεβείς. Την ενσάρκωση του Θείου Λόγου (το Χριστό) θα εμπαίξει αυτός που θα έρθει στη θέση Του (ο Αντίχριστος).

Τα UFO, από τη χαοτική κατάσταση της μη ύπαρξης, επικαλούνται την τάξη (έχουν σχήμα, μέγεθος κτλ.) Για να φέρουν την αταξία, το φως για να φέρουν το σκοτάδι. Η Αρνητική Διάνοια αντιστρέφει, διαστρέφει, παραλλάσσει και παραχαράσσει τις Θείες Εκφράσεις. Αντιγράφει σπασμωδικά την τακτική της Ειρηνοποιού Δύναμης. Τα τερτίπια της είναι μία φθηνή παρωδία - διακωμώδηση τού Ποιητή των Ορατών και Αοράτων, ξέχωρα από το ότι αρέσκεται στο σαδισμό, τον παραλογισμό, τη βιαιότητα και την ασυναρτησία.