Προηγούμενο / Περιεχόμενα / Επόμενο

 

Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι

©  Carl Olof Jonsson, Göteborg, Sweden

 

Κεφάλαιο 3ο

Προβλήματα εξήγησης και προτεινόμενες λύσεις


ΣΤ. Αποτυχημένες προσδοκίες: Λάθος πράγματα στο σωστό καιρό;

Όπως τονίσαμε στο κεφάλαιο Ι αυτού του έργου, όσα προείπε ο Πάστορας Ρώσσελ για το 1914 δεν εκπληρώθηκαν. Όταν έληξε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, τα Κοσμικά Έθνη, κι όχι η βασιλεία του Χριστού, εξακολουθούσαν να κυβερνούν τη γη, η δε Ιερουσαλήμ στην Παλαιστίνη συνέχιζε να καταπατείται από τα Έθνη. Δεν μπορούσε, επομένως, να ήταν αυτός ο σωστός καιρός για να συμβούν τα προσδοκώμενα γεγονότα. Δεν ήταν όμως εύκολο να παραδεχθεί κανείς αυτό το απλό συμπέρασμα. Επιπρόσθετα κάτι είχε συμβεί: Ο Παγκόσμιος Πόλεμος. Έτσι, επικράτησε το αίσθημα πως τελικά ο καιρός ήταν σωστός. Οι ακόλουθοι του Ρώσσελ πίστεψαν πως είχαν "λάθος προσδοκίες στο σωστό καιρό".

Βαθμιαία ξεπήδησε ένα νέο αποκαλυπτικό σενάριο. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος με τις πολλές κρίσεις που τον ακολούθησαν έφθασε να θεωρείται μόνο ως αρχή της ανατροπής των Κοσμικών Εθνών:

‘Ο Θεός παραχώρησε στα Έθνη εξουσία για μια περίοδο 2520 ετών, αυτή η περίοδος ή εκχώρηση έληξε περίπου τον Αύγουστο του 1914. Έπειτα ήλθε ο Ιδιοκτήτης της γης, ο δικαιωματικός Κυρίαρχος (Ιεζ. 21/κα’ 27), και άρχισε τις ενέργειες για την έξωση τους. Δεν πρέπει ν’ αναμένεται πως θα εξαφάνιζε αιφνίδια το κάθε τι, γιατί δεν είναι αυτός ο τρόπος που ενεργεί ο Κύριος. Αναμένεται πως θα ήταν ισχυρότερος από τα αντιμαχόμενα στοιχεία, και πως θα τους ωθούσε να καταστρέψουν τη σημερινή τάξη πραγμάτων. Όσο δε αυτό βρισκόταν σε εξέλιξη, θα κατεύθυνε τους πιστούς ακολούθους του να επιδώσουν μια τρομερή μαρτυρία στον κόσμο…’[65]

Αυτό μας υπενθυμίζει τις μετέπειτα εξηγήσεις που έδωσαν οι εκδότες του ‘Ποιμαντικού Ινστιτούτου της Βίβλου’ για την αποτυχία των προσδοκιών τους το 1934 που συζητήσαμε παραπάνω. Η εγκαθίδρυση της βασιλείας του Χριστού είχε προηγουμένως θεωρηθεί ως μια διαδικασία που άρχισε το 1878 και που θα αποκορυφωνόταν το 1914 με την καταστροφή των Κοσμικών Εθνών.[66] Όμως, το 1922, το χρονικό σημείο έναρξης αυτής της διαδικασίας μετατοπίστηκε στο 1914, η δε ανατροπή των Κοσμικών Εθνών αναμενόταν να συμβεί στο κοντινό μέλλον. Αυτή η νέα άποψη παρουσιάστηκε από τον Ι. Φ. Ρόδερφορδ στη Συνέλευση του Σήνταρ Πόϊντ στις 5-13 Σεπτεμβρίου 1922 κατά την εκφώνηση της ομιλίας ‘Γέννηση του Έθνους’. Στη Σκοπιά 1 Μαρτίου 1925 (στην Αγγλική), παρουσιάστηκε μια νέα ερμηνεία του 12/ιβ’ κεφαλαίου της Αποκάλυψης εναρμονισμένη με τη νέα κατανόηση της εγκαθίδρυσης της βασιλείας του Θεού, πως η Βασιλεία είχε ‘γεννηθεί’ στους ουρανούς το 1914. Ο Ιησούς Χριστός ‘έλαβε τη δύναμη του τη μεγάλη και άρχισε να βασιλεύει: ‘τα Έθνη οργίστηκαν και άρχισε η ημέρα της οργής του Θεού’. – Ιεζ. 21/κα’ 27, Αποκ. 11/ια’ 17,18, [67]

