1. Εξ ύδατος και Πνεύματος

Πράγματι, οι άνθρωποι αυτοί, ακούγονται συχνά να λένε: "Μόλις γνώρισα τον Κύριο αναγεννήθηκα, και στη συνέχεια βαπτίσθηκα". Λες και ποτέ δεν διάβασαν τα ξεκάθαρα λόγια τού Κυρίου μας, όταν μιλούσε με τον Νικόδημο:

"...εάν μη τις γεννηθεί άνωθεν, (ξανά), ου δύναται ιδείν την βασιλείαν τού Θεού ... εάν μη τις γεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν τού Θεού...  Το γεννημένον εκ τού Πνεύματος, πνεύμα εστίν". -Ιωάννης 3/γ΄ 3,5,6.

Γεννώντας "άνωθεν", δηλαδή "ξανά" ο Θεός κάποιον, τον κάνει τέκνο του.  Η αναγέννηση λοιπόν, γίνεται με νερό και Άγιο Πνεύμα.  Ούτε μόνο με νερό, ούτε μόνο με Άγιο Πνεύμα. Αυτή είναι η Χριστιανική αναγέννηση, και αυτή είναι η Χριστιανική ξεκάθαρη θέση και πίστη, από τότε ως σήμερα.

Αυτά ήταν και τα ξεκάθαρα λόγια τών Αποστόλων την ημέρα τής Πεντηκοστής, όταν το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε στα κεφάλια τών μαθητών ως γλώσσες φωτιάς. Είπαν ότι το "Βάπτισμα τού Αγίου Πνεύματος", δεν ήταν μόνο για τους αποστόλους.  Αυτό το δώρο, θα μπορούσε να το λάβει ο καθένας απ’ αυτούς και από τα παιδιά τους, όταν θα βαπτίζονταν στο νερό:

"...Ας βαπτισθεί έκαστος υμών... εις άφεσιν αμαρτιών.  Και θέλετε λάβει την δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος.  Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας, και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέσηται Κύριος ο Θεός ημών". -Πράξεις 2/β΄ 38,39.

Όλοι αυτοί όμως που έχουν χάσει την Ορθόδοξη κατανόηση τής Αγίας Γραφής, έχουν κληρονομήσει πλήθος κακοδοξίες από τους Προτεστάντες προγόνους τους τής Δυτικής Μεταρρύθμησης, και όχι μόνο δεν πείθονται στα απλά και ξεκάθαρα λόγια τού Ιησού Χριστού, αλλά καταφεύγουν σε επί πλέον διαστροφή τού Ευαγγελίου.

2. Η περίπτωση τού Κορνηλίου

Χρησιμοποιούν λοιπόν ένα επιχείρημα, για να αποδείξουν τα αναπόδειχτα. Λένε:

"Μα αν χρειάζεται και νερό και Άγιο Πνεύμα, γιατί ο Θεός έδωσε το Άγιο Πνεύμα στον Κορνήλιο, αφού ακόμα δεν είχε βαπτισθεί;"

Δεν κατανοούν όμως ότι και ο Κορνήλιος βαπτίσθηκε στο νερό, μετά από το βάπτισμά του στο Άγιο Πνεύμα!

Υπενθυμίζουμε, ότι την εποχή εκείνη, μόνο οι Ισραηλίτες είχαν λάβει το Άγιο Πνεύμα, ενώ οι Εθνικοί (δηλαδή όσοι ανήκαν σε άλλα έθνη), δεν είχαν ακόμα ενταχθεί στην Εκκλησία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι πρώτοι Χριστιανοί που ήταν ακόμα συνηθισμένοι στις πρακτικές τών Ισραηλιτών και τού Μωσαϊκού Νόμου, ούτε καν έμπαιναν στα σπίτια τών Εθνικών, θεωρώντας τους "ακαθάρτους".

Όταν λοιπόν ήλθε το 36 μ.Χ., ο Θεός έδειξε στον Πέτρο με όραμα, ότι οι Εθνικοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν πλέον "καθαροί" για να ενταχθούν και αυτοί στην Εκκλησία.

