Καθώς πλησιάζουμε στο Δεκέμβρη του 2012, σίγουρα αυξάνει η ανησυχία των ανθρώπων που, επηρεασμένοι από κείμενα, ρεπορτάζ και ταινίες, θεωρούν πιθανό να συμβεί τότε μια παγκόσμια καταστροφή.

Όμως για το τέλος του κόσμου δε μιλούν μόνον οι προφητείες των Μάγιας ή άλλων αρχαίων πολιτισμών. Εμείς, οι χριστιανοί, έχουμε επίσης μια προφητεία που δίνει αξιόπιστα και σημαντικά στοιχεία γι’ αυτό το θέμα. Η αξιοπιστία της έχει τεκμηριωθεί από τους χιλιάδες αγίους όλων των αιώνων, που ενώθηκαν με το Θεό, είδαν με τα μάτια τους τα μυστήρια του ουρανού και απόχτησαν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, όχι μόνο οι ψυχές τους μετά το θάνατο, αλλά ακόμη και πριν πεθάνουν.

Τέτοιοι άγιοι υπήρξαν και στο τέλος του 20ού αιώνα, όπως οι μεγάλοι Γέροντες Παΐσιος ο Αγιορείτης, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Ιάκωβος Τσαλίκης, Κλεόπας Ελίε της Ρουμανίας, Σωφρόνιος του Έσσεξ κ.π.ά. Όλοι αυτοί έχουν άποψη για τη ζωή και το θάνατο, την αιωνιότητα, το Θεό και την Αλήθεια, την τελειότητα του ανθρώπου και το τέλος του κόσμου – και η άποψή τους δεν είναι λιγότερο αξιόπιστη και υπολογίσιμη από την άποψη των Μάγιας ή οποιουδήποτε άλλου. Θα λέγαμε, μάλιστα, ότι είναι πολύ περισσότερο αξιόπιστη και υπολογίσιμη, γιατί είναι άνθρωποι της εποχής μας, ενώ οι Μάγιας και οι άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί δε βλέπουμε να έχουν αντίστοιχους θεοφόρους αγίους στις μέρες μας, και, αν έχουν, μοιάζουν περισσότερο με μάγους παρά με αγίους.

Οι πνευματικές εμπειρίες των προφητών και διδασκάλων των διαφόρων θρησκειών είναι γνωστές και μελετημένες από τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού, που τις έχουν αξιολογήσει προσεχτικά και ξεπεράσει με τη δική τους υπέρτατη εμπειρία της θέωσης, δηλαδή της ένωσης με τον Τριαδικό Θεό εν Χριστώ. Τις έχουν αξιολογήσει επίσης με την πνευματική επιστήμη της διάκρισης των πνευμάτων – και της αξιολόγησής τους, αν είναι αγαθά ή σκοτεινά – επιστήμης που λείπει από όλες τις άλλες παραδόσεις εκτός της Ορθοδοξίας.

Με τον ίδιο τρόπο οι ορθόδοξοι άγιοι έχουν αξιολογήσει με αγάπη αλλά και μεγάλη προσοχή τις απόψεις, καθώς και τις πνευματικές εμπειρίες των χριστιανών που είναι μέλη διαφόρων αιρέσεων, οι οποίες εμφανίστηκαν στην πορεία του χρόνου και διαφοροποιήθηκαν από τις αρχαίες χριστιανικές ρίζες, τις οποίες ακολουθεί η Ορθοδοξία. Τέτοιες αιρέσεις είναι ο καθολικισμός (παπισμός), ο προτεσταντισμός, ο πεντηκοστιανισμός και οι «αναγεννημένοι» χριστιανοί, οι «προ-χαλκηδόνιες» Εκκλησίες [«Ανατολικές (Oriental) Ορθόδοξες Εκκλησίες»] κ.ά.

