دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور١٠٣؛
ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هر چه در درون من است نام قدوس او
را متبارک خواند. ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های
او را فراموش مکن! که تمام گناهانت را می آمرزد و همه مرض های تو را
شفا می بخشد. که حیات تو را از هاویه فدیه می دهد و تاج رحمت و رافت را
بر سر تو می نهد. که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می کند تا جوانی تو
مثل عقاب تازه شود. خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای
جمیع مظلومان. طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به
بنی اسرائیل. خداوند رحمان و کریم است دیر غضب و بسیار رحیم. تا به ابد
محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. با ما موافق
گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. زیرا
آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش
عظیم است. به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه
گناهان ما را از ما دور کرده است. چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است
همچنان خداوند بر ترسندگان خود رافت می نماید. زیرا جبلت ما را می داند
و یاد می دارد که ما خاک هستیم. و اما انسان، ایام او مثل گیاه است،
مثل گل صحرا همچنان می شکفد. زیرا که باد بر آن می وزد و نابود میگردد
و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل
تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. بر آنانی که عهد او
را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آنها را به جا آورند.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوار نموده، و سلطنت او بر همه مسلط
است. خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زور آورید و
کلام او را به جا می آورید و آواز کلام او را گوش می گیرید! ای جمیع
لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و ای خادمان او که اراده او را
بجا می آورید! ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان
های سلطنت او. ای جان من خداوند را متبارک بخوان!
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
جمعه، صلیب مقدس و حیات‌بخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا کن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، به کسانی که به نام تو
خوانده شده‌اند، رحمت عطا فرما. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش
شادمان گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، اسلحۀ صلح خویش، ایشان را
بر دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
(رومیان 5:
17-6: 2 ؛ متی 9: 14-17)
آنها از خداوند
پرسیدند: چرا شاگردانش روزه نمی گیرند؟ او پاسخ داد: زیرا هنوز زمان
آنها فرا نرسیده است. سپس ، با یک سخنرانی روان ، نشان داد که به طور
کلی ، شدت زهد خارجی باید با تجدید نیروهای درونی روح مطابقت داشته
باشد. ابتدا روح غيرت را برانگیخته و سپس شدت را بر خود تحمیل کنید ،
زیرا در این صورت یک نیروی درونی جدید در شما وجود دارد که قادر است در
برابر آنها به طور مفید مقاومت کند.
اگر بدون داشتن
این غيرت ، سختگیری به خرج دهید ، یا فقط با الگو گرفتن از دیگران ، یا
با خودنمایی زهد مجذوب شوید ، این سودمند نخواهد بود. با این شدت می
توانید کمی بیشتر دوام بیاورید ، و سپس ضعیف شده و کنار می روید. و اين
برای شما حتی بدتر از قبل خواهد بود.
ریاضت
بدون روح درونی همان تکه پارچه تازه روی لباس های كهنه یا شراب جدید در
مشك های شراب قدیمی است. این تکه از بین می رود و سوراخ حتی بزرگتر می
شود و شراب مشك را پاره می كند و خودش ناپدید می شود و پوست را بی ارزش
می کند. با این حال ، این بدان معنا نیست که سختگیری خوب نیست ، اما
فقط پیشنهاد می شود که لازم است آنها را به ترتیب شروع کنید. لازم است
اطمینان حاصل شود که نیاز آنها از درون برطرف می شود ، به طوری که آنها
قلب را برآورده می کنند ، و نه تنها مانند ستم ، از بیرون فشار آورند.
