Τώρα, έχουμε το εξής πρόβλημα: Είναι το θέμα της Εξελίξεως του ανθρώπου.

Έχει διαπιστωθεί τώρα [Το 1983 που έγινε η ομιλία], ότι ο άνθρωπος πριν από 500.000 χρόνια, δεν ήταν όπως είναι τώρα ο Χόμο Σάπιενς. (Έχουμε ιστορία [ακατανόητη λέξη] χιλιάδων ετών). Έχει μια περιορισμένη ιστορία. Παλαιότερα ο άνθρωπος είχε άλλη μορφή. Οπότε μέχρι τώρα, υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων, που έχουν διαπιστωθεί από τους ανθρωπολόγους, που είναι εξακριβωμένο ότι είναι άνθρωποι δηλαδή. Είναι ο Χόμο Χαμπίλις, ο Χόμο Ερέκτους και ο Χόμο Σάπιενς δηλαδή.

 Λοιπόν, ο Χόμο Χαμπίλις, έχουν διαπιστώσει την ύπαρξή του (με απόδειξη δηλαδή, όχι μόνο θεωρία), παραπάνω από 3.500.000 χρόνια ύπαρξης έχει αυτός ο άνθρωπος δηλαδή [2 ακατανόητες λέξεις] Γιατί σήμερα δεν υπάρχει.

Τώρα, εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι έχει διαπιστωθεί, ότι η φαιά ουσία κάθε όντος, έχει κάποια σχέση με την υψηλή ή χαμηλή λογικότητα του ανθρώπου. Όσο πιο λογικό είναι το ζώο, τόσο πιο μεγάλη είναι η φαιά ουσία. Όσο πιο υποτυπώδης είναι η λογικότης του ανθρώπου, τόσο πιο μικρή είναι η φαιά ουσία δηλαδή.

Τώρα, αυτό δεν ξέρω πόσον μπορεί να είναι απόλυτο, γιατί υπάρχουν πουλιά και έντομα που είναι τόσο μικρά, που έχουν καταπληκτική ας πούμε νοητική (ας το πούμε) δύναμη. Έχουμε τα μυρμήγκια, που έχουν έναν πολιτισμό πολύ αναπτυγμένο. Καταπληκτικό πολιτισμό δηλαδή. Υπάρχει ο πολιτισμός των μυρμηγκιών δηλαδή. [ακατανόητη φράση]

Είναι οργανωμένα. Έχουν βασίλισσες, έχουν στρατούς, έχουνε δεν ξέρω τι, υπάρχουν εργάτες, υπάρχουν τεμπέληδες, δηλαδή έχουν ένα οργανικό σύστημα κοινωνίας δηλαδή. Υπάρχουν οι δούλοι και οι λεύτεροι. Υπάρχουν δηλαδή υπόδουλοι [ακατανόητη φράση] Και είναι οργανωμένα σε [ακατανόητη λέξη] κοινωνία. Αλλά είναι οργανωμένη. Και πώς οργανώνονται κατ’ αυτό τον τρόπο δηλαδή; Διότι δεν είναι φυλή που υποτάσσει άλλη φυλή. Γιατί όλοι βγαίνουν από τους ίδιους δηλαδή. Εις την γέννηση δηλαδή. Ο ένας γεννιέται εργάτης, ο άλλος γεννιέται [ακατανόητη λέξη], η βασίλισσα γεννιέται βασίλισσα [ακατανόητη φράση].

Έχουμε μια πολύ λεπτομερή λειτουργία των διαφόρων ζώων, και η θεωρία που έχει επικρατήσει πλέον, είναι ότι κάθε είδος έχει εξελιχθεί ανάλογα με τις ανάγκες  προσαρμογής στο περιβάλλον, και με τις ανάγκες επιβιώσεως. Οπότε, οι ανάγκες επιβιώσεως και προσαρμογής στο περιβάλλον, έχουν δημιουργήσει τη μορφή που πήρε το σώμα τους και το οπτικό σύστημα στο σώμα του κάθε ζώου, και τις διάφορες ικανότητες. Άλλα ζώα έχουν γίνει κάστρα οχυρά και δεν κινούνται πολύ γρήγορα, άλλα κινούνται ας πούμε πάρα πολύ γρήγορα, για να πιάσουν το θύμα ή να φεύγουν από τους εχθρούς τους, κ.ο.κ. οπότε με την πάροδο του χρόνου υπάρχει μια σαφής εξέλιξη στα είδη της ζωής, και αυτό έχει διαπιστωθεί από τους Παλαιοντολόγους, και δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον, για το θέμα ότι υπάρχει αυτή η εξέλιξη των ειδών. Οποιοδήποτε ζώο έχει εξετάσει, βλέπει ότι έχει εξελιχθεί σε κληρονομημένες ανάγκες.

