16. Μεσίτης νίκης επί τών εχθρών μας

"Από όποιον κάποιος νικιέται, γίνεται και δούλος του" λέει στη Β΄ Πέτρου 2: 19. Και πράγματι, ο άνθρωπος και η κτίση ολόκληρη κατ' επέκτασιν, εξ αιτίας του, υποτάχθηκε στη φθορά, με αυτή την αμαρτία, από τον διάβολο, που την υπέταξε, νικώντας τον Αδάμ: "Η φύση υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι θεληματικά, αλλά εξαιτίας εκείνου που την υπέταξε" (Ρωμαίους 8: 20).

Αν κάποιος ισχυρός αιχμαλωτίσει κάποιον, χρειάζεται κάποιος ισχυρότερος, για να τον ελευθερώσει.

"Πώς μπορεί κάποιος να μπει μέσα στο σπίτι τού δυνατού, και να αρπάξει τα σκεύη του, αν πρώτα δεν δέσει τον δυνατόν, και τότε θα διαρπάξει το σπίτι του;" (Ματθαίος 12: 29).

Ο κάθε άνθρωπος δικαίως υποδουλώθηκε στη φθορά, εξ αιτίας τών δικών του αμαρτιών του, και όχι εξ αιτίας κάποιας υποτιθέμενης ενοχής ξένων αμαρτιών, γιατί κανείς δεν είναι δίκαιος για να αξίζει σωτηρία.

"Έτσι εισήλθε ο θάνατος σε όλους τούς ανθρώπους, επειδή όλοι αμάρτησαν" (Ρωμαίους 5: 12).

Όμως στο πρόσωπο τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που ενσαρκώθηκε ως άνθρωπος, ο άνθρωπος νίκησε τους δαιμονικούς εχθρούς του, γινόμενος μέρος τού Χριστού, τού μόνου αναμάρτητου.

Όταν ο Διάβολος χρησιμοποίησε τους Ιουδαίους να δολοφονήσουν τον μόνο αναμάρτητο, τον Ιησού Χριστό, στην πραγματικότητα εκτέθηκε. Γιατί "έχοντας το κράτος τού θανάτου ο Διάβολος" (Εβραίους 2: 14), ως τότε δικαίως δεχόταν στον Άδη τους αμαρτωλούς. Όμως σκοτώνοντας τον αναμάρτητο Ιησού Χριστό, εκτέθηκε αυτός και οι δαιμονικοί του άγγελοι, ως άδικοι δυνάστες.

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός πέθανε στον σταυρό, ο Διάβολος και οι δαιμονικές του αρχές και εξουσίες εκτέθηκαν και ντροπιάσθηκαν δημόσια σκοτώνοντας τον αναμάρτητο αδίκως. Και άρπαξε απ' αυτούς όλα τους τα λάφυρα, αδειάζοντας τον Άδη από τις ψυχές όσων τον αποδέχθηκαν:

"Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα, όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, που ήταν εναντίον σας, και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στον σταυρό· και αφού απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες, τις καταντρόπιασε δημόσια, όταν, επάνω του, θριάμβευσε εναντίον τους" (Κολοσσαείς 2: 13-15).

Τους νίκησε, όπως τους είχε νικήσει και στην επίγεια ζωή Του, μη υποκύπτοντας σε κανέναν πειρασμό τού Διαβόλου, και μένοντας αναμάρτητος, μη αφήνοντας στο Διάβολο κανένα νομικό δικαίωμα εναντίον του για αμαρτία.

"Έρχεται ο άρχοντας τούτου τού κόσμου, και δεν έχει τίποτε μέσα σε μένα" (Ματθαίος 14: 30).

"Ποιος από σας με ελέγχει για αμαρτία;" (Ιωάννης 8: 16). είπε ο Κύριος, ο μόνος αναμάρτητος.

Παραμένοντας αναμάρτητος, νίκησε κάθε δαιμονική δύναμη και εξουσία τού άρχοντα τού κόσμου αυτού, τού Διαβόλου, και έτσι μπορούσε να εξαγγείλει:

"Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο" (Ιωάννης 16: 33).

