«Μη φοβείσθε υμείς» (Ματ. 28,5)

Αγαπητοί εν Κυρίω αδελφοί και αδελφές, Η Ανάσταση του Χριστού εκπέμπει το μήνυμα του θάρρους και της τόλμης.

Και τα δύο είναι απολύτως αναγκαία για τον πολύπλευρο καθημερινό μας αγώνα.

«Εσείς μη φοβάστε» ήταν τα πρώτα λόγια που άκουσαν οι πιστές και αφοσιωμένες στον Ιησού Μυροφόρες από τον ολοφώτεινο Άγγελο στον κενό τάφο του αναστάντος Χριστού.

Οι μαθήτριες του Χριστού κρατώντας τα μύρα δεν φοβήθηκαν ούτε το σκοτάδι ούτε το μίσος των Ιουδαίων αρχόντων. Μόνες γυναίκες "βαθιά χαράματα" (Λουκά 24,1) πήγαν στον Τάφο του Κυρίου, για εκπληρώσουν τα ταφικά έθιμα και να εκδηλώσουν την λατρεία τους προς τον Ιησού.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, οι άγιοι Απόστολοι, την ημέρα της Πεντηκοστής, χωρίς κανέναν δισταγμό έχουν το θάρρος να πουν μπροστά σε πλήθος κόσμου, ότι ο Ιησούς που εσείς σταυρώσατε, αναστήθηκε (Πράξ. 2,32.36). Αργότερα παρ' όλους τους ραβδισμούς, τους λιθοβολισμούς, τις φυλακίσεις, το μαρτύριο εξακολουθούν να δίνουν τη μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός! Έκτοτε με το ίδιο θάρρος οι μυριάδες των αγίων μαρτύρων, διαμέσου των αιώνων μέχρι σήμερα, ομολογούν με τη ζωή τους την πίστη και την αφοσίωσή τους στον Αναστάντα Χριστόν.

Πολύ αναγκαίο αυτό το μήνυμα της τόλμης και του θάρρους για όλους εμάς, αδελφοί, αφού η ατολμία, η δειλία, η παραίτηση και τελικά η κατάθλιψη διακατέχουν τις ψυχές πολλών σημερινών ανθρώπων. Ακόμα και των Ορθοδόξων πιστών, όπως φανερώνουν πολλά γεγονότα των ημερών μας.

Όμως ο Κύριος επέπληξε τους μαθητές του, όταν έδειξαν δειλία στην τρικυμία και απέδωσε τη συμπεριφορά τους στην ολιγοπιστία: "τι δειλοί εστέ, ολιγόπιστοι;".

(Ματθ. 8,26). Και ο Απ. Παύλος τονίζει σε όλους τους πιστούς ότι «το πνεύμα που μας έδωσε ο Θεός δεν είναι πνεύμα δειλίας, αλλά πνεύμα δύναμης» (Β´ Τιμ.1,7).

Όσοι λοιπόν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον αναστημένο Ιησού και ακολουθούμε τα βήματά του με συνέπεια, δεν σταματούμε στις δοκιμασίες και τους ποικίλους πειρασμούς, που καθημερινά δεχόμαστε από την ποικιλόμορφη κρίση της εποχής, τις ασθένειες και τον ανομολόγητο πόνο. Το φρόνημά μας είναι σταυροαναστάσιμο και οι ενέργειές μας διαπνέονται από γενναιότητα, ανδρεία και τόλμη. Διότι ο Θεάνθρωπος Ιησούς υπέστη τα φρικτά πάθη, εσταυρώθη, αλλά την Τρίτη ημέρα ανέστη εκ νεκρών, καταργώντας οριστικά τη φθορά και τον θάνατο.

Αλλά πώς εκφράζεται αυτή η χριστιανική τόλμη που απορρέει από την Ανάσταση του Θεανθρώπου;

-Πρώτα απ´ όλα με την απόλυτη πίστη και εμπιστοσύνη μας στον Κύριό μας.

-Με τον καθημερινό πνευματικό μας αγώνα, τη ζωή της προσευχής και της άσκησης, για να λάμψει το φως του Χριστού στο πρόσωπό μας. Ο αγώνας αυτός χρειάζεται τόλμη για τη διαρκή αντίσταση στις δόλιες επιθέσεις του διαβόλου και την αδιάλειπτη κατάφαση στο θέλημα του Θεού .

-Με την αδιάπτωτη μετάνοια και την προσφυγή στο έλεος του Θεού σε στιγμές αδυναμίας και πτώσης, που πολλές φορές συναντά ο πιστός στην πορεία της πνευματικής του προκοπής.

Μη ξεχνάμε, αδελφοί, ότι ὁ άγιος δεν είναι ο αναμάρτητος, αλλ' ο αγωνιστής που μεταβάλλει τον νου του, τις επιλογές και την κατεύθυνσή του. Ο αθλητής που δεν παραιτείται από τον αγώνα, αλλά, όταν πέσει ή αλλάξει πορεία, τολμά να σηκωθεί όρθιος. Να στρέψει το βλέμμα του στον Ουρανό και να επικαλεσθεί τη φιλανθρωπία του θεού και τη λυτρωτική του χάρη, για να συνεχίσει.

«Κανείς να μην κλαίει για τις αμαρτίες, γιατί η συγγνώμη ανέτειλε από τον τάφο» προτρέπει ο ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό λόγο που ακούμε στην πανηγυρική λειτουργία της Αναστάσεως.

- Τόλμη, παρρησία, χρειάζεται στην εποχή μας, για να δώσουμε, αδελφοί, στον σύγχρονο κόσμο την μαρτυρία του θησαυρού της πίστεώς μας. Σ’ έναν κόσμο που το κακό έχει αποθρασυνθεί και παρουσιάζεται ως το φυσιολογικό και το κανονικό και οι ανθρώπινες αξίες έχουν χάσει τη σημασία τους.

Τι άραγε να σημαίνει, πώς και πού εφαρμόζεται η ειρήνη, η δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός τους περιβάλλοντος, η ισονομία, η ισοπολιτεία, η πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά;

Η δική μας η μαρτυρία προσφέρεται με όσα λέγουμε και όσα πράττουμε στο στενό και το ευρύτερο περιβάλλον μας. Και πρέπει να είναι αληθινή, τολμηρή και δυναμική. Όπως η μαγιά που δίνει τη ζωή στο αλεύρι, για να γίνει το ψωμί που τρέφει τους ανθρώπους.

Με αυτές τις σκέψεις, αδελφοί μου, σας εύχομαι πλούσιες τις ευλογίες του Αναστάντος Κυρίου μας στη ζωή σας, ιδιαίτερα την αναστάσιμη αυτή περίοδο, και σας απευθύνω τον χαιρετισμό του θριάμβου και της νίκης

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΠΑΣΧΑ 2015