• 1. Η χρησιμότητα της μελέτης αυτής

• 2. Τα πνεύματα ΔΕΝ γνωρίζουν το μέλλον

• 3. Τα πνευματικά όντα βιώνουν τον δικό μας χωροχρόνο

• 4. Είναι ο Λόγος δημιουργός μόνο του υλικού χρόνου;

1. Η χρησιμότητα της μελέτης αυτής

Αφορμή για τη μελέτη αυτή, υπήρξε ένας Αριανιστής από την οργάνωση της Σκοπιάς. Σε συζήτηση με συνεργάτη της ΟΟΔΕ, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι ο Ιησούς Χριστός εφόσον δημιούργησε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, "και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν" (δηλ. χωρίς Αυτόν δεν έγινε ούτε ένα από όλα όσα έγιναν) (Ιωάννης 1/α: 3), άρα δημιούργησε και τον Χωροχρόνο. (Μάλιστα του παρουσιάσθηκαν επιστημονικά στοιχεία για την αρχή του χωροχρόνου). Αυτό με τη σειρά του σημαίνει, ότι Αυτός που δημιούργησε τον χρόνο, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ. Με την παραδοχή του λοιπόν ο Αριανιστής αυτός, ότι ο Χριστός δημιούργησε τον χρόνο, αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι ο Χριστός είναι ΑΝΑΡΧΟΣ, γιατί η αρχή προϋποθέτει χρόνο! Και πώς θα είχε αρχή Αυτός που έφτιαξε τον χρόνο;

Αυτή η παραδοχή του όμως, τον έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί ήταν αντίθετη από το δόγμα της θρησκείας του, ότι ο Χριστός έχει αρχή! Έτσι, κατέφυγε στο εξής τέχνασμα: Είπε ότι ναι μεν ο Χριστός έφτιαξε τον δικό μας χωροχρόνο, αλλά ο Ίδιος έχει αρχή σε ένα άλλο πνευματικό σύμπαν, με δικό του χωροχρόνο, στο οποίο βρίσκονται δήθεν τα πνευματικά πλάσματα σαν Αυτόν!!! Με αυτή την πονηρή θεωρία, προσπάθησε να ευθυγραμμίσει και το ότι ο Χριστός έφτιαξε τον Χωροχρόνο, αλλά και το δόγμα της πλανημένης θρησκείας του, ότι δήθεν ο Χριστός έχει αρχή.

Στη μελέτη αυτή, θα καταγράψουμε αναλυτικότερα τα Αγιογραφικά επιχειρήματα που του παρουσίασε ο συνεργάτης μας τότε πρόχειρα, έτσι ώστε να υπάρχουν στη διάθεση του κάθε Χριστιανού, για να αντικρούει παρόμοιες αιρετικές θεωρίες. Και ελπίζουμε ότι και αυτός ο ίδιος θα διορθώσει τις θέσεις του μετά από τη μελέτη αυτή που θα του στείλουμε καταγραμμένη, αν αγαπάει την αλήθεια περισσότερο από μια ανθρωποποίητη οργάνωση.

2. Τα πνεύματα ΔΕΝ γνωρίζουν το μέλλον

Αν τα πνεύματα ήταν σε άλλο χρόνο, που "να περιέχει" τον δικό μας και αν δεν βρίσκονταν στον ίδιο τον δικό μας, τότε θα μπορούσαν να δουν το μέλλον μας! Θα γνώριζαν το μέλλον μας! Θα μπορούσαν λοιπόν και οι δαίμονες, δηλαδή οι "θεοί" των εθνών («Ό,τι θυσιάζουν τα έθνη, το θυσιάζουν στα δαιμόνια και όχι στον Θεό» - Α΄ Κορ. 10/ι: 20) να γνωρίζουν και να προφητεύουν το μέλλον! Όμως αυτό είναι κάτι που η Αγία Γραφή το απορρίπτει ως ιδέα. Στην Αγία Γραφή είναι σαφέστατο το ότι οι "θεοί" των εθνών είναι ΕΝ ΧΡΟΝΩ, και μάλιστα στον δικό μας χρόνο^[*]. Γι' αυτό και ξεκαθαρίζεται επίσης, ότι μόνο ο Θεός μπορεί να αναγγείλει από πριν το μέλλον:

