Διάφοροι άπιστοι που ούτε κατανοούν, (αλλά ούτε θέλουν να κατανοήσουν) σωστά και πληρέστερα την Αγία Γραφή, αλλά την αντιμετωπίζουν μόνο ως πεδίο αντιπαράθεσης των θέσεών της με την προσωπική τους απιστία (και άγνοια), ψάχνουν να βρουν εκ του μη όντος σημεία αμφισβήτησης. Προσπερνώντας όλα εκείνα που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν σε πίστη, όπως οι εκατοντάδες προφητείες για τον Κύριο Ιησού Χριστό, αναζητούν τρωτά, για να βρουν αφορμές απιστίας και αμφισβήτησης. Αντί λοιπόν να προσεγγίσουν την Εκκλησία με σεβασμό ως μαθητές, αναζητώντας ταπεινά απαντήσεις για ζητήματα που τους φαίνονται παράξενα, προσεγγίζουν τα ζητήματα αυτά με αλαζονεία και ειρωνεία. Γι' αυτό, όταν λαμβάνουν απάντηση στις προκλήσεις τους, όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένοι να τη δεχθούν, αλλά ούτε καν αντιλαμβάνονται ότι η αμετανόητη στάση τους, που δεν τους τιμά καθόλου, τους εκθέτει δημόσια ως αναξιόπιστους και "ολιγοστούς" συνομιλητές.

1. Η προφητεία του Σολομώντα που εφαρμόζεται και στον Ιησού Χριστό

Η Αγία Γραφή είναι μία εκτενέστατη συλλογή συγγραμμάτων, και κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι έχει όλες τις απαντήσεις για τα ερωτήματα που πιθανόν να εγείρονται για διάφορα σημεία της, ή ότι γνωρίζει όλα τα επίπεδα εκπλήρωσης των προφητειών της. Γιατί ως έκφραση του λόγου του Θεού, (έστω και με ανθρώπινο λόγο), παραμένει τόσο περίπλοκη και θαυμαστά πολυδιάστατη, που ακόμα και Χριστιανοί που εντρυφούν σε αυτή με πίστη, για πολλά χρόνια, συχνά δεν αντιλαμβάνονται όλο το βάθος του εξεταζόμενου χωρίου, παρά μόνο μέρος του.

Ένα χωρίο που γίνεται αιτία αντιπαράθεσης από απίστους, και που συχνά περνάει απαρατήρητο ακόμα και σε πιστούς, είναι το χωρίο Β΄ Βασιλέων 7/ζ: 12-16. Εκεί ο Θεός δια του προφήτη Νάθαν, λέει στον Δαβίδ περί του γιου του, του Σολομώντα:

"και έσται εάν πληρωθώσιν αι ημέραι σου και κοιμηθήση μετά των πατέρων σου, και αναστήσω το σπέρμα σου μετά σε, ος έσται εκ της κοιλίας σου, και ετοιμάσω την βασιλείαν αυτού· 13 αυτός οικοδομήσει μοι οίκον τω ονόματί μου, και ανορθώσω τον θρόνον αυτού έως εις τον αιώνα. 14 εγώ έσομαι αυτω εις πατέρα, και αυτός έσται μοι εις υιόν· και εάν έλθη η αδικία αυτού, και ελέγξω αυτόν εν ράβδω ανδρών και εν αφαίς υιών ανθρώπων· 15 το δε έλεός μου ουκ αποστήσω απ' αυτού, καθώς απέστησα αφ' ων απέστησα εκ προσώπου μου. 16 και πιστωθήσεται ο οίκος αυτού και η βασιλεία αυτού έως αιώνος ενώπιόν μου. και ο θρόνος αυτού έσται ανωρθωμένος εις τον αιώνα".

