Το νόημα τής εορτής τών Χριστουγέννων καθορίζεται από την Εκκλησία, η οποία είναι το ζωντανό Σώμα τού Χριστού, και όχι από την κοσμική νοοτροπία και από διδασκαλίες ανθρώπινες. Η Εκκλησία με την υμνογραφία της, την αγιογραφία της και την διδασκαλία της μάς αναλύει ποιο είναι το βαθύτερο νόημα τής εορτής τών Χριστουγέννων, και με αυτόν τον τρόπο μάς καθοδηγεί για να είμαστε και εμείς ζωντανά μέλη τού Σώματος τού Χριστού.

Μέσα σε αυτήν την προοπτική η Εκκλησία καθόρισε να αναγινώσκεται το κατάλληλο αποστολικό και ευαγγελικό ανάγνωσμα, κατά την θεία Λειτουργία τών Χριστουγέννων.

Το αποστολικό ανάγνωσμα μάς παρουσιάζει τον σκοπό τής ενανθρωπήσεως τού Υιού και Λόγου τού Θεού, που είναι η υιοθεσία μας, δηλαδή να γίνουμε κατά Χάρη υιοί τού Θεού. Και το ευαγγελικό ανάγνωσμα αναφέρεται στην προσκύνηση τών Μάγων, οι οποίοι ήλθαν από την Ανατολή, οδηγούμενοι από το αστέρι, και παρά τις δυσκολίες, έφθασαν στην Βηθλεέμ και προσέφεραν στον Χριστό τα πολύτιμα δώρα τής ευλάβειάς τους, ήτοι χρυσό, λίβανο και σμύρνα.

Θα κάνω λίγα θεολογικά σχόλια πάνω στο αποστολικό ανάγνωσμα τής εορτής τών Χριστουγέννων, που δείχνει πώς και εμείς θα γευθούμε τους καρπούς τής θείας ενανθρωπήσεως, πώς θα αποκτήσουμε την κατά Χάρη υιοθεσία.

Ο Απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του προσδιορίζει με απόλυτη θεολογική καθαρότητα τον σκοπό τής ελεύσεως τού Χριστού στον κόσμο τον κατάλληλο καιρό. Αυτό σημαίνει ότι όταν κορυφώθηκε η κακία και η αμαρτία στο ανθρώπινο γένος, αλλά και ολοκληρώθηκε ο πόθος και η αναζήτηση τού Χριστού από τους Προφήτας και Δικαίους, τότε ενηνθρώπησε ο Υιος και Λόγος τού Θεού, με την ευδοκία τού Πατρός και την συνέργεια τού Αγίου Πνεύματος, δηλαδή με την θέληση τού Τριαδικού Θεού.

Είναι αξιοπρόσεκτο ότι στο αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε στην θεία Λειτουργία αναφέρεται δύο φορές στο ρήμα «εξαπέστειλεν» ο Θεός. Αυτό δείχνει το ιστορικό γεγονός τής ενανθρωπήσεως τού Χριστού, αλλά και το μυστήριο τής ελεύσεώς Του μέσα στην καρδιά μας, δια τής οποίας ελεύσεως γίνεται η θέωσή μας.

Την πρώτη φορά χρησιμοποιείται το ρήμα «εξαπέστειλεν», για να δηλώση την ενανθρώπηση τού Χριστού, δηλαδή την πρόσληψη τής ανθρωπίνης φύσεως από την θεία φύση και ένωση μαζί της στο Πρόσωπό Του, με σκοπό να μάς εξαγοράση από τον νόμο τής Παλαιάς Διαθήκης και να απολαύσουμε την υιοθεσία. Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Ότε δε ήλθε το πλήρωμα τού χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν» (Γαλ. δ΄, 4-5).

