خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

 مزمور٣٨؛

ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما. زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که نجات من هستی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده

تروپاريون ؛

یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی معرفی شدی زیرا او را که از قبل درباره‌اش نبوت کرده بودند، در آب تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم‌ شده را اعلان نمودی، خدایی که گناه از جهان برمی‌گیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما می‌گرداند.

 

كونتاكيون ؛

ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدس‌ترین گُل رز از زمین شکوفه زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ می‌کنی.

 

انديشه هاى قديس تئوفان راهب

  

(متی باب هاى ٢١ - ٢٥)

 

اکنون مردم ، كاهنان و مقامات یهودیان کلام خداوند را برای آخرین بار در معبد می شنوند. و اين همه چیز گذشته ، حال و آینده را در بر گرفته بود. خداوند با پرسیدن درباره يحيى ، روشن می سازد که او مسیحاى واقعی است. با مثل پسر او فاش می كند که یهودیان طرد خواهند شد و غیر یهودیان به جای ايشان فراخوانده می شوند. با مثل تاكستان به آنها می گوید که طرد شدگان نابود می شوند. با مثل جشن عروسى پسر پادشاه ، او می آموزد که همه کسانی که نزد او می آیند شایسته نخواهند بود ، و افرادى وجود خواهند داشت که بیرون انداختن آنها در تاریکی عادلانه خواهد بود. با پاسخ دادن به سوالات مربوط به ادای احترام به سزار و در مورد اولین حكم ، و همچنین با سخنرانی اتهامی ، ویژگی های مشخصه زندگی نجات را تعیین می کند ؛ سرانجام ، به ویژه برای شاگردانش ، او وای بر اورشلیم را پیش بینی می کند و راز بازگشت ثانوى خود را فاش می سازد.

فقط کافی بود که با گوش دادن به همه اینها توجه کنند تا مطمئن شوند که او منجی واقعی جهان- مسیح است، و تسلیم فرامين و تعالیم او شوند. و تاکنون ، قرائت فصلهای انجیل درباره هر آنچه در این روز اتفاق افتاده ، موثرترين وسیله برای احیای ایمان به خداوند است ، و افزایش آگاهی در یک مسیحی درباره آنچه باید باشد و آنچه انتظار مى رود ، حسادت را برانگیزد و خود را به عنوان معترف به خداوند نشان دهد، نه تنها با زبان، بلکه همچنين با عمل.