Το χωρίο αυτό, η ίδια η Αγία Γραφή, μας ξεκαθαρίζει στην Παλαιά Διαθήκη, ότι αναφέρεται όχι μόνο στον Σολομώντα, αλλά προφητικά και στον Ιησού Χριστό, τον "Υιό Δαβίδ", που προήλθε από το σπέρμα του, και που θα παραμείνει για πάντα βασιλιάς της ανθρωπότητας, διατηρώντας έτσι αιώνια στη βασιλική εξουσία τον "οίκο Δαβίδ". Αναφερόμενη η προς Εβραίους επιστολή στον Ιησού Χριστό, γράφει τα εξής, περί του εξεταζόμενου χωρίου, στο κεφάλαιο 1/α: 5: "Επειδή, σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ: ... «Εγώ θα είμαι σ' αυτόν Πατέρας, κι αυτός θα είναι σε μένα Υιός;»".

Σαφέστατα λοιπόν, δια λόγου Αγίας Γραφής, το χωρίο Β΄ Βασιλέων 7/ζ: 12-16 αποτελεί μία εκ των προφητειών που αναφέρονται στον Ιησού Χριστό, ως τον αιώνιο βασιλιά του Οίκου Δαβίδ.

2. Η ένσταση των απίστων

Το πρόβλημα όμως το οποίο αντιμετωπίζει ο αναγνώστης που δεν έχει κατανοήσει σε βάθος την προφητεία αυτή, είναι το εξής, όπως το εκθέτει με περισσή ειρωνεία, κάποιος απ' αυτούς που διαβάζουν την Αγία Γραφή με αλαζονεία, μη αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της αγνοίας τους:

"στην ίδια επιστολή, και συγκεκριμένα στο χωρίο 5, ο Παύλος ερμηνεύει το Β´ Βασιλέων Ζ´ 14 που τυπικά αναφέρεται στον Σολομώντα, ως παράλληλη προφητική αναφορά για τον Χριστό: «εγώ έσομαι αυτώ εις πατέρα, και αυτός έσται μοι εις υιόν». Το διαβάζεις λοιπόν κι εσύ και λες, ας πάει στα κομμάτια, το δέχομαι! Και προχωράς στην αμέσως επόμενη πρόταση τού ΙΔΙΟΥ εδαφίου και... σου ’ρχεται ταμπλάς: «και αν έλθη η αδικία αυτού, και ελέγξω αυτόν εν ράβδω ανδρών και εν αφαίς υιών ανθρώπων […]»! Μα... πώς είναι δυνατόν, αναρωτιέσαι, να εννοείται εδώ ο Ιησούς; Κι ανοίγεις λοιπόν τον Κολιτσάρα (Αγία Γραφή Βίβλος, εκδ. Κ. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΕΑ, (ερμηνευτική απόδοση: Ι. Θ. Κολιτσάρα), τ. 2, σ. 175) να δεις τι λέει η επίσημη Εκκλησία και τι διαβάζεις; «ΑΥΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ»! "

3. Η... "επίσημη" θέση

Ο άνθρωπος αυτός, αν και πάσχει από πλήθος παρανοήσεων και δυσθεώρητη άγνοια, θεωρεί τον εαυτό του άξιο και ικανό να κάνει κριτική στην Αγία Γραφή και στον απόστολο Παύλο! Αντί να ρωτήσει ταπεινά για να πάρει απάντηση στην απορία του, νομίζει ότι έτσι θα γελοιοποιήσει την Αγία Γραφή και τον απόστολο Παύλο! Μάλιστα έχει τόση άγνοια για τα θέματα της πίστεως, που θεωρεί τον Κολιτσιάρα ως φωνή της... επίσημης Εκκλησίας, μόνο και μόνο επειδή στο σύγγραμμά του υπάρχει η συνήθης επιστολή της Ιεράς Συνόδου!!! Τόσο κατανοεί τη Χριστιανική ερμηνευτική, και το πώς εκφράζεται η Εκκλησία! Πού άραγε βρήκε, στην Ορθόδοξη Δογματική, ότι ο Κολιτσιάρας, ή ο κάθε άλλος λόγιος ερμηνευτής, αποτελεί την "επίσημη" θέση της Εκκλησίας, μόνο και μόνο, επειδή υπάρχει έγκριση της Ιεράς Συνόδου στο πόνημά του;

Όμως επί του ρόλου των εγκρίσεων αυτών της Ιεράς Συνόδου για συνταγματικούς λόγους, και για λόγους προώθησης, (και όχι για ουσιαστικούς λόγους ορθής ερμηνείας), δεν θα μιλήσουμε εδώ, γιατί έχουμε παλαιότερα δημοσιεύσει ειδική αναφορά ΕΔΩ.

