18. Μεσίτης Ιεροσύνης

Η Εκκλησία τού Κυρίου δεν έχει Ιερείς με δική τους Ιεροσύνη. Ένας μόνο είναι ο Ιερέας τής Εκκλησίας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, και μόνο ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ, οι Διάκονοι, οι Πρεσβύτεροι και οι Επίσκοποι, λειτουργούν τα χαρίσματα τής δικής Του Ιεροσύνης.

Στην Εκκλησία, σε κάθε Θεία Λειτουργία, λέμε στον Κύριο Ιησού Χριστό: "Εσύ είσαι ο προσφέρων και ο προσφερόμενος". Και αυτό το λέμε, επειδή ο Κύριος είναι όχι μόνο το θύμα τής θυσίας, τού οποίου μεταλαμβάνουμε Σώμα και Αίμα, αλλά παράλληλα και ο Ιερέας μας σε αυτή τη θυσία, καθώς μετέχει τής φύσης μας, και εκπροσωπεί όλη την ανθρωπότητα σε αυτό το θυσιαστήριο τής Θείας Ευχαριστίας.

"Έχουμε θυσιαστήριο, από το οποίο δεν έχουν εξουσία να φάνε αυτοί που λατρεύουν στη σκηνή. Επειδή, τα σώματα των ζώων, των οποίων το αίμα φέρνεται μέσα στα άγια από τον αρχιερέα περί αμαρτίας, τα σώματά τους κατακαίγονται έξω από το στρατόπεδο. Γι' αυτό και ο Ιησούς, για να αγιάσει τον λαό διαμέσου τού δικού του αίματος, έπαθε έξω από την πύλη." (Εβραίους 13: 10).

Οι χαρισματούχοι Ιερείς τής Εκκλησίας, τη δική Του Ιεροσύνη φέρουν, και λειτουργούν ουσιαστικά ως "χέρια" τού Κυρίου στο Σώμα τής Εκκλησίας, καθώς προσφέρουν αυτή την προσφορά.

"Είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα. Και δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη· ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη" (Α΄ Κορ. 12: 20, 21).

Όπως σε ένα σώμα κάθε μέλος έχει τη δική του λειτουργία, έτσι και τη λειτουργία τών χεριών, τη λειτουργία τής Ιεροσύνης, ο Κύριος την άφησε στους Διακόνους, τους Πρεσβυτέρους και τους Επισκόπους, τους τρεις βαθμούς τής δικής Του Ιεροσύνης. Και δεν δικαιολογείται κανένα άλλο μέλος τού Σώματος τού Κυρίου, να επιτελεί τη λειτουργία τών "χεριών" τού Σώματος τής Εκκλησίας:

"Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά. Αν το πόδι πει: Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι από το σώμα· γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα; Και αν το αυτί πει: Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι από το σώμα· γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα;

Αν ολόκληρο το σώμα είναι μάτι, πού είναι η ακοή; Αν ολόκληρο το σώμα είναι ακοή, πού είναι η όσφρηση; Αλλά, τώρα, ο Θεός έβαλε τα μέλη το κάθε ένα απ' αυτά στο σώμα, όπως θέλησε" (Α΄ Κορινθίους 12: 14-18).

"Όπως και σε άλλο μέρος λέει: «Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα, σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ»." (Εβραίους 5: 6).

"Σύμφωνα με την ομοιότητα του Μελχισεδέκ σηκώνεται ένας άλλος ιερέας, ο οποίος δεν έγινε σύμφωνα με νόμο σαρκικής εντολής, αλλά σύμφωνα με δύναμη ατελεύτητης ζωής. Επειδή, δίνει τη μαρτυρία, λέγοντας ότι: «Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ»" (Εβραίους 7: 15-17).

"Εκείνοι έγιναν ιερείς χωρίς ορκωμοσία, τούτος όμως με ορκωμοσία, διαμέσου αυτού που του είπε: «Ορκίστηκε ο Κύριος και δεν θα μεταμεληθεί: Εσύ είσαι ιερέας στον αιώνα, σύμφωνα με την τάξη Μελχισεδέκ»)· κατά τέτοιον μεγαλύτερο βαθμό ανώτερης διαθήκης εγγυητής έγινε ο Ιησούς.

Και εκείνοι μεν έγιναν πολλοί ιερείς, επειδή εμποδίζονταν από τον θάνατο να παραμένουν· εκείνος, όμως, επειδή μένει στον αιώνα, έχει αμετάθετη την ιεροσύνη. Γι' αυτό, μπορεί και να σώζει ολοκληρωτικά αυτούς που προσέρχονται στον Θεό διαμέσου αυτού, ζώντας πάντοτε για να μεσιτεύσει για χάρη τους. Επειδή, τέτοιου είδους αρχιερέας έπρεπε σε μας: Όσιος, άκακος, αμόλυντος, ξεχωρισμένος από τους αμαρτωλούς, και ο οποίος έγινε ψηλότερος από τους ουρανούς· αυτός δεν έχει ανάγκη καθημερινά, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρει πρωτύτερα θυσίες για χάρη των δικών του αμαρτιών, έπειτα για χάρη τού λαού· επειδή, το έκανε αυτό μια φορά για πάντα, όταν πρόσφερε τον εαυτό του· δεδομένου ότι, ο νόμος βάζει αρχιερείς ανθρώπους, που έχουν αδυναμία· ο λόγος, όμως, της ορκωμοσίας, που έγινε μετά τον νόμο, τοποθέτησε τον Υιό, που έχει αποδειχθεί τέλειος στον αιώνα" (Εβραίους 7: 21-28).

Πέραν όμως τής θυσίας τού Σώματος και τού Αίματος τού Κυρίου, το κάθε μέλος τού σώματος τής Εκκλησίας, καλείται να προσφέρει και τις προσωπικές του θυσίες, πάντοτε δια τού μόνου Μεσίτη τής Εκκλησίας, τού Κυρίου Ιησού Χριστού.

"Διαμέσου αυτού, λοιπόν, ας προσφέρουμε πάντοτε θυσία αίνεσης στον Θεό, δηλαδή, καρπόν από τα χείλη μας, που ομολογούν το όνομά του. Μάλιστα, μη λησμονείτε την αγαθοεργία και τη μεταδοτικότητα· επειδή, σε τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός" (Εβραίους 13: 15,16).