"Τις γαρ αναγγελεί τα εξ αρχής, ίνα γνώμεν, και τα έμπροσθεν, και ερούμεν ότι αληθή εστιν; ουκ έστιν ο προλέγων ουδέ ο ακούων υμών τους λόγους" (Ησαϊας 41/μα: 26).

Ξεκάθαρα εδώ, λέει ότι κανείς δεν γνωρίζει από πριν να μας πει το μέλλον. Μάλιστα, στο επόμενο εδάφιο που θα δούμε, όχι μόνο το λέει καθαρότερα, αλλά μάλιστα ΠΡΟΚΑΛΕΙ τους δαίμονες - "θεούς" των εθνών, για να προβλέψουν αν μπορούν το μέλλον:

"Ας πλησιάσουν και ας μας δείξουν τι θα συμβεί· ας αναγγείλουν τα προγενέστερα, τι ήσαν, για να τα στοχαστούμε, και να γνωρίσουμε τα έσχατά τους· ή, ας μας αναγγείλουν τα μελλοντικά γεγονότα. 23. Αναγγείλατε αυτά που θα συμβούν στο μετέπειτα διάστημα, για να γνωρίσουμε ότι είστε θεοί" (Ησαϊας 41/μα: 22,23).

Αλλά και πρακτικά μπορούμε να δούμε στην Αγία Γραφή, ότι στον καιρό του Χριστού οι δαίμονες δεν γνώριζαν το μέλλον:

"Σοφίαν δε λαλούμεν εν τοις τελείοις, σοφίαν δε ου του αιώνος τούτου, ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων· 7 αλλά λαλούμεν σοφίαν Θεού εν μυστηρίω, την αποκεκρυμμένην, ην προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών, 8 ην ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου έγνωκεν· ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν" (Α΄ Κορ. 2/β: 6-8).

Το εδάφιο αυτό, λέει ότι οι δαιμονικοί άρχοντες του ΑΙΩΝΟΣ τούτου, δεν γνώριζαν την σοφία του Χριστού, δηλαδή το Ευαγγέλιο που κηρύττουμε. Γιατί αν το γνώριζαν, αν δηλαδή γνώριζαν ότι η σταύρωση και η ανάσταση του Κυρίου μας έσωσαν τον κόσμο, δεν θα σταύρωναν τον Χριστό! Αλλά ΔΕΝ γνώριζαν το μέλλον, άρα δεν γνώριζαν το Ευαγγέλιο! Μάλιστα είναι σημαντικό, ότι τους αποκαλεί: "άρχοντες του αιώνος τούτου". Δεν είναι σε άλλο χωροχρόνο, άλλου σύμπαντος, αλλά βιώνουν τον δικό μας χρόνο^[*], και ΔΕΝ γνωρίζουν το μέλλον!

Το παραπάνω εδάφιο, δεν μιλάει απλώς για τους ανθρώπινους άρχοντες. Μιλάει για τους δαιμονικούς του άρχοντες. Προσέξτε, πώς αποκαλεί τον Σατανά:

"νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου, νυν ο άρχων του κόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω" (Ιωάννης 12/ιβ: 31). Προσέξτε μάλιστα, ότι χρησιμποιεί τη λέξη: "νυν", δηλαδή "τώρα"! Ο Σατανάς βιώνει τον δικό μας χρόνο! ^[*]

"ο άρχων του κόσμου τούτου κέκριται" (Ιωάννης 16/ις: 11).

