Το τέλος του ταξιδιού

Φαντασθήκατε ποτέ τι σημαίνει να σε βλέπουν τα δικά σου πρόσωπα σαν το χειρότερο άνθρωπο που υπάρχει στην γη, ο οποίος είναι άξιος μόνο για καταστροφή; Ή ακόμα να περπατάς στον δρόμο και να βλέπεις απέναντί σου τους φίλους σου που ζήσατε μαζί τόσα χρόνια, και να σε προσπερνάνε σαν να μην σε γνωρίζουν;

Όσο και αν φαίνεται παράξενο σε έναν φυσιολογικής ψυχολογίας άνθρωπο, αυτά είναι πραγματικά γεγονότα που συμβαίνουν σε ανθρώπους από όλο τον κόσμο! Η ατυχία τους ήταν να γεννηθούν, ή να ακολουθήσουν  ολοκληρωτικές σέκτες σαν της Σκοπιάς, των Μορμόνων ή της Ενωτικής Εκκλησίας.

Ποιο είναι το έγκλημα τους; Ακολούθησαν την συνείδηση τους. Έχουν πάψει να πιστεύουν στην ηγεσία της σέκτας που άνηκαν, και σαν αποτέλεσμα είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους απομονωμένοι από τα πρόσωπα που αγαπούν. Είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος ο οποίος δεν έχει ζήσει σε ολοκληρωτικές αιρέσεις την ψυχολογική βία που ασκείται στα μέλη τους. Απλά πράγματα που για τον άλλο κόσμο μπορεί να θεωρούνται δεδομένα, σε πρώην μέλη των αιρέσεων κάθε άλλο παρά είναι.

Έχουν κατηγορηθεί ότι είναι περήφανοι, και εγωιστές. Ότι ακόμη έγιναν άπιστοι, και ανήθικοι. Και σε αυτό το σημείο θα σταθώ. Ο εύκολος τρόπος είναι να κατηγοράς κάποιον χωρίς αντίλογο. Και αυτό έχει γίνει σε αρκετούς από εμάς. Περάσαμε δικαστήρια κεκεκλεισμένων των θυρών, όπου κανείς άλλος δεν ξέρει τι ειπώθηκε. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα, ή ακόμα και με τα δικαστήρια του αρχαίου Ισραήλ που ήταν δημόσια, ώστε να ξέρουν οι πάντες την ΑΛΗΘΕΙΑ. Η ηγεσία της Σκοπιάς γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί να διεξαγάγει δίκες με ακροατήριο, όπως γίνονταν και στον αρχαίο Ισραήλ. Αν και λένε ότι ακολουθούν την Αγία Γραφή, σε αυτή την περίπτωση δεν ακολουθούν το παράδειγμα του αρχαίου λαού του Θεού, γιατί απλά δεν είναι προς το συμφέρον τους. Απλά σκεφτείτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν στελέχη της Σκοπιάς όπως ο Ρέυ Φρανζ, ή ακόμα και ο Γιόνσον δικάζονταν δημόσια!!! Έτσι προσπαθώντας να διασφαλίσουν την θέση τους, οι ηγέτες αυτοί κατηγορούν με αβάσιμες και ψεύτικες κατηγορίες όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν την εξουσία τους. Και η λάσπη, και τα χτυπήματα κάτω από την μέση είναι αρκετά.

Πολλοί από εμάς, σε διάφορα μέρη της γης έχουμε χάσει οικογένειες και φίλους. Γονείς δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στους γάμους των παιδιών τους εξ αιτίας της απάνθρωπης πολιτικής της αποκοπής από τη Σκοπιά. Ακόμα, άλλοι δεν είδαν ποτέ τα εγγόνια τους, παιδιά δεν ξαναμίλησαν στους γονείς τους, γονείς έδιωξαν τα παιδιά τους, φιλίες διαλύθηκαν, και γάμοι έπαψαν να υφίστανται. Αυτές είναι πραγματικές εμπειρίες σε χιλιάδες άτομα σε πολλά μέρη της γης, από Ευρώπη, Αμερική, Αφρική. Ο κάθε ένας από εμάς έχει μια δική του λυπητερή ιστορία να αφηγηθεί, και όλοι οι αποκομμένοι θα σου πουν με πόνο και δάκρυ την δική τους εμπειρία. Σχεδόν όλοι λένε τα ίδια πράγματα, για τους φίλους που έχασαν, τους συγγενείς, τον πόνο και την δυσκολία που έζησαν στην διαδικασία εξόδου από ολοκληρωτικές αιρέσεις.

