Δ. Γενικότερες μαγικές και πνευματιστικές προσεγγίσεις σε "επιλεγμένους" (πνευματιστές, "αλαφροϊσκιωτους" κ.ά.).

Είναι πολύ συνηθισμένη η συνομιλία των «διαμέσων» με τα πνεύματα κατά τη διάρκεια τελετών και συγκεντρώσεων, ειδικά με τα πνεύματα που παρουσιάζονται ως «φωτεινά», όπως οι «εξωγήινοι». Μέσα στα πλαίσια της συνομιλίας τους, πονηρά πνεύματα και «εξωγήινοι» συστήνονται κιόλας με τα ονόματά τους.

Πολύ συνηθισμένη στα ονοματα των «εξωγήινων» είναι η κατάληξη - ον: Ορθον,[1] Φίρκον[i], Άντρον[ii], Σαϊτρον[iii], Κορτρον[iv], Άουσον Ένα[v], Άκον[vi] κ.α., καθώς επίσης και στις ονομασίες των υποτιθέμενων πλανητών απ' όπου έρχονται: Κλάριον[vii], Μέτον[viii] ή το υπερσύμπαν Ορβοντον (από τη Βίβλο της Ουράντια, δοσμένη από «ανώτερα εξωγήινα πνευματικά όντα», η οποία βρίθει από ονομασίες που καταλήγουν σε -ον. Το αστρικό σύστημα μάλιστα απ' όπου προέρχονται ονομάζεται, όπως λένε, Σατάνια!)[ix]. Η κατάληξη – ον είναι πολύ συχνή και στις ονομασίες δαιμονικών πνευμάτων: Άρατρον[x], Ίτεμον[xi] και πολλά πολλά άλλα [3].

Δεν τελειώσαμε όμως: Φόλαον λέγεται ο αρχηγός των νάνων[xii], Ομπερόν ο βασιλιάς των ξωτικών[xiii], Κορονζον ο βασιλιάς των «βαμπίρ»[xiv] και η ονομασία του διαβόλου στον Κροουλικό αποκρυφισμό.

Υπάρχει ένας δαίμονας με το όνομα Ντάγκον που είναι υδροβιος[xv], κι' ένας άλλος (;) με το ίδιο όνομα, που κρύβεται πίσω από ένα χαρτί της τράπουλας[xvi]. Ίσως ο δαίμονας Ντάγκον να είχε δώσει τις πληροφορίες στους Ντόγκον για την ύπαρξη του Σείριου Β', πολλά χρόνια πριν από την ανακάλυψή του, αν βέβαια η ιστορία αυτή είναι αληθινή (να μη τα πιστεύουμε και όλα). Οι δαίμονες φαίνεται ότι σχετίζονται συχνά με (ξένα) ονόματα που λήγουν σε - ον.

Λεμέγεθον είναι ένα πολύ γνωστό βιβλίο της μαγείας, που ασχολείται με την επίκληση εξωγήινων ή πλανητικών πνευμάτων[xvii]. Άνον λεγόταν το όρος στο οποίο κατέβηκαν διακόσιοι πεπτωκότες άγγελοι και δημιούργησαν τη μαγεία, διδάσκοντάς την στις γήινες γυναίκες τους, σύμφωνα με το βιβλίο του Ενώχ[xviii]. Άνον Σα Ρα όμως είναι και το όνομα ενός «εξωγήινου» από τις Πλειάδες, όπως «αποκαλύπτει» ο Δρ. Μάικλ Γουλφ, που έχει συνεργαστεί με μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ[xix].

Ο Άλλεν Μάικλ Νούναν, ιδρυτής της λατρευτικής UFΌλογικής ομάδας «Οικογένεια του Ενός Κόσμου», είχε επαφές με έναν εξωγήινο, τον Άσταρ, και είχε ταξιδέψει μάλιστα και στην Αφροδίτη[xx].  Η Ιστάρ ήταν μια βαβυλωνιακή Θεότητα, αφ' ενός της αγάπης, αφ' ετέρου της πορνείας και του πολέμου... Οι Σύριοι τη λάτρευαν ως Αστάρ (Αστάρτη) και οι Εβραίοι ως Αστορέθ. Ασταρώθ όμως είναι και ένας πολύ γνωστός και ισχυρός δαίμονας για τους σατανιστές.