4. Η δι' Αγίου Πνεύματος κατανόηση της προφητείας

Ας δούμε όμως, με την ευκαιρία αυτή, το θέμα που προκύπτει με την προφητεία αυτή: Είναι δυνατόν, να υπάρχει εδώ κάτι που να μιλάει μεν για τον Σολομώντα, αλλά να αποτελεί παράλληλα προφητεία για τον Ιησού Χριστό, και ξαφνικά να σταματάει η προφητεία αυτή όσον αφορά τον Ιησού Χριστό, και να εφαρμόζεται από ένα σημείο και μετά μόνο στον Σολομώντα;

Και βέβαια είναι! Γιατί όχι; Τι εμποδίζει άραγε τον Θεό να παρεμβάλλει μία προφητεία για τον Ιησού, σε απόσπασμα ενός κειμένου, που μιλάει για τον Σολομώντα; Ποιος ακριβώς κανόνας απαγορεύει στον Θεό, να παρεμβάλλει μία προφητεία για τον Χριστό, ως ένα ανώτερο επίπεδο εκπλήρωσης μιας άλλης προφητείας;

Θα μας πει ο άπιστος: "Μα αν την παρεμβάλλει, και την κόβει απότομα, πώς θα κατανοήσει ο άλλος που είναι άσχετος, ότι μιλάει πράγματι και για τον Χριστό;" Μα εδώ ακριβώς είναι το θέμα! Ότι η προφητεία δεν έχει δοθεί για τον άσχετο! Δόθηκε για τους πιστούς! Ούτε η διακρίβωση της εκπλήρωσης των προφητειών, γίνεται με τον συνήθη ερμηνευτικό τρόπο, ενός κοσμικού κειμένου. Γιατί είναι σαφώς γραμμένο στην Αγία Γραφή: "καμιά προφητεία τής Γραφής δεν ερμηνεύεται από ιδιωτική εξήγηση. Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού." (Β΄ Πέτρου 1/α: 20,21). Επειδή λοιπόν το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που ενέπνευσε τις προφητείες, ΜΟΝΟ δι' Αγίου Πνεύματος γίνεται η ερμηνεία των προφητειών της Αγίας Γραφής, και ιδιαίτερα από τους Χριστιανούς, που έλαβαν το Πνεύμα αυτό κατά το άγιο Βάπτισμα, και που προσεγγίζουν τις προφητείες αυτές με σεβασμό και ταπεινότητα, ώστε το Άγιο Πνεύμα να τους δώσει κατά τη δική Του βούληση, (και παρά τη δεδομένη αναξιότητά τους), λίγο από το βάθος που έχει κρύψει εκεί, για τους εραστές των Μυστηρίων του Θεού. Και αν θέλει ο Θεός, (γιατί όχι;), κατά το σχέδιό Του μπορεί να δώσει ακόμα και σε αβάπτιστο λίγη από τη Χάρη Του, για να κατανοήσει κάτι. Αλλά ΠΟΤΕ δεν θα κατανοήσει κάποιος το βαθύτερο νόημα της προφητείας. Μόνο αν το Άγιο Πνεύμα το θελήσει, θα το φανερώσει σε κάποιον, αν αυτό είναι προς το συμφέρον κάποιου. Ο άπιστος, θα διαβάζει, και θα βλέπει αντιφάσεις, στο ίδιο σημείο, που ο πιστός και καλοπροαίρετος αναγνώστης, θα ανακαλύψει Θεία Νοήματα και βάθος πίστεως! Γιατί η Αγία Γραφή, ως μία από τις ανθρώπινες εκφράσεις του λόγου τού Θεού, είναι: "Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς" (Εβραίους 4/δ: 12). Η ερμηνεία του Θείου λόγου, αποκαλύπτει την αγαθή ή την κακή προαίρεση του ερμηνεύοντος, δίνοντας στον μεν αγαθό αναγνώστη Θεία Νοήματα, στον δε ασεβή αναγνώστη, αφορμές ασέβειας και απιστίας, στο ίδιο αυτό χωρίο! Γι' αυτό και πολλές προφητείες είναι γραμμένες με τρόπο που ενώ γίνονται κατανοητές και σεβαστές από τους πιστούς, να γίνονται αιτία φανέρωσης της κακής προαίρεσης κάποιων απίστων που κατά βάθος επιθυμούν να ασεβήσουν στον Θεό. Είναι η Λυδία Λίθος της προαίρεσης της καρδιάς!

