Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο
Ιησούς Χριστός ο απόλυτος Μεσίτης Σε τι μεσιτεύει ο Ιησούς Χριστός; Νικολάου Μαυρομάγουλου
Αγιογραφική έρευνα |
17. Μεσίτης κρίσεως Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος μέσω τού Οποίου ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο, και επίσης Εκείνος δια τού Οποίου οι άγιοι συμμετέχουν σε αυτή την κρίση. Στην εποχή τού Χριστού, η πολιτική εξουσία και η δικαστική εξουσία δεν ήταν διαχωρισμένες, αλλά στα καθήκοντα ενός βασιλιά, ήταν και η κρίση. Σ' αυτό το πλαίσιο παρουσιάζεται ο Χριστός ως Βασιλιάς και Κριτής τού κόσμου. Αυτή η λειτουργία κρίσης τού Βασιλιά Χριστού, φαίνεται σαφώς σε πλήθος χωρίων τής Αγίας Γραφής: "Και είδα τον ουρανό ανοιγμένον, και ξάφνου, ένα λευκό άλογο, κι αυτός που καθόταν επάνω σ' αυτό ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη" (Αποκάλυψις 19: 11). Ο θρόνος Του είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κρίση: "Και είδα έναν μεγάλο λευκό θρόνο, κι αυτόν που κάθεται επάνω σ' αυτόν, από το πρόσωπο του οποίου έφυγε η γη και ο ουρανός· και δεν βρέθηκε τόπος γι' αυτά. Και είδα τούς νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, να στέκονται μπροστά στον Θεό, και ανοίχθηκαν τα βιβλία· και ανοίχθηκε ένα άλλο βιβλίο, που είναι τής ζωής· και κρίθηκαν οι νεκροί από τα γραμμένα μέσα στα βιβλία, σύμφωνα με τα έργα τους." (Αποκάλυψις 11: 11,12). Και μαζί Του και μέσω Αυτού, δίνεται κρίση και στο Σώμα τών αγίων Του: "Και είδα θρόνους· και επάνω σ' αυτούς κάθησαν, και τους δόθηκε κρίση· και είδα τις ψυχές των αποκεφαλισμένων εξαιτίας τής μαρτυρίας τού Ιησού, και εξαιτίας τού λόγου τού Θεού, και οι οποίοι δεν προσκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του· και δεν πήραν το χάραγμα επάνω στο μέτωπό τους κι επάνω στο χέρι τους· και ανέζησαν και βασίλευσαν μαζί με τον Χριστό 1.000 χρόνια". (Αποκάλυψις 20: 4). Η κρίση που θα φέρει ο Θεός μέσω τού Κυρίου Ιησού Χριστού στον κόσμο, είναι άρρηκτο μέρος τού Χριστιανικού Ευαγγελίου: "Ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά των ανθρώπων διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σύμφωνα με το ευαγγέλιό μου". (Ρωμαίους 2: 16). "Αυτός είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζωντανών και νεκρών". (Πράξεις 10: 42). "Προσδιόρισε ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι' αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς". (Πράξεις 17: 31). Ο απόστολος Παύλος μιλάει για "...τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος πρόκειται να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, κατά την επιφάνειά του και τη βασιλεία του". (Τιμόθεος Β' 4:1). Και μάλιστα ο απόστολος Παύλος ανυπομονεί γι' αυτή την κρίση: "Τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι τής δικαιοσύνης, το οποίο ο Κύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής· και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του". (Τιμόθεος Β' 4: 8). Αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε, είναι ότι ο Χριστός δεν είναι "εισαγγελέας" που θα έρθει για να καταδικάσει τους ανθρώπους. Η κρίση Του δεν θα είναι "εισαγγελική", αλλά "σωτηριώδης": "Ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού". (Ιωάννης 3: 17). "Ούτε ο Πατέρας κρίνει κανέναν, αλλά στον Υιό έδωσε όλη την κρίση". (Ιωάννης 5: 22). Και όπως λέει ο Υιός, ούτε ο Ίδιος κρίνει ως δικαστής τον κόσμο: "Εκείνος που αθετεί εμένα, και δεν δέχεται τα λόγια μου, έχει αυτόν που τον κρίνει· ο λόγος που μίλησα, εκείνος θα τον κρίνει κατά την έσχατη ημέρα". (Ιωάννης 12: 48). Όπως έγραψε ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: "Επειδή είναι Θεός, ούτε ο Πατήρ, ούτε ο Υιός θα κρίνει κανένα. Επειδή ούτε (και) ο άνθρωπος γίνεται κριτής των αλόγων (ζώων), αλλά (μόνο) των ανθρώπων. Ο Πατήρ όμως έδωσε στον Υιό την κρίση, όχι επειδή ο Υιός είναι Θεός, αλλά επειδή έγινε άνθρωπος. Θα κρίνει λοιπόν τους πάντες, συγκρίνοντας την δική του, σαν ανθρώπου, πολιτεία με μας. Και πάλι ο λόγος του θα κρίνει, δηλαδή η διδασκαλία (του), την οποία ανέδειξε δια των έργων (του), σύμφωνα με το γραμμένο «Αυτά που άρχισε ο Ιησούς να πράττει και να διδάσκει»." (Αγίου Μαξίμου τού Ομολογητού: "Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις και εκλογαί διαφόρων κεφαλαίων απορουμένων". Ερώτησις κε΄). Ακόμα και η κρίση τών αγίων, με την οποία θα κρίνουν τον κόσμο, είναι σχετική, όταν ο Κύριος λέει: "Δεν ξέρετε ότι θα κρίνουμε αγγέλους;" (Α΄ Κορινθίους 6: 3). Επειδή ο τρόπος που οι άγιοι θα κρίνουν αγγέλους, θα είναι έμμεσος, όταν κάποιοι άγιοι θα αποκαλυφθεί ότι ξεπέρασαν ακόμα και αγγέλους στην αγιότητα, παρά τον διεφθαρμένο κόσμο τής γης στην οποία έζησαν, σε αντίθεση με τους αγγέλους που έζησαν σε έναν ευλογημένο και εύκολο κόσμο, για την επίτευξη τού αγαθού τής αγιότητας. "Τότε, οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο, μέσα στη βασιλεία τού Πατέρα τους" (Ματθαίος 13: 43), ξεπερνώντας ακόμα και αγγέλους! Ο Κύριος Ιησούς Χριστός αποκαλύπτει ότι η κρίση Του θα είναι βασισμένη στην αγάπη, στην παραβολή τών προβάτων και τών εριφίων: "Όταν έρθει ο Υιός τού ανθρώπου μέσα στη δόξα του, και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθήσει επάνω στον θρόνο τής δόξας του. Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη· και θα τους χωρίσει από αναμεταξύ τους, όπως ο ποιμένας χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Και τα μεν πρόβατα θα τα στήσει από τα δεξιά του, ενώ τα ερίφια από τα αριστερά. Τότε, ο βασιλιάς θα πει σ' αυτούς που θα είναι από τα δεξιά του: Ελάτε, οι ευλογημένοι τού Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη σε σας από τη δημιουργία τού κόσμου· επειδή, πείνασα, και μου δώσατε να φάω· δίψασα και μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε· γυμνός ήμουν, και με ντύσατε· ασθένησα, και με επισκεφθήκατε· σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα. Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Ή, γυμνόν, και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε φυλακή, και ήρθαμε σε σένα; Και απαντώντας ο βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον αυτό το κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα. Τότε, θα πει και σ' εκείνους που θα είναι από τα αριστερά: Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του. Επειδή, πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω· δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω· ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε· γυμνός, και δεν με ντύσατε· ασθενής και σε φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε. Τότε, θα του απαντήσουν κι αυτοί, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή σε φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμε; Τότε, θα τους απαντήσει, λέγοντας: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον δεν το κάνατε αυτό σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους, δεν το κάνατε ούτε σε μένα. Και θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· ενώ οι δίκαιοι σε αιώνια ζωή." (Ματθαίος 25: 31-46). Ήδη από τώρα λοιπόν προετοιμάζεται η κρίση, με βάση την αγάπη που δείχνουμε στους συνανθρώπους μας, και την ομολογία τής πίστης μας στον Κύριο Ιησού Χριστό και το Ευαγγέλιό Του, στο αν θα είμαστε μεταξύ τών προβάτων ή μεταξύ τών εριφίων, όπως είπε αλλού ο Χριστός. "Εγώ είμαι η πόρτα. Όποιος μπει μέσα διαμέσου εμού, θα σωθεί, και θα μπει μέσα, και θα βγει έξω, και θα βρει βοσκή" (Ιωάννης 10: 9). "Οποιοσδήποτε λοιπόν θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Όποιος, όμως, με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς." (Ματθαίος 10: 32, 33). "Αυτά όμως γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του" (Ιωάννης 20: 31). Όποιος ομολογήσει το όνομα τού Κυρίου Ιησού Χριστού, δια τού ονόματος τού Κυρίου Ιησού Χριστού δίνεται η συγχώρεση, και η άφεση, και η αποφυγή τής κρίσεως, ήδη από αυτή τη ζωή, όταν ο άνθρωπος αποδέχεται το Χριστιανικό βάτπισμα στο όνομά Του, όπως είπε ο απόστολος Πέτρος: "Και ο Πέτρος είπε σ' αυτούς: Να μετανοήσετε, και κάθε ένας από σας να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού, σε άφεση αμαρτιών" (Πράξεις 2: 38). Και όπως είπε ο Κύριος: "Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή." (Ιωάννης 5: 24). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, είναι το μέσο, είναι εκείνη η "πέτρα", πάνω στην οποία κάποιος ή σκοτάφτει, στηρίζει την αιώνια σωτηρία του. "Στον οποίο καθώς προσέρχεστε, σαν σε μια ζωντανή πέτρα, αποδοκιμασμένη μεν από τους ανθρώπους, στον Θεό όμως εκλεκτή, πολύτιμη, κι εσείς, σαν ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε ως πνευματικός οίκος, άγιο ιεράτευμα, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, ευπρόσδεκτες στον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού. Γι' αυτό και περιέχεται μέσα στη γραφή: «Δέστε, βάζω στη Σιών μια ακρογωνιαία πέτρα, εκλεκτή, πολύτιμη· και εκείνος που πιστεύει σ' αυτή δεν θα ντροπιαστεί». Η τιμή, λοιπόν, είναι σε σας που πιστεύετε· ενώ σ' αυτούς που απειθούν, «η πέτρα που αποδοκίμασαν εκείνοι που οικοδομούν, αυτή έγινε ακρογωνιαία πέτρα», και «πέτρα προσκόμματος, και πέτρα σκανδάλου»· οι οποίοι προσκόπτουν στον λόγο, καθώς είναι απειθείς· στο οποίο και τοποθετήθηκαν." (Α΄ Πέτρου 2: 4-8). |
Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο
Δημιουργία αρχείου: 22-6-2019.
Τελευταία μορφοποίηση: 3-7-2019.