Αλλά τι θα ειπωθεί για την καταπάτηση της Ιερουσαλήμ από τα Έθνη; Το φθινόπωρο του 1914 είχε πρακτικά πάψει ο διωγμός των Εβραίων σ’ όλο τον κόσμο. Ο Πάστορας Ρώσσελ είδε το γεγονός αυτό ως επιβεβαίωση της πεποίθησής του πως οι καιροί των Εθνών είχαν εκπνεύσει, παρόλο που η πόλη της Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να κατέχεται από ένα μη Ισραηλιτικό Έθνος την Τουρκική Αυτοκρατορία. Όμως το Δεκέμβριο του 1917, πάνω από ένα έτος μετά το θάνατο του Ρώσσελ, συνέβηκε κάτι πολύ ενδιαφέρον. Kυρίευσαν την Ιερουσαλήμ και έτσι έθεσαν τέρμα σε επτά σχεδόν αιώνες Τουρκικής κατοχής. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε σαν ένα πολύ σημαντικό σημείο των καιρών.[68] Η απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ από τους Τούρκους το 1917, μαζί με τη λεγόμενη διακήρυξη Μπάλφουρ της 2ας Νοεμβρίου 1917 που διακήρυττε πως η Βρετανική Κυβέρνηση υποστήριζε την εγκατάσταση της Εθνικής Πατρίδας των Εβραίων στην Παλαιστίνη, επιτάχυναν αποφασιστικά την Εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη. Έτσι, από τόν Οκτώβριο του 1922, ως την Άνοιξη του 1929, ο Εβραϊκός πληθυσμός της Παλαιστίνης αυξήθηκε από 83.794 σε 165.000. Ως συνέπεια τούτου, το βιβλίο του Ρόδερφορδ Ζωή [69] που κυκλοφόρησε το 1929, αποτελεί απλώς μία μακρά συζήτηση πρός υποστήριξη της ιδέας πως στο 21/κα΄ κεφάλαιο του κατά Λουκά ευαγγελίου ο Ιησούς προείπε την επάνοδο των Εβραίων στην Παλαιστίνη μετά από τη λήξη των καιρών των Εθνών και πως η Εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη, μετά από το 1914, αποτελούσε εκπλήρωση αυτής της προφητείας.

Όμως λίγο μετά από την έκδοση του βιβλίου Ζωή, η όλη ιδέα εγκαταλείφθηκε, η επιστροφή των Εβραίων στη γη της Επαγγελίας δε θεωρούνταν πλέον ως εκπλήρωση βιβλίκών προφητειών.[70] Από το 1931 και ύστερα, τέτοιες προφητείες εφαρμόζονται στον πνευματικοί Ισραήλ. Κατά συνέπεια αυτή η αλλαγή οδήγησε στην άποψη ότι η καταπάτηση της Ιερουσαλήμ δέν εφαρμοζόταν πλέον στην κατά γράμμα πόλη της Ιερουσαλήμ:

‘’Η σημερινή πόλη της Ιερουσαλήμ στην Παλαιστίνη δέν είναι η πόλη του Μεγάλου Βασιλέως του Ιεχωβά Θεού, αν και ο Χριστιανικός Κόσμος ονομάζει ορισμένους τόπους εκεί ‘’αγίους’’. Η πόλη εκείνη είναι καταδικασμένη σε καταστροφή στό τέλος αυτού του κόσμου. Αλλά η αληθινή Ιερουσαλήμ θα ζει παντοτινά ως η πρωτεύουσα της παγκόσμιας οργάνωσης του Θεού... Σ' εκείνη την αληθινή Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς Χριστός είναι ο ‘’Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων’’. Στο τέλος των καιρών των Εθνών το 1914, ενθρονίστηκε ως ενεργός - Άρχοντας στην πόλη του Βασιλέως του μεγάλου, του Ιεχωβά. Έτσι, αφού διακόπηκε για 2520 χρόνια από τις κοσμικές Εθνικές δυνάμεις, η Θεοκρατική Κυβέρνηση επί της γης εγέρθηκε και πάλι στη Νέα Ιερουσαλήμ, για να μην καταπατηθεί ποτέ πλέον από τα έθνη’’.[71].

Τι ακριβώς ήταν αυτή η ‘’Νέα Ιερουσαλήμ’’; Το βιβλίο της Εταιρείας Σκοπιά Γεννηθήτω το θέλημά σου επί της Γης (1958) εξηγεί στη σελίδα 99:

‘’Στο έτος 607 π.Χ. η Ιερουσαλήμ που είχε ανατραπεί εξεικόνιζε τη Βασιλεία του Θεού, διότι είχε το τυπικό θρόνο του Ιεχωβά επάνω στον οποίο εκάθητο ο κεχρισμένος του Ιεχωβά ως Βασιλεύς του. Ομοίως, και η Ιερουσαλήμ που καταπατείται από κοσμικά έθνη εξεικονίζει τη βασιλεία του Θεού... Το τέλος, λοιπόν, της καταπατήσεως της Ιερουσαλήμ στην πλήρη εκπλήρωση των «καιρών των εθνών» θα εσήμαινε την ανέγερση εκ νέου της συμβολικής Ιερουσαλήμ, δηλαδή, της βασιλείας του Θεού.’’

Συνεπώς, το τέλος της καταπάτησης της Ιερουσαλήμ ερμηνεύθηκε πως σήμαινε την ενθρόνιση του Ιησού Χριστού στο θρόνο του Ιεχωβά στην ουράνια Ιερουσαλήμ, το 1914.[72] Όμως αυτή η μεταβολή από την επίγεια στην ουράνια Ιερουσαλήμ δημιούργησε άλλα ερωτηματικά, τα οποία ποτέ δεν έλαβαν ικανοποιητική απάντηση.
 


ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

65. Η Σκοπιά, 1-5-1922, σελ. 139.

66. Βλ. το άρθρο "Η Εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Χριστού" στη Σκοπιά 1-6-1922 που ακόμη αναφέρεται στην ημερομηνία 1878.

67. The Bible on Our Lord's Return (Η Βίβλος σχετικά με την Επιστροφή του Κυρίου Μας), 1922, σελ. 93.

68. Χριστιανοί σχολιαστές διαφόρων δογμάτων θεώρησαν αυτό το συμβάν σαν σημείο των καιρών. Θα θυμάται ο αναγνώστης πως από το 1823 κιόλας, ο Τζών Α. Μράουν αναφερόταν στο 1917 σαν το τέλος των "επτά καιρών" όταν έγραψε στην The Even-Tide. Κατά τη γνώμη του το 1917 θα έβλεπε την "τελείωση της πλήρους δόξας της βασιλείας του Ισραήλ..." (Τομ. Ι, σελ. XLIII κ.λ.π.) Επίσης,, ο Λρ. Γκράταν Γκίννες έδειχνε προς το 1917 σαν ένα πολύ σπουδαίο έτος: "Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως εκείνοι που θα ζήσουν για να δουν αυτό το έτος 1917 θα έχουν φθάσει σε ένα από τα σπουδαιότερα, ίσως το πιο βαρυσήμαντο απ' αυτά τα έσχατα έτη κρίσης." Dr. Grattan Guineas, Light for the Last Days (London, 1886), σελ. 342—346. Ενήμεροι αυτών των προρρήσεων, οχτώ πασίγνωστοι Άγγλοι Κληρικοί, ανάμεσα τους ήταν ο Dr. G. Cambell Morgan και ο Dr. G. B.Meyer, εξέδωσαν ένα μανιφέστο που κυκλοφόρησε σ' όλη τη γη και διακήρυττε: "(1) Η παρούσα κρίση τονίζει το τέλος των καιρών των Εθνών.... [και] (5) Όλα τα ανθρώπινα σχέδια ανακαίνισης πρέπει να υπαχθούν τότε στη κυριαρχία του ..." (Current Opinion (Τρέχουσα Γνώμη), Φεβρουάριος 1918). Αν και αυτό το μανιφέστο έχει πολλές φορές παρατεθεί στις Εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά για υποστήριξη του έτους 1914, στην πραγματικότητα εκδόθηκε για να υποστηρίξει το έτος 1917 και απέρρευσε από τη "απελευθέρωση" της Ιερουσαλήμ από τον Άλλενμπυ το έτος εκείνο.

69. Life, 1922

70. Η Σκοπιά, 1931, σελ. 253, 254. Διεκδίκησις 1932), Τομ. II, σελ. 258,267.

71. Η Σκοπιά, 1-11-1949, σελ. 330, 331.

72. 'Babylon the Great has Fallen!' God's Kingdom Rules! 1963),σελ. 452, 453. Βοήθημα, σελ.95. 'The Nations Shall Know that I am Jehonah' - How?, σελ. 232-235.
 

Προηγούμενο / Περιεχόμενα / Επόμενο

Δημιουργία αρχείου: 23-5-2006.

Τελευταία ενημέρωση: 23-5-2006.

Πάνω