Μην επηρεάζεστε από αυτά που βλέπουν τα μάτια, επειδή τα μάτια βλέπουν επιφανειακά και δε βλέπουν το βάθος. Τα μάτια βλέπουν την εξωτερική ενδυμασία του ανθρώπου και δε βλέπουν τον χαρακτήρα του, βλέπουν τον ηθοποιό και δεν βλέπουν τον άνθρωπο.

Τα μάτια βλέπουν τον άνθρωπο και δεν βλέπουν το Θεό. Μόνο ο ευλογημένος νους βλέπει εκείνο που δεν μπορεί να δει το μάτι, βλέπει το βάθος κάτω από την επιφάνεια, τον χαρακτήρα κάτω από την εξωτερική εμφάνιση, τον άνθρωπο πίσω από τον ηθοποιό, τον Θεό πίσω από τον άνθρωπο.

Οι ώριμοι άνθρωποι βλέπουν αυτό που δεν φαίνεται, ενώ τα παιδιά βλέπουν μόνο αυτό που φαίνεται. Το βάθος ενός όντος είναι αόρατο. Το βάθος και η ουσία των πραγμάτων είναι αόρατα για το αισθητήριο όργανο του ματιού, είναι όμως ορατά για το εσωτερικό μάτι, το θεϊκό μάτι που χάρισε ο Θεός στον καθένα μας, το νου.

Εν συντομία θα έλεγε κανείς, πως το αισθητήριο όργανο του ματιού βλέπει σύμβολα και εικόνες, ενώ ο νους βλέπει την ουσία, το βάθος των πραγμάτων, κοιτάζει πνευματικά.

Πήγαν τότε οι μαθητές Tου και τον ρώτησαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» και εκείνος τους απάντησε: «Γιατί σ' εσάς έδωσε ο Θεός να γνωρίζετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, σ' εκείνους όμως όχι» (Ματθ. 13, 10-11).

Με τα μάτια του σώματος λοιπόν βλέπουμε μόνο τα υλικά πράγματα. Βλέπουμε την εξωτερική όψη των πραγμάτων, το χρώμα, τη μορφή, αλλά την ουσία και το βάθος δεν μπορούμε να τα δούμε. Γι' αυτό το λόγο ο Κύριος μάς μιλά με τις παραβολές, δηλαδή με σύμβολα, με εικόνες και με περιγραφές της εξωτερικής μορφής των πραγμάτων, επειδή είναι ο μοναδικός προσιτός τρόπος για τα μάτια.

Κάτι τέτοιο ανάλογο συμβαίνει και με την τροφή. Διαφορετική είναι η τροφή για τα παιδιά και διαφορετική είναι η τροφή για τους μεγάλους, που μπορούν να μασήσουν και σκληρή τροφή.

Έτσι, διαφορετικά βλέπει ο άνθρωπος που δεν είναι ώριμος και διαφορετικά βλέπει ο ώριμος, αυτός που αντιλαμβάνεται τα μυστήρια της ζωής, επειδή ο τελευταίος ασταμάτητα ασκείται, για να μάθει ποιό είναι το βάθος και η ουσία των πραγμάτων.

Οι παραβολές είναι για τα παιδιά και ο Θεός αγαπάει τα παιδιά.

Ωραίο είναι να είναι κανείς παιδί και είναι φυσιολογικό για το παιδί να πηγαίνει εκεί που τον οδηγούν τα μάτια του, επειδή το βλέμμα των παιδιών γλιστράει στην επιφάνεια των πραγμάτων.

Άσχημο είναι, όταν ο ηλικιωμένος άνθρωπος παιδιαρίζει, άσχημο και μη φυσιολογικό.

Ο δυτικός κόσμος παιδιαρίζει και αυτό είναι άσχημο. Όταν η Δύση ήταν ορθόδοξη έβλεπε τον κόσμο πνευματικά, με το νου. Όσο όμως περισσότερο απομακρυνόταν από την χριστιανική αλήθεια τόσο το πνευματικό της βλέμμα θόλωνε μέχρι που στον εικοστό αιώνα το πνευματικό της βλέμμα σκοτείνιασε εντελώς. Τώρα της έμειναν μόνο τα μάτια του σώματος, της έμεινε η αίσθηση της όρασης.

Εξοπλίστηκε με πολλά και εξαιρετικά όργανα, για να βλέπει καλύτερα και πιο σωστά τον υλικό κόσμο, την μορφή, τα χρώματα, τα νούμερα, τα μέτρα και την απόσταση. Ο δυτικός κόσμος ερευνά μέσα από το μικροσκόπιο τα μικρόβια, όπως δεν τα ερεύνησε κανείς. Βλέπει μέσα από το τηλεσκόπιο τα αστέρια σαν να είναι εδώ πάνω από την καπνοδόχο, όπως δεν τα έβλεπε ποτέ κανένας.

