دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٨٨؛ 

ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام. آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس

 

تروپاريون ؛

ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان را به جان ما عطا فرماید!

 

كونتاكيون ؛

ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

(یعقوب 1:19-27؛ مرقس 10:17-27)

 

 شخصی برای پرسیدن سؤالی رو به خداوند کرد: «ای استاد نیکو چه کنم تا وارد حیات جاودانی شوم؟»( مرقس ۱۰ :۱۷) چه چیزی این سؤال را برانگیخت؟  آیا کتاب مقدس وجود نداشت؟  آیا آنها هر شنبه شریعت را برای همه نمی خواندند؟  همه چیز وجود داشت - هم کتاب مقدس و هم مفسران آن.  اما در جامعه اختلاف نظر در اطراف وجود داشت و این گیج کننده بود.  فریسیان یک چیز می گفتند، صدوقیان چیز دیگر، اسنی ها از خودشان، سامریان از خودشان.  شاید در جلیل آموزه های بت پرستی شنیده می شد و هرکس بيان اعتقادی خود را مطرح می کرد.

 غیور نجات، به طور طبیعی، به این سؤال رسید: چطور باید باشد، چه چیزی را دنبال کند تا روح خود را نابود نکند؟  موقعیت ما خیلی شبیه آن زمان است.  چه آموزه هایی كه در مدارس ما و در جامعه و در ادبیات وارد نمی شود! انسان بی تفاوت اهمیتی نمی دهد.  و برای کسانی که چنين نیستند، و مهم است از چه آموزه اى پیروی کنند، غیرممکن است که به دنبال راه حل نباشند: چگونه باشیم؟  پس راه حل این موضوع چیست؟  همان چیزی که منجى گفت: ایمان داشته باشید و همانطور که خدا دستور داده است زندگی کنید، اما به صحبت های مردم گوش ندهید.  بگذارید صحبت کنند.  و گفتار دانشمندان شبیه شایعه و مد است: امروز یک چیز است، فردا چیز دیگری، اما شما به یکی «کلام خدا» گوش دهید که تا ابد باقی است» (اول پطرس 1 :23، 25).  آنچه خداوند دستور داده است، هیچ علمى نمی تواند آنرا لغو کند.  همه چیز ضروری است و همه چیز باید انجام شود.  قضاوت بر اساس کلام خداوند خواهد بود و نه بر اساس استدلال ما.

 

مبانى ارتدوكس

صفت خدا - راستى (عدالت)

 راستى خدا در اين است كه خداوند مقتضيات اراده مقدس خود را برآورده مى كند و از همه مخلوقات می خواهد آزادانه و با عقل خود قوانين و احكام اخلاقى او را به جا آورند.  بی طرفانه به هرکس بر اساس افکار، خواسته ها، آرزوها، و کردارش پاداش می دهد، نیکی ها را بدون پاداش مناسب و بدی ها را بدون مجازات مناسب نمی گذارد.

 عدالت خدا را نمی توان در مقابل رحمت خدا قرار داد.  با عمل در پارسايى، خدا نیز به عنوان یک استاد مهربان عمل می کند.

 همه صفات خدا با هم هماهنگ هستند، رحمت و عدالت هم همینطور. از اينها گذشته، رحمت بدون عدالت می تواند تبدیل به همدستی برای شر شود، و عدل و راستى بدون رحمت می تواند به ظلم تبدیل شود. عدالت محدود کننده شر است.

 

توصيه عملى

کشتن نوزاد در رحم (سقط جنین) یکی از گناهان بزرگ است. این نه تنها به اعتراف در مراسم توبه، بلکه به توبه فعال (هم برای مادر و هم برای پدری که فرزند خود را کشته است) نیاز دارد. شما می توانید به جنبش های دفاع از زندگی بپیوندید، به مراکز بحرانی برای زنان و پناهگاه ها کمک کنید. شما می توانید فكر دوستان و غریبه ها را به تنهایی فکر سازید.

قرص های ضد بارداری و قرص های هورمونی نیز اثر سقط کنندگی دارند.

 

 

 

درس روز

 

یک

راهبی یک قاطر جوان و ضعیف خرید.  او را با طناب به چمن بست و گذاشت تا چرا کند.  بعد از قاطر پايين آمد.  صاحب به دنبال قاطر ، و قاطر  جلوتر از او می رفت!  راهب افسار را گرفت و به دنبال او رفت.  و قاطر - از میان بوته ها، از میان دره ها - می گذشت!  راهب عصبانی شد، به دنبال او می دوید و او را سرزنش می کرد.  به طرز وحشتناکی خسته شده و فکر کرد: «چرا دنبالش می دوم؟  بگذار او دنبال من بدود!»

 داخل خانه رفت و نان و نمک گرفت و بر سر سفره نشست و لقمه نانی خورد...

ناگهان از ميان بوته‌ها صدایى شنیده شد - قاطر نزدیک‌تر آمد، سپس از بوته‌ها بیرون آمد، گوش‌ها و سوراخ‌های بینی‌اش می‌لرزید.  و او به نان نزدیکتر و نزدیکتر می شد.  سپس خیلی نزدیک شده، پوزه‌اش را به نان کشید و آرام ناله کرد!  صاحبش نتوانست جلوی خنده اش را بگیرد!  "اوه تويى! باشه، نان بخور!" افساری رویش گذاشت و او را به طويله برد.

 پس با هم دوست شدند...

 اگر می خواهید به پریشانی ذهن پایان دهید، آن را به روالى عادت دهید تا ذهن را به قلب جذب کند، همانطور که یک صاحب خوب قاطر را با یک لقمه نان و نمک هدایت می کند.