Πώς μπορεί να μας κατηγορούν για περηφάνια; Απλά επειδή δεν μπορούμε συνειδητά να υποστηρίζουμε της αντιγραφικές διδασκαλίες της Σκοπιάς; Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε ενάντια στην συνείδηση μας. Δεν μπορούμε να πάμε ενάντια στον Χριστό και στο απλό Χριστιανικό άγγελμα του που τώρα μάθαμε. Δεν μπορούμε να διδάσκουμε για ένα Θεό μίσους που θα αφανίσει το 99% του ανθρωπίνου γένους, σε μια σφαγή που θα πρέπει μάλιστα να χαιρόμαστε γι’ αυτήν! Αν ήταν θέμα περηφάνιας θα παραμέναμε στην Σκοπιά. Πολλοί από εμάς απολαμβάναμε (κοινωνικά στην ουσία τους) προνόμια υπηρεσίας σαν Πρεσβύτεροι, Διακονικοί, μέλη στο Μπέθελ, ακόμα και στο Κυβερνών Σώμα. Όμως όταν ήρθε η ώρα της αλήθειας, η ώρα που θα έπρεπε να αποφασίσουμε μεταξύ μιας ανθρωποποίητης οργάνωσης, και του Χριστού, η ώρα της πιο σοβαρής απόφασης της ζωής μας, δεν υπήρχε αμφιβολία τι θα διαλέγαμε. Κάνοντας αυτό το μετέωρο βήμα και αφήνοντας τον Κύριο Ιησού Χριστό να οδηγήσει τα βήματά μας φύγαμε από την Σκοπιά. Και όπως είπε και ένα πρώην μέλος της, δεν υπάρχει αξιοπρεπής τρόπος να φύγεις από την Σκοπιά!

Απλά αναλογιστείτε ποιος είναι πραγματικά ο υπερήφανος και υπερόπτης: Αυτός που γνωρίζει συνειδητά το λάθος της θρησκείας του και επιμένει σε αυτό, καταστρέφοντας χιλιάδες ζωές, ή αυτός που αναγνωρίζει το λάθος και διορθώνει την πορεία του;

Και όμως η Εταιρεία Σκοπιά γνωρίζει εδώ και 37 χρόνια για την λανθασμένη ημερομηνία του 607 π.Χ (ως ημερομηνία καταστροφής της Ιερουσαλήμ), μια ημερομηνία που δεν στηρίζεται ούτε από την Αγία Γραφή, αλλά ούτε και από την αρχαιολογία. Όμως δεν το φανερώνει στους οπαδούς της!