Όσον άφορα, όμως, την κρυμμένη ουσία των πραγμάτων, την κρυμμένη σημασία όλων των δημιουργημάτων στην οικουμένη, αδελφοί μου, οι δυτικοί σήμερα είναι τυφλοί, είναι πιο τυφλοί από την ισλαμική Αραβία, από την Ινδία που πιστεύει στο θεό Μπράμα, από το βουδιστικό Θιβέτ και από την Κίνα. Ο Χριστός μας δεν γνώρισε τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια μεγαλύτερη ντροπή από αυτή. Άνθρωποιβαπτισμένοι στο όνομα του Κυρίου να είναι πιο τυφλοί πνευματικά από μη βαπτισμένους ανθρώπους.

Ο απόστολος Παύλος στους δυτικούς, με την παιδαριώδη συμπεριφορά, θα έλεγε σήμερα, όπως είπε κάποτε στους Γαλάτες: Ανόητοι Γαλάτες, ποιός σας μάτιασε και δεν πιστεύετε στην αλήθεια, εσείς, μπροστά στα μάτια των οποίων ζωγράφισα με το κήρυγμά μου τόσο ζωντανά τον Ιησού Χριστό σταυρωμένο; Τηρώντας το νόμο δεχτήκατε το Πνεύμα ή ακούγοντας το κήρυγμα και πιστεύοντας; Τόσο ανόητοι είστε! Αρχίσατε με την εμπειρία του Πνεύματος. Πώς τώρα καταλήγετε να εμπιστεύεστε σ' ανθρώπινες δυνάμεις; (Γαλ. 3, 14).

Η Ευρώπη ξεκίνησε με το Πνεύμα, όμως τώρα ζει με την ύλη, δηλαδή με σαρκικούς λογισμούς, με σαρκικές επιθυμίες, με υλικές κατακτήσεις. Σαν να είναι ματιασμένη!

Όλη η πορεία της Ευρώπης στα χρόνια μας κινείται σε δύο μόνο διαστάσεις, στο πλάτος και στο μήκος των πραγμάτων. Η Δυτική Ευρώπη δεν γνωρίζει ούτε το βάθος, ούτε το ύψος των πραγμάτων, γνωρίζει μόνο το πλάτος, το μήκος της γης και του εδάφους. Αγωνίζεται συνεχώς για την εξάπλωση του εδάφους, για το έδαφος και μόνο το έδαφος!

Γι' αυτό το λόγο ξεσπούν οι πόλεμοι. Ο ένας πόλεμος ακολουθεί τον άλλο πόλεμο.

Η μία φρίκη ακολουθεί την άλλη φρίκη.

Ο Θεός όμως δεν δημιούργησε τον άνθρωπο για να ψάχνει μόνο έδαφος, αντιθέτως ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να είναι το ον που με το νου του θα κατανοεί τα μυστήρια της ζωής, και με την καρδιά του θα καταφέρει να ανεβεί στο ύψος του Θεού.

Ο πόλεμος για τα εδάφη, για περισσότερη γη είναι πόλεμος εναντίον της αλήθειας. Ο πόλεμος εναντίον της αλήθειας είναι πόλεμος εναντίον της θεϊκής και της ανθρώπινης φύσης.

Τι απογοήτευση! Πιο πικρή και από την αψίνθιο! Πόσοι άνθρωποι καταστρέφονται και θυσιάζονται για το περαστικό, το παροδικό, το προσωρινό και ψεύτικο βασίλειο της γης! Αν οι άνθρωποι επιθυμούσαν να υπομείνουν λίγα βάσανα και θυσίες για το επουράνιο βασίλειο, ο πόλεμος στη γη δεν θα υπήρχε.

Οι Δυτικοί αφιερώνουν στο Χριστό με δυσκολία δύο λεπτά ενώ στην εκκλησία του διαβόλου δίνουν ολόκληρη την περιουσία τους και όλα τα παιδιά τους!

Η Ευρώπη ας κάνει το σταυρό της και ας επιστρέψει στο δρόμο του Χριστού. Ας προσευχηθεί στη Παναγία, ας θυμηθεί τους δώδεκα αποστόλους και τότε τα λέπια από τα μάτια της θα πέσουν. Θα γίνει πάλι όμορφη όπως ήταν πριν από χίλια χρόνια. Θα γίνει πάλι ορθόδοξη Ευρώπη. Θα γίνει και αυτή ευτυχισμένη και εμείς μαζί της. Θα χαρούνε μαζί της οι δακρυσμένοι λαοί της Ευρώπης και θα ψάλλουνε μαζί τον αιώνιο ύμνο στο Θεό: Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης Σου. Αμήν.