Επιπλέον, η Αστάρτη ήταν αστρική θεότητα που εξουσίαζε τον αστερισμό της Αφροδίτης. Θεωρείται η σύντροφος του ειδωλολατρικού θεού Βάαλ (Βεελζεβούλ) των Εβραίων. Για τους αρχαίους Έλληνες η Αστάρτη ήταν η Δήμητρα και ταυτίστηκε και με τη Σελήνη εκτός από την Αφροδίτη. Στην Αίγυπτο η Αστάρτη συσχετίστηκε με την Ίσιδα και τα γράμματα που υποτίθεται ότι αναγράφονταν στο σκάφος των εξωγήινων που έπεσε στο Ρόσγουελ ήταν: ΕΛΕΦΘΕΡΙΑ ­ΙΣΗΣ. Επίσης, ο Γουίτλυ Στρίμπερ είχε δει μία «εξωγήινη γυναίκα», που την παρομοίασε με τη θεά Αστάρτη[xxi].  Η Ανάτ ήταν μία θεά των Ασσυρίων, που επίσης ταυτίζεται με την Αστάρτη, όπως η Ίσις. Ένας «εξωγήινος» είχε συστηθεί στην Μάριαν Κητς ως Σανάντα[xxii] (αναγραμματ: Σατανάν). Σανατ Κουμάρα (ο Κύριος της Φωτιάς) επίσης ήταν ένας «Μεσσίας» που είχε έρθει στη Γη από την Αφροδίτη και λατρεύεται από οπαδούς της «Νέας Εποχής»[xxiii].

Μία άλλη «εξωγήινη γυναίκα» είχε το ονομα Ορα Ρέινς[xxiv]. Oriens όμως είναι και ο κυρίαρχος δαίμονας της Ανατολής[xxv]. Στη σελ. 84 γνωρίσαμε μία «Πλειαδιανή» ονοματι Semyaze. Semyaza είναι η ονομασία ενός δαίμονα που δίδαξε στους ανθρώπους, ανάμεσα στ' άλλα, τη μαγική τέχνη και τη χρήση ψυχεδελικών φυτών και ριζών[xxvi], «χρήστες» αυτών είναι πολλές αιρετικές ομάδες, όπως η ομάδα του Νούναν, στην οποία «χρησιμοποιούνται παραισθησιογόνα και καλλιεργούνται οι ψυχικές ικανοτητες»[xxvii].

Το 1975 ή τραγουδίστρια Φίμπι Σνόου και η παρέα της αποφάσισαν να ηχογραφήσουν πνεύματα κατά τη διάρκεια πνευματιστικών πειραμάτων τους. Αντί για πνεύματα όμως ηχογραφήθηκαν οι φωνές δύο «εξωγήινων», που συστήθηκαν με τα ονόματά τους, είπαν ότι προέρχονται από άλλον πλανήτη κτλ. κτλ.[xxviii]

Τα πνεύματα με τα οποία επικοινωνούν τα μέντιουμ και οι πνευματιστές, μιλούν σε διάφορες γλώσσες. Αν οι παρόντες δεν καταλαβαίνουν κάτι, τα πνεύματα «μεταφράζουν»[xxix], όπως συμβαίνει και με τους «εξωγήινους» και τους «επαφικούς» .

Στις 6/7/1959 ο «εξωγήινος» AFFA επικοινώνησε τηλεπαθητικά με μάρτυρα στην Ουάσινγκτον, που έγραφε με αυτόματη γραφή τα μηνύματά του. AFFA είναι μία λέξη της μαγικο - αποκρυφιστικής γλώσσας του Ενώχ και σημαίνει «αδειανός», «κενός», «κούφιος»[xxx].

            Τα απατηλά αόρατα πνεύματα και οι «εξωγήινοι» επικοινωνούν και με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής (το πνευματιστικό φαινόμενο της ψυχογραφίας). Μία αόρατη δύναμη κινεί το χέρι του «διάμεσου» και του υπαγορεύει γραφικούς χαρακτήρες και σχήματα, ιδίως σε πνευματιστικές συγκεντρώσεις.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Βικτωριέν Σαρντού, οπαδός του πνευματισμού, δεν ήξερε ούτε να ζωγραφίζει, ούτε να χαράζει. Τον καθοδηγούσαν όμως τα πνεύματα και έγραφε τα μηνύματα τους.

