Το ξεκίνημα της ΕΑΕΠ, και μερικές γενικές πληροφορίες γι' αυτήν

 Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ομάδα στη χώρα μας, η οποία προήλθε από την «Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» (Αιόλου 70), όταν το αμερικανικό κέντρο (Σύναξη Θεού) ζήτησε από τον ποιμένα και τα μέλη της κοινότητας να υπογράψουν δήλωση υποταγής (1965). Τότε ο ποιμένας, ιατρός Λεωνίδας Φέγγος, με 120 αλλά άτομα αποχώρησαν και ίδρυσαν την «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής» (1966) (Σοφοκλέους 52). Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μ. Ζαφείρογλου, που αργότερα αποχώρησε και ίδρυσε δική του ομάδα. Στην εκκλησία του Λ. Φέγγου προσχώρησε και ο Ευάγγελος Φωτίου, άλλοτε ποιμένας της «Αποστολικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής».

        
Ο ποιμένας της ομάδας, Λ. Φέγγος, στο κήρυγμά του της 9.10.1979 ανέφερε για τον εαυτό του: «Επειδή έχω αποκτήσει μία πείρα πάνω στο λόγο του Θεού, τα θαύματα, την επιστήμη, ακόμη έχω σπουδάσει όλες τις Επιστήμες, γνωρίζω τις θετικές οποίον βρω μπροστά μου κι είναι αντίθετος προς το ευαγγέλιο μπορώ να τον κάνω να ταπεινωθεί αμέσως...». «Και όποιος θέλει ας με ρωτήσει ό,τι θέλει κι ό,τι βιβλίο διάβασα, ας έρθει να μου το πει, να του πω εγώ που είναι η ψευτιά, γιατί μέσα στα 33 χρόνια έχω ανακαλύψει όλες τις ψευτιές και των απίστων και των υλιστών και των σατανιστών και των αιρετικών και όλων - όλων. Ξέρω τα κουμπιά του καθενός και τι λέει ο καθένας και που βασίζεται» (κασέτα 9.10.79).

Η κοινότητα (Σοφοκλέους 52) αυξήθηκε. Σ' αυτήν ανήκουν και τα σωματεία «Σύνδεσμος Εκκλησιών της Πεντηκοστής» (1971) και «Αδελφότης μαθητών Ιησού Χριστού». Στα δικά της πλαίσια εκινείτο και το πρόγραμμα του Γιάννη Ρούσσου «Βιβλικά Μαθήματα δι' Αλληλογραφίας - ο Λόγος της ζωής» (Γαλήνης 7), Ο οποίος όμως αποχώρησε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Σήμερα έχουν δημιουργηθεί ομάδες σε πολλές περιοχές της χώρας και λειτουργούν είτε σαν ευκτήριοι οίκοι, είτε και σαν παραρτήματα του σωματείου «Αδελφότης Μαθητών Ιησού Χριστού».

Η κίνηση επεκτάθηκε και μεταξύ των αποδήμων Ελλήνων της Αμερικής (Ν. Υόρκη, Οχάιο) και της Αυστραλίας (Greek Christian Church). Η εφημερίδα της «Xριστιανισμός» εκδίδεται και στα αγγλικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ομάδα αυτή υπολόγιζε πως είχε 150 «ποιμένες» και 20.000 πιστούς.

 
Διδασκαλία

Η ομάδα αυτή ισχυρίζεται πως είναι εντελώς ανεξάρτητη. Ονομάζεται «Ελευθέρα», επειδή «δεν ανήκει ούτε εξαρτάται από καμία οργάνωση του εξωτερικού ή του εσωτερικού (Χ 7/1986). Καταφέρεται εναντίον των άλλων πεντηκoστιανών ομάδων, που αναγνωρίζουν «αρχηγούς» στο εξωτερικό και δέχονται μισθούς, χωρίς να σώζουν ποτέ καμία ψυχή. Είναι «λύκοι» (κασ. 2.10.79). Σε μία σφοδρή επίθεση εναντίον των άλλων ομάδων ο Λ. Φέγγος ανέφερε: «Δεν χρειάζεται καταστατικό. Έχουμε το λόγο του Θεού, τα λέει όλα... Είναι επικατάρατοι αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν μπορούν να έχουν την ευλογία του Θεού» (κασ. 20.11.79).

Οι επί μέρους κοινότητες διοικούνται από τον ποιμένα, από τους πρεσβυτέρους ή επισκόπους και από τους διακόνους (Χ 27/88, 1.3), οι οποίοι πρέπει απαραίτητα να είναι «παντρεμένοι και να έχουν παιδιά πιστά» (Χ 7/86,1). Οι περιοδεύοντες άγαμοι κήρυκες ονομάζονται «απόστολοι».

Αναφερόμενος ο Λ Φέγγος στις διαφορές με τις άλλες πεντηκoστιανές ομάδες προσθέτει πως η εκκλησία του δεν δέχεται φυλετικές διακρίσεις, όπως συμβαίνει με πεντηκοστιανούς στην Αμερική, δεν επιτρέπει σε γυναίκες να πηγαίνουν στις συναθροίσεις με παντελόνι και χωρίς κάλυμμα της κεφαλής, ούτε να κηρύττουν στην εκκλησία. Απορρίπτει επίσης την οργάνωση κοινωνικών και πολιτικών εκδηλώσεων και τελεί την ευχαριστία κάθε Κυριακή (κασ. 4.12.79).

Όμως πολλά σημεία είναι κοινά. Η ομάδα αυτή χαρακτηρίζει τη Γραφή «καταστατικό χάρτη» και απορρίπτει καθετί που δεν συμφωνεί «με το ευαγγέλιο» (Χ 7/86,2), δηλαδή με τις ερμηνευτικές δοξασίες της κίνησης του Λ. Φέγγου, ο οποίος δέχεται την κατά γράμμα ερμηνεία της Γραφής. Έτσι υποστηρίζει λόγου χάρη πως μπορεί να προσδιορισθεί ο θρόνος του Θεού τοπικά και πως ο Θεός οπωσδήποτε έχει χέρια και πόδια και πως ετοιμάζει για τους πιστούς κατά γράμμα σπίτια (κασ. 18.9.79, 9.11.82, 8.2.83). (Αυτό και μόνο, αρκεί για να κατατάξει την ομάδα στις αιρέσεις απωλείας που λατρεύουν άλλον θεό).

Η ειδική ιεροσύνη απορρίπτεται και από αυτή την ομάδα. Ο άρτος και ο οίνος της ευχαριστίας είναι μόνο ψωμί και κρασί και συνεπώς δεν χρειάζεται προσοχή, μήπως πέσουν στο έδαφος ψίχουλα (κασ. 9.11.82). Σε μεταγενέστερο δημοσίευμα αναφέρεται πως δεν είναι απλά σύμβολα, αλλά «δια πίστεως είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού και γι' αυτό όποιος το παίρνει αναξίως κατακρίνεται» (Χ 31/88,1). Η κίνηση δέχεται είδος ευχελαίου. Η ειδική εξομολόγηση απορρίπτεται. Το ίδιο και τα μνημόσυνα, οι πρεσβείες των αγίων, η τιμή των εικόνων, του τιμίου Σταυρού (Χ 7/86,2. Τι πιστεύει η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία, πολυγρ.).

Απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου: "Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων" (3η Έκδοση Αθήνα 1994 σελ. 214 - 216. Εκδόσεις Διάλογος).