Μάλιστα σε άλλο σημείο λέει το ίδιο πράγμα με τα ανωτέρω εδάφια, με άλλα λόγια. Λέει ότι ο Χριστός με τη σταυρική του θυσία "ξεγύμνωσε" τους δαιμονικούς αυτούς άρχοντες, που μη γνωρίζοντας το μέλλον, τόλμησαν να τον σταυρώσουν. Προσέξτε τι λέει για τις πνευματικές "αρχές και εξουσίες" του κόσμου αυτού:

"απεκδυσάμενος τας αρχάς και τας εξουσίας εδειγμάτισεν εν παρρησία, θριαμβεύσας αυτούς εν αυτώ" (Κολοσσαείς 2/β: 15).

Αν γνώριζαν την παγίδα της σταύρωσης, ΔΕΝ θα τον σταύρωναν ποτέ με τη βοήθεια των ανθρώπινων πιονιών τους!

Μάλιστα, η Αγία Γραφή, ξεκαθαρίζει σαφώς, ότι όχι μόνο τα δαιμονικά πνεύματα ΔΕΝ γνωρίζουν το μέλλον, αλλά ούτε και τα αγγελικά! Δείτε τι λέει:

"στους οποίους (προφήτες) αποκαλύφθηκε ότι, όχι για τον εαυτό τους, αλλά για μας υπηρετούσαν αυτά, που σας αναγγέλθηκαν τώρα διαμέσου εκείνων που σας κήρυξαν το ευαγγέλιο, με το Άγιο Πνεύμα που στάλθηκε από τον ουρανό, στα οποία οι άγγελοι επιθυμούν, σκύβοντας, να εμβαθύνουν" (Α΄ Πέτρου 1/α: 12).

Προσέξτε ότι οι άγγελοι, παρατηρούν τους Χριστιανούς για να διδαχθούν από το Ευαγγέλιο! Αν γνώριζαν το μέλλον, θα γνώριζαν και όλα τα βάθη του Ευαγγελίου, και δεν θα χρειαζόταν να παρατηρούν εμάς που ζούμε στο χρόνο.

3. Τα πνευματικά όντα βιώνουν τον δικό μας χωροχρόνο

Ας δούμε τώρα το θέμα από μια άλλη οπτική. Θα παρουσιάσουμε Αγιογραφικά εδάφια, που δείχνουν ότι τα πνευματικά όντα ζουν όπως εμείς μέσα στο δικό μας σύμπαν, και υπόκεινται στον δικό μας χωροχρόνο ^[*]:

Όταν ο Χριστός εξέβαλλε μια λεγεώνα δαιμονίων από έναν δαιμονισμένο, προσέξτε τι του απάντησαν: "και ιδού έκραξαν λέγοντες· τι ημίν και σοι, Ιησού υιε του Θεού; ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;" (Ματθαίος 8/η: 29). Οι δαίμονες αυτοί βρίσκονταν μέσα στον χρόνο^[*]. Και ήξεραν ότι στο μέλλον θα βασανισθούν. Όμως λένε: "ήρθες προ καιρού για να μας βασανίσεις;" Αυτό δείχνει ότι βίωναν και εξαρτώντο από τον δικό μας χωροχρόνο και αυτοί.

Επίσης και αλλού ξεκαθαρίζεται ότι ο Σατανάς εξαρτάται από τον δικό μας χρόνο^[*]:

"κατέβη ο διάβολος προς υμάς έχων θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει" (Αποκάλυψις 12/ιβ: 12). Και σε άλλο σημείο, δείχνει ότι ο διάβολος και οι άγγελοί του, ΣΤΟΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ, ρίχνονται στη λίμνη του πυρός, μαζί με το θηρίο και τους επίγειους υπηρέτες του: "Και όταν τελεσθή τα χίλια έτη, λυθήσεται ο σατανάς εκ της φυλακής αυτού, 8 και εξελεύσεται πλανήσαι τα έθνη τα εν ταις τέσσαρσι γωνίαις της γης, τον Γώγ και τον Μαγώγ, συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον, ων ο αριθμός αυτών ως η άμμος της θαλάσσης. 9 και ανέβησαν επί το πλάτος της γης, και εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην· και κατέβη πυρ εκ του ουρανού από του Θεού και κατέφαγεν αυτούς· 10 και ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης" (Αποκάλυψις 20/κ: 7-10). Φυσικά ο "ορισμένος χρόνος" αυτός, εξαρτάται από τον χρόνο της 2ης Παρουσίας του Χριστού! Τα πνευματικά όντα, υπόκεινται στον ίδιο χρόνο με εμάς!