Κάποιο βράδυ επικοινώνησε με έναν «κάτοικο του πλανήτη Δία», τον «Μπερνάρ Παλισού» (αυτός είχε ονοματεπώνυμο!), που του είπε να πάρει μία γλυφίδα και μία χάλκινη πλάκα και να χαράξει πάνω της τα σχέδια που θα του υπέβαλλε. Με μεγάλη δεξιοτεχνία ο Σαρντού έφτιαξε ένα πολυσύνθετο έργο. Οι αυτόπτες μάρτυρες είχαν την εντύπωση ότι κάποια ξένη δύναμη καθοδηγούσε το χέρι του, ευρισκόμενος σε «υπνωτική κατάσταση».

            Τα σχέδια ήταν ο κόσμος, οι κατοικίες όσων έχουν μετενσαρκωθεί στον πλανήτη Δία. Πόλεις, λίμνες και πρασινάδες υπήρχαν στον πλανήτη[xxxi]. Σήμερα φυσικά είναι αστείο για τους αστρονόμους να δεχτούν ότι υπάρχει ζωή και νερό στο Δία, έναν πλανήτη εντελώς αφιλόξενο για ζωή.

Όσο για τα σχέδια, ήταν καθαρή καθοδήγηση - υπαγόρευση από ένα ψευδολόγο πνεύμα, με σαφή στόχο την εμφύτευση και εδραίωση της οίησης, την ακόμα μεγαλύτερη πρόοδο της ...υπερηφάνειας του Σαρντού.

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να παρεμβλήθηκε ένας κάτοικος άλλου πλανήτη, ανάμεσα στη διαρκή επικοινωνία του Σαρντού με τα πνεύματα; Πώς γίνεται οι κινήσεις - ενέργειες των «εξωγήινων» να είναι ολόιδιες με αυτές των πνευμάτων;

Και στη σύγχρονη εποχή οι «εξωγήινοι» έχουν μεταδώσει τα μηνύματά τους με την ίδια μέθοδο, όπως στην περίπτωση της Τζ. Ο.Σ., το 1974 στο Πίτσμπεργκ. Επικοινωνούσαν μαζί της με μεταβίβαση σκέψης και φως, που απέδωσε «καρπούς»: 1300 χειρόγραφες σελίδες με τα μηνύματα των ξένων[xxxii].

Τα πνεύματα μεταδίδουν στα «διάμεσα», μέσω αυτόματης γραφής και τηλεπάθειας, «ανώτερες γνώσεις», όπως έκαναν και σε αρχαίους λαούς. Τα πιο τελευταία χρόνια μάλιστα, έχουν αρχίσει και μεταδίδουν «πληροφορίες» στα «διάμεσα» μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών! Ανακυκλώνουν έτσι την αρρωστημένη μανία ορισμένων κυνηγών του παραφυσικού και την υπερηφάνεια τους. Επίσης, τους τροφοδοτούν με τις ενδόμυχες επιθυμίες και τις θρησκευτικο - φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους. Ξέρουν τι ζητάει το «διάμεσο» και του το προσφέρουν απλόχερα και ολοκληρωμένα, με τρόπο που εκπλήσσει ακόμα και το ίδιο το «διάμεσο».

            Γνωρίζουμε προσωπικά περιπτώσεις ατόμων που επικοινωνούν με τέτοια... ηλεκτρονικά πνεύματα, αλλά έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις επώνυμων ανθρώπων (καθηγητών Παν/μίου κτλ.), που διάφορα πνεύματα - όχι «εξωγήινα» - επικοινωνούσαν μαζί τους μέσω υπολογιστών. Οι μυστηριώδεις δυνατότητες των πνευμάτων δεν έχουν τελειωμό...

Όλα αυτά λοιπόν συμβαίνουν στις επαφές των κακόβουλων πνευμάτων με τον κόσμο μας, ειδικά στις προγραμματισμένες επικλήσεις (channeling), είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε στις πνευματιστικές συγκεντρώσεις (σεάνς).

Άψογη συνεργασία μεταξύ πονηρών πνευμάτων- και πονηρών (ή πλανεμένων) ανθρώπων, οι οποίοι, μην έχοντας συνήθως ηθικές αναστολές, αργά η γρήγορα θα χρησιμοποιήσουν και την απάτη για να «πείσουν».

