Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι
© Carl Olof Jonsson, Göteborg, Sweden
Κεφάλαιο 3ο
Προβλήματα εξήγησης και προτεινόμενες λύσεις
Η. Το σημείο της "Παρουσίας" του Χριστού
Όταν οι μαθητές του Ιησού τον ρώτησαν, ‘’Τι το σημείον της ΄παρουσίας΄ σου’’, η λέξη ‘’παρουσία’’ που χρησιμοποίησαν, συνήθως αποδίδεται στις ξένες μεταφράσεις, ως ‘’coming’’ (έλευση) Ματθ. 24/κδ΄ 3). Κατά συνέπεια, συνήθως εννοείται πως το ‘’σημείο’’ προηγείται ή συνοδεύει την έλευση ή άφιξη του Χριστού. Μ' αυτόν επίσης τον τρόπο κατανοούσαν το ζήτημα ο Ν. Χ. Μπάρμπουρ και οι σύντροφοι του -μέχρι που παρήλθε το 1874, χωρίς να έρθει ο Χριστός επί των ΄΄νεφελών΄΄. Τότε, ένας από τους αναγνώστες της Μεσονύχτιας Κραυγής του Μπαρμπούρ ανακάλυψε πως το Εμφατικό Δίγλωττο - μετάφραση της Καινής Διαθήκης από το Βενιαμίν Ουίλσον - μετέφραζε την Ελληνική λέξη ΄παρουσία΄, όχι ως ‘’coming’’ (έλευση) αλλ' ως ‘’presence’’ (παρουσία). (βλ. Κεφάλαιο Ι του βιβλίου τούτου). Αν αυτή η απόδοση είναι σωστή, οι μαθητές δε ρώτησαν για το σημείο που θα προηγούνταν ή που θα συνόδευε την άφιξη του Χριστού, αλλά για το σημείο που θα ακολουθούσε την άφιξή του και θα λάμβανε χώρα κατά την περίοδο της παρουσίας του. Την ιδέα αυτή την αποδέχθηκε ο Μπαρμπούρ, και αργότερα ο Κ. Τ. Ρώσσελ. Είδαν το ‘’σημείο’’, τόσο στα παγκόσμια γεγονότα που επακολούθησαν του έτους 1874, όσο και αργότερα, σ' εκείνα που επακολούθησαν του έτους 1914. Αλλά είναι αυτή πραγματικά η σημασία της λέξης ‘’παρουσία’’ (όπως εννοούσαν τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν);
Είναι αλήθεια πως τα λεξικά συμφωνούν πως η λέξη ‘’παρουσία’’ έχει την κατά γράμμα έννοια του ‘’πάρειμι’’, του να είναι, δηλαδή, κάποιος παρών. Όμως, της προσδίδουν κι ένα δεύτερο ορισμό, της ‘’άφιξης’’ ή ‘’έλευσις’’,ως την τεχνική χρήση της λέξης, ιδιαίτερα όπως εφαρμόζεται στην ‘’επίσκεψη ενός άρχοντα’’.[76] Το πασίγνωστο θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης, που εκδόθηκε από τον Γ. Κίττελ και Γ. Φρήντριχ, αφιερώνει δεκατέσσερεις σελίδες στη συζήτηση της λέξης ‘’παρουσία’’, δεκατρείς από τις οποίες διαθέτονται για την ‘’Τεχνική Χρήση του Όρου’’. Παρουσιάζει πολύ ισχυρές αποδείξεις προς υποστήριξη του συμπεράσματος πως όταν η λέξη ‘’παρουσία’’ χρησιμοποιείται σε σχέση με τη δευτέρα έλευση του Χριστού, χρησιμοποιείται με την τεχνική της έννοια.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως η δευτέρα έλευση του Χριστού είναι ‘’η επίσκεψη ενός άρχοντα’’. Από τα συμφραζόμενα του 24/κδ΄ κεφαλαίου του κατά Ματθαίον ευαγγελίου καταδείχνεται ξεκάθαρα πως οι μαθητές του Ιησού χρησιμοποίησαν τη λέξη ‘’παρουσία’’ υπό την τεχνική της έννοια. Κατ' αρχήν, μπορεί να υποβληθεί το ερώτημα: Όταν οι μαθητές ρώτησαν για την παρουσία του Χριστού, είχαν μήπως στη διάνοια τους την ‘’αόρατη παρουσία’’ του και ως εκ τούτου ήθελαν να γνωρίζουν το σημείο; Η Σκοπιά της 15-1-1974 (στην Αγγλική) δίνει την απάντηση στη σελίδα 50:
«Όταν ρώτησαν τον Ιησού, ‘’Τί το σημείον της παρουσίας σου; δε γνώριζαν ότι η μελλοντική παρουσία του θα ήταν αόρατη. (Ματθ. 24/κδ΄ 3). Ακόμη και μετά την ανάστασή του, ρώτησαν:’’ Κύριε, εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εν τω Ισραήλ;’’ (Πραξ. 1/α΄ 6) Προσδοκούσαν μια ορατή αποκατάστασή της.»