Προσέξτε τι λέει ο Θεός στον Ιώβ: "4. Πού ήσουν όταν θεμελίωνα τη γη; Πες, αν έχεις σύνεση. 5. Ποιος έβαλε τα μέτρα της, αν ξέρεις; Ή, ποιος άπλωσε τη στάθμη επάνω σ' αυτή; 6. Επάνω σε τι είναι στηριγμένα τα θεμέλιά της; Ή, ποιος έβαλε την ακρογωνιαία πέτρα της, 7. όταν τα άστρα τής αυγής έψαλλαν μαζί, και όλοι οι γιοι τού Θεού αλάλαζαν;" (Ιώβ 38/λη: 4-7). Όπως φαίνεται εδώ σαφώς, οι άγγελοι παρατηρούσαν ΕΝ ΧΡΟΝΩ τη δημιουργία της γης!

Επίσης, η Καινή Διαθήκη μας πληροφορεί, ότι ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ επιστρέψει ο Χριστός στην Παρουσία του, όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και κάθε κτίσμα, υλικό και πνευματικό, θα γονατίσουν μπροστά του: "ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων" (Φιλιππισίους 2/β: 10).

Όμως έχουμε μια ακόμα πιο ξεκάθαρη και εντυπωσιακή αναφορά στο ότι ο χρόνος μας, ισχύει και για τους αγγέλους, ακόμα και με ακρίβεια ημερών! Ας διαβάσουμε ένα τμήμα από τον Δανιήλ, όπου του μιλάει ένας άγγελος:

"Και μου είπε: Μη φοβάσαι, Δανιήλ· επειδή, από την πρώτη ημέρα, κατά την οποία έδωσες την καρδιά σου στο να εννοείς, και αφού ταπεινώθηκες μπροστά στον Θεό σου, εισακούστηκαν τα λόγια σου, και εγώ ήρθα στα λόγια σου. 13. Όμως, ο άρχοντας της βασιλείας τής Περσίας αντιστεκόταν σε μένα 21 ημέρες· αλλά, δες, ο Μιχαήλ, ένας από τους πρώτους άρχοντες, ήρθε για να με βοηθήσει· και εγώ έμεινα εκεί κοντά στους βασιλιάδες τής Περσίας" (Δανιήλ 10/ι: 12,13).

Αν οι άγγελοι βρίσκονταν σε διαφορετικό χρονικό σύμπαν, δεν θα χρειαζόταν ο άγγελος αυτός να παλεύει 21 ημέρες μέχρι να φθάσει στον Δανιήλ. Θα έμπαινε κατ' ευθείαν στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, για να του δώσει το μήνυμα! Όμως το ότι χρειάσθηκε να εισακουσθεί πρώτα η προσευχή του Δανιήλ, και μετά να παλεύει 21 ημέρες με άλλη πνευματική οντότητα, δείχνει ότι και τα δύο αυτά πνεύματα, υπόκειντο στον χρόνο μας!

Βεβαίως βρίσκονται σε διαφορετικές διαστάσεις του χώρου από εμάς τα πνευματικά όντα. Αλλά βρίσκονται μέσα στο ίδιο χωροχρονικό σύμπαν με εμάς, και βιώνουν τις ίδιες χρονικές διαστάσεις με εμάς τους ανθρώπους. Το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον του δικού μας σύμπαντος, είναι κοινό για όλους μας! Και άρχισαν και αυτοί να υπάρχουν, ως κτίσματα του Ιδίου Δημιουργού, στην ίδια δημιουργία του ιδίου σύμπαντος με εμάς. Το ότι βιώνουν κάποιες διαστάσεις του χώρου διαφορετικά, δεν σημαίνει ότι ανήκουν σε άλλο σύμπαν.