Χωρίς το 607 δεν υπάρχει 1914 μ.Χ. που είναι η δήθεν αόρατη παρουσία του Χριστού. Ούτε υπάρχει έτσι, η δήθεν επιλογή της Σκοπιάς από τον Χριστό το 1919, ως αντιπροσώπου Του στην γη! Γνωρίζοντας ότι η αλλαγή αυτής της ημερομηνίας θα σημάνει και το τέλος της ηγεμονίας τους πάνω στα 6 και πλέον εκατομμύρια οπαδούς τους σε όλο τον κόσμο, συνεχίζουν να τους εξαπατούν, αποκρύπτοντάς τους την αλήθεια που γνωρίζουν πολύ καλά! Αν  το 1914 δεν στέκει, σημαίνει ότι ο Χριστός δεν τους διάλεξε το 1919, άρα δεν κατευθύνονται από το Πνεύμα του Θεού και κατ’ επέκτασιν είναι ψευδοπροφήτες. Με αυτά τα δεδομένα ο Ρέυ Φρανζ απομακρύνθηκε από τα κεντρικά γραφεία και από μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Αποκόπηκε όχι για αποστασία, 2 χρόνια μετά, αλλά γιατί θεάθηκε να τρώει με τον σπιτονοικοκύρη του που ήταν αποκομμένος! Αυτός ο άνθρωπος αφιέρωσε 40 χρόνια στην Σκοπιά σε ιεραποστολικό έργο, και σε άλλες θέσεις υπηρεσίας. Το πιο σίγουρο είναι ότι αυτός θα ήταν ο μελλοντικός Πρόεδρος της Σκοπιάς, έχοντας και ένα πολύ καλό συγγραφικό έργο σε εκδόσεις της οργάνωσης, αλλά και το όνομα του τότε προέδρου της εταιρίας και θείου του, Φ. Φρανς.. Και γι’ αυτόν ήρθε η ώρα της αλήθειας και της συνείδησης. Ένας περήφανος τι θα διάλεγε; Να έμενε στην θέση του και να απολαμβάνει όλα τα ωραία που απολαμβάνει ένας πρόεδρος μιας πολυεθνικής εταιρείας, ταξίδια σε όλο τον κόσμο, πολυτελή και άνετη ζωή και φήμη; Ή να ζει σε ένα τροχόσπιτο κλαδεύοντας κήπους για να εξασφαλίσει τα προς το ζην; Την απάντηση ας τη δώσει ο καθένας στον εαυτό του.

Πολλοί από εμάς έχουμε δει την διπλή σκέψη και την σχιζοφρένια στην οποία έχουν υποβληθεί τα άτομα που αγαπούμε. Για χρόνια κτυπούσαμε της πόρτες των ανθρώπων καλώντας τους να εγκαταλείψουν την θρησκεία τους και να ενωθούν μαζί μας αδιαφορώντας πλήρως για της συνέπειες που ήταν δυνατόν να επέλθουν στις οικογένειες αυτές. Όμως το ποσοστό διαλυμένων οικογενειών είναι συγκριτικά μικρό, σε σχέση με τις οικογένειες αυτών που φεύγουν από την Σκοπιά. Γιατί ενώ υπάρχει ανεκτικότητα στις άλλες θρησκείες, στην Σκοπιά δεν υπάρχει. Αν κάποιος Ορθόδοξος ή Παπικός γίνει Μάρτυρας, αν και μπορεί να υπάρξει κάποια αντίδραση από την οικογένειά του, δεν θα χάσει τους φίλους τους ή τους συγγενείς του. Πάλι θα του μιλούν, δεν θα τον διώξει ο εργοδότης του από την εργασία του επειδή άλλαξε θρησκεία. Θα μπορεί να πηγαίνει άνετα στους γάμους των συγγενών του και θα έχει συναναστροφή με τους φίλους του. Όμως τι γίνεται όταν ένας Μάρτυρας φύγει από την Σκοπιά και προσχωρήσει σε άλλη θρησκεία; Μήπως η ζωή του συνεχίζει όπως πριν; Αυτά που ισχύουν για άλλους δεν ισχύουν για πρώην μέλη της Σκοπιάς. Η ζωή του δεν θα είναι ποτέ η ίδια μέχρι να πεθάνει. Οι φίλοι του δεν θα του μιλούν, οι γονείς του μπορεί να τον διώξουν από το σπίτι, οι πρεσβύτεροι της Σκοπιάς θα μπαίνουν μέσα στο σπίτι του ελέγχοντας τα παιδιά και την γυναίκα του. Δεν θα μπορεί να προσεύχεται μαζί τους, ούτε να τους μιλά για τους λόγους που έφυγε από την Σκοπιά, δεν θα μπορεί να πηγαίνει σε εκδρομές όταν θα υπάρχουν εκεί πρώην αδελφοί του, ούτε σε γάμους συγγενικών του προσώπων, και αν ακόμα είναι γάμος κάποιου παιδιού του, ούτε να το σκεφτεί να παρευρεθεί δεν θα μπορεί. Ακόμα και από το σπίτι του θα πρέπει να φεύγει αν υπάρχουν εκεί καλεσμένοι μάρτυρες. Οι επικοινωνία με την οικογένεια περιορίζεται στα αναγκαία πράγματα μόνο.