Έτσι λοιπόν, πράγματι, όχι μόνο είναι δυνατό, αλλά και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να υπάρχουν τέτοιου είδους προφητείες στην Αγία Γραφή.

5. Κι όμως, παντού μιλάει για τον Χριστό η προφητεία!

Παρ' όλα αυτά, μια βαθύτερη μελέτη της εν λόγω προφητείας στο πνεύμα της Χριστιανικής παράδοσης, αποκαλύπτει ότι η προφητεία αυτή, δεν εμπίπτει στην ανωτέρω κατηγορία "εμβόλιμων" προφητειών. Μπορεί ο Κολιτσάρας, ή ο Ιωήλ Γιαννακόπουλος στις ερμηνείες τους να μην το εντόπισαν, (πράγμα λογικό να μην αντιληφθούν όλο το βάθος όλων των χωρίων που κατέγραψαν, σε τόσο εκτενή ερμηνευτικά συγγράμματα, σαν τα δικά τους), αλλά η προφητεία αυτή, μιλάει ΟΛΟΚΛΗΡΗ για τον Ιησού Χριστό, (και πουθενά δεν μιλάει ΜΟΝΟ για τον Σολομώντα), αν ειδωθεί στο φως της Ορθόδοξης Χριστολογίας!

Ας το εξηγήσουμε όμως αυτό για τους πιστούς, γιατί είναι βέβαιο ότι οι άπιστοι (για την απιστία τους), θα συνεχίσουν να το αρνούνται!

Πράγματι, όταν η προφητεία τού Β΄ Βασιλέων 7/ζ: 14 λέει: "και εάν έλθη η αδικία αυτού, και ελέγξω αυτόν εν ράβδω ανδρών και εν αφαίς υιών ανθρώπων", εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν να μιλάει έτσι για τον Μόνο Αναμάρτητο, τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος! Γιατί πώς είναι δυνατόν, να υπονοεί πιθανή αδικία γι' Αυτόν;

Εκτός και αν, "Αυτός", είναι κάτι πιο σύνθετο από ένα πρόσωπο!!!

Πόσοι λοιπόν εντάσσονται κάτω από το όνομα: "Ιησούς Χριστός" κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία; Ας αφήσουμε την ίδια την Αγία Γραφή να μας εξηγήσει:

"Όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό. 28 Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας μέσα στον Ιησού Χριστό. 29 Και αν είστε τού Χριστού, άρα είστε σπέρμα τού Αβραάμ, και σύμφωνα με την υπόσχεση κληρονόμοι" (Γαλάτας 3/γ: 27-29).

Χμμμ! Τι λέει εδώ; Λέει ότι ΜΕΣΑ στον Χριστό, δεν υπάρχει μόνο ο Χριστός, αλλά και άλλοι ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ της Βασιλείας, επειδή δια του βαπτίσματος, ΝΤΥΝΟΜΑΣΤΕ τον Χριστό, άρα γινόμαστε ΟΛΟΙ οι βαπτισμένοι πιστοί, κι εμείς "σπέρμα" των προγόνων του Χριστού, όπως ο Αβραάμ και ο Δαβίδ, συνεπώς, συμμετέχουμε κι εμείς ως ΣΠΕΡΜΑ και ως ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ, στη ΒΑΣΙΛΕΙΑ του Χριστού!