Με τα δίχτυα της πονηρίας κατασκευάζουν την πλεκτάνη αυτή που λέγεται «Πνευματισμός» ή μαγικές «ψυχοτεχνικές», και αιχμαλωτίζει τόσα θύματα στην πλάνη και στην παραφροσύνη. Γιατί το μυαλό τους είναι «πάνω από το κεφάλι τους», στον αέρα, εκεί όπου κυριαρχεί και ελέγχει τα πράγματα ο «άρχων της εξουσίας του αέρος»!

Εκτός από τους πνευματιστές και τα «διάμεσα», υπάρχουν και απλοί άνθρωποι, ερευνητές, που επιδιώκουν συνεχώς να βλέπουν κάτι παράξενο.[2] Μέσα τους, τους τρώει ένα ζιζάνιο φυγής από την «πεζή» πραγματικότητα. Θέλουν να φεύγουν από τα «τετριμμένα». Εξιδανικεύουν «άλλες πραγματικότητες» και θεωρούν ότι αυτές τις βλέπουν οι «αγνοί» ή οι «μυημένοι». (Μήπως οι μάγοι και οι σατανιστές που προσπαθούν να τις ανακαλύψουν ανήκουν σ' αυτούς τους «αγνούς»);

Προσπαθούν λοιπόν κάποιοι να γνωρίσουν αυτές τις «πραγματικότητες», για την ικανοποίηση της περιέργειας και ιδιοτελών σκοπών [4]. Απουσιάζει ο σεβασμός στο Θεό και η φλόγα της αγάπης. Και οι Άγιοι προσπαθούσαν να σπάσουν τα φράγματα της πραγματικότητας του πτωτικού κόσμου, να συλλάβουν αλήθειες, αλλά οι αλήθειες αυτές υπάγονται στην αιώνια και ακλόνητη πραγματικότητα της Θείας Έλλαμψης, στην οποία τους οδηγούσε η αγγελική απάθεια και το ταπεινό και ειλικρινές ερευνητικό τους πνεύμα. Δεν αλλοίωναν τη συνείδησή τους με μυστήριες «τεχνικές», τα συμπτώματα των οποίων μοιάζουν πολύ με τα συμπτώματα της χρήσης ναρκωτικών, όπως της κoκαΐνης. Και βέβαια, οι άγιοι δεν επιδίωκαν ποτέ να δουν τα πνεύματα ή τις «πραγματικότητες» για τις οποίες μιλούν πολλοί, ούτε καν και τον ίδιο το Χριστό,[5] γιατί ήξεραν ότι θα εμφανιζόταν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που θα περίμεναν, κι ας είχε φωτεινό πρόσωπο.

Πολύ συχνά, εξωσωματικές εμπειρίες, οράματα, επαφές με ξένα «ανώτερα» όντα, κι άλλα συναφή, παρουσιάζουν πάρα πολλά κοινά σημεία με τα οράματα μετά από χρήση παραισθησιογόνων και ναρκωτικών ουσιών: το άτομο βλέπει σήραγγες, φώτα (UFO ή άλλα που δεν εντοπίζεται η πηγή τους), εικόνες ζωηρόχρωμες και γεωμετρικές, παρουσιάζει αισθήματα ευφορίας, απώλεια μνήμης, αλλοιώσεις χωροχρόνου, αίσθηση ότι είναι ξεχωριστό, «επιλεγμένο», κι άλλες «εκ δεξιών» απάτες του πονηρού.

Με δικές του αυθαίρετες ενέργειες που άπτονται του πνευματικού κόσμου (ύπνωση, επιδίωξη οραμάτων και θεάσεων UFO ή «στοιχειών», εκούσια εξωσωματική εμπειρία, πνευματισμός κ.α.), ο άνθρωπος μόνο με πονηρά πνεύματα μπορεί να συνομιλήσει.

