دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٨٨؛ 

ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام. آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس

 

تروپاريون ؛

ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان را به جان ما عطا فرماید!

 

كونتاكيون ؛

ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

 (اول قرنتیان 10: 28-11 ، 7 ؛ متی 16: 24-28)

خداوند از کسانی که می خواهند او را قاطعانه پیروی کنند مى خواهد خود را انكار كنند: "خود را انکار کن" (متی 16: 24). شما می توانید اینگونه بیان کنید: منافع خود را رها کرده و تنها منافع خداوند را دنبال کنید. زمانی این را به انجام مى رسانيد که همیشه آنچه را که مورد خوشنودى اوست انجام دهید.

چگونه می توان این کار را انجام داد؟ با دقت به آنچه در درون شماست و آنچه در بیرون اطراف شماست ، نگاه کنید و با تشخيص دقیق اینکه خداوند چطور می خواهد که شما در این و در این مورد ، خارجی یا داخلی عمل کنید ، آن را انجام دهید ، بدون این که از خود مضايقه كنيد و با امور خود دخالت دهيد. با برآورد كردن وقف كامل خود ، شما خواهید گفت: تعریف و تشخيص آن دشوار است. نه ، چيز سختى نیست. ما احکام روشن و قطعی داریم. آنها هر آنچه خداوند از ما می خواهد بیان می کنند.

اين باقی مانده که کاربرد آنها در این مورد اعمال شود ، و این مشکلات بزرگی را ایجاد نمی کند. داشتن عقل سلیم کافی است. اگر حدس نمی زنید ، از پدر روحانى خود یا شخص دیگری که به كلام او احترام می گذارید بپرسید و دستورالعمل ها را دنبال کنید. اما به هر طریق ممکن بهتر است با خواندن کلام خدا و کتابهاى پدران مقدس استدلال خود را اصلاح کنید تا همیشه محاسبه گر را با خود داشته باشید.

 

چگونه می توان خود را از خودبينى و احساس برترى حفظ کرد؟

قديس جان کرونستات با برداشتن کتاب مقدس از روی میز تحرير خود و خواندن یک صفحه باز از باب چهاردهم کتاب اشعیا ، که از سقوط از آسمان بخاطر غرور اولین فرشته صحبت می کند ، پاسخ داد. پس از بازگشت کتاب به جای خود ، پدر جان گفت: "من اغلب به خواندن این سخنرانی الهامى از خدا متوسل می شوم و از سقوط وحشتناک لوسيفر شگفت زده می شوم. افتادن در جهنم دنیای زیرین از طریق افكار مغرورانه، چقدر آسان است! يادآورى تباهى رهبر مراتب بی بدن (فرشتگان) مرا تا حد زیادی از خودبينى محافظت می کند و ذهن و قلب مغرورم را فروتن می سازد."

 

درس روز

نجارى در جهان وجود داشت ، او صنعتگر بدى نبود ، فقط او دوست داشت همه چیز را به فردا موکول کند. به محض اینکه با درخواستی به او مراجعه مى کردند ، او پاسخ مى داد: "باشه ، فردا این کار را می کنم!" در جوانی نجار به او گفتند: "ازدواج کن" و او پاسخ داد: "باشه ، من فردا ازدواج می کنم!" بنابراین جوانی او گذشت.

و همیشه کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد: اکنون یک کار ، بعد دیگری ، و او همیشه پاسخ می داد: "خوب ، فردا ، فردا این کار را می کنم!" آنچه او موفق نشد انجام دهد، بنابراین زندگی به آرامی ادامه یافت. یک روز صبح مردم از او خواستند تا كارى را اجرا کند. نجار ما از روی عادت پاسخ داد: "باشه ، فردا این کار را می کنم!" و مردم به او گفتند: "اما فردا کی است؟ شما چند سال دارید؟ اگر بمیرید و این کار را نکنید چه؟ " -" و این درست است! - نجار شگفت زده شد. "در واقع ، من چند سال دارم؟" شمرد و روی صندلی نشست ، با خودش گفت: "وای! من واقعا شصت ساله شدم! این همه عمر کی گذشت؟ "

راهب پیر گفت: "در زندگی روحانى، فردا روح را نجات نمى دهد، بلكه اکنون."