Εδώ βλέπει κάποιος το "μεγαλείο" της διπλής σκέψης. Απλά θα αντιπαραθέσω τον τρόπο αντιμετώπισης των γεγονότων:

Όταν κάποιος γίνει Μάρτυρας και διωχθεί από την οικογένειά του, πως το βλέπει η Σκοπιά; Για τη Σκοπιά διώκεται για την αλήθεια.

Όμως τι γίνεται αν κάποιος φύγει από Μάρτυρας και προσκολληθεί σε άλλη θρησκεία; Η οικογένειά του τον διώχνει! Αν είναι συζευγμένος θα αντιμετωπίσει κρίση ο γάμος του, και δυστυχώς στις πλείστες περιπτώσεις καταλήγει σε διαζύγιο. Αν είναι νεαρός, οι γονείς του θα του ζητήσουν να φύγει από το σπίτι. Θα χάσει την εργασία του αν έχει εργοδότη Μάρτυρα και η Σκοπιά τον χαρακτηρίζει αποστάτη, άξιο θανάτου στον Αρμαγεδδώνα, και μάλιστα επιβάλλει στα μέλη της οικογένειας του, και τους φίλους του να τον απομονώσουν, σαν ένδειξη χριστιανικής αγάπης!!!

Σε άλλες θρησκείες, αν κάποιος αρχίζει να μελετά και άλλες θρησκείες επειδή μπορεί να έχει κάποιες απορίες, ή ακόμα και να παρεβρεθεί σε άλλη εκκλησία, κανείς δεν θα του επιβάλει τίποτε.

Στην Σκοπιά όμως, αποκόπτεται και χαρακτηρίζεται ότι έχει "στασιαστική συμπεριφορά", και η οποιαδήποτε αμφιβολία για την Οργάνωση προέρχεται από τον Διάβολο.

Αν κάποιος αρχίσει να μελετά με τους Μάρτυρες κρυφά από την οικογένειά του και προχωρήσει με βάπτισμα στη Σκοπιά, χωρίς να πει στους δικούς του τίποτε για να αποφύγει εντάσεις, θεωρείται αποδεκτό και ενθαρρύνεται σε αρκετές περιπτώσεις. Ειδικά όταν το ένα μέλος είναι μάρτυρας, είναι υποχρεωμένο να μεγαλώσει τα παιδιά του στην υποτιθέμενη «αλήθεια» της Σκοπιάς, παρά την αντίδραση του άλλου ατόμου. Πολλές φορές τα παιδιά βαπτίστηκαν κρυφά και απέκρυψαν το γεγονός αυτό.

Αν ένας Μάρτυρας μελετά κρυφά άλλη θρησκεία και προσχωρήσει σε αυτήν, αλλά αποκρύπτει το γεγονός στους δικούς, αφού γνωρίζει την καταστροφική για την οικογένεια πολιτική της Σκοπιάς σε αυτά τα θέματα, θεωρείται μη ειλικρινής, ψεύτης, υποκριτής, και κάνει διπλή ζωή.

Στο δικαστήριο αν κάποιος γονέας ζητήσει την κηδεμονία των παιδιών του, γιατί το άλλο μέλος είναι Μάρτυρας και η Σκοπιά είναι ένας αρνητικός και καταστροφικός παράγοντας για την ψυχολογία των παιδιών (καταστροφή κόσμου, μη κοινωνικοποίησή τους και απομόνωσή τους από το σύνολο) χαρακτηρίζεται ως ψεύτης γιατί κατά την Σκοπιά αυτή και μόνο σε όλη την γη έχει τα δεδομένα να μεγαλώσει σε υγιείς βάσεις τα παιδιά, και να τα κάνει υπεύθυνους ενήλικες στον κόσμο (βασικά τα κάνει άβουλα πιόνια της που ακόμα και να αγοράσουν ένα παντελόνι πρέπει να δουν την άποψη της Σκοπιάς σε αυτό το θέμα!)

Όμως ο Μάρτυρας γονέας μπορεί να πει ψέματα στο δικαστήριο, ή και το νεαρό ανήλικο άτομο μπορεί επίσης να πει ψέματα, για να προστατέψει τα συμφέροντα της Οργάνωσης, και μάλιστα ενθαρρύνονται να το κάνουν αυτό, για να μην πέσει το παιδί στην κηδεμονία του "άπιστου" (στη Σκοπιά) γονέα.

Αν κάποιο Μ.Μ.Ε προβάλει ένα θέμα αρνητικό προς την Σκοπιά, όπως το σκάνδαλο της παιδεραστίας που ταλανίζει την Σκοπιά τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι υποκινούμενο από τον Σατανά τον Διάβολο και την ψεύτικη θρησκεία, και είναι εναντίωση στον «Λόγο του Θεού».

Όταν η Σκοπιά γράφει διάφορα άρθρα, και ειδικά για τα σκάνδαλα άλλων θρησκειών, αυτό χαρακτηρίζεται σαν ξεσκέπασμα της ψεύτικης θρησκείας.

Αν κάποιο άτομο φύγει από την Σκοπιά εκθέτοντας τα σκάνδαλά της και την κακοδοξία της, χαρακτηρίζεται αποστάτης.

Αν κάποιο άτομο φύγει από μια άλλη θρησκεία και γίνει Μάρτυρας, εκθέτοντας τα σκάνδαλα της θρησκείας που ανήκε, χαρακτηρίζεται ζηλωτής υπερασπιστής της «αλήθειας».

Όταν κάποια θρησκεία αλλάξει κάποιο δόγμα της, ή κάποια προφητεία που ανέμενε δεν εκπληρωθεί, η Σκοπιά την χαρακτηρίζει σαν αναξιόπιστη γιατί δεν έχει το Πνεύμα Του Θεού

Όταν η Σκοπιά αλλάζει τα δόγματά της (σαν τα υποκάμισα) και όταν καμιά προφητεία που προείπε δεν βγήκε αληθινή, αυτό είναι αποτέλεσμα του «Φωτός» "που φέγγει μάλλον και μάλλον", και κατεύθυνση του Αγίου Πνεύματος. Μάλιστα έχει και το θράσος να χαρακτηρίζει τον εαυτό της σαν την Τάξη του Προφήτη Ιωάννη (απλά να αναφέρω ένα από τους πολλούς προφήτες που χαρακτηρίζει τον εαυτό της), που αν δεν υπακούσουμε θα καταστραφούμε στον Αρμαγεδδώνα.

Θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες άλλα παρόμοια περιστατικά διπλής και αντιφατικής σκέψης. Απλά έχω θίξει τα βασικά.