"δεν λάβατε πνεύμα δουλείας, ώστε πάλι να φοβάστε, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο κράζουμε: Αββά, Πατέρα. 16 Το ίδιο το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά τού Θεού. 17 Και αν είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν του Θεού, συγκληρονόμοι δε του Χριστού· αν συμπάσχουμε, για να γίνουμε και συμμέτοχοι της δόξας του" (Ρωμαίους 8/η: 15-17).

Λοιπόν, αν και ο Χριστός είναι αναμάρτητος, στην πραγματικότητα, ΜΕΣΑ στον Χριστό, μέσα στο ΣΩΜΑ του Χριστού, στην Εκκλησία (Εφεσίους 5/ε: 23-32), υπάρχει ένα πλήθος Χριστιανών, συμμέτοχων της Βασιλείας του Θεού, οι οποίοι ΔΕΝ είναι αναμάρτητοι! Είναι τέκνα του Θεού αγαπητά, τους οποίος ο Θεός ΠΑΙΔΕΥΕΙ (= εκ-παιδεύει), μέσω διαφόρων καταστάσεων, όπως ακριβώς το αναφέρει η προφητεία που εξετάζουμε:

"μιλάει σε σας ως προς γιους, λέγοντας: «Γιε μου, μη καταφρονείς την παιδεία τού Κυρίου· ούτε να αποθαρρύνεσαι, όταν ελέγχεσαι απ' αυτόν. 6 Επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται». 7 Αν υπομένετε την παιδεία, ο Θεός συμπεριφέρεται απέναντί σας ως προς γιους· επειδή, ποιος γιος υπάρχει, τον οποίο ο πατέρας του δεν τον παιδαγωγεί; 8 Αν, όμως, είστε χωρίς παιδεία, της οποίας όλοι έγιναν μέτοχοι, άρα είστε νόθοι και όχι γιοι" (Εβραίους 12/ιβ: 5-8).

Κάτω από το φως αυτής της "λεπτομέρειας", ότι για την Ορθόδοξη Χριστολογία, ο Χριστός είναι πολλά πρόσωπα, ΟΛΟΚΛΗΡΗ η προφητεία που δόθηκε για τον Σολομώντα, (χωρίς καμία εξαίρεση), βρίσκει πλήρη εφαρμογή και στον Χριστό, γιατί μέσα στο Σώμα Του, την Εκκλησία, ο Θεός συνεχίζει να (εκ-) παιδεύει και να ελέγχει όσους με απερισκεψία πέφτουν σε αμαρτίες.

Τώρα μπορείτε να ξανα-διαβάσετε το χωρίο, και έχοντας όλα τα παραπάνω υπ' όψιν, να κατανοήσετε σε βάθος το νόημα του χωρίου που διέφυγε από τον Κολιτσάρα, και πώς αυτό εφαρμόζεται στο Σπέρμα του Δαβίδ τον Ιησού Χριστό, και στο Σώμα Του:

"και αναστήσω το σπέρμα σου μετά σε, ος έσται εκ της κοιλίας σου, και ετοιμάσω την βασιλείαν αυτού· 13 αυτός οικοδομήσει μοι οίκον τω ονόματί μου, και ανορθώσω τον θρόνον αυτού έως εις τον αιώνα. 14 εγώ έσομαι αυτω εις πατέρα, και αυτός έσται μοι εις υιόν· και εάν έλθη η αδικία αυτού, και ελέγξω αυτόν εν ράβδω ανδρών και εν αφαίς υιών ανθρώπων· 15 το δε έλεός μου ουκ αποστήσω απ' αυτού, καθώς απέστησα αφ' ων απέστησα εκ προσώπου μου. 16 και πιστωθήσεται ο οίκος αυτού και η βασιλεία αυτού έως αιώνος ενώπιόν μου. και ο θρόνος αυτού έσται ανωρθωμένος εις τον αιώνα" (Β΄ Βασιλέων 7/ζ: 12-16).

N. Μ.