Όταν κάποια Ιερά Κείμενα ΔΕΝ είναι δογματικά εγχειρίδια (όπως ίσως νομίζουν κάποιοι για όλα τα Ιερά Κείμενα), και μάλιστα συχνά αναφέρονται σε αφηγήσεις προφορικών δηλώσεων, ή συζητήσεων για εξειδικευμένο αντικείμενο ή κοινό, είναι λάθος να εκλαμβάνουμε κάποιες εκφράσεις ως γενικές ή απόλυτες, και πάνω σε αυτές να στήνουμε ολόκληρα δογματικά οικοδομήματα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

1. Ο Εβραϊσμός "πάντες", "πάσα", "παν"

Μία πολύ συνηθισμένη υπερβολή τής Αγίας Γραφής, είναι η λέξη: "πας", σε διάφορα γένη και κλίσεις της. Φαίνεται ότι ήταν Εβραϊσμός, δηλαδή συνήθεια τών Εβραίων, να μιλούν με αυτή την έκφραση, χωρίς να την εννοούν στην πραγματικότητα.

Για παράδειγμα, το εδάφιο Κολοσσαείς 1/α΄ 23 λέει: «του ευαγγελίου το οποίον ηκούσατε, του κηρυχθέντος εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν». Δηλαδή, το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε και στους Ινδιάνους της Αμερικής και στους Αβοργίνες της Αυστραλίας που ζούσαν τότε; Ή οι Ινδιάνοι και οι Αβοργίνες δεν βρίσκονται «στην κτίση υπό τον ουρανόν»; Είναι σαφές ότι ο Παύλος μιλάει για όλη την κτίση του τότε γνωστού κόσμου. Όσο απόλυτη κι αν είναι η έκφρασή του, είναι σαφέστατο ότι πρόκειται για Εβραϊσμό.

Γένεσις μα΄/41 56-57: «Και λοιμός ην επί προσώπου πάσης της γης… και πάσαι αι χώραι ήλθον…» Δηλαδή ήλθαν και οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Εσκιμώοι και οι Αυστραλοί τότε;

Πράξεις 2/β΄ 5: «Ήσαν δε εν Ιερουσαλήμ κατοικούντες Ιουδαίοι… από παντός έθνους των υπό τον ουρανόν». Δηλαδή υπήρχαν Ιουδαίοι και στην Αμερική και ταξίδεψαν ως την Ιερουσαλήμ τότε;

Β΄ Βασιλέων 18/ιη΄ 8: «Και εγένετο εκεί πόλεμος διεσπαρμένος επί πρόσωπον πάσης της γης». Δηλαδή είχαμε παγκόσμιο πόλεμο; Με συμμετοχή και της Αμερικής;

Ιωάννης 12: 32: «καγώ εάν υψωθώ εκ τής γης πάντας ελκύσω προς εμαυτόν». Παρά τα λόγια αυτά όμως τού Κυρίου Ιησού Χριστού, ΔΕΝ ελκύσθηκαν όλοι απ' Αυτόν, αλλά πολλοί έγιναν και εχθροί Του ως σήμερα! Ούτε μπορούμε να πιστεύουμε στο εσφαλμένο δόγμα τής "σωτηρίας τών πάντων", που λέει ότι ακόμα και ο Διάβολος θα σωθεί, αφού είναι σαφέστατο ότι θα υπάρξουν και άνθρωποι και άγγελοι, που δεν θα Τον αγαπήσουν και δεν θα Τον πιστέψουν, γι' αυτό θα μείνουν χωρισμένοι απ' Αυτόν στην αιωνιότητα.

Κάτι παρόμοιο αναφέρεται κι εδώ, προφανώς επίτηδες καθ' υπερβολήν, και προφανώς υπερβολικό ως έκφραση:

"Είναι δε και πολλά άλλα, όσα έκανε ο Ιησούς, τα οποία αν γραφούν ένα προς ένα, ούτε ολόκληρος ο κόσμος, νομίζω, δεν θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν" (Ιωάννης 21:25).

2. Δεν θα σωθεί κανείς;

Εντυπωσιακά είναι κάποια λόγια τής Αγίας Γραφής περί σωτηρίας σε σχέση με το ψέμα. Πριν τα δούμε όμως, ας δούμε πρώτα ένα λογοπαίγνιο σχετικά με το ψέμα, που κάνει ο ίδιος ο απόστολος Παύλος, δείχνοντας τη σχετικότητα πολλών απόλυτων εκφράσεων.

"Είπε κάποιος απ' αυτούς, ίδιος με αυτούς προφήτης: «Οι Κρητικοί είναι πάντοτε ψεύτες, κακά θηρία, οκνηροί αδηφάγοι». Η μαρτυρία αυτή είναι αληθινή." (Τίτον 1: 12, 13).

Εδώ, ο απόστολος επαναλαμβάνει τα λόγια τού Κρητικού Επιμενίδη. Και παρατηρούμε μία σαφή αντίφαση: Αφού οι Κρητικοί είναι ΠΑΝΤΟΤΕ ψεύτες, και ο Επιμενίδης (ένας από τους 7 σοφούς τής αρχαιότητας), που τα λέει αυτά είναι και αυτός Κρητικός, άρα κατ' ανάγκην λέει κι αυτός ψέματα! Κατά συνέπεια, οι Κρητικοί ΔΕΝ είναι πάντοτε ψεύτες! Παρ' όλα αυτά, μάς λέει ο Παύλος ότι η μαρτυρία αυτή είναι... αληθινή! Μα τότε, αν είναι αληθινή, το ότι λένε πάντα ψέματα, αυτοαναιρείται!