Οτιδήποτε κτιστό ΔΕΝ βρίσκεται στον ίδιο χωροχρόνο με εμάς, απλώς είναι για εμάς ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ. Γιατί δεν έχει ούτε πριν, ούτε μετά, ούτε παρόν που να συνδέεται με τον δικό μας κόσμο. ΔΕΝ υπάρχει! Και το μόνο υπαρκτό που δεν ανήκει στον χωροχρόνο μας, είναι για εμάς ο Τριαδικός Θεός. Γιατί συνδέεται με εμάς αχρόνως μέσω των ακτίστων ενεργειών του, και εν χρόνω μέσω του ενανθρωπίσαντος Χριστού. Και "εν Αυτώ ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε" (Πράξεις 17/ιζ: 28).

4. Είναι ο Λόγος δημιουργός μόνο του υλικού χρόνου;

Ας τελειώσουμε αυτή τη μελέτη, με την τελική απόδειξη της Χριστιανικής θέσεως, ότι ο Χριστός δεν είναι ένας απλός άγγελος με αρχή, όπως λένε οι σύγχρονοι Αριανιστές (αντιτιθέμενοι στα δύο πρώτα κεφάλαια της προς Εβραίους επιστολής), αλλά ότι ο Χριστός είναι ο Ίδιος ο Δημιουργός ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, άναρχος όχι μόνο για την υλική κτίση, αλλά και για την πνευματική.

Ας θυμηθούμε το ίδιο εκείνο εδάφιο με το οποίο ξεκινήσαμε, και ας το δούμε προσεκτικότερα τι λέει για τον Χριστό - Λόγο:

"1 Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν" (Ιωάννης 1/α: 1-3).

Το εδάφιο αυτό, ΔΕΝ ξεχωρίζει την υλική από την πνευματική κτίση. Ξεκαθαρίζει ότι ο Χριστός έφτιαξε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, και αναλύει με έμφαση, ότι χωρίς τον Χριστό, δεν έγινε ΟΥΤΕ ΕΝΑ από όσα δημιουργήθηκαν! Εκτός αν θεωρεί κάποιος τους αγγέλους αδημιούργητους άρα ισόθεους!

Φυσικά η Αγία Γραφή δεν αφήνει κανένα κενό. Υπάρχει εδάφιο, που αυτά τα παραπάνω λόγια, τα αναπτύσσει ακόμα περισσότερο! Και εκεί ξεκαθαρίζει ότι όταν ο Χριστός έφτιαξε τον κόσμο, η Αγία Γραφή ΔΕΝ διαχωρίζει τον υλικό και τον πνευματικό κόσμο, αλλά λέει ότι:

«ος εστιν εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, 16 ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι' αυτού και εις αυτόν έκτισται· 17 και αυτός εστι προ πάντων, και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε» (Κολοσσαείς 1/α: 15-17).

Ξεκάθαρα, ο Χριστός είναι δημιουργός και άναρχος, όχι μόνο για την υλική, αλλά και για την πνευματική δημιουργία. Και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί αυτό να το αρνηθεί, χωρίς να έρθει σε σαφή και ξεκάθαρη αντίθεση με την Αγία Γραφή και την επιστήμη.

Καλούμε λοιπόν, οποιονδήποτε από τα θύματα των Αριανιστικών αιρέσεων, θέλει να πιστεύει ότι αγαπά την αλήθεια, να εγκαταλείψει την Αριανιστική πλάνη, και να γνωρίσει επιτέλους τον αληθινό Θεό και Σωτήρα Ιησού Χριστό, και να του αποδώσει τη λατρεία που του αρμόζει!