Η προφητεία που έχουμε για το τέλος του κόσμου περιέχεται στην Αγία Γραφή. Είναι γνωστές οι αναφορές της Αποκάλυψης του αγίου Ιωάννη, αλλά ανάλογες αναφορές κάνει και ο Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιο (π.χ. κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 24 και 25), ο απόστολος Παύλος (π.χ. Α΄ προς Θεσσαλονικείς, κεφ. 4 και 5), ο απόστολος Πέτρος (Β΄ επιστολή Πέτρου, κεφ. 3) κ.λ.π.

Από τα στοιχεία που δίνουν οι παραπάνω, συμπεραίνουμε τα εξής:

1) Είναι αδύνατο να υπολογίσουν οι άνθρωποι πότε ακριβώς θα γίνει το τέλος του κόσμου. Ο Ιησούς Χριστός, όταν Τον ρώτησαν οι μαθητές Του, απάντησε ότι το τέλος θα έρθει απρόσμενα, όπως ο κλέφτης μέσα στη νύχτα, και μόνο ο Θεός Πατέρας γνωρίζει την ημέρα και την ώρα που θα συμβεί (π.χ. Ματθ. κεφ. 24, στίχ. 36 αι 42-44). Το ίδιο επαναλαμβάνει και ο απόστολος Παύλος (Α΄ Θεσσ. 5, 2-4). Άρα δεν πρέπει να περιμένουμε μια συγκεκριμένη ημέρα ή χρονιά «το τέλος», αλλά να είμαστε έτοιμοι όλη μας τη ζωή.

2) Το τέλος του κόσμου δεν θα είναι καθόλου τέλος, αλλά η «Ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής» (Πράξεις των αποστόλων, 2, 20), με γεγονότα που λαχταρούν από τα βάθη της καρδιάς τους οι χριστιανοί από την αρχή του χριστιανισμού! Θα επιστρέψει ο Χριστός γεμάτος φως και συνοδευόμενος από τους αγίους αγγέλους (Ματθ. κεφ. 25, 31). Θα γίνει η ανάσταση όλων των νεκρών! (κατά Ιωάννην, κεφ. 5, στίχ. 25. Α΄ Θεσσ. 4, 16. Αποκάλυψις 20, 11-13, κ.λ.π.). Θα νικηθεί τελείως το κακό, θα πάψει ο θάνατος και θα ανατείλει η αιώνια ημέρα του παραδείσου (Αποκάλυψις, κεφ. 21-22).

Δεν πρέπει λοιπόν να περιμένουμε το τέλος με φόβο, αλλά με χαρά, όπως οι πρώτοι χριστιανοί (η ίδια η Αποκάλυψη τελειώνει με την προσευχή «Ναι, έλα, Κύριε Ιησού»).

Πριν το τέλος θα συμβούν συμφορές (Ματθ. κεφ. 24, Πράξεις 2, 19-21), θα αλλάξει η μορφή του κόσμου (Β΄ Πέτρ. 3, 7-13), αλλά «όποιος επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί» (Πράξεις, ό.π.), καινούργιοι ουρανοί και καινούργια γη θα έρθουν, όπου θα κατοικεί η δικαιοσύνη (Β΄ Πέτρου, ό.π.) και στην αιώνια αυτή βασιλεία του Φωτός, όπου «ήλιος και φεγγάρι της θα είναι ο ίδιος ο Θεός», δε θα υπάρχει πόνος και δάκρυ, ούτε θα μπορεί να μπει κανένα κακό (Αποκάλυψις, κεφ. 21-22).

3) Πριν το τέλος θα υπάρξουν «σημεία», που θα προσανατολίσουν τους χριστιανούς όχι στο πότε ακριβώς θα γίνει, αλλά ότι πλησιάζει. Το κυριότερο από αυτά τα σημεία θα λέγαμε ότι είναι ο Αντίχριστος, το Θηρίο, ο «άνθρωπος της αμαρτίας» (Αποκάλυψις, κεφ. 13, Β΄ προς Θεσσαλονικείς, κεφ. 2), που θα πείσει σχεδόν όλους τους ανθρώπους να τον λατρέψουν και θα καταδιώξει ανελέητα όσους αρνηθούν (επειδή θα λατρεύουν τον αληθινό Θεό), οι οποίοι θα γίνουν μάρτυρες και άγιοι (Αποκάλ. 20, στίχ. 4).