Με την ανάληψή Του το 33 μ.Χ., ως νικητής επί τού Σατανά, λαμβάνει και ως άνθρωπος, πλήρη εξουσία σε όλη την κτίση.

"Δόθηκε σε μένα κάθε εξουσία στον ουρανό και επάνω στη γη" (Ματθαίος 28: 18).

"Και έγινε πόλεμος στον ουρανό· ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν ενάντια στον δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του. Και δεν υπερίσχυσαν ούτε βρέθηκε πλέον τόπος γι' αυτούς στον ουρανό.

Και ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του.

Και άκουσα μια δυνατή φωνή στον ουρανό που έλεγε: Τώρα έγινε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία τού Θεού μας, και η εξουσία τού Χριστού του· επειδή, ρίχτηκε κάτω ο κατήγορος των αδελφών μας, που τους κατηγορεί μπροστά στον Θεό μας ημέρα και νύχτα.

Κι αυτοί τον νίκησαν με το αίμα τού Αρνίου, και με τον λόγο τής μαρτυρίας τους· και δεν αγάπησαν την ψυχή τους μέχρι θανάτου." (Αποκάλυψις 12: 7-11).

Κι όπως είπε ο απόστολος Πέτρος στους Ιουδαίους την ημέρα τής Πεντηκοστής:

"Ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς· λέει, όμως, ο ίδιος: «Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου: Κάθησε από τα δεξιά μου, μέχρις ότου βάλω τους εχθρούς σου ως υποπόδιο των ποδιών σου».

Ας ξέρει, λοιπόν, ο Ισραήλ με βεβαιότητα, ότι, ο Θεός έκανε Κύριο και Χριστό, τούτον τον Ιησού, τον οποίο εσείς σταυρώσατε" (Πράξεις 2: 34-36).

Αυτός ο Ιησούς είναι πλέον, όχι ο ταπεινός ξυλουργός, αλλά είναι αυτός που "από το στόμα του βγαίνει μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει μ' αυτή τα έθνη· κι αυτός θα «τους ποιμάνει με σιδερένιο ραβδί»· κι αυτός πατάει τον ληνό τού κρασιού τού θυμού και της οργής τού Θεού, του Παντοκράτορα. Κι επάνω στο ρούχο κι επάνω στον μηρό του έχει γραμμένο το όνομα, ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ." (Αποκάλυψις 19: 15,16).

Ο Ιησούς Χριστός είναι Αυτός που "βγήκε νικώντας, για να νικήσει" (Αποκάλυψις 6: 2). Είναι αυτός που "κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη." (Αποκάλυψις 19: 11). Και είναι Αυτός που τη δική του εξουσία και τη δική του νίκη, τη δίνει σε όσους δικαιώνονται μέσω τού αίματός Του, δια τής πίστεως σ' Αυτόν:

"όποιος νικάει, και όποιος φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θα του δώσω εξουσία επάνω στα έθνη· και θα «τους ποιμάνει με μια σιδερένια ράβδο· θα συντριφτούν, σαν τα σκεύη τού κεραμέα»· όπως και εγώ πήρα από τον Πατέρα μου" (Αποκάλυψις 2: 26, 27).

Γι' αυτό και οι σωσμένοι με τις λευκές στολές τής δικαίωσης, εμφανίζονται στην Αγία Γραφή να κρατούν φοίνικες, που είναι το σύμβολο τής νίκης:

"Στέκονταν μπροστά στον θρόνο και μπροστά στο Αρνίο, ντυμένοι με λευκές στολές και έχοντας στα χέρια τους φοίνικες" (Αποκάλυψις 7: 9).

"Κάθε ένας, όμως, σύμφωνα με τη δική του σειρά: ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι τού Χριστού, στην παρουσία του·

Ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη. Επειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του·

Τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος.

Επειδή, «όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του»· και όταν πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα.

Και όταν τα πάντα υποταχθούν σ' αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Υιός θα υποταχθεί σ' εκείνον ο οποίος υπέταξε σ' αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, στο κάθε τι" (Α΄ Κορινθίους 15: 23-28).

Και η νίκη λοιπόν τού Θεού πάνω στους εχθρούς Του, και η νίκη τών σεσωσμένων πιστών, επιτυγχάνεται μόνο μέσω τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού!