Κεφάλαιο 21.

Η Επίγνωση

Δείξαμε στο κεφάλαιο 18:η΄, ότι η λέξη "γνώση" σημαίνει "ένωση".  Έτσι, και η λέξη "επίγνωση", σημαίνει: "πλήρης ένωση".  Εκεί που άλλα χωρία αναφέρουν τη λέξη "τελειότητα" ως το Χριστιανικό στόχο, τα επόμενα χωρία χρησιμοποιούν για τον ίδιο λόγο τη λέξη: "επίγνωση":

"και ενδυσάμενοι τον νέον (άνθρωπον) τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν, κατ' εικόνα του κτίσαντος αυτόν".

-Κολοσσαείς 3/γ΄ 10.

Ο άνθρωπος λοιπόν, ανακαινίζεται στο βάπτισμα με στόχο την "επίγνωση", την πλήρη ένωση με το Θεό.

"Προς καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού, μέχρι κατανήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, ίνα μηκέτι ώμεν νήπιοι κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι…"

-Εφεσίους 4/δ΄ 12-15.

Το παραπάνω χωρίο, αποδεικνύει πως το "κατάντημα", δηλαδή ο στόχος της "τελειότητας", είναι η "επίγνωση".  Το ίδιο λέει και το επόμενο:

"ος πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν".

-Α΄ Τιμόθεον 2/β΄ 4.

Το χωρίο που θα εξετάσουμε τώρα, αποδεικνύει πως μόνο αυτός που γίνεται "τέλειος άνδρας" στη Χριστιανική οδό, φτάνει στην "επίγνωση".

"…προφητείαι… γλώσσαι… γνώσις, καταργηθήσεται… όταν δε έλθη το τέλειον, το εκ μέρους καταργηθήσεται.  Ότε ήμην νήπιος, ελάλουν ως νήπιος… ότε έγινα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.  Βλέπομεν γαρ άρτι δι εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον… άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην".

-Α΄ Κορινθίους 13/ιγ΄ 8-12.

Όταν λοιπόν ο άνθρωπος φτάνει στην τελειότητα, τότε δεν έχει απλή γνώση, αλλά "επίγνωση", ως προϊόν της πλήρους ενώσεώς του με το Θεό.  Περί αυτού όμως θα πούμε σε επόμενο κεφάλαιο.

Φυσικά αυτά ενεργούνται από το Άγιο Πνεύμα που οδηγεί στο φωτισμό:

"δώη υμίν πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως, εν επιγνώσει αυτού, πεφωτισμένους τους οφθαλμούς της καρδίας υμών εις το ειδέναι υμάς τις εστιν η ελπίς της κλήσεως αυτού, τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εν τοις αγίοις".

-Εφεσίους 1/α΄ 17,18.