Ο Αντίχριστος δε φαίνεται να έχει έρθει ακόμη – τα επτά έτη της βασιλείας του, που προφητεύονται, οι δύο προφήτες που θα τον αντιμετωπίσουν, ο μεγάλος πόλεμος που θα τον ρίξει από την εξουσία, δεν έχουν ακόμη συμβεί. Πώς λοιπόν «ήρθε το τέλος»;

Ίσως το τέλος είναι κοντά. Ίσως το ανακάτεμα των θρησκειών που προκαλεί με πονηριά το λεγόμενο «κίνημα της new age πνευματικότητας», με τη μόδα της γιόγκα, της αστρολογίας, των παραψυχολογικών δυνάμεων και τόσων άλλων δοξασιών από τις ειδωλολατρικές θρησκείες όλων των λαών (από το βουδισμό, το ζεν, τον ινδουισμό, μέχρι τους Ινδιάνους, τους αρχαίους Αιγυπτίους ή τους αρχαίους Έλληνες, τους δρυΐδες, τις μάγισσες κ.λ.π.), όλα αυτά ίσως είναι ένα τέχνασμα από σκοτεινούς κύκλους για να καλλιεργήσουν το έδαφος για τη λατρεία του Αντίχριστού. Ίσως ακόμη και όλα όσα λέγονται για «το τέλος» που «θα γίνει το 2012» να είναι ένα κόλπο για να παραπλανήσουν πολλούς, από εκείνους που δεν πιστεύουν πια στο Χριστό, αλλά μπερδεμένοι ψάχνουν την αλήθεια σε ειδωλολάτρες «προφήτες», παράξενες μεθόδους «πνευματικής εμπειρίας» ή «τελειότητας» και εξωτικές θρησκείες. Ίσως ο Αντίχριστος είναι κοντά (ίσως και όχι, γιατί μπορεί να έρθει άλλη εποχή, πιο ταιριαστή στην Αποκάλυψη), αλλά δεν τον είδαμε ακόμη. Μην ανησυχείς, λοιπόν: δεν περιμένουμε το τέλος του κόσμου φέτος ή του χρόνου.

4) Ο Χριστός όμως, και οι άγιοι μαθητές Του, προφήτεψαν και την εμφάνιση απατεώνων, ψευτοπροφητών και ψευτο-Χριστών που θα ξεγελάσουν τον κόσμο εμφανίζοντας συχνά και υπερφυσικές δυνάμεις, μιλώντας για το τέλος, για «αλήθεια και σωτηρία», αλλά θα λένε ψέματα και θα στρέψουν τους δυστυχείς ανθρώπους σε άλλες κατευθύνσεις, απομακρύνοντάς τους από το Χριστό, κάνοντάς τους να χάσουν την αλήθεια και τη σωτηρία! (π.χ. Ματθ. 24, 23-26).

Μήπως αυτοί που σου μιλάνε για «το τέλος», δίνοντας συγκεκριμένη ημερομηνία και βάζοντας στην καρδιά σου πανικό και απελπισία (αλλά δε μιλάνε καν για τον ερχομό του Χριστού, την ανάσταση των νεκρών και τον παράδεισο, που θα συνοδεύσουν το «τέλος»), είναι τέτοιοι ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και σου στήνουν παγίδα;

Αν θέλεις τη γνώμη μας, μην τους πιστεύεις. Σου έχουμε ήδη δώσει αρκετές παραπομπές στην αγία Γραφή, που μπορείς να ερευνήσεις και να βγάλεις ο ίδιος τα συμπεράσματά σου.

