16-1-2022 26-10-1400

تقويم جديد: بدون روزه

تقويم قديم: بدون روزه

 

با کلیک کردن بر روی هر یک از آیکون های صفحه می توانید درباره آن قدیس، جشن یا مناسبت مطالعه نمایید

بزرگداشت

ماكسيموس متبارك از توتما، احمق براى مسيح (١٦٥٠ م)

تجليل از زنجيرهاى گرانبهاى پطرس رسول مقدس و كبير

روز گراميداشت

تقویم جدید:   16  دسامبر

تقويم قدیم:  29   ژانويه

 

قرائت كتاب مقدس

قرائت انجيل صبح ؛

انجيل يوحنا ٢٠: ١١- ١٨

ليتورگى الهى ؛

قرائت رساله رسولى : كولسيان ٣: ٤- ١١

قرائت انجيل مقدس : انجيل لوقا ١٧: ١٢- ١٩

 

 

دعاى روزانه

يكشنبه، دعاى رستاخيز

 

تروپاريون ؛

قدرتهاى فرشته اى در مقبره تو هستند ، و کسانی که از آن محافظت می کردند مردند و مریم در مقبره ایستاد و به دنبال خالص ترین بدن تو بود. تو جهنم را ویران کردی، و از آن رنج نبردی. با باكره ، دهنده حيات ملاقات کردی. اى خداوند، برخاسته از مردگان، جلال بر تو باد.

 

كونتاكيون ؛

مسیح خدا، بخشنده حيات، با دست حیات بخش خود همه مردگان را از اعماق تاریك عالم مردگان بلند كرد ، طبیعت انسانى را برخيزاند ، زیرا او منجى همه ، رستاخیز و حيات و خدای همه چیز است!

 

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

"كثرت كلام، نمی تواند خالى از گناه باشد" (امثال 10: 19).

مسیحیانی که نسبت به خود توجه دارند ، همه احساسات را پنجره های روح می نامند که اگر باز شود ، تمام گرمای درونی را از دست می دهد. اما بازترين دهانه ، درب وسیعى ، که این گرما را به وفور از خود عبور می دهد ، زبانی است که به او اراده داده می شود تا هر اندازه و هر آنچه كه می خواهد صحبت کند.

تمام احساسات موجود در كثرت ضرر زيادى برای توجه و ساختار درونی دارند ، همین امر ناشی از پر گويى است ، زیرا موضوعات تمام حواس را لمس می کند و روح را شكل می دهد ، نا ديدنى ، را مى بيند ، نا شنیدنى ، را مى شنود ، لمس نا كردنى را لمس می کند. آنچه در درون رويا پردازى است ، بیرون گزاف گويى است؛ اما مورد دوم مخرب تر است ، زیرا عملى است و بنابراین تأثیر پذیرتر است.

علاوه بر این ، خود بینی ، گستاخی و خود پسندى در ارتباط نزدیک با اوست - این ویرانگران نظم درونی مانند طوفان ، از عدم حساسیت و نابینایی پيشى می گيرند. بعد از آن چگونه می توان در حضور كثرت كلام از گناه جلوگیری کرد؟

 

 

مبانى ارتدوكس

 

صفت خدا - اصالت

 اصالت خدا در این است که او از هیچ کس و هیچ چیز نمی‌آید، اساس وجود را در خود دارد، به خودی خود وجود دارد، در وجودش، در اعمالش، به هیچ‌کس و هیچ چیز وابسته نیست. این صفت با گفتن اینکه خدا وجود دارد، مطابقت دارد، که در هاله خداوند عیسی مسیح حک شده است.

 به معنای دقیق کلمه، فقط خدا اصلى (منبع) است. همه مخلوقات خدا هم به خاطر وجودشان و هم در تداوم وجودشان به خدا وابسته اند (اگر خدا حتی برای لحظه ای ازمراقبت مخلوق دست می کشید، آن فوراً به هیچ تبدیل می شد (از بین می رفت)).  علاوه بر این، وجود موجودات به قوانین طبیعی اى بستگی دارد که برای آنها، طبق شرایط و موقعيت های خاص متعدد، مشخص شده است.

 

توصيه عملى

من معتقدم انسان باید آنقدر غذا بخورد که بعد از خوردن دوست داشته باشد که دعا کند، تا روح همیشه بسوزد و شبانه روز برای خدا تلاشی سیری ناپذیر داشته باشد. فیض دوست دارد در بدنی خشک زندگی کند. روح خدا نزد شکم پر نمی آید.

~ قديس سيلوان آتونى

 

درس روز

شخصی از راه دوری آمد تا شخصاً توانایی های پیر برجسته ای را بررسی کند، اما چیز غیرعادی ندید و از یکی از شاگردانش پرسید:

 "کجاست معجزات مبهوتی که معلم شما انجام می دهد؟"

 - بستگی دارد به چه چیزی معجزه بگویید. در بین اهل دنیا مرسوم است که اگر خداوند اراده کسی را برآورده کند، آن را معجزه می دانند. اما نزد ما اگر کسی اراده خدا را برآورده کند، ما آن را معجزه می دانیم.