Τώρα, επικρατούσα θεωρία για τον άνθρωπο, είναι ότι ο άνθρωπος είχε μικρό εγκέφαλο, όταν υπήρχε μία ήπειρος στον κόσμο, και πριν γίνουν οι ήπειροι, πριν σηκωθούν τα βουνά, διότι σ’ αυτή την εποχή υπήρχε μια παραδεισιακή κατάσταση στην οποία υπήρχαν ξηροί καρποί παντού και μπόλικο χόρτο, και καθόταν ο άνθρωπος και έτρωγε ας πούμε έτοιμα φαγητά, σαν ένας Έλληνας ας πούμε στην Ομόνοια, στην Αθήνα [ακατανόητη φράση].

 Οπότε ο άνθρωπος κατ’ αυτό τον τρόπο έτρωγε με ξηρούς καρπούς κλπ. Και από τα δόντια του φαίνεται καθαρά ότι δεν ήταν κρεωφάγος. Δεν έχει τα δόντια για να είναι κρεωφάγος δηλαδή, γι’ αυτό και μαγειρεύει τα κρέατα και τα λοιπά, (εκτός από μερικούς που κάνουν κιμά και τον τρώνε ωμό δηλαδή, [ακατανόητη φράση] ωμό κιμά δηλαδή, με μπαχαρικά. Πολύ ωραίο δηλαδή. Δεν ξέρω αν είναι επικίνδυνο, πάντως ωραίο είναι).

Πάντως δεν είχε λοιπόν διαμορφωθεί ο άνθρωπος για να τρώει κρέας. Αυτό που περιμένανε, η θεωρία φανταζόταν τον αρχαίο άνθρωπο ως άγριο, με δόντια κρεωφάγου. Καταλάβατε; Και ότι τα δόντια τα κρεωφαγικά εξέλειψαν όταν ο άνθρωπος έμαθε να κάνει φωτιά και να μαγειρεύει το φαΐ του, [ακατανόητη φράση] το μαγειρεμένο κρέας πιο εύγευστο κλπ, δημιουργήθηκε η κουζίνα του ανθρώπου κι έτσι δεν τα χρειάσθηκε και τα δόντια του άλλαξαν κ.ε.

Αλλά τώρα ξέρουμε καλά, ότι τα δόντια των ανθρώπων, την εποχή εκείνη πριν από 3.500.000 χρόνια, είναι τα ίδια δόντια που έχουμε και σήμερα. Ίσως με μερικές μικροδιαφορές δηλαδή, αλλά πάλι δεν είναι δόντια κρεωφάγου.

