1. Οι πανούργοι αιρετικοί λέγουν: Εάν ο ουρανός είναι θρόνος του Θεού και η γη υποπόδιόν του¹ - ο Ιησούς, όμως, λέγει ότι παρέρχονται ο ουρανός και η γη² - άρα, εφ' όσον παρέρχονται αυτά, πρέπει και ο Θεός, ο οποίος κάθεται σε αυτά, να παρέρχεται· και ότι γι' αυτό δεν είναι ο Θεός ο υπεράνω όλων. Πρώτα, βεβαίως, αγνοούν τι σημαίνει «ο ουρανός θρόνος» και «η γη υποπόδιον». Ούτε ξέρουν τι είναι ο Θεός· αλλά νομίζουν ότι αυτός ως άνθρωπος κάθεται και περιορίζεται, δεν περιορίζει. Αγνοούν ακόμη και το ότι ο ουρανός και η γη παρέρχονται. Ο Παύλος, όμως, δεν το αγνοούσε, όταν έλεγε: «Παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου»³.

Έπειτα το πρόβλημά τους το έλυσε ο Δαυΐδ. Ενώ «παράγει το σχήμα του κόσμου τούτου», λέγει ότι όχι μόνον ο Θεός παραμένει, αλλά και οι δούλοι του. Λέγει, λοιπόν, τα εξής στον εκατοστό πρώτο Ψαλμό: «Κατάρχάς συ. Κύριε, την γην εθεμελίωσας και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται, συ δε διαμένεις, και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται και ωσεί περιβόλαιον αλλάξεις αυτούς και αλλαγήσονται· συ δε ο αυτός ει και τα έτη σου ουκ έκλείψουσιν. Οι υιοί των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται»⁴. Δείχνει έτσι ολοφάνερα ποια είναι αυτά που παρέρχονται και ποιος είναι αυτός που παραμένει πάντα· ο Θεός μαζί με τους δούλους του.

Και ο Ησαΐας παρομοίως λέγει: «Άρατε εις τον ουρανόν τους οφθαλμούς υμών και εμβλέψατε εις την γην κάτω, ότι ο ουρανός ως καπνός εστερεώθη, η δε γη ως ιμάτιον παλαιωθήσεται, οι δε κατοικούντες εν αυτοίς, ώσπερ ταύτα αποθανούνται, το δε σωτήρων μου εις τον αιώνα έσται, η δε δικαιοσύνη μου ου μη εκλίπη»⁵.

Σημειώσεις

1. Ησαΐας 66,1.

2. Λουκάς 21,33.

3. Α΄ Κορινθίους 7,31.

4. Ψαλμοί 101,26-29. Παράβαλλε Εβραίους 1,10-12.

5. Ησαΐας 51,6.