Η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού έγινε για να θεωθεί η ανθρώπινη φύση και να προσφερθεί ο Χριστός στον άνθρωπο, ώστε αυτός να κοινωνήσει του Σώματος και του Αίματός Του. Αυτός είναι και ο απώτερος σκοπός των Μυστηρίων. Όλα τα Μυστήρια αποβλέπουν στην μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού.

Ο Χριστός είπε: «εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιωάννης στ', 53). Βαπτιζόμαστε και χριόμαστε ώστε, ως μέλη της Εκκλησίας και μέλη του Σώματος του Χριστού, να κοινωνήσουμε.

«Από τις βασικές αρχές των ακολουθιών του Βαπτίσματος, από τις ευχές των Λειτουργιών και από τους Κανόνες της Εκκλησίας είναι φανερό ότι το να είναι κανείς μέλος του Σώματος του Χριστού σημαίνει να συμμετέχει όχι μόνον στις κοινές προσευχές της Εκκλησίας, αλλά επίσης να κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν νοείται διάκριση μεταξύ προσευχής και κοινωνίας, γιατί το όλο σώμα της τοπικής Εκκλησίας προσεύχεται «εν ενί στόματι και μια καρδία», όλη η Εκκλησία λέγει «Αμήν» στο τέλος της ευχαριστιακής προσευχής και ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας καλείται σε κοινωνία από τον Χριστό».

Το βρέφος μετά την γέννησή του, την έξοδό του από την μήτρα της μητέρας του, πρέπει να τραφεί για να ζήσει, γιατί διαφορετικά θα πεθάνει, Ο Χριστιανός μόλις εξέλθει από την πνευματική μήτρα της Εκκλησίας, που είναι η ιερά κολυμβήθρα, και επιβεβαιωθεί με το Χρίσμα ότι είναι μέλος του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, πρέπει να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

«Ο άνθρωπος δεν έχει δική του ζωή. Μπορεί να έχει ζωή μόνον εάν αποθάνη ως προς τα στοιχεία του κόσμου αυτού και να ζει την ζωή της αγάπης στην ευχαριστιακή ζωή της κοινότητος.

Η σωτηρία του, λοιπόν, δεν μπορεί να προέλθει από μια ηθικίζουσα ατομική ευσέβεια. Συντελείται μόνον δια της Χάριτος και κατά το μέτρο του αγώνος εναντίον του διαβόλου και της αυτοκενώσεως στην ζωή του Χριστού, του οποίου το Σώμα αποτελείται από πραγματικούς ανθρώπους, την Εκκλησία».

Η θεία Κοινωνία, όμως, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού δεν γίνεται απροϋποθέτως, δηλαδή πρέπει να υπάρχουν σαφείς προϋποθέσεις, ώστε η θεία Κοινωνία να ενεργήσει προς ζωήν και όχι προς θάνατον.

Εφ' όσον ο άνθρωπος έχει λογική και νοερά ενέργεια, σημαίνει ότι υπάρχει λογική και νοερά λατρεία. Η λογική λατρεία γίνεται με λόγια, λέξεις, ενώ η νοερά λατρεία γίνεται με την προσευχή στην καρδιά ενδιαθέτως, Η θεία Λειτουργία είναι λογική λατρεία, αλλά μέσα σε αυτήν γίνεται και νοερά λατρεία, από εκείνον που έχει αναπτύξει την νοερά ενέργεια. Γι' αυτό, η καλύτερη συμμετοχή στην θεία Λειτουργία είναι από αυτόν που εξασκεί και την νοερά λατρεία.

«Γι' αυτό λέμε στην λειτουργία "έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην λατρείαν". Εμείς, προσφέρουμε στον Θεό την λογική λατρεία και ο Θεός μας δίνει την νοερά λατρεία. Αυτό είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Και όταν έχουμε αυτή την επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος, είναι η απόδειξη ότι είμαστε ναός του Αγίου Πνεύματος».