Τώρα, αν δε γνώριζαν πως η μελλοντική παρουσία του Ιησού θα ήταν αόρατη, γιατί ζήτησαν σημείο προς απόδειξή της. Μήπως η ορατή του παρουσία δε θα ήταν αρκετό σημείο; Προδήλως, ήθελαν να γνωρίζουν το σημείο που θα συνόδευε ή θα προηγούνταν της άφιξής του, όπως επιβεβαιώνεται από τον τρόπο που ο Ιησούς απάντησε στην ερώτησή τους. Αφού είχε μνημονεύσει πολέμους, ελείψεις τροφίμων, σεισμούς, τη μεγάλη θλίψη και την έλευσή του επί των νεφελών, είπε ‘’Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν, όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός, και εκβλαστάνη τα φύλλα, γνωρίζετε ότι πλησιάζει το θέρος’’. (Ματθ. 24/κδ΄ 32) Σημειώστε ότι δεν λέει: ΄όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός καί εκβλαστάνη τα φύλλα, γνωρίζετε ότι το θέρος είναι παρόν΄. Έπειτα συνεχίζει: «Ούτω και σείς, όταν ίδητε πάντα ταύτα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι, επί τας θύρας» (Ματθ. 24/κδ΄ 33).
Κατά συνέπεια, ‘’πάντα ταύτα’’ θα απέδειχναν πως ‘’πλησίον είναι, επί τας θύρας’’ κι όχι πως είναι αόρατα παρών - ακριβώς όπως όταν ο νέος κλάδος της συκιάς γίνεται απαλός και εκβλαστάνει τα φύλλα σημαίνει πως το καλοκαίρι είναι κοντά, όχι παρόν. Έτσι, η παρομοίωση γίνεται ανάμεσα στην εγγύτητα του καλοκαιριού και στην εγγύτητα του Χριστού. Προδήλως, τα ‘’πάντα ταύτα’’, που ο Ιησούς μνημόνευσε, θα προηγούνταν, δε θα επακολουθούσαν της άφιξής του.
Σε τι ακριβώς επέστησε ο Ιησούς την προσοχή ως το σημείο της ΄παρουσίας΄του; Όταν είπε, ‘’ Όταν ίδητε πάντα ταύτα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι, επί τας θύρας ‘’(Ματθ. 24/κδ΄ 33) μήπως τότε αναφερόταν σ' όλα όσα μνημόνευσε από το εδάφιο 4 ως το εδάφιο 31 -πολέμους, πείνες, σεισμούς, τη μεγάλη θλίψη, τη δική του έλευση επί των νεφελών, κλπ; Παρόλο πως αυτή θα μπορούσε να είναι η άμεση εντύπωση που δίνεται στον αναγνώστη, μία εξέταση της προφητείας του Ιησού φαίνεται να ξεχωρίζει ένα ιδιαίτερο τμήμα της απάντησής του ως το σημείο της παρουσίας του. Ο Ιησούς αρχίζει την απάντησή του με μια προειδοποίηση: ‘’Βλέπετε μη σας πλανήσει τις.‘’ Μετά από την προειδοποίηση αυτή αναφέρεται σε ‘’ψευδό -χριστους και σε πολέμους και φήμας πολέμων’’. ‘’Επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος’’ (εδ. 4-6). Κατά συνέπεια, τέτοια γεγονότα δεν θα ήταν το σημείο της παρουσίας του. Όπως δείχνει το βιβλίο Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού Επλησίασε (1973) σελίδες 296-297, τα συμβάντα που μνημονεύονται μέχρι το εδάφιο 22 -πόλεμοι, πείνες, σεισμοί κλπ. -επισήμαναν την περίοδο μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Αν και αυτά εννοούνταν προφανώς πως θα επισήμαναν και την περίοδο μέχρι την παρουσία του, ο Ιησούς πουθενά δεν τα υποδείχνει ως το ‘’σημείο’’ της. Πραγματικά, δεν ασχολείται με το ερώτημα για την παρουσία του παρά μόνο μετά την περιγραφή της μεγάλης θλίψης (το 70 μ.