Την δεύτερη φορά χρησιμοποιείται το ίδιο ρήμα «εξαπέστειλεν» για να δηλώση το πώς ο άνθρωπος αποκτά την υιοθεσία, πώς από δούλος τής αμαρτίας γίνεται κατά Χάριν υιος τού Θεού, πώς γίνεται μέλος τού Σώματος τού Χριστού, με το Άγιον Πνεύμα. Έτσι, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, ο Θεός Πατήρ εξαπέστειλε το Πνεύμα τού Υιού Αυτού, που είναι και δικό Του Πνεύμα, αφού το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και αποστέλλεται δια τού Υιού, στις καρδιές μας και μάς προσφέρει ως δώρο την υιοθεσία. Γράφει: «Ότι δε εστε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα τού υιού αυτού εις τας καρδίας υμών, κράζον· αββά ο πατήρ. ώστε ουκέτι ει δούλος, αλλ' υιος· ει δε υιος, και κληρονόμος Θεού δια Χριστού» (Γαλ. δ΄, 6-7).

Επομένως, το πρώτο «εξαπέστειλεν» αναφέρεται στον Υιό και Λόγο τού Θεού, που έγινε άνθρωπος για όλους τους ανθρώπους και έδωσε σε όλους την δυνατότητα τής κατά Χάριν υιοθεσίας του. Το δε δεύτερον «εξαπέστειλεν» αναφέρεται στο Άγιον Πνεύμα, το οποίον έρχεται στην καρδιά και απεργάζεται την υιοθεσία στους ανθρώπους. Όσο σημαντική είναι η ενανθρώπηση τού Χριστού, άλλο τόσο σημαντική είναι και η έλευση τού Αγίου Πνεύματος στην καρδιά, γιατί και με τα δύο αυτά γεγονότα απολαμβάνουμε την υιοθεσία.

Αυτό σημαίνει ότι ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί με το Άγιον Βάπτισμα και το Άγιον Χρίσμα εντασσόμαστε στο ζωντανό Σώμα τού Χριστού και γινόμαστε μέλη αυτού τού ενδόξου Σώματος, δηλαδή μέλη τής Εκκλησίας, και τρεφόμαστε με το μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας. Άλλωστε, η Εκκλησία είναι το πραγματικό Σώμα τού Χριστού. Αυτή η ένταξη δεν είναι μηχανική και συναισθηματική. Η έλευση τού Αγίου Πνεύματος στην καρδιά δια τών Μυστηρίων αναπτύσσει την καρδιακή προσευχή. Έτσι, ο αναγεννημένος άνθρωπος φωνάζει, και μάλιστα κράζει τον Θεό ως Πατέρα με την καρδιά του.

Η προσευχή στον Πατέρα μέσα στην καρδιά, που γίνεται με ισχυρή φωνή, προσδιορίζει σαφέστατα ότι τότε ο άνθρωπος είναι υιος τού Θεού, αισθάνεται την κατά Χάρη υιοθεσία, παύει να είναι δούλος τής αμαρτίας, και έχει την βεβαιότητα ότι είναι κληρονόμος τού Θεού δια τού Χριστού εν Πνεύματι Αγίω.

Αγαπητοί αδελφοί,

Το ρήμα «εξαπέστειλεν» που χρησιμοποιεί ο Απόστολος Παύλος δύο φορές στο αποστολικό αυτό ανάγνωσμα δηλώνει την ενανθρώπηση τού Χριστού και την έλευση τού Αγίου Πνεύματος στην καρδιά. Και τα δύο αυτά έχουν μεγάλη αξία και σπουδαιότητα και είναι ενωμένα μεταξύ τους. Αυτό δείχνει τι είναι Χριστούγεννα και τι είναι Πεντηκοστή, τι είναι ενανθρώπηση τού Χριστού και τι είναι θέωση τού ανθρώπου. Αυτό δείχνει ποιος είναι ο σκοπός τής ενανθρωπήσεως τού Χριστού, πώς δια τού Τριαδικού Θεού στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, γινόμαστε μέλη τού Χριστού, αποκτούμε την υιοθεσία και ότι αυτό το αισθανόμαστε με την προσευχή τού Αγίου Πνεύματος μέσα στην καρδιά.

Σε μια εποχή που υπάρχει απογοήτευση και απελπισία, η βεβαιότητα τής υιοθεσίας εν Χριστώ με τα Μυστήρια και την προσευχή είναι ελπίδα ζωής.

Χριστός ετέχθη, αδελφοί!

Με Χριστουγεννιάτικες ευχές

ο Μητροπολίτης + Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

ΙΕΡΟΘΕΟΣ