Ή, για να το εκφράσουμε αντίστροφα, η ουράνια Δύναμη, που είναι και ο Πατέρας των πνευμάτων, είναι η μόνη που πρέπει να ρυθμίζει την επικοινωνία του κόσμου αυτού με το δικό μας, μέσω των αισθήσεων. Ή στέλνει λοιπόν για συγκεκριμένο σκοπό τις Αγγελικές Δυνάμεις ή πιο συχνά, επιτρέπει στις εχθρικές δυνάμεις να μας πειράξουν, για λόγους που δε μπορούμε να γνωρίζουμε πάντα. Κάποια επιπλέον ενίσχυση των εχθρικών δυνάμεων οφείλεται και στον ανθρώπινο παράγοντα, στις επικλήσεις δηλαδή και στο κυνήγι των παραφυσικών εμπειριών από κάποιους που θεωρούν τους εαυτούς τους «καλοπροαίρετους» και «προχωρημένους».

Βέβαια, οι πνευματιστές και οι υπόλοιποι «δικοί» τους διαφωνούν. Τρέφουν αυταπάτες, πιστεύοντας ότι επικοινωνούν με αγαθά πνεύματα ή εξωγήινα όντα. Τώρα, πως γίνεται τα πνεύματα αυτά, που κατατρομάζουν όλους με κραυγές, που ρημάζουν αντικείμενα με κρότο, που πετούν φωτιές δεξιά κι αριστερά, να είναι αγαθά, μόνο ένας παρανοϊκός μπορεί να το δεχτεί.

Ή, πως γίνεται μαζί με τα πονηρά πνεύματα να έρχονται και αγαθά μαζί; Την ίδια στιγμή, ή με την ίδια επίκληση; Αφού πρόκειται για δύο κόσμους που τους χωρίζει μία χαώδης «απόσταση» και ηθική ποιότητα, άσχετα αν η καταγωγή και η σύσταση των πνευμάτων αυτών είναι κοινή. Δεν υπάρχει καμία συμμαχία - συνεργασία Χριστού - Βελίαλ, Φωτός- Σκότους (Β' Κορινθίους 6, 14 - 15), αλλά και το καλό με το κακό δε σμίγει (Ευριπίδη Ίων 10, 17). Τα αγαθά πνεύματα ποτέ δεν επικοινωνούν μαζί μας μέσω παιδαριωδών, γελοίων και θεατρινίστικων «παραστάσεων» και χωρίς τη μεσολάβηση της Θείας Δύναμης. Ας σκεφτούμε ότι ακόμα και κάποιοι Άγιοι παραλίγο να ξεγελαστούν από τα πονηρά πνεύματα...

Εκτός από τους άμεσους, εκούσιους συνεργάτες, τα πνεύματα έχουν και τους έμμεσους, ακούσιους «συνεργάτες» τους, που λέγονται «αλαφροΐσκιωτοι» στην κοινή γλώσσα. Αυτοί όμως είναι «φυσικοί αλαφροΐσκιωτοι», σε αντίθεση με τους άλλους που είναι «τεχνητοί αλαφροΐσκιωτοι». Είναι άτομα επιρρεπή συνήθως σε όλα τα είδη των παραφυσικών εμπειριών. Τα άτομα αυτά δέχονται και τις πιο συχνές επισκέψεις από τους «εξωγήινους», άλλο ένα στοιχείο που ενισχύει την άποψη περί κοινής προέλευσης πνευμάτων - εξωγήινων. Ο Γουίτλυ Στρίμπερ υπέφερε πάρα πολύ από τρομακτικά πνευματιστικά φαινόμενα, παρουσίες δαιμόνων, αλλά ιδίως από τους «εξωγήινους».

Η λέξη «αλαφροΐσκιωτος» ήταν συνώνυμη με τη λέξη τρελός. Το παραγόμενο ρήμα ισκιώνομαι, συνώνυμο του λαβαίνω ή λαβώνομαι, δηλώνει πάθος από δαιμονική επήρεια και κυρίως αρρώστια που παθαίνει κανείς αν κοιμηθεί κάτω από στέγη ή δέντρο με «βαρύ ίσκιο».

Άλλη κατηγορία ανθρώπων που «βλέπουν πολλά» είναι αυτοί που πάσχουν από αρρώστιες όπως σχιζοφρένεια και επιληψία, γενικά αυτοί που τους λείπει η αυτοκυριαρχία και ο αυτοέλεγχος, και βέβαια οι δαιμονισμένοι. Άλλοι πάλι, θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξη όλων των παραφυσικών φαινομένων, τα βλέπουν. Σ' αυτούς ενεργοποιείται κυρίως η παραμορφωτική φαντασία λόγω φόβου ή επιθυμίας.