دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٨٨؛ 

ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام. آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس

 

تروپاريون ؛

ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان را به جان ما عطا فرماید!

 

كونتاكيون ؛

ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

بزرگداشت جامع قدیس یحیی پیشرو و تعمید دهنده ی خداوند.

 ( اعمال رسولان 19:1-8 )

 قدیس يحيى درباره عیسی مسیح شهادت داد که او واقعاً «بره خداست که گناه جهان را بر مى دارد» (یوحنا 1: 29) ، نجات‌دهنده موعود است که همه او را مى طلبند. کسانی که با او بودند این را شنیدند و ایمان آوردند. این شهادت از آنها به مردم منتقل شد و همه فکر کردند که مردی که يحيى شهادت او را داده انسان ساده ای نیست.

 منجى زمانی به این موضوع اشاره کرد که در روزهای آخر در معبد از سران کلیسا این سؤال را پرسید: «تعمید يحيى از کجا آمده است، از آسمان یا از انسان؟»(مرقس 11: 29-30) آنها از پاسخ دادن خودداری کردند، زیرا برایشان غیرممکن بود که ببینند که یحیی از سوی خودش نیامده تا با آب تعمید دهد. اما اگر این را می گفتند، باید فوراً شهادت او را مى پذيرفتند که مسیح موعود در حضور آنهاست، و بنابراین تسلیم تعالیم او شوند. و آنها این را نمی خواستند، نه بر اساس دلایل محکم، بلکه از روی یک تعصب. اما سرسختی آنها به هیچ وجه از قدرت شهادت قدیس يحيى کم نمی کند. هنوز هم به همان اندازه معتبر است که از دهانش صادر گشت. و ما می شنویم که یحیی برای ما به نجات دهنده واقعی اشاره می کند و با این کار ما ایمان خود را به عنوان ایمانی که برای خود شواهد ملموسی دارد احیا می کنیم.

مبانى ارتدوكس

 صفت خدا - دانای مطلق

 علم مطلق خدا در این است که، خداوند همه چیز را به کامل ترین وجه می داند، خودش را، اعمالش را کاملاً می شناسد، مخلوقش را می شناسد (چه به طور کلی و چه در ریزترین جزئیات، «آینده» واقعی و مشروط جهان را می داند. همه افکار واقعی و ممکن همه موجودات آزاد عقلانی را می داند)، از ابديت به سادگى مى داند(گویی همه چیز را در یک کنش ساده و بی زمان می بیند).

 علم مطلق خدا در رابطه با مقدرات آینده جهان را آینده نگری الهی (پیش دانى الهى) می نامند. پیش دانى خدا نسبت به مقدرات مردم را نباید به عنوان یک جبر بی قید و شرط (ضرب الاجل، سرنوشت) تلقی کرد.

 ما اطلاعات را از حواس دریافت می کنیم، ادراک ما محدود و ذهنی است. خدا کاملاً عينى است، زیرا او همه چیز را به طور جامع و بدون تحریف می داند. او از ازل (و براى آفرینش جهان) تصاویر و مقدرات جهان را در نظر داشت.

 

توصيه عملى

 

 

من شنیده ام که شخصی چندین سال آب مقدس را در یک بطری نگه داشت و خراب نشد. شکى در خواص مفید آب مقدس نيست، اما این سوال مطرح می شود: چرا اين فرد چندین سال آب مقدس را ذخیره کرد؟

در هر معبدی، آب در تمام طول سال ارائه می شود، نه تنها در جشن تعميد مسیح. اگر کسی تصمیم گرفت که آب جشن تعميد مسیح را نگه دارد، عالی است، اما پس از آن منطقی است که از آنچه پیش از تقدیس بزرگ بعدی باقی مانده است استفاده کنیم.

 به یاد بیاورید که ما آب مقدس را فقط صبح ها با معده خالی می خوریم، بقیه روزها می توانید آن را در هر دفعه به عنوان وسیله ای برای تقدیس بنوشید. و نوشیدن آن قبل از خواب خوب است.

همراه با یک شرط - همیشه با دعا.

درس روز

 

ثروتمندى در خانه خود ديگر قبل از غذا خوردن دعا نمی خواند. یک روز یک كاهن به ملاقات آنها آمد. میز بسیار شیک چیده شده بود، بهترین ظروف بیرون آورده شده بود و بهترین نوشیدنی ها سرو می شد. خانواده پشت میز نشستند. همه به كاهن نگاه کردند و فکر کردند که او قبل از غذا دعا خواهد کرد. اما كاهن گفت:

 "پدر خانواده باید سر سفره دعا بخواند، زیرا او اولین کتاب دعا در خانواده است."

 سکوت ناخوشایندی حاکم شد، زیرا هیچ کس در این خانواده دعا نمی خواند. پدر گلویش را صاف کرد و گفت: "می دانی پدر عزیز ما دعا نمی خوانیم، زیرا در دعاهای قبل از غذا همیشه یه چيز تکرار می شود. دعاهای متداول، سخنی پوچ هستند. اینها هر روز و هر سال تکرار می شوند، پس دیگر دعا نمى خوانيم."

 كاهن با تعجب به همه نگاه کرد، اما دختر هفت ساله گفت:

 "بابا، آیا واقعاً دیگر لازم نیست من هر روز صبح پیش شما بیایم و "صبح بخیر" بگویم؟"