«Επειτα από πολλές και επίπονες προσπάθειες, καταφέραμε να ανοίξουμε ένα πηγάδι στην περιοχή Ντσέου», περιγράφει ένα μέλος του ιεραποστολικού κλιμακίου στο Μαλάουι της Αφρικής. Στο Ασαμπάκι της Μαδαγασκάρης -μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου-, οι χωρικοί έστησαν αληθινή γιορτή όταν μία υδροφόρα έφθασε με κοντέινερ από την Ελλάδα. «Εγινε πραγματικά χαμός για το ποιος θα πάρει πρώτος το νερό. Η υδροφόρα εφοδιαζόταν από ένα μικρό ποτάμι και μη φανταστείτε ότι το νερό ήταν πεντακάθαρο. Αλλά οι ντόπιοι ζητούσαν να αξιοποιήσουν ακόμη και τα απόνερα από την μπουγάδα. Η έλλειψη νερού είναι τόσο μεγάλη σε αυτά τα μέρη!», λέει ο επίσκοπος Μαδαγασκάρης Ιγνάτιος.

Ο κάτοικος της Δύσης μπορεί να κατανοήσει την αξία του ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας μόνο εάν συγκρίνει τις παροχές που ο ίδιος έχει δεδομένες στην καθημερινότητά του με τις καθημερινές ανάγκες του ανθρώπου στην Αφρική. «Το ιεραποστολικό έργο εκτείνεται σε όλες τις γωνιές της Γης, από την Κεντρική Αμερική έως και την Ασία, με επίκεντρο βέβαια εκεί όπου το προβλήματα είναι οξύτατα: την Αφρική και πρόσφατα τη Μέση Ανατολή όπου οι χριστιανοί ζουν υπό το κράτος του φόβου, των ασθενειών, της ανέχειας, του θανάτου», ανέφερε, μιλώντας στην «Κ», ο γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος.

Το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος εστιάζει στην προσφορά υπηρεσιών όπως η δημιουργία υποδομών για παροχή πόσιμου νερού, τα συσσίτια, οι ιατρικές υπηρεσίες, η λειτουργία ορφανοτροφείων και σχολείων, η χορήγηση υποτροφιών για σπουδές. Σήμερα ορθόδοξα ιεραποστολικά κλιμάκια λειτουργούν σε περίπου 60 περιοχές σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων σε Κένυα, Ουγκάντα, Νιγηρία, Ζιμπάμπουε, Κονγκό, Μπουρούντι, Ρουάντα, Καμερούν, Τσαντ, Ινδία, Κορέα, Χονγκ Κονγκ, Φιλιππίνες, Ταϊβάν, Ινδονησία. Το τελευταίο ιεραποστολικό κλιμάκιο δημιουργήθηκε στα Νησιά Φίτζι. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει υπό την αιγίδα του τα ιεραποστολικά κλιμάκια στην Ασία, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής μεριμνά για εκείνα στην αφρικανική ήπειρο, ενώ στο Πατριαρχείο Αντιοχείας ανήκουν οι μητροπόλεις τα ποίμνια των οποίων δοκιμάζονται από τις πολεμικές πληγές στη Μέση Ανατολή.

Το έργο των ιεραποστολικών κλιμακίων ανά τον κόσμο επιφορτίζονται ντόπιοι κληρικοί και μοναχοί, τους οποίους η Εκκλησία μισθοδοτεί με 100 ευρώ τον μήνα. «Χωρίς τον ιερέα, δεν υπάρχει ενορία», παρατηρεί ο γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Μαζί με τους ιερείς και μοναχούς, τις υπηρεσίες τους προσφέρουν εθελοντικά ιδιώτες (δάσκαλοι, γιατροί, μηχανικοί κ.ά.), στους οποίους προσφέρεται τροφή και στέγη. Αυτοί φροντίζουν τους αρρώστους, χτίζουν σχολεία και οικοτροφεία, μαθαίνουν γράμματα στους ντόπιους. Στην Κένυα, που βρέθηκε πρόσφατα στην πρώτη γραμμή της ειδησεογραφίας λόγω της σφαγής των χριστιανών στο Πανεπιστήμιο Garissa, η πλειονότητα των παιδιών που φοιτούν στα εκπαιδευτήρια της Εκκλησίας είναι ορφανά. Πολλά από αυτά πρέπει να διανύσουν έως 10 χιλιόμετρα με τα πόδια κάθε μέρα για να φτάσουν στο σχολείο. Γι’ αυτό το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας εξετάζει την προοπτική ανέγερσης οικοτροφείων δίπλα σε κάθε σχολείο.

Επισκέπτης της ιεραποστολής στο Κονγκό θυμάται μια ιστορία που του είπαν όταν συνάντησε τους πρώτους αποφοίτους του Ορθόδοξου Πανεπιστημίου στο Κονγκό. «Στα πρώτα έτη σπουδών πάλευαν με τις συνήθειες, τις προκαταλήψεις του παρελθόντος, τα μίση των φυλών, τη φτώχεια, τις προλήψεις, τη μαγεία. Η Ορθοδοξία τούς βοήθησε να ξεπεράσουν όλα αυτά και σήμερα να μη θεωρούν την κουκουβάγια “το κακό πουλί” που φέρνει τη γρουσουζιά και πρέπει να θανατωθεί».

«Ζούμε σε έναν κόσμο αυξανόμενης πολιτικής, οικονομικής, περιβαλλοντικής και ιατρικής αβεβαιότητας. Με επιδημίες, όπως από τον ιό του Εμπολα, λιμούς, πολέμους και θηριώδη βία. Μικρά παιδιά στρατολογούνται και μετατρέπονται σε μηχανές που σκοτώνουν», λέει ο αρχιμανδρίτης Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος, που υπηρετεί το ιεραποστολικό έργο στη Σιέρα Λεόνε. Και ο επίσκοπος Αγαθάγγελος τονίζει: «Το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας αποδεικνύει ότι έχουμε έναν λόγο που ρίχνει πίσω του έναν ίσκιο».