Τότε έγινε και η πρόσκληση τού Πέτρου από τον Κορνήλιο, ο οποίος μετά από το όραμα δεν μπορούσε να μην πάει στο σπίτι του. Και μάλιστα, ο Θεός γνωρίζοντας τις προκαταλήψεις τού Πέτρου, φρόντισε να βαπτίσει τον Κορνήλιο με Άγιο Πνεύμα, προτού ακόμα ο Πέτρος διανοηθεί να τον βαπτίσει στο νερό. Αυτό έκαμψε την αντίσταση τού Πέτρου, και δέχτηκε να τον βαπτίσει, λέγοντας: "αφού ο Θεός έδωσε στα έθνη την ίδια δωρεά τού Αγίου Πνεύματος μ' εμάς, ποιός είμαι εγώ να εμποδίσω το βάπτισμα;"

"Επέπεσε το Πνεύμα το Άγιον... και επί τα έθνη η δωρεά τού Αγ. Πνεύματος εκκέχυται ...λαλούντων γλώσσαις και μεγαλυνόντων τον Θεόν... το Πνεύμα το Άγιον έλαβον ως και ημείς". -Πράξεις 10/ι΄ 44-47.

"...Επέπεσεν το Πνεύμα το Άγιον επ’ αυτούς ώσπερ και εφ’ ημάς εν αρχή... -Πράξεις 11/ια΄ 15-17.

Ο λόγος λοιπόν τής αντιστροφής τής αναγέννησης, ήταν να πεισθούν οι απόστολοι ότι ο Θεός θα δεχόταν στην Εκκλησία Του πλέον και τούς αλλοεθνείς.

Έτσι η αναγέννηση συντελέσθηκε πάλι από νερό, και από Άγιο Πνεύμα, αλλά αντίστροφα. Πρώτα στο Πνεύμα, και μετά στο νερό. Και πάλι όμως ήταν "αναγέννηση εξ ύδατος και Πνεύματος".

Η αλλαγή τής σειράς, δεν καταργεί το ότι η αναγέννηση συντελείται από τα δύο αυτά στοιχεία: Νερό και Άγιο Πνεύμα.

3. Νερό και λόγος

Επειδή όμως η εφευρετικότητα τών διαστρεβλωτών τού Ευαγγελίου δεν έχει τέλος, δείτε τι σκαρφίστηκαν, ώστε να μην αναθεωρήσουν τις κακοδοξίες τους!

Λένε, πως "το νερό που ανέφερε ο Ιησούς Χριστός, δεν εννοούσε το νερό τού βαπτίσματος, αλλά τον... λόγο τού Θεού" (!!!)

Για να στηρίξουν μάλιστα αυτό το αστείο επιχείρημα, επικαλούνται και το εξής χωρίο τής Αγίας Γραφής:

"...καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν την Εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση καθαρίσας τω λουτρώ τού ύδατος εν ρήματι" -Εφεσίους 5/ε΄ 25,26.

Υποστηρίζουν ότι εδώ το "ύδωρ" και το "ρήμα" ταυτίζονται. Το χωρίο όμως δεν λέει τίποτα τέτοιο. Το χωρίο διαχωρίζει σαφώς το "ύδωρ" τού βαπτίσματος από το "ρήμα". Αν ο απόστολος Παύλος ήθελε να πει ότι το νερό είναι λόγος, θα έλεγε: "τω λουτρώ τού ρήματος", ή "τω λουτρώ τού ύδατος τού ρήματος" ή κάτι παρόμοιο. Εδώ όμως συνυπάρχει και το "ύδωρ" και το "ρήμα" ως ξεχωριστές οντότητες, που όμως συνδέονται κατά τη λειτουργία τού καθαρισμού τής Εκκλησίας, και το λουτρό είναι "τού ύδατος" και όχι "τού ρήματος".

Για το χωρίο αυτό, οι Χριστιανοί ανέκαθεν έδιναν τις εξής ερμηνείες για το "ρήμα":

"Εν ρήματι δε τω επιλεγομένω τοις βαπτιζομένοις" (Ζιγαβηνός)

"Ποίω; Εν ονόματι τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος" (Χρυσόστομος).

Το εδάφιο λοιπόν μιλάει για "νερό", και εννοεί "νερό"! Μιλάει για το νερό τού βαπτίσματος, το οποίο γίνεται "εν τω ρήματι": Εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος.

Ακόμα όμως κι αν είναι "ο λόγος τής σωτηρίας ο κηρυχθείς και πιστευθείς" κατά τον Cremer, δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι ο λόγος και το ύδωρ ταυτίζονται. Το νερό τού βαπτίσματος εξακολουθεί να είναι νερό, και ο λόγος τού Ευαγγελίου εξακολουθεί να είναι λόγος! (Υπόμνημα εις τας επιστολάς τής Κ. Διαθήκης τόμος Β΄ σελ. 148,149, Π. Ν. Τρεμπέλα).

Το επιχείρημα λοιπόν αυτό είναι ανυπόστατο και αστήρικτο.

4. Η "πηγή ύδατος"

Ένα δεύτερο χωρίο που επικαλούνται για την κακοδοξία τους, είναι οι παραβολικοί λόγοι τού Κυρίου Ιησού Χριστού στη Σαμαρείτιδα, που αναγράφονται στο Ευαγγέλιο τού Ιωάννη 4/δ΄ 7 - 26.

Θυμίζουμε ότι ενώ οι μαθητές είχαν φύγει να φέρουν προμήθειες, ο Κύριος Ιησούς Χριστός έμεινε μόνος του σ' ένα πηγάδι, και όταν ήλθε μια Σαμαρείτιδα να αντλήσει νερό, τής ζήτησε να τού δώσει να πιεί. Εκείνη τον ρώτησε έκπληκτη, πώς Εκείνος ως Ιουδαίος ζητάει κάτι τέτοιο από μια γυναίκα, και μάλιστα Σαμαρείτιδα.

Εκείνος της απάντησε, ότι "αν ήξερες τη δωρεά τού Θεού και ποιος είναι αυτός που σου μιλάει, θα ζητούσες εσύ απ' αυτόν ζωντανό νερό και θα σου έδινε".

Κατόπιν, ο Ιησούς τής διευκρινίζει περισσότερα:

"Πας ο πίνων εκ τού ύδατος τούτου (τού πηγαδιού) διψήσει πάλιν. Ός δ' αν πίει εκ τού ύδατος ού εγώ δώσω αυτώ,ου μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ό δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον". -Ιωάννη 4/δ΄ 13,14.

Το χωρίο αυτό επικαλούνται, για να μας πείσουν ότι το νερό δεν είναι... νερό, αλλά ο λόγος τού Θεού! Όμως όχι μόνο το χωρίο αυτό δεν μιλάει για "λόγο Θεού", αλλά για το Άγιο Πνεύμα που ο Θεός δίνει στους βαπτισμένους Χριστιανούς. Αυτό φαίνεται από τα λόγια τού Κυρίου περί τής "δωρεάς τού Θεού", κάτι που πάντοτε αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα. (Δες το σχετικό κεφάλαιο κάνοντας "κλικ" ΕΔΩ).

Επιπλέον, όχι μόνο τα επόμενα λόγια τού Κυρίου αναφέρονται στο Άγιο Πνεύμα, όταν μετά λέει στην Σαμαρείτιδα ότι "οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία", αλλά επίσης η έκφραση: "ύδωρ ζων", μας παραπέμπει στην Αποκάλυψη 22/κβ΄ 1, όπου "από το θρόνο τού Θεού και τού Αρνίου εκπορεύεται το ύδωρ τής ζωής", η χάρις τού Αγίου Πνεύματος.

Σε ένα παράλληλο χωρίο, στον Ιωάννη 7/ζ΄ 38,39 αναφέρεται κάτι παρόμοιο με αυτό που είπε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα. Εκεί λέει τα εξής:

"Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ τής κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος. Τούτο δε είπε περί τού Πνεύματος ού έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν, ούπω γαρ ήν Πνεύμα Άγιον, ότι ο Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη".

Είναι πιστεύουμε σαφές ότι το ύδωρ το ζων είναι το Άγιο Πνεύμα, και όχι ο λόγος, όπως κάποιοι υποστηρίζουν.

Και γιατί άραγε το Άγιο Πνεύμα παρομοιάζεται με νερό; Δεν είναι άραγε αυτό δείγμα τής σύνδεσής του με το νερό τού βαπτίσματος; Ας μην ξεχνάμε ότι ο Κύριος μίλησε για βάπτισμα τού Αγίου Πνεύματος!

Έτσι ο απόστολος Παύλος γράφει στην Α΄ Κορινθίους 12/ιβ΄ 13: "και γαρ εν ενί πνεύματι ημείς πάντες εις εν σώμα εβαπτίσθημεν, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, πάντες εν Πνεύμα εποτίσθημεν".