Ας δούμε όμως τι άλλο λέει η Αγία Γραφή για το ψέμα και τη σωτηρία:

Λέει στην Αποκάλυψη 21: 8: "Οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος".

Ομοίως στην Αποκάλυψη 22: 15, επιβεβαιώνει για δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα, με τα εξής λόγια: "Έξω, όμως, (από την Αγία Πόλη), είναι τα σκυλιά και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονιάδες και οι ειδωλολάτρες, και όποιος αγαπάει και πράττει το ψέμα".

Και τότε, ενθυμούμενοι ένα άλλο εδάφιο, απορούμε:

"ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης" (Ρωμαίους 3: 4).

Άρα κανείς δεν θα σωθεί, αφού κατά τον αληθή λόγο τού Θεού, κάθε άνθρωπος είναι ψεύτης, και "όλοι" οι ψεύτες "θα έχουν τη μερίδα τους στη λίμνη τής φωτιάς", και θα μείνουν έξω από την Αγία Πόλη τού Θεού, ως ψεύτες;

Και σαν να μην έφτανε αυτό που είπε ο Παύλος για "κάθε άνθρωπο ψεύτη" στην προς Ρωμαίους 3: 4, συνεχίζει για να πει ακόμα περισσότερα:

"Αν, βέβαια, η αλήθεια τού Θεού περίσσευσε για τη δόξα του διαμέσου του δικού μου ψέματος, γιατί εγώ κρίνομαι πλέον ως αμαρτωλός;... και οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες, όλοι, είναι κάτω από την αμαρτία. Όπως είναι γραμμένο, ότι: «Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας· δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση· δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητάει τον Θεό. Όλοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν· δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθό· δεν υπάρχει ούτε ένας». «Τάφος ανοιγμένος είναι το λαρύγγι τους· με τις γλώσσες τους μιλούσαν δόλια»· «δηλητήριο από οχιές υπάρχει κάτω από τα χείλη τους». Των οποίων «το στόμα είναι γεμάτο από κατάρα και πικρία»... «Δεν υπάρχει ο φόβος Θεού μπροστά στα μάτια τους»... όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού· " (Ρωμαίους 3: 7-23)

Και παρά το ότι κατά την Αποκάλυψη, όπως είδαμε, "όλοι οι ψεύτες" θα βρίσκονται εκτός Πόλεως, στη λίμνη τής φωτιάς, λίγο πιο κάτω λέει ο Παύλος για τους ιδίους αυτούς που τόσο κατηγορούσε:

"ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Ιησού Χριστό" (Ρωμαίους 3: 24).

Μα τότε, πώς ισχύει η προφητεία τής Αποκάλυψης, ότι όλοι οι ψεύτες θα ριχθούν στην αιώνια φωτιά;

Είναι μάλιστα ενδιαφέρον, ότι και ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, λέει κάποια παρόμοια πράγματα:

"Και ο Ιησούς είπε στους μαθητές του:

Σας διαβεβαιώνω ότι, δύσκολα ένας πλούσιος θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών. Και σας ξαναλέω: Ευκολότερο είναι να περάσει μια καμήλα από τρύπα βελόνας, παρά ένας πλούσιος να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού.

Και όταν το άκουσαν οι μαθητές του, εκπλήττονταν υπερβολικά, λέγοντας: Ποιος μπορεί, λοιπόν, να σωθεί;

Και ο Ιησούς, καθώς τους κοίταξε καλά, τους είπε:

Για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατον, για τον Θεό, όμως, όλα είναι δυνατά" (Ματθαίος 19: 23-26).

Και όπως είχε πει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής για το ίδιο θέμα τής σωτηρίας:

"Γεννήματα από οχιές, ποιος σας έδειξε να φύγετε από τη μέλλουσα οργή; Κάντε, λοιπόν, καρπούς άξιους της μετάνοιας, και μη αρχίσετε να λέτε αναμεταξύ σας: Έχουμε πατέρα τον Αβραάμ· επειδή, σας λέω ότι ο Θεός μπορεί απ' αυτές τις πέτρες να σηκώσει παιδιά στον Αβραάμ" (Λουκάς 3: 7,8).

Από τα παραπάνω λοιπόν, είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τόσο απόλυτες εκφράσεις, τις οποίες η ίδια η Αγία Γραφή πάλι τις ακυρώνει! Θέλει να δείξει την αναξιότητά μας, και το πόσο αδύνατη είναι η σωτηρία τών ανθρώπων, με βάση τη δική τους αξία και καλοσύνη και τις πράξεις τους.

Παράλληλα όμως, θέλει να δείξει και τη δύναμη τού Θεού, που μπορεί να σώσει ακόμα και εκείνους που φαίνεται ότι είναι αδύνατο να σωθούν, και που μάλιστα έχει γίνει σαφής δήλωση ότι ΔΕΝ θα σωθούν! Παρ' όλα αυτά, ο Θεός μπορεί!

Λοιπόν, ας μη ταραζόμαστε, θεωρώντας τη σωτηρία τη δική μας και τών συνανθρώπων μας κάτι αδύνατο, όσο δύσκολη και αν φαίνεται. Επειδή όπως είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός:

"Ας μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε" (Ιωάννης 14: 1).

Ν. Μ.