21. Ανακεφαλαίωση

Όπως είδαμε αναλυτικότερα στα προηγούμενα κεφάλαια, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, είναι ο απόλυτος Μεσίτης για το κάθε τι. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε τίποτα, χωρίς αυτόν δεν έχει νόημα τίποτα στον κόσμο, και χωρίς αυτόν δεν υπάρχει καμία ελπίδα ή προοπτική για την κτίση. Στην πραγματικότητα, στον Ιησού Χριστό ανακεφαλαιώνονται κυριολεκτικά τα πάντα, στο παρελθόν, στο παρόν και στην αιωνιότητα. Επειδή όχι μόνο είναι ο Δημιουργός τών πάντων, αλλά και διαποτίζει, και σώζει, και προσλαμβάνει τα πάντα στον εαυτό Του.

Αυτός είναι ο Δημιουργός και Συντηρητής τών πάντων. Ο Δημιουργός και Συντηρητής τού χώρου και τού χρόνου, παλαιότερος όλης τής κτίσης και όλων τών αιώνων ως Δημιουργός τών αιώνων.

"Σ' εμάς υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ' αυτόν· και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού". (Α΄ Κορινθίους 8: 6).

"Ο Πατέρας έδωσε σ' Αυτόν τα πάντα στα χέρια του, και από τον Θεό βγήκε και προς τον Θεό πηγαίνει" (Ιωάννης 13: 3).

"Τον οποίο (Χριστό, ο Θεός) έθεσε κληρονόμο των πάντων, διαμέσου τού Οποίου έκανε και τους αιώνες· Αυτός, που είναι το απαύγασμα της δόξας και ο χαρακτήρας τής υπόστασής του, και βαστάζει τα πάντα με τη φωνή τής δύναμής Του" (Εβραίους 1: 2, 3).

"Όλα έγιναν διαμέσου Αυτού· και χωρίς Αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει" (Ιωάννης 1: 3).

"Έπρεπε σ' Αυτόν, για τον Οποίο υπάρχουν τα πάντα, και διαμέσου τού Οποίου έγιναν τα πάντα, φέρνοντας στη δόξα πολλούς γιους, να παραστήσει τέλειον τον Αρχηγό τής σωτηρίας τους" (Εβραίους 2: 10).

"Επειδή, απ' Αυτόν, και διαμέσου Αυτού, και σ' Αυτόν είναι τα πάντα· σ' Αυτόν ανήκει η δόξα στους αιώνες". (Ρωμαίους 11: 36).

Και όχι μόνο είναι ο Δημιουργός και συντηρητής τών πάντων, αλλά και Συμφιλιωτής και Αρχή και Τέλος και Πρώτος πάντων.

"Δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και μέσα σε όλα είναι ο Χριστός" (Κολοσσαείς 3: 11).

"Ο οποίος είναι εικόνα τού αόρατου Θεού, πρωτότοκος κάθε κτίσης· επειδή, διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου αυτού και γι' αυτόν·

κι αυτός είναι πριν από όλα, και όλα συντηρούνται διαμέσου αυτού·

κι αυτός είναι η κεφαλή τού σώματος, της εκκλησίας· ο Οποίος είναι αρχή, πρωτότοκος από τους νεκρούς, για να γίνει αυτός πρωτεύων σε όλα.

Επειδή, ο Πατέρας ευδόκησε μέσα σ' Αυτόν να κατοικήσει ολόκληρο το πλήρωμα, και διαμέσου Αυτού, να συμφιλιώσει τα πάντα με τον Εαυτό του, αφού ειρηνοποίησε διαμέσου τού αίματος του σταυρού του, διαμέσου Αυτού, είτε αυτά που είναι επάνω στη γη είτε αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς." (Κολοσσαείς 1: 15-20).

"Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, λέει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτορας" (Αποκάλυψις 1: 8. 22: 13).

"Αυτά λέει ο Πρώτος και ο Τελευταίος, που έγινε νεκρός και έζησε" (Αποκάλυψη 2: 8).

Όχι μόνο ως Θεός Λόγος, κατά την προανθρώπινη ύπαρξή Του, αλλά και ως άνθρωπος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ανέρχεται στο ύψος τής Θεότητας και τού δίνεται η Θεϊκή εξουσία και δύναμη πάνω σε όλη την κτίση, και είναι Αυτός που ενεργεί τη συμφιλίωση, τη σωτηρία και την αφθαρσία στον κόσμο.

