137. Πώς μπορεί να βοηθήσει η Εκκλησία τις ψυχές των πιστών μετά θάνατο;

Λέγει ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης ότι περισσότερο από οποιαδήποτε εργασία, οι ψυχές των νεκρών μας βοηθούνται μετά θάνατο με την Θεία Λειτουργία και την εξαγωγή μερίδας στην προσκομιδή γι' αυτούς.

Οι προσευχές υπέρ των νεκρών έχουν περισσότερη δύναμη, όταν αυτοί ήταν πιστοί χριστιανοί, ελεούσαν τον πλησίον των και πέθαναν εν μετανοία.

Συγχρόνως αυτές οι προσευχές των ζώντων είναι ενώπιον του Κυρίου μία έμπρακτος εκδήλωσις φιλαδελφίας προς τους πεθαμένους αδελφούς των.

Εάν οι αμαρτίες του νεκρού ήταν μικρές τότε αυτός ωφελείται από την γενομένη στο όνομα του Λειτουργία, από τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που γίνονται γι' αυτόν.

Ενώ, εάν οι αμαρτίες του είναι πολλές και μεγάλες και δεν τις εξομολογήθηκε στην ζωή του, τότε δεν συγχωρείται, αλλά μόνο αισθάνεται κάποια ανακούφιση, διότι ο Θεός έκλεισε την πόρτα του παραδείσου γι' αυτόν. Ωφελούνται όμως και οι ζώντες που προσεύχονται γι' αυτόν.

Η μερίδα που εξάγεται γι' αυτόν στην Λειτουργία, στην μνημόνευση των νεκρών, ενώνει τον αποθανόντα αδελφό με τον Θεό και κοινωνεί μαζί του αοράτως.

Ωφελούν ακόμη τις ψυχές των νεκρών και τα μνημόσυνα που γίνονται την τρίτη, την ενάτη και την 40ή ημέρα από του θανάτου των.

Η μνημόνευσης των νεκρών συνεχίζεται να γίνεται από ένα έτος μέχρι και επτά, με μνημόσυνα στην εκκλησία.

Αυτός που απέθανε εξομολογημένος, αλλά δεν πρόφθασε να εκτέλεση τον κανόνα του (επιτίμιο) βοηθείται μετά θάνατον από τις ακολουθίες της εκκλησίας, τις προσευχές και ελεημοσύνες που γίνονται γι' αυτόν.

Μεταξύ των προσευχών που λέγονται για τους νεκρούς οι πλέον ωφέλιμες είναι της Θείας Λειτουργίας. (Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης).

138. Τι και πόσα είναι τα εναέρια τελώνια, από τα οποία διέρχεται η ψυχή μετά τον θάνατό της;

Τα εναέρια τελώνια από όπου περνούν και ελέγχονται οι ψυχές των ανθρώπων μετά θάνατον, είναι σχηματισμένα σε ομάδες πονηρών πνευμάτων, τα οποία στέκονται στην οδό από όπου πρόκειται να περάσουν οι ψυχές και τις εμποδίζουν, λέγουν τα αμαρτήματα που έκαναν, ακόμη και αυτά που εξομολογήθηκαν και τα εγκατέλειψαν από πολύ χρόνο πριν, τις σκέψεις ή τα έργα, που έκαναν με την θέληση των ή όχι, από την παιδική τους ηλικία μέχρι την ώρα του θανάτου των.

Ο άγιος Απόστολος Παύλος λέγει γι' αυτά τα διαβολικά τελώνια: "ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις" (Εφεσ. 6,12). Έτσι, όπως ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει, ο οποίος ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού, καθώς και η παράδοση της Εκκλησίας μας διδάσκει, τα εναέρια πνεύματα διαιρούνται σε ομάδες ή τάγματα, κατά τον αριθμό των παθών και των θανάσιμων αμαρτιών.

Το ένα τάγμα είναι φοβερότερο από το άλλο, έχει επικεφαλής έναν απαίσιο δαίμονα ως αρχηγό, ο οποίος έχει σκοπό να εξετάσει την ψυχή για κάθε αμάρτημά της. Δηλαδή, πότε το έκαμε, πώς το έκαμε, πόσες φορές, σε τι περιβάλλον, εάν το εξομολογήθηκε ή όχι στον ιερέα, εάν έκανε ή όχι επιτίμιο γι' αυτό, εάν παρακίνησε και άλλους να κάνουν το ίδιο ή όχι.

Τα φοβερότερα τελώνια που εμποδίζουν τους περισσοτέρους χριστιανούς είναι τα της πορνείας, μέθης, εκτρώσεων, υπερηφάνειας, απιστίας, εγκλημάτων, ακηδίας, φιλαργυρίας, μίσους και γαστριμαργίας.

Τώρα όσο για τον ακριβή αριθμό των πονηρών τελωνίων, παραμένει άγνωστο.

Μερικοί άγιοι και μάλιστα ο άγιος Βασίλειος ο Νέος (26 Μαρτίου) απαριθμεί τα εναέρια πνεύματα σε 20, προκειμένου για τις βασικότερες αμαρτίες, άλλοι τα απαριθμούν σε 24. Εμείς δεν πρέπει να εξετάζουμε τα απόκρυφα μυστήρια του Θεού.

Μόνο αυτό πρέπει να ξέρουμε. Ότι και για ένα λόγο μας άκαιρο, θα δώσουμε λόγο εκείνη την ώρα (Ματθ. 5,22). Γι' αυτό πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε αμαρτία μας, να εξομολογούμεθα στους καλλίτερους Πνευματικούς, να κάνουμε ελεημοσύνες, να τρέχουμε όσο γίνεται συχνότερα στην εκκλησία, διότι έτσι θα συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες μας και οι ψυχές μας θα γλιτώσουν από τα εναέρια πνεύματα και τα βάσανα τού Άδη.