Δεν είναι τυχαία η σύνδεση τού βαπτίσματος με το Άγιο Πνεύμα που κάνει ο απόστολος, ούτε η παρομοίωση τού Αγίου Πνεύματος με το νερό τού βαπτίσματος (και όχι το "λόγο"). Κι αυτό, επειδή η αναγέννηση γίνεται "εξ ύδατος και Πνεύματος".

5. Παλαιός και νέος άνθρωπος

Τέλος, ας δούμε μια ακόμα παρερμηνεία που κάνουν, ώστε να μην παραδεχθούν την αλήθεια τού Ευαγγελίου για την αναγέννηση.

Είναι σαφές στο λόγο τού Ευαγγελίου, ότι όταν κάποιος βαπτίζεται, ο παλαιός άνθρωπος τής αμαρτίας πεθαίνει κάτω από το νερό τού βαπτίσματος, και αναδύεται από το νερό ένας νέος άνθρωπος:

"...απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον συν ταις πράξεσιν αυτού και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ' εικόνα τού κτίσαντος αυτόν". -Κολοσσαείς 3/γ΄ 9,10.

"Εις τον οποίον (Χριστόν) και περιετμήθητε με περιτομήν αχειροποίητον, απεκδυθέντες το σώμα τών αμαρτιών τής σαρκός, δια τής περιτομής τού Χριστού, συνταφέντες μετ’ αυτού εν τώ βαπτίσματι δια τού οποίου και συνανέστητε δια τής πίστεως τής ενεργείας τού Θεού, όστις ανέστησεν αυτόν εκ τών νεκρών". -Κολοσσαείς 2/β΄ 11-12.

"΄Η αγνοείτε, ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ουν (λοιπόν) αυτώ δια τού βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα (έτσι ώστε) ώσπερ ηγέρθει Χριστός εκ νεκρών δια τής δόξης τού Πατρός ούτως και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν.
Ει γαρ (επειδή εάν) σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι τού θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα. Τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθει, ίνα καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία... ει δε απεθάνομεν συν Χριστώ, πιστεύομεν ότι και συζήσωμεν αυτώ". -Ρωμαίους 6/ς΄ 3 - 8.

Ακόμα όμως και αυτό το ξεκάθαρο θέμα, οι άνθρωποι αυτοί το παρερμηνεύουν, ώστε να μη δεχθούν την αλήθεια τού Ευαγγελίου ότι η αναγέννηση γίνεται "εξ ύδατος και Πνεύματος". Ο λόγος είναι, ότι αν η αναγέννηση γινόταν προ τού βαπτίσματος, τότε ποιος άνθρωπος θα πέθαινε στο βάπτισμα; Ο αναγεννημένος;

Για να ξεφύγουν λοιπόν από την απλή αυτή αλήθεια τού Ευαγγελίου, υποστηρίζουν ότι "ο παλαιός άνθρωπος συνεχίζει να ζει και μετά από την αναγέννηση, έτσι ώστε ο καθένας από εμάς είναι... δύο άνθρωποι!"

Παρατηρούμε δηλαδή, πώς από μια παρερμηνεία ξεκινούν πλήθος ατοπήματα, οδηγώντας τους σε όλο και μεγαλύτερα μπερδέματα και συγκρούσεις με τη Χριστιανική πίστη. Γιατί αν υπήρχαν όπως λένε δύο άνθρωποι μετά την αναγέννηση ή το βάπτισμα, τότε ούτε ο παλαιός άνθρωπος θάβεται στο βάπτισμα (κατά τα παραπάνω χωρία), ούτε το βάπτισμα ανασταίνει τον νέο, εφ' όσον αυτός υπάρχει ήδη προ τού βαπτίσματος! Τότε ο απόστολος Παύλος δεν ήξερε τι έλεγε!

Η πρόσκλησή μας προς τους ανθρώπους αυτούς, είναι να δεχθούν την απλότητα τού Ευαγγελίου όπως την διατήρησε αναλλοίωτη η Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου, και να εγκαταλείψουν την αίρεση στην οποία τους οδήγησε η άγνοια τού Ορθοδόξου δόγματος.

Φαίνεται αστείο, όμως ναι, ήμασταν υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό, για να διαβεβαιώσουμε εκείνους τους Ευαγγελικούς και τους Πεντηκοστιανούς που απώλεσαν την Ορθόδοξη πίστη, ότι το νερό είναι... νερό!!!

N. M.

Το άρθρο αυτό στα Αγγλικά