خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیاتبخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و بهخاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که
به نام تو خوانده شدهاند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان
گردان، با اِعطای نشانِ شکستناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر
دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(اشعيا 58:
1-11)
خداوند به قديس
اشعیای نبی می گوید: "صدای خود را بلند كن- دريغ نكن، و گناهان قوم مرا
نکوهش كن" (اشعيا
.(1: 58آنها چه کردند؟
"آنها مرا مى طلبند ... آنها می خواهند به خدا تقرب جويند"( اشعيا.2: 58). اما آیا
گناهی در این امر وجود دارد؟ به هر حال ، این همان کاری است که آنها
باید انجام دهند. بله ، آنها باید ، اما نکته این است که آنها این کار
را آنطور که باید انجام نمی دهند. آنها انتظار دارند که با یک روزه
دارى به موقع به مطلوب خود برسند و به کارهای راستى و محبت اهمیت نمى
دهند. خداوند می گوید ، روزه دارى مورد پسند من است ، اما این زمانی
است که ايشان با فروتنی بدن خود ، جرایم را ببخشند ، بدهی ها را ببخشند
، گرسنه ها را سیر کنند ، افراد رانده شده را به خانه خود آورند و
برهنه ها را بپوشانند.
وقتی همه اینها
در طول روزه داری انجام شود ، طلب كردن من و تقرب به من موفقیت آمیز
خواهد بود. "آنگاه نور تو مانند سپیده دم آشکار خواهد شد ... و جلال
خداوند تو را همراهی می کند. آنگاه دعا خواهى كرد، و خداوند خواهد
شنيد. و استغاثه خواهی نمود ، و او خواهد گفت: اينجاهستم! ... و خداوند
تو را همیشه رهنما خواهد بود »(اشعیا 58: 8-9 ، 11).