Τώρα, συνδυάζοντας αυτά τα γεγονότα με τις γνώσεις που έχουν οι γεωλόγοι, που ερευνούν το φαινόμενο των τεκτονικών πλακών, τη διαμόρφωση των σημερινών ηπείρων και τη διαμόρφωση των σημερινών βουνών και την αλλαγή του κλίματος της γης κτλπ, τώρα επικρατεί η θεωρία, γίνεται αποδεκτή πλέον, ότι ο άνθρωπος είχε μικρό εγκέφαλο όταν ήταν χορτοφάγος και δεν είχε να δουλέψει. Μετά όμως με την αλλαγή του κλίματος, αναγκάσθηκε και έγινε κυνηγός επειδή δεν υπήρχε αρκετό φαΐ  και έμαθε να κάνει παστά απ’ τα ζώα, που κυνηγούσε, για να μπορεί να πάει από το ένα Καλοκαίρι στο άλλο, γιατί τον Χειμώνα δεν έβρισκε φαγητό να φάει κ.ο.κ. και όταν άρχισε να αποταμιεύει φαγητό, ο εγκέφαλος αρχίζει να μεγαλώνει, και μετά όταν γίνεται γεωργός μεγαλώνει ακόμα περισσότερο διότι η γεωργία απαιτεί και γνώσεις πιο λογικές, και έτσι με την ανάπτυξη του πολιτισμού που βγαίνει από την ανάγκη της επιβιώσεως, και αφού σταμάτησε να είναι κυνηγός και έγινε γεωργός, μετά αναπτύχθηκε η πολιτική επιστήμη, γιατί οι γεωργοί έπρεπε να συσπειρωθούν να φυλάνε τα κτήματά τους από τους εχθρούς που θέλουν να πάρουν τα κτήματά τους. Οπότε οι μεγάλοι πόλεμοι, γνωρίζουμε από την ιστορία, αρχίζουν όταν αναπτύσσεται ο γεωργικός πολιτισμός. Και απ’ τον γεωργικό πολιτισμό αναπτύχθηκε η Γεωμετρία, η Μαθηματική, το ενδιαφέρον για τα ουράνια σώματα για τις καιρικές συνθήκες κ.ο.κ., και συγχρόνως αναπτύχθηκε και η μαγεία με όλα αυτά τα πράγματα [ακατανόητη φράση].

 Τώρα, μέσα σ’ αυτό το χώρο, υπάρχει το θεολογικό πρόβλημα δηλαδή. Επικρατούσαν μέχρι προ χρόνων δηλαδή, ότι ο κόσμος αυτός είναι κάπου 5.500 ετών, αν κανείς πάρει την Π.Δ. ως γνώμονα για την ηλικία του κόσμου και τη δημιουργία του κόσμου, είναι σαφές ότι ο κόσμος στην Π.Δ. δημιουργήθηκε πριν από 5.000 χρόνια και όχι πρωτύτερα δηλαδή, οπότε ο κόσμος έχει τόσα χρόνια ύπαρξης. Τώρα ξέρουμε ότι ο κόσμος αυτός δεν υπάρχει μόνο όταν εμφανίζεται ο άνθρωπος, αλλά υπάρχει αυτός ο κόσμος προ εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών δηλαδή.

Το πιο μακρινό άστρο που έχει βρεθεί τώρα, είναι 10.000.000.000 έτη φωτός μακριά. Δέκα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Απ’ εκεί μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το σύμπαν είναι τουλάχιστον  πιο παλιό από εκείνο. 10.000.000.000 έτη φωτός δηλαδή. Πολύ παλιότερο απ’ αυτό. Δεν είναι έτσι; Πολύ παλιό.

Τώρα, μέσα στον χώρο αυτό δημιουργείται το πρόβλημα της θέσεως της Αγίας Γραφής. Γιατί υπάρχει παράταξις Χριστιανών, που ταυτίζουν την Αγία Γραφή με την αποκάλυψη, οπότε δημιουργούνται γι’ αυτούς ένα σωρό προβλήματα, αν η Αγία Γραφή είναι η αποκάλυψις, γιατί αν ο Θεός έχει αποκαλύψει, πώς ο Θεός απεκάλυψε ένα βιβλίο εις το οποίο δεν περιγράφονται σωστά αυτά που ο Ίδιος ο Θεός έχει κάνει, αν ο Θεός είναι ο Δημιουργός του κόσμου. Καταλάβατε;

Λοιπόν, το Θεολογικό πρόβλημα τώρα, είναι το θέμα της εμφανίσεως του ανθρώπου. Αν εξελίχθηκε από πίθηκο, ή  αν ο άνθρωπος εμφανίζεται ως άνθρωπος. Οπότε έχει εξέλιξη από ζώο και έγινε άνθρωπος; Ή εμφανίζεται ως άνθρωπος; Και μετά τι είναι άνθρωπος;

Οι σημερινές έρευνες στις οποίες γίνεται η σύγκρισις μεταξύ κυττάρων πιθήκων και κυττάρων ανθρώπων δηλαδή, ένας που δεν γνωρίζει να διακρίνει, θα πει αμέσως ότι είναι το ίδιο πράγμα, δεν υπάρχει καμία διαφορά για τα κύτταρα του πιθήκου και τα κύτταρα του ανθρώπου. Υπάρχει τόσο πολλή καταπληκτική ομοιότης που αν ένας ερασιτέχνης τα κοιτάξει, θα πει «μα είναι το ίδιο».

