1. Φανερά, λοιπόν, ήλθε «εις τα ίδια»¹ ο Κύριος και τα βάστασε με το δημιούργημα που το βαστάζει και αυτός. Έκανε, επίσης, την ανακεφαλαίωση της εν τω ξύλω παρακοής με την εν τω ξύλω υπακοή. Και το ότι λύθηκε εκείνη η παράβαση, στην οποία κακώς παρασύρθηκε η παρθένος Εύα, που ήδη είχε δώσει ο Θεός σε άνδρα, αληθινά το ευαγγελίσθηκε ο Άγγελος στην παρθένο Μαρία, η οποία ήδη ήταν μνηστευμένη με άνδρα². Όπως εκείνη παρασύρθηκε με το λόγο του Αγγέλου (διαβόλου), με αποτέλεσμα να αποφύγει τον Θεό, όταν παρέβη το λόγο του, έτσι και αυτήν την ευαγγελίσθηκε Άγγελος δια του λόγου του, ότι θα βαστάσει τον Θεό, υπακούοντας στο λόγο του. Και αν εκείνη δεν υπήκουσε στον Θεό, αυτή, όμως, πείσθηκε και υπήκουσε στον Θεό. Ώστε η παρθένος Μαρία έγινε η συνήγορος της παρθένου Εύας. Και όπως δια παρθένου το ανθρώπινο γένος δέθηκε με το θάνατο, έτσι δια παρθένου λύθηκε. Και κατ' ισορροπίαν ορίσθηκε έτσι, ώστε η παρακοή της παρθένου Εύας να λυθεί με την υπακοή της παρθένου Μαρίας. Επί πλέον δε το αμάρτημα του πρωτοπλάστου επανορθώθηκε με τη βοήθεια του πρωτοτόκου και η φρόνηση του όφεως³ κατανικήθηκε με την απλότητα της περιστεράς⁴. Έτσι λύθηκαν τα δεσμά εκείνα, με τα οποία ήμασταν δεμένοι στο θάνατο.

2. Είναι, λοιπόν, αμαθείς όλοι οι αιρετικοί. Αγνοούν την οικονομία του Θεού και δεν ξέρουν την κατ' άνθρωπον οικονομία Του και οπωσδήποτε είναι τυφλοί περί την αλήθεια και οι ίδιοι αντιλέγουν στη σωτηρία τους. Άλλοι μεν εισάγουν άλλον Πατέρα εκτός από τον Δημιουργό. Άλλοι, πάλι, λέγουν ότι κάποιοι άγγελοι έκαναν τον κόσμο και την ύλη του. Μερικοί άλλοι λέγουν ότι ο Όρος χώρισε πολύ την ύλη από αυτόν που παρουσιάζουν ως πατέρα και ότι προήλθε και αυξήθηκε μόνη της. Άλλοι ακόμη λέγουν γι' αυτά που συνέχει ο Πατήρ, ότι είχαν την υπόστασή τους από το Υστέρημα και την Άγνοια. Άλλοι περιφρονούν την ολοφάνερη παρουσία του Κυρίου, διότι δεν αποδέχονται την ενσάρκωσή του. Άλλοι, όμως, πάλι, αγνοούν την οικονομία της Παρθένου και λέγουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από τον Ιωσήφ. Και μερικοί μεν λέγουν ότι ούτε η ψυχή ούτε το σώμα μπορούν να πάρουν την αιώνια ζωή, αλλά μόνον ο εσωτερικός άνθρωπος. Και θέλουν αυτός να είναι ο νους που υπάρχει μέσα τους και, όπως ισχυρίζονται, ανήλθε μόνος στο τέλειο. Άλλοι δε, επειδή σώζεται η ψυχή, λέγουν ότι το σώμα τους δεν μετέχει στην εκ του Θεού σωτηρία, όπως είπαμε στο πρώτο βιβλίο. Σε αυτό αναφέραμε τα επιχειρήματα όλων αυτών και στο δεύτερο αποδείξαμε το ασταθές και ασύστατο των επιχειρημάτων τους.

Σημειώσεις

1.  Ιωάννης 1,11.

2.  Λουκάς 1,26.

3.  Παράβαλλε Γένεση 3,1.

4.  Ματθαίος 10,16.