Στα φετινά Κυριακάτικα κηρύγματα τού Καλοκαιριού θα αναλυθούν με σύντομο τρόπο η Αγία Γραφή, η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, ουσιαστικά θα γίνη μια μικρή προσέγγιση ή μια μικρή γνωριμία μαζί της, ώστε να δοθή η δυνατότητα και να δημιουργηθή ο ζήλος σε μερικούς να διαβάσουν ακόμη περισσότερο την Αγία Γραφή.

Στο σημερινό σύντομο κήρυγμα θα γίνη μια μικρή εισαγωγή στην Αγία Γραφή.

Όταν ομιλούμε για την Αγία Γραφή, εννοούμε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Πρόκειται για την συμφωνία-διαθήκη που συνήψε ο Θεός την Παλαιά εποχή, δηλαδή προ Χριστού, με τον Εβραϊκό λαό, και την συμφωνία-διαθήκη που συνήψε ο Χριστός με τον νέο λαό, τον εξ Εβραίων και Εθνικών, τον λεγόμενο Χριστιανικό λαό.

Στην Παλαιά Διαθήκη επικοινωνεί ο Υιός και Λόγος τού Θεού χωρίς Σώμα-Σάρκα, αφού ακόμη δεν είχε ενανθρωπήσει, με τον Εβραϊκό-Ισραηλιτικό λαό, δια τών Προφητών και Δικαίων, και στην Καινή Διαθήκη επικοινωνεί ο Σεσαρκωμένος Λόγος με τον νέο λαό Του, διότι εν τω μεταξύ ενηνθρώπησε. Ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, δίδαξε, θαυματούργησε, έπαθε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε, αναλήφθηκε στους ουρανούς και έστειλε το Άγιον Πνεύμα την ημέρα τής Πεντηκοστής, ώστε η Εκκλησία που υπήρχε στην Παλαιά Διαθήκη να γίνη Σώμα Του.

Όπως είναι φυσικό, ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του επανέφερε όλους, όσοι πιστεύουν σε Αυτόν, στον Θεό, και τους ελευθέρωσε από την δουλεία στην αμαρτία, τον διάβολο και τον θάνατο. Για να γίνη αυτό έπρεπε να προετοιμασθή ένας λαός, ο Εβραϊκός-Ισραηλιτικός λαός και αποδείχθηκε ότι προετοιμάσθηκε καλύτερα. Έτσι, όλη η ιστορία τής Παλαιάς Διαθήκης είναι προετοιμασία τού λαού για να ενανθρωπήση ο Υιός και Λόγος τού Θεού. Αυτό σημαίνει ότι βρέθηκε η κατάλληλη γυναίκα από την οποία ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, δηλαδή η Υπεραγία Θεοτόκος.

Αυτό είναι σημαντικό και φαίνεται σε πολλά χωρία τής Καινής Διαθήκης, στα οποία αναφέρονται οι προφητείες τών γεγονότων που θα γίνονταν αργότερα και πώς εκπληρώθηκαν. Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο όλα στην Παλαιά Διαθήκη ελέχθησαν «αινιγματικά», και στην Καινή Διαθήκη φανερώθηκαν. Ακόμη, το έργο τής Παλαιάς Διαθήκης ήταν να δημιουργήση τον άνθρωπο, ενώ το έργο τής Καινής Διαθήκης είναι να κάνη τον άνθρωπο άγγελο.

Ο Θεός ομιλούσε δια μέσου τών αιώνων σε αγίους ανθρώπους, οι οποίοι μετέφεραν το θέλημα τού Θεού με προφορικό και γραπτό λόγο. Ο γραπτός λόγος ονομάστηκε Γραφή και Γραφές από τον Ίδιο τον Χριστό: «Ουδέποτε ανέγνωτε εν ταις Γραφαίς;» (Ματθ. κα΄, 42). Αλλού ονομάστηκαν «Ιερά γράμματα» (Β΄ Τιμ. δ΄, 15). Στην Παλαιά Διαθήκη ονομάστηκαν «Βίβλοι» (Δανιήλ θ΄, 2), «βιβλία τα άγια» (Μακ. ιβ΄, 9), «Ιερά Βίβλος» (Β΄ Μακ. η΄, 23).

Όπως αναφέρθηκε, η Αγία Γραφή διαιρείται σε δύο μεγάλα μέρη. Το πρώτο μέρος λέγεται Παλαιά Διαθήκη και αποτελείται από 49 βιβλία, και περιγράφουν την δημιουργία τού κόσμου και τού ανθρώπου, την πτώση του, μέχρι την έλευση τού Χριστού. Όλα τα βιβλία αυτά εγράφησαν πρωτοτύπως στην εβραϊκή γλώσσα και τον 3ο αιώνα π.Χ. μεταφράστηκαν στα ελληνικά για την χρήση τών Εβραίων ελληνιστών που κατοικούσαν στην Αλεξάνδρεια.

Τα μεταφρασμένα αυτά κείμενα στην ελληνική γλώσσα έχουν μεγάλη σημασία, γιατί αυτών τών κειμένων έκαναν χρήση ο Χριστός και οι Απόστολοι, αλλά και αυτά τα κείμενα χρησιμοποιούμε εμείς οι Χριστιανοί και λέγονται κείμενα τών εβδομήκοντα, που ήταν οι μεταφραστές. Αυτά τα κείμενα χρησιμοποιούμε στην λατρεία τής Εκκλησίας μας όσες φορές διαβάζουμε αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη.

