دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور١٠٣؛ 

ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هر چه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های او را فراموش مکن! که تمام گناهانت را می آمرزد و همه مرض های تو را شفا می بخشد. که حیات تو را از هاویه فدیه می دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می نهد. که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای جمیع مظلومان. طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی اسرائیل. خداوند رحمان و کریم است دیر غضب و بسیار رحیم. تا به ابد محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. با ما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است همچنان خداوند بر ترسندگان خود رافت می نماید. زیرا جبلت ما را می داند و یاد می دارد که ما خاک هستیم. و اما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحرا همچنان می شکفد. زیرا که باد بر آن می وزد و نابود میگردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. بر آنانی که عهد او را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آنها را به جا آورند. خداوند تخت خود را بر آسمانها استوار نموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زور آورید و کلام او را به جا می آورید و آواز کلام او را گوش می گیرید! ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و ای خادمان او که اراده او را بجا می آورید! ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند را متبارک بخوان!

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

جمعه، صلیب مقدس و حیات‌بخش

 

تروپاريون ؛

ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا کن که مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن خود را حفظ فرما.

 

كونتاكيون ؛

همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، به کسانی که به نام تو خوانده شده‌اند، رحمت عطا فرما. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر دشمنانشان پیروز گردان.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

 (اول قرنتيان 14: 26-40 ؛ متی 21: 12-14 ، 17-20)

"خانه من خانه دعا خوانده می شود، اما شما آن را لانه دزدان ساخته اید" (متی 21: 13). همه می دانند که معبد احترام ، تمرکز افکار ، تفكر عمیق الهی و ایستادن در حضور خدا را می طلبد ، و با این حال ، چه کسی این را انجام می دهد؟ آنها با آرزوی دعا به معبد می روند ، مدتی با غیرت گرم در آن می ایستند ، و سپس افکار شروع به سرگردان شدن می کنند و داد و ستد در سر حتی بلندتر از آن چیزی است که خداوند در معبد اورشليم ملاقات کرد.

چرا این چنین است؟ زیرا بودن در معبد بازتابی از تمام زندگی است. آنها همانطور که زندگی می کنند ، خود را در کلیسا نگه می دارند. معبد بر حرکات روحانى تأثیر می گذارد و تا حدی از آن حمایت می کند ، اما پس از آن روند معمول نظم روحانى بهاى خود را می طلبد. بنابراین، اگر می خواهید اقامت شما در معبد جایگاه شایسته ای در حضور خداوند داشته باشد ، خود را توسط زندگی معمول خود برای آن آماده کنید؛ تا جایی که می توانید در حالت دعايى راه بروید. این کار شما را به جایی می رساند که همیشه در کلیسا با احترام خواهید ایستاد. همین احترام شما را به احترام در زندگی روزمره ترغیب می کند. بنابراین شما بالاتر و بالاتر خواهید رفت. با خداوندا کمک کن، شروع کنيد!

 

 

آیا من باید بارها و بارها به کلام خدا ، تعالیم گوش دهم ، زیرا من گوش می دهم و به آن عمل نمی کنم ، آنچه را که تعلیم می دهد انجام نمی دهم؟

حتی اگر این کار را نکرده اید، به كلام خدا گوش دهيد، زیرا شنیدن به انجام می رسد. حتی اگر آن را انجام نداده اید ، از گناه خود شرم خواهید کرد. حتی اگر این کار را نکرده اید ، ذهنیت خود را تغییر خواهید داد ؛ حتی اگر این کار را نکرده اید ، خودتان را به خاطر آنچه انجام نمی دهید محکوم خواهید کرد. 

~ قديس يوحناى زرين دهان      

 

 

درس روز

یک جوان نوآموز به حجره پيرى رفت تا با هم دعا كنند و روزه را به شدت رعایت کنند.

یکبار وقتی پير برای مدت کوتاهی از آنجا دور بود، نوآموز نتوانست مقاومت کند: او یک تخم مرغ گرفت و شروع به سرخ کردن آن روی حرارت یک شمع کرد.

پير به طور غیرمنتظره ای برگشت و نوآموز را در حال انجام این کار يافت.

با تعجب پرسيد: اونجا چیکار میکنی؟

شاگرد پاسخ داد: بله ، پدر ، شیطان مرا کتک زد تا تخم مرغ بپزم.

ناگهان صدای بلندی از گوشه حجره آمد:

- اى پير، به او اعتماد نکن! من خودم از او یاد می گیرم!