Χ.). Έπειτα, στα εδάφια 23 και εξής πάλι αρχίζει με προειδοποιήσεις για ψευδό -χριστους. Για πρώτη φορά στην απάντησή του, από το 29 εδάφιο παρέχει μία άμεση περιγραφή των όσων σχετίζονται με τη δεύτερη έλευσή του: ‘’ο ήλιος θέλει σκοτιστεί, και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού, και οι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθεί. Και τότε θέλει φανεί το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ’’. (εδ. 29, 30). Ο Ιησούς εδώ αναφέρεται άμεσα στο ‘’σημείο’’ της έλευσής του, προφανώς, για ν' απαντήσει στην ερώτηση των μαθητών του. [77] Τι θα μπορούσε να είναι αυτό το ‘’σημείο εν τω ουρανώ’’;
Εφόσον το σημείο αναφέρεται πως εμφανίζεται ‘’εν τω ουρανώ’’, είναι πιθανό να
ταυτίζεται με τα γεγονότα που μνημονεύονται στο προηγούμενο εδάφιο: το
σκοτείνιασμα του ηλίου και της σελήνης και την πτώση των αστέρων από τον ουρανό;
Αυτό είναι πιθανότατο, εφόσον ο Λουκάς, στο παράλληλο υπόμνημά του αναφέρει
ευθέως πως ‘’θέλουσι είσθαι σημεία (πληθυντικός του ‘’σημείου’’) εν τω ηλίω και
τη σελήνη και τοις άστροις’’ ως προάγγελοι της έλευσις του Ιησού επί των νεφελών
(Λουκ. 21/κα΄ 25). Δεν μπορούμε,
φυσικά, να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι ακροβώς είναι αυτά τα ‘’σημεία εν τω
ουρανώ’’, όμως, όταν εμφανιστούν, η σημασία τους θα είναι πρόδηλη στον καθένα,
και ‘’θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γής’’. (Ματθ.
24/κδ΄ 30) Πράγματι, τα παγκόσμια
γεγονότα από το 1914 και εξής είναι εκφοβιστικά. Όμως, ‘’οι φυλές της γης’’ δεν
τα αναγνωρίζουν σαν το ‘’σημείο του Υιού του ανθρώπου’’ ώστε να ΄θρηνούν΄. Τι
λοιπόν σημαίνουν αυτά τα γεγονότα από το 1914 κι ύστερα;
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
76. Gerhard Kittel and Gerhard Griedrich, εκδότες, Theological Dictionary of the New Testament (Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης) (Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 1967), Τομ. V, σελ. 859. Προφανώς το ερώτημα για την έλευση του Χριστού προκλήθηκε από την δήλωσή του στο κατά Ματθαίον 23/κγ' 39: "Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι του Κυρίου". Τα λόγια αυτά είναι παράθεση από το Ψαλμό 118/ριη’ 26, έναν προφητικό Ψαλμό που πραγματεύεται τον ερχόμενο Βασιλέα – το Μεσσία. Βλ. επίσης κατά Ματθαίον 21/κα' 4, 5, 9 και Ζαχαρία 9/θ' 9.
77. Τόσο το κατά Ματθαίον 24/κδ’
3 όσο και στο 24/κδ’ 30 υπάρχει η ίδια ελληνική
λέξη σημείον.
Προηγούμενο / Περιεχόμενα / Επόμενο
Δημιουργία αρχείου: 23-5-2006.
Τελευταία ενημέρωση: 23-5-2006.