Ο Παύλος μετά τη μεταστροφή την οποία προκάλεσε η εμφάνιση του ίδιου του Χριστού σε εκείνον, τώρα διδάσκει το νέα Ευαγγέλιο σε ολόκληρο τον κόσμο.

Όχι μονάχα αντιμετωπίζει την δυσπιστία των ανθρώπων που γνώριζαν τη βαθιά Ιουδαϊκή του πίστη και καταγωγή, αλλά και την εχθρότητα όλων εκείνων που είναι εθνικοί και δεν πιστεύουν στο μήνυμα του Χριστού και της Ανάστασης.

Ο Παύλος και οι συνεργάτες του στην προσπάθεια διδασκαλίας του νέου μηνύματος, αντιμετωπίζουν πολλούς κινδύνους που απειλούν τη σωματική τους ακεραιότητα.

Πολλοί Ρωμαίοι τους βλέπουν ως απειλή για την επιβίωση των συνηθειών τους, καθώς δίδασκαν έθιμα τα οποία ήταν εντελώς διαφορετικά από τη δική τους κοσμοθεωρία.

Ο Παύλος με το Σίλα, μετά την κατακραυγή του όχλου και την οδήγηση σε στρατηγούς, αφού βίωσαν σωματική τιμωρία με χτυπήματα και ραβδισμούς, απογυμνώνονται και οδηγούνται στη φυλακή.

Ο δεσμοφύλακας παίρνει ρητή και αυστηρή εντολή να τους επιτηρεί προκειμένου να μην επιχειρήσουν να δραπετεύσουν.

Τους έκλεισαν στο πιο βαθύ μπουντρούμι, αλλά η θεία παρέμβαση έκανε την επέμβασή της μέσω ενός σεισμού ο οποίος απελευθερώνει τους φυλακισμένους και αποδεσμεύει τα χέρια τους από τα δεσμά.

Όταν ο δεσμοφύλακας είδε τη φυλακή ανοιγμένη, αποφάσισε να βγάλει το σπαθί του και να δώσει ο ίδιος τέλος στη ζωή του, προσπαθώντας να διαφυλάξει την τιμή του και να αποφύγει την τιμωρία.

Την αυτοκαταστροφική του σκέψη διακόπτει ο Απόστολος Παύλος ο οποίος ρητά τον διαβεβαιώνει ότι είναι όλοι εδώ και δεν πρέπει να πράξει κανένα κακό απέναντι στον εαυτό του.

Αυτό το περιστατικό μπορεί να μας διδάξει δύο πράγματα: πρώτον, ότι ο Παύλος ενδιαφερόταν για έναν άνθρωπο ο οποίος είχε συμβάλλει στη φυλάκισή του, δείχνοντας ότι ο ίδιος επιθυμούσε το καλό για τον Άλλον.

Και δεύτερον, ότι η σκέψη της αυτοχειρίας είναι τις πιο πολλές φορές μία παρόρμηση, τις περισσότερες φορές μέγιστο λάθος, καθώς τα δεδομένα μπορούν ακόμα και μέσα σε ένα λεπτό να αλλάξουν προς το καλύτερο.

Η απελπισία στενεύει τη λογική σκέψη και πολλές φορές δεν επιτρέπει στον εαυτό μας να δει τη φωτεινότητα ακόμα και μίας δύσκολης κατάστασης.