Τα 49 αυτά βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης που χρησιμοποιούμε εμείς οι Ορθόδοξοι διαιρούνται σε τρεις μεγάλες ενότητες.

Πρώτον, είναι τα Ιστορικά βιβλία που περιγράφουν την ιστορία τού Εβραϊκού λαού από τον οποίο προήλθε ο Χριστός, ο Οποίος έγινε κεφαλή τής Εκκλησίας, και γι’ αυτό αυτή η ιστορία είναι προϊστορία τού Χριστιανικού λαού. Τα ιστορικά βιβλία είναι: Η Πεντάτευχος, δηλαδή πέντε βιβλία (Γένεση, Έξοδος, Λευιτικό, Αριθμοί, Δευτερονόμιο), ο Ιησούς τού Ναυή, Κριταί, Ρουθ, τέσσερα βιβλία τών Βασιλειών που περιγράφουν την περίοδο τών Βασιλέων, δύο βιβλία Παραλειπομένων, Έσδρας, Νεεμίας, Εσθήρ, Τωβίτ, Ιουδήθ, τρία βιβλία τών Μακκαβαίων.

Δεύτερον, είναι τα  Προφητικά βιβλία που είναι βιβλία τών Προφητών, δηλαδή Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ, δώδεκα μικροί Προφήτες, ήτοι Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ιωήλ, Οβδιού, Ιωνάς, Ναούμ, Αββακούμ, Σωφονίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας, Μαλαχίας. Οι Προφήτες ήταν άγιοι άνθρωποι, οι οποίοι έφθασαν στην Θεοπτία, είδαν τον Άσαρκο Λόγο και μετέφεραν το θέλημα τού Θεού στον λαό.

Τρίτον, είναι τα ποιητικά-σοφιολογικά βιβλία, και σε αυτά περιλαμβάνονται οι Ψαλμοί τού Δαυΐδ, ο Ιώβ, οι Παροιμίες τού Σολομώντος, ο Εκκλησιαστής, το Άσμα Ασμάτων, η Σοφία Σολομώντος, η Σοφία Σειράχ.

Αυτή η διαίρεση τών βιβλίων σε ιστορικά, προφητικά και ποιητικά δεν είναι απόλυτη, γιατί και τα ιστορικά έχουν προφητείες και ποίηση, όπως αυτό γίνεται και με τα προφητικά και ποιητικά, δηλαδή όλα τα βιβλία έχουν μαζί ιστορία, προφητεία, ποίηση. Πάντως, αυτή η συμβατική διαίρεση αναφέρεται στην διαίρεση τής πνευματικής ζωής, από απόψεως αναβάσεως στον Θεό, δείχνει μια πορεία τού ανθρώπου προς τον Θεό.

Τα 27 βιβλία τής Καινής Διαθήκης διαιρούνται σε τέσσερες κατηγορίες.

Πρώτον, είναι τα τέσσερα Ευαγγέλια, τού Ματθαίου, τού Μάρκου, τού Λουκά, τού Ιωάννου, που μάς παρουσιάζουν μερικά από όσα είπε, έκανε και έπαθε ο Χριστός. Δεν είναι πλήρης βιογραφία τού Χριστού, αλλά Τον ομολογούν ως Θεό.

Δεύτερον, είναι οι «Πράξεις τών Αποστόλων» που καταγράφουν την πρώτη ζωή τής Εκκλησίας μετά την Πεντηκοστή και το πώς η Εκκλησία επεκτάθηκε από τα Ιεροσόλυμα έως την Ρώμη, την Πρωτεύουσα τού Ρωμαϊκού Κράτους.

Τρίτον, είναι οι Επιστολές τών Αποστόλων (Παύλου, Πέτρου, Ιωάννου και τών Αδελφοθέων Ιακώβου και Ιούδα), στις πρώτες Εκκλησίες που ιδρύθηκαν και ήθελαν βοήθεια στα πρώτα βήματα τής ζωής τους.

Τέταρτον, είναι το βιβλίο τής Ιεράς Αποκαλύψεως τού Ιωάννου τού Θεολόγου, την οποία αποκάλυψη τού Θεού είδε στην Πάτμο και δείχνει την πορεία τής Εκκλησίας μέχρι την Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού και πέρα από αυτήν, την ζωή τής Εκκλησίας στην ουράνια Βασιλεία.

Αυτά που είπαμε προηγουμένως είναι μια μικρή εισαγωγή στα βιβλία τής Παλαιάς και τής Καινής Διαθήκης, αυτής που ονομάζεται Αγία Γραφή ή Βίβλος, που θα δούμε αναλυτικότερα στα φετινά κηρύγματα. Είναι η προϊστορία τού Χριστιανισμού και η ιστορία τής Εκκλησίας μας, που αρχίζει από την δημιουργία τού κόσμου μέχρι την ζωή μετά την Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού. Είναι η ιερά ιστορία προ και μετά την έλευση τού Χριστού, προ τής Δευτέρας Παρουσίας τού Χριστού και μετά από αυτήν.

Θα μάς δοθή η δυνατότητα στα κηρύγματα αυτά τού Καλοκαιριού να οσφρανθούμε λίγο την αγάπη τού Θεού που έκανε τα πάντα για μάς, ώστε να δείξουμε και εμείς την αγάπη μας σε Αυτόν.

Ο Μητροπολίτης

2ο Μέρος: Η Πεντάτευχος