Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Έρευνα για το κτιστό και το Άκτιστο

Βιβλία

 
Κεφάλαιο 1 // Περιεχόμενα // Κεφάλαιο 3
 

Ουνία

Πρόσωπο και Προσωπείο

Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνού


2. Η «Ουνία»

Λέγοντας «Ουνία», εννοούμε ένα θρησκευτικοπολιτικό σχήμα, που επινοήθηκε από τον Παπισμό για τον εκδυτικισμό τής μη λατινικής Ανατολής, την πνεύματικο-πολπική υποταγή της στην εξουσία του Πάπα. Συνδέεται, δηλαδή, με την επεκτατική πολιτική τού Παπισμού, τής συνεπέστερης έκφρασης τού ευρωπαϊκού φεουδαρχισμού, ο οποίος με το Κράτος του Βατικανού συνεχίζεται ως τις ημέρες μας. Βέβαια, πρέπει να γίνεται κάποια διάκριση σε διάφορες φάσεις, που παρουσιάζει ιστορικά η υπόθεση της «Ουνίας». Διότι τού συγκεκριμένου ιστορικού σχήματος προηγείται η ιδέα και η μεθόδευση της υποταγής της Ανατολής -και μάλιστα των Ορθοδόξων- στον Πάπα, μια μόνιμη τάση της Λατινικής Εκκλησίας μετά την διαφοροποίηση και απόσχισή της από την Ορθόδοξη Ανατολή. Εκεί, που ο άμεσος εκλατινισμός αποδεικνύεται δυσεπίτευκτος, εφαρμόζει ο Παπισμός την μέθοδο της Ουνίας, η οποία αποδεικνύεται, έτσι, πανούργα επινόηση, διότι η υποταγή επιτυγχάνεται με το πρόσχημα της συνέχειας και ελευθερίας.       

Η επεκτατική αυτή κίνηση του Παπικού θρόνου, η ονομαζόμενη Ουνία ή Ουνιτισμός στη γλώσσα μας, οφείλει το όνομά της στη λατινική λέξη Unio (ένωση), αλλά μόλις το 1596 έλαβε στην Πολωνία επίσημα το όνομα Unia (σλαβ. Unija). Το όνομα χρησιμοποιήθηκε τότε, για να χαρακτηρισθεί όχι μόνο η ενωτική κίνηση με τον Πάπα, αλλά και το συγκεκριμένο σώμα (κοινότητα) των Ορθοδόξων, οι οποίοι συνοδικά απεφάσισαν όχι την ολοτελή προσχώρηση τους στον Παπισμό, αλλά μόνο την αναγνώριση του Πάπα ως πνευματικής κορυφής των διατηρώντας τα λατρευτικά και λοιπά έθιμά τους και δίνοντας, έτσι, εξωτερικά την εντύπωση της συνέχειας και παραμονής στο εθνικό πλαίσιό τους.

Η διακράτηση του «ανατολικού» ή «βυζαντινού» «ρυθμού» από τους Ουνίτες εξηγεί τα ονόματα βυζαντινόρρυθμοι, βυζαντινού ρυθμού, Ελληνόρρυθμοι, Ελληνοκαθολικοί κ.ά., με τα οποία συνήθως χαρακτηρίζονται. Περισσότερο όμως ανταποκρίνεται στα πράγματα η ονομασία «Καθολικοί της Ανατολής», διότι οι Ουνίτες είναι ουσιαστικά παπικοί, δεχόμενοι σύνολη την παπική διδασκαλία, και μάλιστα τα δόγματα εκείνα, που διαφοροποιούν ριζικά τον Παπισμό από την Ορθοδοξία, και μόνο εξωτερικά και επιφανειακά, με την περιβολή των κληρικών τους και τα ανατολικά έθιμά τους («ρυθμός»), δίνουν την απατηλή εντύπωση, ότι παραμένουν Ορθόδοξοι. Γι' αυτό ορθότατα ονομάζονται επίσης «Ηνωμένοι Ρωμαιοκαθολικοί» και «Ενωτικοί» (στα Λατινικά: Uniti/Ουνίτες).
 


 
Κεφάλαιο 1 // Περιεχόμενα // Κεφάλαιο 3

Δημιουργία αρχείου: 14-4-2014.

Τελευταία ενημέρωση: 14-4-2014.

Πάνω