 Μετά, αν δει κανείς σκελετό πιθήκων, που έχουν βρεθεί από την αρχαιότητα, όπως είναι ο … ένας πίθηκος που είναι σύγχρονος του… (όχι πιθηκάνθρωπος), εε… [προφανώς εννοεί τον Αυστραλοπίθηκο, προσπαθεί να θυμηθεί αλλά η εγγραφή στο σημείο αυτό κόβεται] σκελετών των ποδιών ας πούμε, είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς καμία διαφορά, διότι αυτοί οι σύγχρονοι πίθηκοι προς τον Χόμο Χαμπίλις ήσαν ορθοπορούντες, δηλαδή περπατούσαν όρθια. Καταλάβατε; Κι αυτό είναι απόδειξη. Δηλαδή δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που περπατούσε όρθια, υπάρχουν τώρα παραδείγματα πιθήκων που περπατούσαν όρθια.

Η διαφορά η βασική μ’ εμάς, είναι με το χώρο του εγκεφάλου. Ο Χόμο Χάμπιλις έχει εγκέφαλο που είναι περίπου 700 κυβικά εκατοστά. Ο Χόμο Σάπιενς, ο μοντέρνος άνθρωπος, κατά μέσο όρο έχει χωρητικότητα μυαλού, 1400 κυβικά εκατοστά, κατά μέσο όρο.

Λοιπόν ο Χόμο Ερέκτους είναι μεταξύ των δύο. Είναι περίπου 900 κυβικά εκατοστά.

Οπότε η βασική διαφορά, στη διαμόρφωση του ανθρώπου, είναι ότι μεγαλώνει ο εγκέφαλος του ανθρώπου. Έχει διαπιστωθεί πλέον ότι ο εγκέφαλος μεγαλώνει ανάλογα με τον τρόπο ζωής του ανθρώπου. Όταν ήταν χορτοφάγος και καρποφάγος, έχει μικρούτσικο εγκέφαλο. Όταν γίνεται πλέον κυνηγός και είναι υποχρεωμένος πλέον ο άνθρωπος να ζει πιο περίπλοκη ζωή και πιο δύσκολη ζωή, μεγαλώνει εγκέφαλος για να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να προσαρμοσθεί στο περιβάλλον του. Και με την ανάπτυξη πλέον του Γεωργικού πολιτισμού, εμφανίζεται πλέον ο Χόμο Σάπιενς, και αναπτύσσεται ο εγκεφαλικός άνθρωπος, ο οποίος ζει πλέον με τη λογική του και με την πολιτιστική δηλαδή δομή της κοινωνίας, σε οργανωμένη κοινωνία, κ.ο.κ. Κι έχουμε αυτή την εξέλιξη.

Τώρα, το πρόβλημα είναι αν εξελίχθηκε ο άνθρωπος από τον πίθηκο, ή αν εμφανίζεται ο άνθρωπος ως άνθρωπος. Αυτό είναι Θεολογικό πρόβλημα, ή δεν είναι Θεολογικό πρόβλημα; Εγώ πιστεύω εις την ουσία, δεν είναι Θεολογικό πρόβλημα. Αλλά εξ απόψεως επιστημονικής βέβαια είναι πολύ ενδιαφέρον.