"Ο Θεός τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας τής δόξας, να σας δώσει πνεύμα σοφίας και αποκάλυψης, σε επίγνωσή του· ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους· και ποιο είναι το υπερβολικό μέγεθος της δύναμής Του σε μας που πιστεύουμε, σύμφωνα με την ενέργεια της κυρίαρχης εξουσίας τής δύναμής Του·

την οποία ενέργησε στον Χριστό, καθώς τον ανέστησε από τους νεκρούς· και τον κάθισε στα δεξιά του στα επουράνια, πιο πάνω από κάθε αρχή και εξουσία, και δύναμη και κυριότητα, και κάθε όνομα που ονομάζεται, όχι μονάχα σε τούτο τον αιώνα, αλλά και στον μέλλοντα·

και υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια Του· και Τον έδωσε ως Κεφαλή πιο πάνω από όλους στην Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα Του, το πλήρωμα Εκείνου που, σε όλα, γεμίζει με πληρότητα τα πάντα" (Εφεσίους 1: 17-23).

"Αυτός που κατέβηκε, αυτός είναι που και ανέβηκε πιο πάνω από όλους τούς ουρανούς, για να γεμίσει με πληρότητα τα πάντα." (Εφεσίους 4: 10).

"Ο Οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα τής ταπείνωσής μας, ώστε να γίνει σύμμορφο με το σώμα τής δόξας Του, σύμφωνα με την ενέργεια με την οποία μπορεί και να υποτάξει τα πάντα στον Εαυτό Του." (Φιλιππισίους 3: 21).

"Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' Αυτόν, τότε και ο Ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' Εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' Αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, στο κάθε τι" (Α΄ Κορινθίους 15: 28).

Στον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό ανακεφαλαιώνονται τα πάντα σε όλη την κτίση. Από Αυτόν ξεκινούν τα πάντα και σε Αυτόν καταλήγουν και ολοκληρώνονται τα πάντα.

"γνωστοποίησε σε μας το μυστήριο του θελήματός Του, σύμφωνα με την ευδοκία του, που από πριν έθεσε μέσα στον Εαυτό Του, σε οικονομία τού πληρώματος των καιρών, να ανακεφαλαιώσει τα πάντα στον Χριστό, κι αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη· σ' Αυτόν, στον οποίο και πήραμε κληρονομιά, καθώς προοριστήκαμε σύμφωνα με την πρόθεση Εκείνου, που ενεργεί τα πάντα, σύμφωνα με τη βουλή τού θελήματός του" (Εφεσίους 1: 9-11).

Όπως πολύ όμορφα γράφει γι' αυτή την ανακεφαλαίωση, ο άγιος Ειρηναίος τής Λυών τον 2ο μ.Χ. αιώνα:

"Με αυτό που λέει: "κατ' εικόνα τού κτίσαντος αυτόν", φανέρωσε την εν Χριστώ ανακεφαλαίωση τού ανθρώπου, που στην αρχή πλάσθηκε κατ' εικόνα Θεού... σε Αυτόν θα γίνει η ανακεφαλαίωση του αίματος όλων τών δικαίων και τών προφητών, που απ' αρχής χύθηκε, και ότι με Αυτόν τον Ίδιο θα εκζητηθεί το αίμα τους. Δεν θα εκζητείτο όμως αυτό αν δεν επρόκειτο να σωθεί. Ούτε στον εαυτό του θα τα ανακεφαλαίωνε αυτά ο Κύριος, αν δεν γινόταν και ο Ίδιος σάρκα και αίμα, όπως πλάσθηκε ο άνθρωπος εξ αρχής, σώζοντας "εν εαυτώ" στο τέλος, εκείνο που στην αρχή χάθηκε εν τω Αδάμ". (Αγ. Ειρηναίου "΄Ελεγχος και ανατροπή τής ψευδωνύμου γνώσεως" Βιβλίο 5ο: 12: 4. 14: 1).

Λέει λοιπόν ο Κύριος προς όλους, δια στόματος τού αγίου Ιωάννη τού Χρυσοστόμου, για την πληρότητα τής σωτηρίας, τού "τα πάντα σε όλους πληρούντος":

"Εγώ είμαι πατέρας, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ σπίτι, εγώ τροφή, εγώ ρούχο, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιο, κάθε τι το οποίο θέλεις εγώ· να μην έχεις ανάγκη από τίποτε.

Εγώ και θα σε υπηρετήσω· επειδή ήλθα να υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ.

Εγώ είμαι και φίλος, και μέλος τού σώματος, και κεφαλή, και αδελφός, και αδελφή, και μητέρα, όλα εγώ· αρκεί να διάκεισαι φιλικά προς εμένα.

Εγώ έγινα φτωχός για σένα· έγινα και επαίτης για σένα· ανέβηκα πάνω στο Σταυρό για σένα· θάφτηκα για σένα.

Στον ουρανό πάνω για σένα παρακαλώ τον Πατέρα· κάτω στη γη στάλθηκα για σένα από τον Πατέρα ως μεσολαβητής.

Όλα για μένα είσαι συ· και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος τού σώματος. Τι περισσότερο θέλεις;" (Αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου 76η ομιλία του στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον 24,16-31. ΕΠΕ τόμ. 12, σελ. 34).