Εμείς, στην Ορθόδοξη Εκκλησία – την αρχαία πίστη των χριστιανών, την πίστη των αγίων – δεν περιμένουμε το τέλος του κόσμου το 2012! Αλλά περιμένουμε κάθε στιγμή της ζωής μας το Χριστό, τον Οποίο θα συναντήσουμε έτσι κι αλλιώς τη στιγμή του θανάτου μας, που μπορεί να είναι σήμερα ή αύριο. Το «τέλος» θα έρθει όταν Εκείνος θέλει και το περιμένουμε με χαρά, γιατί θα αναστηθούμε μαζί με όλους τους νεκρούς, όλων των λαών, όλων των εποχών. Αλλά πριν το τέλος, θα έρθει η μέρα της δικής μας συνάντησης με τον Ιησού. Θα είμαστε έτοιμοι να Τον αντικρίσουμε; Είμαστε έτοιμοι για σήμερα, αν είναι να φύγουμε σήμερα; Είσαι έτοιμος για σήμερα, αν είναι να «φύγεις» σήμερα, αδελφέ μας; Τους δικούς σου, τα παιδιά σου, τους φίλους σου, τους ετοίμασες; Δεν ξέρουμε πότε είναι η μέρα ή η στιγμή. Είναι εύκολο ν’ αρρωστήσω. Είναι εύκολο να πάθω ένα θανατηφόρο ατύχημα. Ο θάνατος τι θα είναι για μένα; Χαρά ή αιώνια καταδίκη;

Το λέμε αυτό, γιατί το Φως του Θεού δεν θα το αντικρίσουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Όσοι το δουν μέσα από την παραμόρφωση του εγωισμού, της κακίας, του μίσους ή ακόμη και της απιστίας, θα το νιώσουν ως πυρ – αυτό είναι το σκότος το εξώτερον και το πυρ της κόλασης, για το οποίο μιλάει και ο Χριστός (π.χ. Ματθ. κεφ. 25) και η Αποκάλυψη (κεφ. 14, στίχ. 10-11. κεφ. 20, στίχ. 10) και οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού γενικώς.

Αν φοβάσαι το «τέλος», έλα στην Ορθοδοξία. Εδώ δεν περιμένουμε κανένα «τέλος». Περιμένουμε το Χριστό. Εδώ επίσης δεν υπάρχει κανένας σαδιστής Θεός που απειλεί τους φουκαράδες ανθρώπους με την τιμωρία της κόλασης, αλλά ένας δρόμος που πολλοί τον έχουν βαδίσει και έχουν ενωθεί με το Θεό. Υπάρχει η βοήθεια του Θεού, για να Τον δούμε ως Φως και όχι ως πυρ, η βοήθεια που Εκείνος προσφέρει σε όποιον θέλει ν’ αγωνιστεί για να καθαρίσει την καρδιά του και να είναι έτοιμος να Τον αντικρίσει.

Δε μιλάμε με ωραία λόγια (όπως ακούμε άλλους), δεν κάνουμε κόλπα. Μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και, από εκεί και πέρα, ας αποφασίσει καθένας μόνος του.

Εμείς δεν είμαστε «ήδη σωσμένοι», αλλά καλούμαστε ν’ αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή ενάντια στις πτώσεις μας, στα λάθη, τις αδυναμίες και τα πάθη μας. Ο Χριστός είναι ο οδηγός μας και οι άγιοι είναι τα πρότυπά μας. Εκείνοι μας διδάσκουν με αγάπη και τον τρόπο να γινόμαστε ένα μαζί Του και με όλους τους ανθρώπους, ακόμα και με όλα τα όντα – όπως έχουν γίνει ένα εκείνοι, και σ’ αυτή τη ζωή και στην αιωνιότητα.

Εδώ υπάρχει η ελπίδα, εδώ υπάρχει η αλήθεια, εδώ είναι ο προθάλαμος για την αιωνιότητα κι όχι για κάποιο «τέλος του κόσμου», σήμερα ή αύριο.

Ψάξε το, αν θέλεις. Ερεύνησε την Καινή Διαθήκη, μάθε για τους αγίους, μάθε για το νόημα και την ουσία της Ορθοδοξίας. Και κάνε ό,τι θέλεις, αδελφέ μας. Είσαι ελεύθερος. Ή μάλλον, για να το πούμε σωστότερα, με τη χάρη του Θεού, γίνε ελεύθερος.