Μέσα σε αυτόν τον φαύλο κύκλο πολλοί από εμάς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Πολλοί όμως σε αυτό το ταξίδι που επιλέξαμε να κάνουμε, χάσαμε οικογένειες, παιδιά, γονείς, αδέλφια, φίλους. Απλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Μας την επέβαλαν κάποιοι ψευδοπροφήτες.  Όμως αυτό που βιώσαμε, μας άλλαξε δραματικά σαν πρόσωπα. Έχουμε πάψει να νιώθουμε σαν τους Φαρισαίους αυτοδικαίωση και να κατακρίνουμε τους άλλους παίρνοντας την θέση του Ιησού ως κριτή. Ίσως στην αρχή να νιώθαμε μίσος για αυτή την καταστροφική οργάνωση που για χρόνια μας είχε στα δεσμά της σκλάβους. Όμως καθώς ωριμάσαμε σαν άνθρωποι, αυτό που μας μένει είναι μόνο να τους λυπόμαστε. Λυπόμαστε την ηγεσία τους γιατί μόνη της εγκλωβίστηκε σε ένα φαύλο κύκλο λαθών, από τα οποία δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί. Τα λάθη της δεν μπορούν να αναστραφούν σε καμιά περίπτωση και για αυτό συνεχίζουν να κάνουν άλλα λάθη για να καλύψουν τα προηγούμενα. Πιο πολύ λυπούμαστε για τα τα δικά μας πρόσωπα, που είναι ακόμα κλεισμένα στους Πύργους της Σκοπιάς. Γιατί τους αγαπούμε και ας μην το καταλαβαίνουν αυτοί. Αγωνιζόμαστε για αυτούς με την ελπίδα κάποια μέρα να σταματήσουν να τρώνε το Λωτό που τους δίνει η Σκοπιά και να δουν πραγματικά πού βρίσκονται. Αν και μας έχουν πληγώσει με πολλούς τρόπους, αν και μας θεωρούν υπεύθυνους για την δυστυχία τους, ελπίζουμε πως κάποτε θα ξυπνήσουν θα δουν τον πραγματικό αίτιο για τα προβλήματά τους, που δεν ήταν άλλος από την ολοκληρωτική σέκτα της Σκοπιάς, που καμία σχέση δεν έχει με την Χριστιανοσύνη, και ο μόνος γνώμονάς της, είναι πώς να αποκτήσει περισσότερους οπαδούς (σκλάβους της) Δυστυχώς αποτελούν έναν αριθμό στα εκατομμύρια της Σκοπιάς. Όταν βαπτίστηκαν "στο όνομα της από το πνεύμα καθοδηγούμενης οργάνωσης", εκεί έθεσαν την πίστη τους. Απρόσωποι αριθμοί σε μια απρόσωπη Οργάνωση. Σε αντίθεση με το Χριστιανικό βάπτισμα που ο Χριστός κοιτάζει το πρόσωπο και όχι το σύνολο. Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Ελευθέριος…εδώ είναι και όλο το μεγαλείο του Χριστού και της Εκκλησίας του. Ο Χριστός κοιτάζει τον άνθρωπο προσωπικά και όχι ομαδικά σαν την Σκοπιά που σε μια βάπτιση μπορεί να βαπτίσει χιλιάδες απρόσωπα άτομα. Γνωρίζοντας αυτή την προσωπική σχέση με τον Ιησού Χριστό, και ότι αυτός είναι ο Μεσίτης μας και όχι κάποιοι ηλικιωμένοι που ζουν στο Μπρούκλιν, δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να τον ακολουθήσουμε. Δυστυχώς για τα άτομα που αγαπούμε αυτό που μας μένει είναι να προσευχόμαστε να τους βοηθήσει ο Θεός να ξυπνήσουν μια μέρα.

Κάποτε με είχε ρωτήσει κάποιο πρόσωπο που ήταν δίπλα μου σε όλη αυτή την σκληρή δοκιμασία εξόδου μου από την Σκοπιά αν έχω μετανιώσει για την επιλογή μου. Και η απάντησή μου ήταν ένα μεγάλο όχι. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι υπάρχουν αρκετά άτομα μέσα στην Σκοπιά που δεν την πιστεύουν. Απλά μένουν εκεί για οικογενειακούς κυρίως λόγους, και κατά δεύτερη μοίρα γιατί δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους τι είναι η Χριστιανοσύνη και η Εκκλησία του Κυρίου. Όμως όταν έρθει η ώρα της αλήθειας, η επιλογή είναι μονόδρομος. Είναι από την μία ο Ιησούς Χριστός, και η πραγματική σχέση που ανοίγεται μπροστά σου, να κοινωνείς την Σάρκα και το Αίμα Του όπως ο ίδιος ζήτησε, και από την άλλη να αρνηθείς αυτό που σου προσφέρει ο Κύριος.

