10. Μεσίτης Καινούργιας Διαθήκης

Ο Θεός είναι Θεός διαθήκης. Τον βλέπουμε αρχικά να κάνει συμφωνία με τον Αδάμ και την Εύα, ότι από το σπέρμα τής γυναίκας θα γεννηθεί Σωτήρας. Μετά τον βλέπουμε να κάνει την ίδια διαθήκη με τον Αβραάμ, με τον Ισαάκ και με τον Ιακώβ, και αργότερα με τον Νώε. Και ακόμα πιο μετά, με έναν ολόκληρο λαό, τον Ισραήλ, μέσω κάποιου μεσίτη, τού Μωυσή, ο οποίος μεσίτευσε μεταξύ τού Θεού και τών Ισραηλιτών για να λάβουν τον Νόμο, που ονομάσθηκε "Μωσαϊκός".

Όταν ο Θεός επιχείρησε να μιλήσει άμεσα στους Ισραηλίτες από το Σινά, εκείνοι τρόμαξαν, και ζήτησαν από τον Μωυσή να τους μεταφέρει ως μεσίτης, τα λόγια τού Θεού.

"Και την τρίτη ημέρα, το πρωί, έγιναν βροντές και αστραπές, κι ένα πυκνό σύννεφο ήταν επάνω στο βουνό, και μια φωνή σάλπιγγας υπερβολικά δυνατή· και ολόκληρος ο λαός, που ήταν στο στρατόπεδο, έτρεμε... Και όταν η φωνή τής σάλπιγγας προχωρούσε αυξανόμενη υπερβολικά, ο Μωυσής μιλούσε, και ο Θεός αποκρινόταν σ' αυτόν με φωνή" (Έξοδος 19: 16,19).

"Και ολόκληρος ο λαός έβλεπε τις βροντές, και τις αστραπές, και τη φωνή της σάλπιγγας, και το βουνό που κάπνιζε, και όταν ο λαός τα είδε αυτά, σύρθηκαν, και στάθηκαν από μακριά. Και είπαν στον Μωυσή: Μίλησε εσύ σε μας, και θα ακούσουμε· κι ας μη μιλήσει σε μας ο Θεός, για να μη πεθάνουμε" (Έξοδος 20: 18,19).

Όμως ο Θεός είπε στον Μωυσή, ότι κάποτε θα ερχόταν ένας άλλος Μεσίτης σαν κι εκείνον, για τον λαό τού Θεού:

"Προφήτη θα σηκώσει σε σένα ο Κύριος ο Θεός σου, από ανάμεσά σου, από τους αδελφούς σου, όπως εμένα· αυτόν θα ακούτε" (Δευτερονόμιο 18: 15).

Και ο απόστολος Πέτρος εν Αγίω Πνεύματι, φανέρωσε στον λαό Ισραήλ, ότι ο προφήτης αυτός, που σαν τον Μωυσή θα ενεργούσε ως Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ήταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός:

"Επειδή, ο Μωυσής είπε στους πατέρες ότι: «Ο Κύριος ο Θεός σας θα σηκώσει σε σας προφήτην από τους αδελφούς σας, σαν κι εμένα· αυτόν θα ακούτε σύμφωνα με όλα όσα θα μιλήσει σε σας... Ο Θεός, πρώτα σε σας, αφού ανέστησε τον Υιό του, τον Ιησού, τον έστειλε για να σας ευλογεί, όταν κάθε ένας επιστρέφετε από τις πονηρίες σας." (Πράξεις 3: 22, 26).

Και η προς Εβραίους επιστολή στην Καινή Διαθήκη, μάς δίνει ακόμα περισσότερες πληροφορίες για τον Μεσίτη τής Καινής Διαθήκης Ιησού Χριστό:

"Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις... επειδή, καθώς τούς κατηγορεί, λέει: «Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη· όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους, κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι, για να τους βγάλω έξω από τη γη τής Αιγύπτου· επειδή, αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου, και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος.

Επειδή, αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο τού Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός. Και δεν θα διδάσκουν κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: Γνώρισε τον Κύριο· για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλον. Επειδή, θα είμαι ελεήμονας στις αδικίες τους, και τις αμαρτίες τους, και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον».

Λέγοντας, όμως, «καινούργια», έκανε παλιά την πρώτη· αυτό δε που παλιώνει και γερνάει, είναι κοντά σε αφανισμό." (Εβραίους 8: 6-13).

"Είναι μεσίτης καινούργιας διαθήκης, ώστε, διαμέσου τού θανάτου, που έγινε για απολύτρωση των παραβάσεων κατά την πρώτη διαθήκη, να πάρουν την υπόσχεση οι καλεσμένοι τής αιώνιας κληρονομιάς.

Επειδή, όπου υπάρχει διαθήκη, είναι ανάγκη να υπάρχει ο θάνατος εκείνου που έκανε τη διαθήκη· επειδή η διαθήκη είναι ισχυρή για όσους έχουν πεθάνει· επειδή, ποτέ δεν ισχύει ενόσω ο διαθέτης ζει.

Γι' αυτό, ούτε η πρώτη δεν ήταν εγκαινιασμένη χωρίς αίμα· επειδή, αφού κάθε εντολή τού νόμου ειπώθηκε από τον Μωυσή σε ολόκληρο τον λαό, παίρνοντας το αίμα των μοσχαριών και των τράγων, με νερό και κόκκινο μαλλί και ύσσωπο, ράντισε και το ίδιο το βιβλίο και ολόκληρο τον λαό, λέγοντας:

«Αυτό είναι το αίμα τής διαθήκης, που ο Θεός διέταξε σε σας».

Μάλιστα, και τη σκηνή και όλα τα σκεύη τής υπηρεσίας, κατά τον ίδιο τρόπο, τα ράντισε με αίμα. Και σχεδόν με αίμα καθαρίζονται όλα σύμφωνα με τον νόμο, και χωρίς χύσιμο αίματος δεν γίνεται άφεση. Ήταν, λοιπόν, ανάγκη οι μεν τύποι των επουρανίων να καθαρίζονται μ' αυτά· όμως, αυτά τα επουράνια με θυσίες ανώτερες από ό,τι αυτές.

Επειδή, ο Χριστός δεν μπήκε μέσα σε χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στον Θεό για χάρη μας· ούτε για να προσφέρει πολλές φορές τον εαυτό του, όπως ο αρχιερέας μπαίνει μέσα στα άγια κάθε χρόνο με ξένο αίμα· (επειδή, έπρεπε τότε, από τη δημιουργία τού κόσμου, να πάθει πολλές φορές)· τώρα, όμως, φανερώθηκε μια φορά, στο τέλος των αιώνων, για να αθετήσει την αμαρτία διαμέσου τής δικής του θυσίας" (Εβραίους 9: 15-26).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ήταν ο "Διαθέτης" τής Καινούργιας Διαθήκης, και ταυτόχρονα το "Θύμα". Ήταν "ο Προσφέρων και ο Προσφερόμενος". Και το αίμα Του επικύρωσε δια τού θανάτου Του, τη διαθήκη αυτή την καινούργια, όπως κάθε διαθήκη επικυρώνεται με τον θάνατο αυτού που τη συνέταξε.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, είναι ο Μεσίτης τής Καινής Διαθήκης!