Σημείωση:

[*] Το Σύμπαν είναι εξ ορισμού ΟΛΑ ΟΣΑ ΚΤΙΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ (συν - παν). Φυσικά απ' αυτό τον ορισμό ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ο Θεός, ως Άκτιστος, συνεπώς μη έχων τίποτα που να ομοιάζει κατ' ουσίαν με το κτιστό Σύμπαν. Εφ' όσον λοιπόν το Σύμπαν είναι ΕΝΑ και μοναδικό εξ ορισμού, αυτό σημαίνει ότι ΚΑΘΕ κτίσμα σ' αυτό, ανήκει στο ίδιο "χωροχρονικό" σύστημα, και υπόκειται στους ίδιους φυσικούς νόμους. Αυτή την επισήμανση την κάνουμε, για να μη μπερδευτεί κανείς και νομίσει ότι επειδή οι άγγελοι βιώνουν τους αιώνες, και εμείς βιώνουμε το χρόνο, πρόκειται για άλλο "σύμπαν", ή για άλλη κτίση. Σε καμία περίπτωση οι πνευματικές οντότητες δεν βρίσκονται σε δήθεν "άλλο σύμπαν", αλλά στο ένα και μοναδικό που ζούμε κι εμείς.

Η ανάλυση που κάνουμε σε άλλο μας άρθρο για τη διάκριση μεταξύ "χρόνου" και "αιώνα", δεν διαφοροποιεί το σύμπαν, αλλά όπως πολύ αναλυτικά εξηγείται εκεί, αφορά τη διάκριση μεταξύ διαφορετικών διαστάσεων, αυτού που οι επιστήμονες ονομάζουν "χωροχρόνο".

Δεν υπάρχει λοιπόν αντίφαση, μεταξύ του να λέμε ότι βρισκόμαστε στο ίδιο σύμπαν, και στο να λέμε ότι εμείς ανήκουμε στο χρόνο, και τα πνευματικά όντα σε αιώνα. Και τα δύο ισχύουν. Δεν υπάρχει αντίφαση. Το κάθε άρθρο μιλάει για διαφορετικές διαστάσεις του ιδίου σύμπαντος.

Το άλλο μας άρθρο μιλάει για τους αιώνες, που είναι ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ, (οι οποίοι βεβαίως είναι εντός του χωροχρόνου του σύμπαντος, αλλά άλλη διάσταση χρόνου). Η λέξη: "αιώνες", είναι η θεολογική ορολογία αυτού του (ενδοσυμπαντικού φυσικά) παράλληλου χρόνου, που σε επιστημονική ορολογία, θα μπορούσε να είναι "χρονική διάσταση".

Το παρόν άρθρο μιλάει κυρίως με την επιστημονική ορολογία, (γιατί απευθύνεται σε κάποιους Μάρτυρες της Σκοπιάς, που δεν κατανοούν την έννοια "αιών"). Αυτό που θέλει να πει το παρόν άρθρο, είναι ότι οι "αιώνες" του πνευματικού κόσμου, δεν είναι άλλο σύμπαν, αλλά όλα αυτά υπόκεινται στην ίδια κτίση του Θεού, στο ίδιο χωροχρονικό συνεχές. Με αυτή την έννοια χρησιμοποιείται η λέξη: "χρόνος" εδώ, συμπεριλαμβάνοντας στην επιστημονική αυτή ορολογία, όλες τις διαστάσεις του, ακόμα και τους αιώνες. Εννοούμε ότι όταν και όποτε συνδέονται αυτά τα όντα με το δικό μας χρονικό σύστημα, υπόκεινται και αυτά στους ίδιους χρονικούς νόμους που επικρατούν εδώ. Και κυρίως οι δαίμονες, που έχουν εκπέσει από τη φυσική κατοικία τους, και είναι σε μεγαλύτερο βαθμό εξαρτημένοι από τη δική μας διάσταση χρόνου.

Έρευνα - Κείμενο: Γ. Κ.