Τώρα, σύμφωνα με την εμπειρική μέθοδο ερεύνης, δεν μπορεί κανείς εκ των προτέρων να καθορίσει αν οι διάφορες θεωρίες είναι λανθασμένες ή όχι. Δεν μπορεί κανείς να αποδείξει δογματικά, ή να αποφανθεί αυθεντικά, πώς έχει το θέμα, εξ απόψεως ας πούμε των μαρτυριών που θα βρεθούν εις τις θετικές επιστήμες γύρω από τέτοια θέματα. Και νομίζω ότι είναι ανοησία μεγάλη και βλακεία, να κάθεται κανείς και να ασχολείται με απολογητικό τρόπο για ένα τέτοιο θέμα. Διότι αν ο άνθρωπος εξελίχθηκε από πίθηκο, εξελίχθηκε από πίθηκο. Εάν δεν εξελίχθηκε από πίθηκο, δεν εξελίχθηκε από πίθηκο. Δεν είναι έτσι;

Δηλαδή δεν ξέρω αν υπάρχει καμία άλλη περίπτωση. Ή εξελίχθηκε από πίθηκο, ή δεν εξελίχθηκε από πίθηκο. Αυτό είναι το επιστημονικό πρόβλημα.

Τώρα, γιατί να χάνουμε την υπομονή μας ας πούμε και να γίνουμε νευρικοί και να νομίζουμε ότι θα πέσει κάτω η Ορθοδοξία, αν αποδειχθεί το ένα ή το άλλο, τι σημασία έχει; Γιατί η Ορθοδοξία δεν είναι παρελθοντολογία να κάνουμε θεολογία περί τού παρελθόντος. Κάνουμε θεολογία περί του παρόντος. Γιατί το ενδιαφέρον τής Ορθοδοξίας είναι για τον άνθρωπο όπως είναι τώρα.

Λοιπόν, εφ’ όσον η Ορθοδοξία είναι μια πνευματική ψυχιατρική, και εντάσσεται (κατά τη δική μου άποψη) στην ιατρική επιστήμη, διότι η κυρία μέριμνα, (όχι η μόνη μέριμνα), αλλά η κυρία μέριμνα τής Ορθοδοξίας, είναι η θεραπεία, της νοεράς ενεργείας τής ψυχής. Αυτή είναι η δουλειά της Εκκλησίας. Να θεραπεύει την ενέργεια αυτή. Είτε είναι ανενέργητη ή δαιμονικά ενεργείν, ή υποτυπωδώς ενεργείν αυτό το πράγμα.

Λοιπόν, εφ’ όσον το έργο της Εκκλησίας είναι να θεραπεύσει τον νουν του ανθρώπου, και να περάσει από την κάθαρση στον φωτισμό, και να θεραπευθεί ο άνθρωπος και να  γίνει αυτό που πρέπει να γίνει, γιατί ο άνθρωπος είναι ψυχοπαθής. Δεν είναι ανάγκη να είναι σχιζοφρενικός για να είναι ψυχοπαθής. Ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος είναι ψυχοπαθής. Θέλει κάθαρση τής ψυχής του. Είναι άρρωστος κατά την ψυχή του.

Εφ’ όσον ο κάθε άνθρωπος είναι ψυχοπαθής - διότι ο ορισμός τής ψυχοπάθειας από πατερικής απόψεως είναι ότι σε όποιον δεν λειτουργεί σωστά η νοερά ενέργεια, και σ’ οποιονδήποτε είναι γεμάτος ο νους από τους λογισμούς, όχι κακούς λογισμούς, αλλά και καλούς λογισμούς, όποιος έχει λογισμούς μέσα εις τον νουν του, μέσα στην καρδιά του, ας είναι ηθικοί ή ανήθικοι, ο,τιδήποτε, γιατί μπορεί να είναι ηθικότατοι αυτοί οι λογισμοί που έχει μες την καρδιά του, αυτός ο άνθρωπος είναι ψυχοπαθής. Γι’ αυτό και ο Φαρισσαίος είναι ψυχοπαθής. Και ο κάθε ψευτοχριστιανός που μας κάνει τον πουριτανό και τον φύλακα τής δημοσίας ηθικής.  Αυτός είναι ψυχοπαθής άνθρωπος.

[διακοπή εγγραφής] ...εναντίον της θεωρίας του Δαρβίνου, εναντίον των [ακατανόητη λέξη], κρατών, εναντίον όλων των φιλοσόφων [ακατανόητη λέξη] εναντίον όλων των ανθρώπων που σκέπτονται δηλαδή. Όποιος σκέπτεται δηλαδή και κάνει έρευνα, τα βιβλία αυτά ήταν εναντίον όλων αυτών των ανθρώπων δηλαδή.