Σίγουρα το ταξίδι κάπου εδώ τελειώνει. Όμως αν δεν ήταν η Σκοπιά ίσως να μην καταλαβαίναμε πραγματικά τι θα πει Χριστιανοσύνη. Γιατί τώρα έχουμε μέτρο σύγκρισης! Η Αγία Γραφή δεν είναι ένα βιβλίο Οργανωτικό όπως ισχυρίζεται η Σκοπιά που γράφτηκε για να το κατανοούν μια φούχτα ανθρώπων στο Μπρούκλιν. Είναι ένα ανοικτό βιβλίο το οποίο γράφτηκε από την Εκκλησία του Κυρίου και θεσπίστηκε από αυτήν, και μόνο μέσα από αυτήν κατανοείται, και είναι εδώ η βασική διαφορά της Εκκλησίας από την αίρεση. Στην Εκκλησία δεν χρειάζεται να σπαταλάς το μυαλό σου για να κατανοήσεις γραφικές έννοιες που στην ουσία δεν εξυπηρετούν τίποτε. Ενώ η Σκοπιά προσπαθεί να αγγίσει την γνώση, η Εκκλησία αγγίζει την αλήθεια του κηρύγματος του Ιησού. Μια αλήθεια απλή και αναλλοίωτη για 2000 χρόνια. Δεν χρειάζεται να μπλέξεις το μυαλό σου σε εκείνο τον φαύλο κύκλο από ημερομηνίες άσκοπες (607, 1924, 1931, 1935) ή ακόμα ποιόν εξεικονίζει ποιος, και τόσα άλλα κουραστικά θέματα. Η απάντηση του Αιθίοπα Αξιωματούχου στο ερώτημα: αν πιστεύεις στον Ιησού Χριστό τον Υιό του Θεού, ήταν ένα ΝΑΙ. Βλέποντας το νερό είπε: Ιδού ύδωρ τι με εμποδίζει να βαπτιστώ; Αυτή βασικά είναι η όλη ουσία του θέματος: Ο Ιησούς Χριστός ο Σωτήρας του κόσμου.

Αν και πληγωμένος, από την Σκοπιά νιώθω ότι η εμπειρία αυτή με βοήθησε να βρω προορισμό στο ταξίδι μου. Ένα δύσκολο ταξίδι γεμάτο πόνο, αλλά και χαρά. Χαρά γιατί στην διαδρομή αυτή γνώρισα πραγματικούς φίλους, που στάθηκαν δίπλα μου, και έκλαψαν μαζί μου και πόνεσαν μαζί μου. Και όμως, αντίθετα, εκεί που είχα δεκάδες φίλους στην Σκοπιά ξαφνικά έμεινα μόνος. Αρκετές φορές αναρωτήθηκα: "Μα που πήγαν όλοι αυτοί; που χάθηκαν;" Και εκεί που ήμουνα μόνος, μου έστειλε ο Κύριος κάποιον να σταθεί δίπλα μου σε αυτή την καταιγίδα, και ξέρουμε και οι δύο πως δεν ήταν τυχαίο. Ίσως για πρώτη φορά στην ζωή μου να ένιωσα τι θα πει πραγματική φιλία και ανιδιοτελής αγάπη. Μια αγάπη χωρίς όρους, ακριβώς όπως την αγάπη του Κυρίου Ιησού Χριστού που θυσιάστηκε για εμάς χωρίς να μας ζητήσει ανταλλάγματα.

Το ταξίδι μου σε σχέση με τη Σκοπιά, τελείωσε εδώ. Έξι χρόνια αρθρογραφώ στην ΟΟΔΕ για τη Σκοπιά, και έχω κλείσει πλέον αυτόν τον κύκλο μου. Όσους σταθήκατε κοντά μου, σας ευχαριστώ για όλα, και γνωρίζω ότι όσα χρόνια και αν περάσουν σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή, πάντα θα μας ενώνει η αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, καθώς αποβλέπουμε στην ημέρα που θα μας καλέσει να καθίσουμε μαζί Του, στη Βασιλεία Του.

Ο φίλος σας

Μορφέας