Στη συνέχεια θα δείτε την αληθινή συζήτηση ενός Ορθοδόξου Χριστιανού και ενός πρώην Μάρτυρα τού Ιεχωβά, που ακόμα διατηρεί Προτεσταντικές προκαταλήψεις που του έμαθε η Σκοπιά, σχετικά με τα διάφορα ονόματα αγίων εικόνων τής Παναγίας (και κατ' επέκτασιν και άλλων αγίων).

Πρώην ΜτΙ:

Σήμερα είναι το γενέθλιο τής Παναγίας. Ποιας απ' όλες; Γιατί μία ήταν!

Ορθόδοξος:

Δεν κατάλαβα την ερώτηση. Γιατί, γνωρίζεις εσύ και δεύτερη γιορτή γέννησης τής Παναγίας;

Πρώην ΜτΙ:

Όχι. Γνωρίζω πολλές Παναγίες όμως. Και απ' όσο θυμάμαι, Μαρία ήταν μόνο μία.

Ορθόδοξος:

Παράξενα πράγματα γνωρίζεις, επειδή εγώ μία Παναγία γνωρίζω, όπως όλοι οι Χριστιανοί.

Πρώην ΜτΙ:

Ποια ακριβώς; Η Παναγία η Τρυπητή; Τής Τήνου, Η Σουμελά; Ποια απ' όλες; Γιατί μέχρι στιγμής σου ανέφερα τρεις.

Ορθόδοξος:

Δεν ανέφερες 3 Παναγίες, αλλά τα ονόματα τριών εικόνων τής ΜΙΑΣ Παναγίας. Έχεις μία σύγχυση στο κεφάλι σου.

Πρώην ΜτΙ:

Γιατί 3 διαφορετικά ονόματα; Δηλαδή εσύ στις φωτογραφίες σου λες: "ο Νικόλαος τών Αθηνών", "ο Νικόλαος τής Σαλαμίνας";

Επίσης, αν είναι ίδια η Παναγία, γιατί είναι τόσο διαφορετικές οι εικόνες;

Ορθόδοξος:

Κι εγώ ονομάζω τις φωτογραφίες μου. Λέω: Η φωτογραφία μου στο γάμο μου, η φωτογραφία μου στο Παρίσι, η φωτογραφία μου στην Έφεσο... κλπ. Ομοίως και οι εικόνες τής Παναγίας, έχουν κάποια χαρακτηριστικά ονόματα για να ξέρουμε για ποια εικόνα μιλάμε. Πρέπει να είναι πολύ χαζός κάποιος (π.χ. οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά που σου πρωτοείπανε αυτή την κουταμάρα), για να νομίζουν ότι μιλάμε για διαφορετικές Παναγίες.

Οι δε διαφορετικές εικόνες, φυσικά διαφέρουν όπως διαφέρουμε ακόμα και εμείς, καθώς αλλάζει η ηλικία μας, ή αλλάζουμε κόμμωση, ντύσιμο κλπ. Ακόμα και η τεχνοτροπία τής εικόνας αλλάζει.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η Παναγία ΔΕΝ είναι πλέον με φθαρτή σάρκα όπως ήταν εδώ, και η απεικόνιση δεν ασχολείται με την ακρίβεια, αλλά με τον συμβολισμό τού προσώπου. Δεν δεσμευόμαστε από τη σάρκα, αλλά από τον συμβολισμό τού Πνεύματος. Σημασία έχει να βλέπουμε αυτό που συμβολίζει την Παναγία, και όχι την ακρίβεια τού προσώπου της.

Οι εικόνες είναι επίσης το βιβλίο τών αγραμμάτων. Και όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο για την Παναγία, ΔΕΝ μάς απασχολεί το πώς ακριβώς ήταν, αλλά η προσωπικότητά της.  Και ο καθένας τη φαντάζεται όπως νομίζει. Γιατί όπως και αν το κάνεις, όταν διαβάζεις για κάποιον που δεν έχεις δει, κάποια εικόνα σχηματίζεις στο πίσω μέρος τού εγκεφάλου σου.